Η έμμεση απαγορεύση εσχατολογίας..

xristoforos έγραψε:ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΜΠΟΥΜΕ ΣΤΟ ESOTERICA Κ ΝΑ ΑΝΑΛΩΘΟΥΜΕ ΣΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΠΟΥ ΕΘΙΞΕ Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΕ ΤΟ ΑΝΟΙΓΜΑ ΤΟΥ ΝΗΜΑΤΟΣ?

ΘΕΩΡΩ ΣΗΜΕΡΑ ΟΤΙ ΠΡΟΣΕΒΑΛΑΝ ΤΟΝ ΓΙΩΡΓΟ ΜΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΟΣΤ
(Ο ΧΡΗΣΤΗΣ ΜΕ ΝΙΚΝΕΙΜ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΓΙΩΡΓΟΣΚΠ)

ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΠΟΣΤ ΠΟΥ ΠΡΟΣΒΑΛΛΕΙ ΤΟΝ ΓΙΩΡΓΟ ΠΕΤΩΝΤΑΣ ΤΟΥ ΜΠΗΧΤΕΣ!

macedon
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"

Greece
7346 Μηνύματα Απεστάλη: 23/11/2012, 19:00:50
Χριστιανός Ορθόδοξος
quote:
Η θεωρεία μου είναι μία,ότι το 2018 τελειώνει ο κόσμος.
Είσαι σίγουρος ότι είσαι ΚΑΙ χριστιανός ΚΑΙ ορθόδοξος; Δηλαδή αυτοί τι είναι;



Ἀνακοίνωσιν μὲ τὰ πορίσματα τῶν ἐργασιῶν τῆς ΚΔ´ Πανορθοδό-
ξου Συνδιασκέψεως Ἐντεταλμένων Ὀρ θοδόξων Ἐκκλησιῶν διὰ θέματα
αἱρέσεων καὶ παραθρησκείας, ἐξέδωσε τὴν 19ην Ὀκτωβρίου ἡ Ἱ. Σύνο-
δος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος.
Συμφώνως πρὸς τὴν ἀνακοίνωσιν:
«Ὁλοκληρώθηκαν στὶς 17.10. 12, οἱ ἐργασίες τῆς ΚΔ΄ Πανορθόδοξης
Συνδιάσκεψης Ἐντεταλμένων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν καὶ Ἱερῶν Μη-
τροπόλεων γιὰ θέματα αἱρέσεων καὶ παραθρησκείας, ἡ ὁποία πραγ-
ματοποιήθηκε, στὸ Ἐκπαιδευτικὸ καὶ Πολιτιστικὸ Ἵ δρυ μα “Ἅγιος
Γρη γόριος Παλα μᾶς”, ὑπὸ τὴν αἰγίδα τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκό-
που Ἀθηνῶν καὶ Πάσης Ἑλλάδος κ. Ἱερωνύμου Β΄, μὲ τὴν φιλοξενία
τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης κ. Ἀνθίμου, καὶ μὲ
τὴ συμμετοχὴ Ἐντεταλμένων δέκα Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν καὶ ἑβδο-
μήντα δύο Ἱερῶν Μητροπόλεων τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, τῆς
Κρήτης καὶ τῆς Δωδεκανήσου, μὲ θέμα: “Ἡ ἐλπίδα τῆς Ὀρθοδόξου
Ἐκκλησίας γιὰ τὴν αἰωνιότητα καὶ οἱ πλάνες τῶν "ἐσχατολογικῶν
αἱρέσεων"”, ὑπὸ τὴν Προεδρία τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Θεσ σαλονίκης
κ. Ἀνθίμου, Προέ δρου τῆς Συνοδικῆς Ἐπιτροπῆς ἐπὶ τῶν Αἱρέσεων.
Ἡ Συνδιάσκεψη, μετὰ τὸ πέρας τῶν ἐργασιῶν της, συνέταξε καὶ
ἐνέκρινε ὁμοφώνως κείμενο Πορισμάτων, στὰ ὁποῖα, μεταξὺ τῶν
ἄλλων τονίζει τὰ ἑξῆς:
Ἡ Ὀρθόδοξη ἐσχατολογία δὲν εἶναι ἁπλῶς ὁ λόγος γιὰ τὴν ἄλλη
ζωή, οὔτε τὸ τελευταῖο κεφάλαιο τῆς Ἁγίας Γραφῆς ἢ τῆς Δογμα-
τικῆς τῆς Ἐκκλησίας.
Διαποτίζει τὸ σύνολο τῆς ἁγιογραφικῆς διδασκαλίας καί, ὡς ἐκ
τούτου, τῆς ἐκκλησιαστικῆς καὶ λειτουργικῆς ζωῆς
Παρὰ τὴ σαφῆ θέση τοῦ Κυρίου ὅτι εἶναι ἄγνωστος ὁ χρόνος τῆς
Δευτέρας Παρουσίας Του (Ματθ. 24, 36), πολλὲς ἀπὸ τὶς ἐσχατολο-
γικὲς χιλιαστικὲς αἱρέσεις, παραχριστιανικὲς κινήσεις καὶ ἄλλες
μελλοντολογικὲς ὁμάδες (π.χ. τρομολαγνία περὶ τοῦ τέλους τοῦ κό-
σμου τὸ 2012, ἡμερολόγιο τῶν Μάγια, τηλεοπτικοὶ καὶ διαδικτυακοὶ
ψευδοπροφῆτες κ.ἄ.) δὲν διστάζουν, μὲ διάφορους ἀστήρικτους
ἁγιογραφικοὺς καὶ χρονολογικοὺς συσχετισμούς, νὰ καθορίζουν μέ -
σῳ ψευδοπροφητειῶν ἡμερομηνίες, κατὰ τὶς ὁποῖες θὰ λάβει χώρα
ἡ Δευτέρα Παρουσία καί, φυσικά, ἐπανειλημμένως διαψεύδονται.
Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μὲ τὴ Θεολογία, τὴν δισχιλιετῆ Παράδο-
ση καὶ ζωή της, ἀποδοκιμάζει τὶς δοξασίες τῶν διαφόρων ἐσχατολο-
γικῶν αἱρέσεων καὶ ἄλλες ποικίλες ἐσφαλμένες μελλοντολογικὲς ἀν -
τιλήψεις, ὄχι μόνο διότι ἡ συλλογιστική τους εἶναι σαθρὴ καὶ ἡ ἐξή-
γησή τους ἀφελής, ἀλλὰ πρωτίστως διότι οἱ δοξασίες αὐτὲς εἶναι
θεραπευτικὰ λανθασμένες. Ἀδυνατοῦν νὰ θεραπεύσουν τὸν ἐσκοτι-
σμένο καὶ ἀλαζονικὸ νοῦ τοῦ ἀνθρώπου καὶ τὴν γεμάτη ἰδιοτέλεια
καρδιά του, μὲ τελικὸ ἀποτέλεσμα νὰ ὁδηγοῦν τοὺς ὀπαδούς τους, οἱ
ὁποῖοι εἶναι κι αὐτοὶ πλάσματα τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ, στὸν πνευματικὸ
θάνατο καὶ νὰ τοὺς στεροῦν τὴν ἀληθινὴ καὶ ζωντανὴ ἐλπίδα γιὰ τὴν
αἰωνιότητα»

Σελ 8.
http://www.orthodoxostypos.gr/Photos/Pages/1947.pdf

vas019 έγραψε:Μυριζει παντως το θεμα του συνεδριου και της επισημοτητας μασονικο δακτυλο και ερμηνευτικη ημιμαθεια της διοικουσας εκκλησιας, απο την στιγμη που το ΣΑΦΕΣ γι αυτους λογος του Κυριου, δεν εφαρμοστηκε απο αλλους Αγιους στην πραξη, για τους Οποιους δεν κανουν καμια αναφορα.

ΤΟ τι λενε οι ΗΜΙΜΑΘΕΙΣ και ασχετοι ΙΕΡΕΙΣ του ΤΕΛΟΥΣ δεν αλλοιωνει την καταγεγραμενη Ιστορια Χιλιαδων Αιωνων και τα λογια αναγνωρισμενων ΑΓΙΩΝ...

Θα πρεπει να βγουν και να ομολογησουν οτι Αγιοι του Βεληνεκους του Ιερου Χρυσοστομου, του Αγιου ειρηναιου, Αγιου Ιππολυτου και του Λογιατου Αγιου Νικοδημου, εσφαλαν και ασχοληθηκαν με τον χρονικο προσδιορισμο του τελους καθως και οποιαδηποτε καταγεγραμενα οραματα αλλων Αγιων ειναι πλανες..

Για να δουμε , τολμουν οι σημερινοι ρασσοφοροι να τα πουν...
Οσο για τα αποτελεσματα της θεραπευτικης της συγχρονης δοιηκουσας ορθοδοξου εκκλησιας, το ειδαμε στην πραξη...το βλεπουν ολοι οι Ελληνες...
Για να χειροκροτησετε τον διανεμητη του ΚΟρανιου εκπροσωπο της ορθοδοξιας καλοι ειστε..
Για κατι παραπανω στην κριτικη σας αντιληψη οχι..

Θα πρεπει επισης να ομολογησουν οτι η εσχατολογια θα επρεπε να απαγορευτει ως μη θεραπευτικη και επιβλαβης και οτι και σε αυτο το σημειο, οι Αγιοι εκαναν λαθος που ασχοληθηκαν, πριν φυσικα γινουν αναγνωρισμενοι αγιοι...

Επισης ας μας εξηγησουν γιατι πολλοι που ασχολουνται με την εσχατολογια κτλ, ομολογουν οτι γνωριζοντας την ανθρωπινη μοιρα και προορισμο και τεχνικες του διαβολου, ερχονται πιο κοντα στον Χριστο...

Τα εχουμε μπερδεψει με λιγο με τις εκωφαντικες βαρυγδουπες δηλωσεις ...

Αφου η θεραπευτικη και η εσχατολογια ανηκουν στην ορθοδοξη εκκλησια, δεν μπορουμε να τα διαχωρισουμε, αλλα πρεπει απλα να τοποθετησουμε την στειρα εσχατολογια χωρις την ελπιδα του Χριστου και της Αναστασης σε λανθασμενη αποψη.Εδω ομως στην πραξη, βλεπουμε μονο μια έμμεση καταδικη για οποιον ασχολειται με αυτην, και η ιδια η εκκλησια δεν κανει τιποτα για να ενημερωσει σχετικα.

Οσο για το οτιο ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΛΑΝΘΑΣΤΗ ΚΑΜΙΑ ΤΟΠΙΚΗ ΣΥΝΟΔΟΣ ΑΝΑ ΤΟΥΣ ΑΙΩΝΕΣ, νομιζω οτι δεν εχει κανεις το θρασος να το υποστηριξει..και αποδειξει..

Οσο για την αξιοποιηση του αγιογραφικου χωριου με παρερμηνεια αφωτιστη απο τους σημερινους ταγους, ειναι τουλαχιστον γελοια, οταν απεναντι τους εχουν πραξεις Αγιων ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΜΕΝΩΝ..

Απλα ο πνευματικος κατηφορος και τα εξωτερικα σχηματα και συμφεροντα κυριαρχουν οσο βαδιζουμε στο τελος του κοσμου, κατι προφητευμενο...

Η σαθροτητα των συντακτων του κειμενου στερειται καθε σοβαροτητας και εχει μονο αναποδεικτες βαρυγδουπες δηλωσεις.

Η λεξη δοξασια χρησιμοποιειται με εκτροχιασμενη ετυμολογικη δυναμικη και γενικολογει με την συνταξη ενος κειμενου με ερμηνεια στο κατα δυναμη.
Ειναι διαφορετικο να μιλουμε για αιρετικες δοξασιες που στηριζονται αποκλειστικα και μονο σε αιρετικες πηγες αγνοώντας την πατερικη πληροφορια, και διαφορετικο το φιλτραρισμα με αυτο το κριτηριο.

Εδω υπαρχει σαφη υπονοηση απαγορευσης ενασχολησης και αναμονης με το τελος και της συναντησης με τον Κυριο, εμπαραβαλοντας μαλιστα την αποψη οτι η αναμονη αυτη δεν θεραπευει. Μαλιστα, εριξαν δηλαδη δηλητηριο οι Αγιοι για να μην θεραπευσουν οταν εμιλησαν για αυτα, αυτο μας λενε...
Θα επρεπε να διαχωρησουν την ορθοδοξη εσχατολογια , που αγνουν και σιχαινονται, διοτι θα βρεθουν σε στριμωγμα και δεν θελουν να το σκεφτονται..

Οτι οι σημερινοι ταγοι, ειναι ανωτεροι στην κριτικη τους ικανοτητα και πραξη, για το τι θεραπευει και τι οχι..Θα το ευχομασταν να ηταν οι αγιοι των αγιων ποιμενες του εθνους, αλλα εκ των αποτρελεσματων του Ελληνικου λαου και ποιμνιου ισχυει το αντιθετο κατα κοινη παραδοχη.

Ο προεδρος επι των αιρεσεων, ασ απολογηθει πρωτα για την ευλογια στον συλογο ροταρυ...Δεν ειχε διαβασει την βιβλιογραφια του π.Βασιλοπουλου?
Ειναι ψεματα οσα γραφει? Εαν ναι γιατι δεν αναιρεθηκαν υπεθυηνα?

Της μασονικης εμφυτευμενης υποκρισιας τα αναγνωσματα, οι επιφανειαες "ερμηνειες" της Γραφης και τα αστηρικτα δσημοσιευματα δεν εχουν καμια σχεση με την πραγματικοτητα...
Αλλωστε οι βαρυγδουποι χαρακτηρισμοι περι αφελης εξηγησεως, πηγαινει στην δικη τους ερμηνεια στα "περι ουδεις"..Βαρυγδουπες δηλωσεις αναξιων ερμηνευτων, χωρις τεκμηριωση. Χρειαζεται πολη προσπαθεια για να βγαλεις πολλους ΑΓΙΟΥΣ μαζι λαθος, περα απο ενα συνεδριο ρασσοφορων που πολλοι παραπαιουν..

vas019 έγραψε:Φυσικα περιτον να πω , οτι για τον π.Μαξιμο και εμας εδω εγινε το "επισημο συνεδριο", για να προλαβουν εξελιξεις εκμεταλευομενοι την επισημοτητα τους...

Οι συγχρονοι Ιερεις της Απωλειας, κατα το προφητευμενο...


Βαρυγδουπα λογια, Ερμηνευτιοκη ανεπαρκεια περι σαφους κατανοησης του ουδεις γνωριζει κτλ...και ΑΔΥΝΑΜΚΙΑ ΘΕΟΛΟΓΙΚΗΣ ΑΠΟΔΕΙΞΗΣ ΤΩΝ ΙΣΧΥΡΙΣΜΩΝ ΤΟΥΣ. τι αλλο να πουν αλλωστε περα απο το Ουδεις Γνωριζει...

Τι σοφια αραγε να υπαρχει σε σχεση με τους συγχρονους αυτους ρασοφορους υπηρετες των μυστηριων του Θεου και μονο, και σε καμια περιπτωση θεολογικων διανοιων κτλ...

Μπορει καποιος πολυγραφοτατος απο αυτους να συγκριθει στο εργο με τον Ιερο Χρυσοστομο η τον Αγιο Νικοδημο? Πως λοιπον τολμησαν οι συγκεκριμενοι ΑΓΙΟΙ και ασχοληθηκαν με ημερομηνια και μερα και μηνα κτλ του τελους?
ΔΕΝ ΤΟ ΗΞΕΡΑΝ ? ΚΑΤΙ ΤΟΣΟ ΠΡΟΦΑΝΕΣ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ , ΔΕΝ ΤΟ ΕΙΔΑΝ....ΚΑΙ ΝΑ ΠΕΙΣ ΟΤΙ ΤΟ ΕΓΓΡΑΨΕ ΜΟΝΟ ΣΕ ΕΝΑ ΣΗΜΕΙΟ?


ΠΩΣ ΑΥΤΑ ΤΑ "ΙΕΡΑ ΤΕΡΑΤΑ" ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ ΕΠΕΣΑΝ ΣΕ ΤΕΤΟΙΟ ΑΤΟΠΗΜΑ? ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΙ ΤΟΥΣ....

ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΤΟ ΑΝΑΦΕΡΟΥΝ οι συγχρονοι...ΠΡΟΣΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ....ΒΡΗΚΑΝ ΤΟΝ ΑΙΡΕΤΙΚΟ ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΟ ΚΑΙ ΑΠΟΚΟΜΕΝΟ ΤΡΟΠΟ ΕΡΜΗΝΕΙΑΣ ΤΟΥ ΟΥΔΕΙΣ ΓΝΩΡΙΖΕΙ, ΚΑΤΑ ΤΑ ΠΡΟΤΥΠΑ ΤΩΝ ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ, ΚΑΙ ΑΠΟΚΟΜΕΝΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΡΘΟΠΡΑΞΙΑ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ, ΚΑΙ ΤΟ ΘΕΩΡΗΣΑΝ ΔΗΛΩΣΗ ΣΟΒΑΡΟΤΑΤΗ ΚΑΙ ΑΛΛΑΓΗ ΓΝΩΜΗΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΔΩΣΕ ΜΕΡΕΣ ΣΤΟΝ ΔΑΝΙΗΛ, ΛΕΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΕ Ο ΥΨΙΣΤΟΣ ΝΑ ΜΕΤΑΦΕΡΕΙ ΣΤΟ ΠΕΡΙΠΟΥ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ , ΕΑΝ ΙΣΧΥΕ Η ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ...
ΓΙΑ ΤΕΤΟΙΟ ΕΠΙΠΕΔΟ ΥΠΟΚΡΙΤΙΚΗΣ ΣΟΒΑΡΟΦΑΝΕΙΑΣ ΜΙΛΟΥΜΕ, ΜΕ ΕΠΙΣΗΜΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΑ ΠΟΜΠΩΔΗΣ ΓΛΩΣΣΑ ΒΕΒΑΙΩΣ, ΓΙΑ ΝΑ ΕΜΠΟΤΙΣΟΥΜΕ ΤΟ ΠΛΑΝΕΡΟ ΣΥΜΠΕΡΑΣΑ ΣΤΟ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟ ΠΟΙΜΝΙΟ ΚΑΙ ΝΑ ΑΠΟΚΟΙΜΗΣΟΥΜΕ ΜΕ ΚΑΘΕ ΕΠΙΣΗΜΟΤΗΤΑ ...

Ο ΠΑΤΟΣ ΤΗΣ ΚΟΛΑΣΗΣ ΩΣ ΓΝΩΣΤΟΝ, ΘΕΡΜΑΙΝΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΩΡΑ ΓΙΑ ΑΝΑΞΙΟΥΣ ΙΕΡΕΙΣ ...ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΛΕΜΕ ΠΑΤΟΣ, ΤΟ ΕΝΝOΟΥΜΕ...
ΚΑΤΩ ΚΑΙ ΑΠΟ ΣΑΤΑΝΙΣΤΕΣ, ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΙΚΟΥ..

ΔΙΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η ΗΜΙΜΑΘΕΙΑ, ΑΛΛΑ Η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΥΠΕΡΟΠΤΙΚΟ ΣΤΥΛ, ΠΟΥ ΜΕ ΔΥΟ ΛΕΞΕΙΣ ΠΡΤΟΣΠΑΘΕΙ ΝΑ ΑΠΟΡΡΊΨΕΙ ΣΩΡΕΙΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΩΝ, ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΝΑ ΠΙΣΤΕΨΕΙ ΟΤΙ ΚΑΤΕΧΕΙ ΤΗΝ ΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΤΗ ΑΛΗΘΕΙΑ, ΕΝΩ ΟΙ ΚΑΤΑ ΒΑΣΗ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΣΥΝΟΙΔΗΠΟΡΟΙ ΑΥΤΩΝ, ΕΧΟΥΝ ΜΑΥΡΑ ΜΕΣΑΝΥΧΤΑ ΣΕ ΘΕΟΛΟΓΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΥΣΚΟΛΗ ΕΣΧΑΤΟΛΟΓΙΑ..

ΑΝΤΙΦΑΣΗ ΣΤΑ ΙΔΙΑ ΤΟΥΣ ΤΑ ΛΟΓΙΑ , ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΙΑ ΟΜΙΛΟΥΝ ΓΙΑ ΣΥΜΠΟΡΕΥΣΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΕΣΧΑΤΟΛΟΓΙΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ, ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΒΑΠΤΙΖΟΥΝ ΨΥΧΟΒΛΑΒΕΣ ΚΑΙ ΩΣ ΜΗ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΟ ΤΗΝ ΓΝΩΣΗ ΤΟΥ ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΟΥ ΤΕΛΟΥΣ ΣΤΟ ΑΚΡΙΒΩΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΕΡΙΠΟΥ..

ΦΥΣΙΚΑ ΣΤΗΝ ΕΡΩΤΗΣΗ ΤΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ 3,5 ΕΤΩΝ ΠΟΥ ΘΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΑΝΙΗΛ, ΑΔΥΝΑΤΟΥΝ ΟΙ ΘΕΟΛΟΓΙΚΟΙ ΦΩΣΤΗΡΕΣ ΤΟΥΣ ΝΑ ΑΠΑΝΤΗΣΟΥΝ ΕΔΩ ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΑ..

vas019 έγραψε:ΚΑΗΜΕΝΟΙ ΑΡΧΙΕΡΕΙΣ ΚΑΙ ΙΕΡΕΙΣ ΤΗΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑΣ ΓΕΝΙΑΣ...

ΠΟΛΛΟΙ ΣΙΓΟΥΡΟΙ ΕΙΣΤΕ ΟΤΙ ΤΟ ΤΥΠΙΚΟ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΔΙΑΚΟΝΗΜΑ ΣΑ ΚΑΙ ΛΟΙΠΗ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΣΑς ΘΑ ΥΠΕΡΥΣΧΥΣΕΙ ΘΕΟΛΟΓΙΚΩΝ ΑΤΟΠΗΜΑΤΩΝ (ΚΑΙ ΔΕΝ ΟΜΙΛΩ ΠΕΡΙ ΕΣΧΑΤΟΛΟΓΙΑΣ) ΑΛΛΑ ΠΕΡΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΑΠΟ ΑΠΟΚΟΙΜΗΣΗ ΠΟΙΜΝΙΟΥ ΕΝ ΚΑΙΡΩ ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΟΥ ΜΑΡΤΥΡΙΟΥ..

ΑΜ ΔΕ...

vas019 έγραψε:Η ΘΕΟΛΟΓΙΚΗ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ ΤΩΝ ΣΗΜΕΡΙΝΩΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΚΟΛΟΥΘΩΝ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΠΡΩΤΟΦΑΝΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΔΕΔΕΙΓΜΕΝΗ..

ΑΝΤΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ ΘΕΣΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΕΠΑΚΟΛΟΥΘΟ ΣΦΡΑΓΙΣΜΑ, ΕΚΑΝΑΝ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗΣ ΕΣΧΑΤΟΛΟΓΙΑΣ.....ΓΙΑ ΝΑ ΧΑΘΟΥΝ ΑΠΟ ΑΓΝΟΙΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ....

ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ "ΦΩΣΤΗΡΕΣ" ΜΕ ΤΑ ΡΑΣΑ, ΠΡΟΒΑΛΟΥΝ ΤΟ ΦΟΒΕΡΟ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑ ΤΗΣ ΓΡΑΦΗΣ ΟΤΙ ΟΥΔΕΙΣ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΚΑΙ ΗΤΑΝ ΣΑΦΗΣ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΡΟΕΝΑΝΘΡΩΠΗΣΕΩΣ ΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΣΤΟΝ ΔΑΝΙΗΛ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΟΙ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ ΣΤΟΥΣ ΜΕΤΕΠΕΙΤΑ ΑΓΙΟΥΣ ΤΟΥ, ΕΙΝΑΙ ΦΑΝΤΑΣΙΕΣ ΑΛΛΩΝ ΕΠΟΧΩΝ ..

ΚΑΙ ΣΕ ΑΝΩΤΕΡΑ...

ΚΑΙ ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΠΙΣΤΕΨΟΥΜΕ ΟΤΙ ΕΣΕΙΣ ΕΝΑ ΜΑΤΣΟ ΡΑΣΣΟΦΟΡΟΙ ΕΚΦΡΑΖΕΤΕ ΠΛΗΡΩΣ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΙΣΤΗ ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΟΣΗ....
ΟΣΟΙ ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΗΘΟΥΝ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΣΑΣ ΣΕ ΜΗ ΔΟΓΜΑΤΙΚΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΘΕΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ...ΚΑΚΟΔΟΞΟΙ..

ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΕΝΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΝΑ ΜΗΝ ΔΕΚΤΕΙ ΤΙΣ ΗΜΙΤΕΛΕΙΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΑΣ, ΤΙΣ ΥΠΟΚΡΙΤΙΚΕΣ ΥΠΕΚΦΥΓΕΣ ΣΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΥΠΟΚΡΙΤΙΚΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΣΑΣ ΑΝΕΥ ΠΛΗΡΟΥΣ ΕΞΗΓΗΣΕΩΣ, ΜΕ ΜΟΝΟ ΒΑΡΥΓΔΟΥΠΕΣ ΕΚΦΡΑΣΕΙΣ, ΕΙΝΑΙ ΑΡΚΕΤΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΚΥΡΟΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΕΟ..

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΣΥΝΟΛΑ ΙΕΡΕΩΝ ΣΥΝΕΥΡΙΣΚΟΝΤΑΙ , ΚΑΙ ΠΛΑΝΟΥΝ ΠΛΑΝΟΜΕΝΟΙ ...
ΓΕΜΑΤΗ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ..

vas019 έγραψε:ΕΔΩ ΛΟΙΠΟΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΠΟΥ ΕΞΕΔΩΘΗΚΕ ΕΠΙΣΗΜΑ..

ΤΩΡΑ ΓΙΑ ΤΑ ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ, ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΙΣΤΟΡΙΑ...
ΔΕΝ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΣΤΕΡΟΥΜΑΣΤΕ ΚΑΤΙ, ΔΙΟΤΙ ΤΟ ΒΑΣΙΚΟ "ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑ" ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΟΤΙ ΟΥΔΕΙς ΓΝΩΡΙΖΕΙ...

///////////////////////////////////////////////////////////

Ἑλληνική Δημοκρατία.
Ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος.
Συνοδική ἐπιτροπή ἐπί τῶν Αἱρέσεων

Κδ΄ Πανορθόδοξη Συνδιάσκεψη ἐντεταλμένων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν καί Ἱερῶν Μητροπόλεων γιά θέματα αἱρέσεων καί παραθρησκείας

Θεσσαλονίκη, 15 ἕως 17-10-2012
Π ο ρ ί σ μ α τ α

Ἡ ΚΔ´ Πανορθόδοξη Συνδιάσκεψη Ἐντεταλμένων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν καί Ἱερῶν Μητροπόλεων γιά θέματα αἱρέσεων καί παραθρησκείας, πού πραγματοποιήθηκε, ὑπό τήν αἰγίδα τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καί Πάσης Ἑλλάδος κ. Ἱερωνύμου, στό Ἐκπαιδευτικό καί Πολιτιστικό Ἵδρυμα «Ἅγιος Γρηγόριος Παλαμᾶς» στή Θεσσαλονίκη, ἀπό 15 ἕως 17.10.2012, μέ τή φιλόξενη φροντίδα τοῦ Παναγιωτάτου Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης κ. Ἀνθίμου, Προέδρου τῆς Σ. Ε. ἐπί τῶν Αἱρέσεων καί ὑπό τήν προεδρίαν Αὐτοῦ, μέ θέμα: «Ἡ ἐλπίδα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας γιά τήν αἰωνιότητα καίοἱ πλάνες τῶν "ἐσχατολογικῶν" αἱρέσεων», μετά ἀπό ἐκτενή συζήτηση ἐπί τῶν εἰσηγήσεων, ἐνέκρινε ὁμοφώνως τά ἀκόλουθα Πορίσματα:
1. Ἡ διδασκαλία περί ἐσχάτων διαποτίζει ὁλόκληρη τή θεολογία καί ζωή τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καί ἑστιάζει σέ ὅ,τι συνιστᾶ τό ἀπόλυτο, τό τελικό, τό ὁριστικό. Δέν εἶναι ἄλλο ἀπό τό πρόσωπο τοῦ σαρκωθέντος Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ καί τήν ἀπόλυτη κυριαρχία Του στόν κόσμο. Μέ ἄλλα λόγια, ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ ἀποκαλύπτεται κατά τήν Καινή Διαθήκη στό πρόσωπο καί στό ἔργο τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ καί συνιστᾶ ταυτόχρονα τό κεντρικό γεγονός τῆς ἐπέμβασης τοῦ Θεοῦ στήν Ἱστορία. Ἑπομένως, τά ἔσχατα συνδέονται μέ τίς τρεῖς διαστάσεις τοῦ χρόνου, παρελθόν, παρόν καί μέλλον.

2. Ἡ Ὀρθόδοξη ἐσχατολογία δέν εἶναι ἁπλῶς ὁ λόγος γιά τήν ἄλλη ζωή, οὔτε τό τελευταῖο κεφάλαιο τῆς Ἁγίας Γραφῆς ἤ τῆς Δογματικῆς τῆς Ἐκκλησίας. Διαποτίζει τό σύνολο τῆς Ἁγιογραφικῆς διδασκαλίας καί, ὡς ἐκ τούτου, τῆς ἐκκλησιαστικῆς καί λειτουργικῆς ζωῆς, καθώς εἶναι προσανατολισμένη καί ἀναζητεῖ ἀπό τούς πιστούς τήν ἐνεργό προσμονή τῆς ἐρχόμενης Βασιλείας τοῦ Θεοῦ, τή δυναμική μεταμόρφωση καί ἀνακαίνιση τοῦ σύμπαντος κόσμου.

3. Ἡ ἐλπίδα τῶν ἐσχάτων, κατά τίς μαρτυρίες τῆς Ἁγίας Γραφῆς, θεμελιώνεται στό μυστήριο τῆς Θείας Οἰκονομίας, ἀπό τή δημιουργία τοῦ κόσμου, διά τῆς πορείας τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ μέσα στήν ἱστορία, «ἕως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος» (Ματθ. 28, 20). Κεντρικός ἄξονας τῆς χριστιανικῆς ἐλπίδας εἶναι ὀ Σταυρός καί ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ, ἡ δέ «Ἡμέρα τοῦ Κυρίου» ταυτίζεται μέ τήν ἀναμενόμενη Βασιλεία τοῦ Θεοῦ.

4. Στήν Ὀρθοδόξη Ἐκκλησία, τή ζωή καί τή θεολογία της, ὁμιλοῦμε γιά «ἐγκαινιασθεῖσα» Ἐσχατολογία, καθώς κινούμαστε μεταξύ ἑνός «ἤδη» καί ἑνός «ὄχι ἀκόμη» τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ. Ἡ Ὀρθόδοξη περί ἐσχάτων διδασκαλία συνδέεται ἀδιασπάστως καί ὀργανικῶς μέ ὁλόκληρο τό βιωματικό, ἀσκητικό, λειτουργικό καί μυστηριοκεντρικό πλαίσιο τῆς ζωῆς τῆς Ἐκκλησίας, μέ στέρεη καί ἐπαρκῆ θεολογική θεμελίωση τήν ἑνότητα, συνύφανση καί συσχέτιση τοῦ ἔργου τοῦ Χριστοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος στήν κτίση καί στήν ἱστορία. Ἡ θεολογική αὐτή βάση ἔχει ἄμεσες καί συγκεκριμένες συνέπειες στή ζωή τῶν πιστῶν, στήν περί ἐσχάτων διδασκαλία καί ἀκόμη στήν ἴδια τήν ταυτότητα τῆς Ἐκκλησίας. Ὑπό τό πρῖσμα αὐτῶν τῶν θεολογικῶν δεδομένων, ἐπισημαίνονται τά ἀκόλουθα, σχετικά μέ τίς πλάνες τῶν ἐσχατολογικῶν αἱρέσεων καί ἄλλων διαφόρων μελλοντολογικῶν ὁμάδων:

α. Στίς διάφορες ἐσχατολογικοῦ χαρακτῆρα αἱρέσεις καί παραχριστιανικές ὁμάδες διαπιστώνεται μιά ἐντόνως παχυλή καί ἐξόχως ἀνθρωπομορφική θεώρηση καί παρουσίαση τῶν ἐσχάτων, λόγῳ, εἴτε τῆς «κατά γράμμα» θεοπνευστίας καί ἀτομικῆς ἑρμηνείας τῆς Ἁγίας Γραφῆς, πού ἀποδέχονται, εἴτε τῆς ἀλλοίωσης τῆς Ἁγιογραφικῆς διδασκαλίας μέσῳ τῶν διαφόρων «ὁραμάτων» ἤ ποικίλων «ἀποκαλύψεων» τῶν ἱδρυτῶν τῶν αἱρέσεων αὐτῶν.

β. Ἐπίσης, λόγῳ τοῦ γεγονότος ὅτι οἱ αἱρετικές κινήσεις στεροῦνται αὐθεντικῶν ἐκκλησιαστικῶν κανόνων ἑρμηνείας καί κριτηρίων ἀξιολόγησης, ἡ ὅλη ἀπόπειρα ἁγιογραφικῆς τεκμηρίωσης τῶν κακόδοξων θεωριῶν τους θεμελιώνεται σέ ἕνα ἄκρατο ὑποκειμενισμό, πού παράγει πληθώρα αὐθαίρετων ἑρμηνειῶν καί κακόδοξων ἀντιλήψεων.

γ. Πολλές ἀπό τίς νεώτερες αἱρετικές καί παραχριστιανικές κινήσεις ἐσχατολογικοῦ καί χιλιαστικοῦ χαρακτῆρα ἔχουν τήν ἱστορική ἀφετηρία τους ἤ ἐπηρεάστηκαν ἀπό τό κλῖμα πού εἶχε διαμορφωθεῖ στίς Η.Π.Α. κατά τή διάρκεια τοῦ 19ου αἰῶνα, μέ ἀφορμή τήν ἔντονη αἴσθηση καί προσδοκία πού εἶχε καλλιεργηθεῖ ἐντός τῶν διαφόρων προτεσταντικῶν κλάδων γιά μιά ἐπικείμενη ἐπιστροφή καί Δευτέρα Παρουσία τοῦ Κυρίου.

δ. Παρά τή σαφῆ θέση τοῦ Κυρίου ὅτι εἶναι ἄγνωστος ὁ χρόνος τῆς Δευτέρας Παρουσίας Του (Ματθ. 24,36), πολλές ἀπό τίς ἐσχατολογικές χιλιαστικές αἱρέσεις, παραχριστιανικές κινήσεις καί ἄλλες μελλοντολογικές ὁμάδες (π.χ. τρομολαγνία περί τοῦ τέλους τοῦ κόσμου τό 2012, ἡμερολόγιο τῶν Μάγια, τηλεοπτικοί καί διαδικτυακοί ψευδοπροφῆτες κ.ἄ.) δέν διστάζουν, μέ διάφορους ἀστήρικτους Ἁγιογραφικούς καί χρονολογικούς συσχετισμούς, νά καθορίζουν μέσῳ ψευδοπροφητειῶν ἡμερομηνίες, κατά τίς ὁποῖες θά λάβει χώρα ἡ Δευτέρα Παρουσία καί, φυσικά, ἐπανειλημμένως διαψεύδονται.

ε. Σέ ὁρισμένες κινήσεις διάφορα γεγονότα καί μαρτυρίες τῆς Ἁγίας Γραφῆς χρησιμοποιοῦνται ὡς μέσο ψυχολογικῆς πίεσης, ἀφοῦ προηγουμένως ἔχουν συστηματικά ἐκπαιδεύσει τούς ὀπαδούς τους σέ ἕνα συγκεκριμένο τρόπο σκέψης, ὥστε τά μέλη τους κάτω ἀπό τόν φόβο «τῆς σφαγῆς τους στόν Ἀρμαγεδῶνα» ἤ «τῆς μή ἁρπαγῆς τους στούς οὐρανούς», νά αὐξάνουν τόν «ἱεραποστολικό» ἀκτιβισμό τους, ὡς ἀπόδειξη ὅτι ἀνήκουν στήν κατηγορία τῶν «ἐκλεκτῶν» καί τῶν «σεσωσμένων».

5. Ἡ ὁλομέλεια τῆς Συνδιασκέψεως διεπίστωσε τήν μεγάλη χρησιμότητα, πού θά εἶχε γιά τήν ποιμαντική ἐργασία τῆς ἀντιμετωπίσεως τῶν αἱρέσεων, ἡ συμπλήρωση τοῦ καταλόγου τῶν αἱρετικῶν καί παραχριστιανικῶν ὁμάδων, τόν ὁποῖο κατήρτισε ἡ Ε΄ Συνδιάσκεψη Ἐντεταλμένων, στή Ναύπακτο τό 1993, ὡς καί τοῦ καταλόγου τῶν ὁμάδων τῶν ἀσυμβίβαστων μέ τήν Ὀρθόδοξη πίστη, τόν ὁποῖο κατήρτισε ἡ Ζ΄ Πανορθόδοξη Συνδιάσκεψη Ἐντεταλμένων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν καί Ἱερῶν Μητροπόλεων, στήν Ἁλίαρτο Βοιωτίας τό 1995. Τοῦτο καθίσταται ἀναγκαῖο ἀπό τήν ἐμφάνιση καί δραστηριοποίηση πληθώρας νέων αἰρετικῶν, παραχριστιανικῶν καί παραθρησκευτικῶν ὀργανώσεων στόν κόσμο.

6. Ἡ ὁλομέλεια τῆς Συνδιασκέψεως ἐπεσήμανε ἐπίσης τήν παντελῆ ἀπουσία τῆς Ὀρθόδοξης ἐσχατολογίας ἀπό τά προτεινόμενα καί ἤδη πιλοτικῶς διδασκόμενα στήν Ἑλλάδα νέα βιβλία γιά τό μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν στή στοιχειώδη καί μέση ἐκπαίδευση. Ἡ ἔλλειψη αὐτή συνοδεύεται, δυστυχῶς, ἀπό μία ριζική ἀλλαγή τοῦ προσανατολισμοῦ τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν, ἀπό τόν Συνταγματικά κατοχυρωμένο στήν Ἑλλάδα ὁμολογιακό του χαρακτῆρα σέ μία προοπτική ἀποδόμησης, πού καταλήγει στόν θρησκευτικό συγκρητισμό.

7. Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μέ τή Θεολογία, τήν δισχιλιετῆ Παράδοση καί ζωή της, ἀποδοκιμάζει τίς δοξασίες τῶν διαφόρων ἐσχατολογικῶν αἱρέσεων καί ἄλλες ποικίλες ἐσφαλμένες μελλοντολογικές ἀντιλήψεις, ὄχι μόνο διότι ἡ συλλογιστική τους εἶναι σαθρή καί ἡ ἐξήγησή τους ἀφελής, ἀλλά πρωτίστως διότι οἱ δοξασίες αὐτές εἶναι θεραπευτικά λανθασμένες. Ἀδυνατοῦν νά θεραπεύσουν τόν ἐσκοτισμένο καί ἀλαζονικό νοῦ τοῦ ἀνθρώπου καί τήν γεμάτη ἰδιοτέλεια καρδιά του, μέ τελικό ἀποτέλεσμα νά ὁδηγοῦν τούς ὀπαδούς τους, οἱ ὁποῖοι εἶναι κι αὐτοί πλάσματα τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ, στόν πνευματικό θάνατο καί νά τούς στεροῦν τήν ἀληθινή καί ζωντανή ἐλπίδα γιά τήν αἰωνιότητα.

Ὁ Πρόεδρος τῆς Συνδιασκέψεως
καί Πρόεδρος τῆς Συνοδικῆς Ἐπιτροπῆς ἐπί τῶν Αἱρέσεων
† Ὁ Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Ἄνθιμος



Οἱ Ἐντεταλμένοι τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν


Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου † Ὁ Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Ἄνθιμος

Πατριαρχείου Ἀλεξανδρείας † Ὁ Μητροπολίτης Πτολεμαΐδος Προτέριος

Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων Ἀρχιμανδρίτης Δημήτριος Βασιλειάδης

Πατριαρχείου Μόσχας & Πάσης Ρωσίας Ἱερομ. Θεοφάνης Λουκιάνωφ

Πατριαρχείου Σερβίας Πρωτοπρεσβύτερος Γάϊος Γκάϊτς

Πατριαρχείου Ρουμανίας Καθηγητής Ciprian Streza

Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου Πρωτοπρεσβύτερος Δημήτριος Κωστόπουλος

Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος Πρωτοπρεσβύτερος Κυριακός Τσουρός

Ἐκκλησίας τῆς Πολωνίας Πρωτοπρεσβύτερος Andrzej Lewezak

Ἐκκλησίας τῆς Ἀλβανίας Θεολόγος Ἰωάννης Μένη

http://anavaseis.blogspot.gr/2012/11/blog-post_8194.html

xristoforos έγραψε:Α ΚΙ Ο ΑΝΘΙΜΟΣ.....ΜΑΛΙΣΤΑ....

ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΣΤΑ ΚΥΡΗΓΜΑΤΑ ΤΟΥ ΤΟ ΠΑΙΖΕΙ ΥΠΕΡΕΛΛΗΝΑΣ.....ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΘΕΜΑ Κ ΓΙΑ ΑΛΛΑ.....
ΣΥΜΜΕΤΕΙΧΕ ΣΤΗ ΣΥΝΟΔΟ Κ ΥΠΕΓΡΑΨΕ......

ΑΥΤΟΣ Ο ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΗΣ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ ΑΝΘΙΜΟΣ.....ΣΥΜΦΩΝΕΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΤΑ ΕΣΧΑΤΟΛΟΓΙΚΑ...........

ΚΑΙ ΑΝΗΚΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ ΣΤΙΣ ΧΙΛΙΑΣΤΙΚΕΣ Κ ΠΑΡΑΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΕΣ ΑΙΡΕΣΕΙΣ Ε?

................................................

vas019 έγραψε:Ε ΜΕ ΥΠΟΝΟΥΜΕΝΑ ΜΙΛΗΣΑΝ, ΟΝΤΩΣ ΠΟΛΛΑ ΠΟΥ ΛΕΝΕ ΙΣΧΥΟΥΝ ΑΛΛΑ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΑΦΗΣΑΝ ΑΝΟΙΚΤΟ ΤΟ ΘΕΜΑ ΝΑ ΠΡΟΕΡΧΟΝΤΑΙ ΤΕΤΟΙΕς ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΧΩΡΟ..

"τηλεοπτικοί καί διαδικτυακοί ψευδοπροφῆτες κ.ἄ.) δέν διστάζουν, μέ διάφορους ἀστήρικτους Ἁγιογραφικούς καί χρονολογικούς συσχετισμούς, νά καθορίζουν μέσῳ ψευδοπροφητειῶν ἡμερομηνίες, κατά τίς ὁποῖες θά λάβει χώρα ἡ Δευτέρα Παρουσία "

xristoforos έγραψε:ΑΥΤΟ PUNCHLINE ΕΙΝΑΙ
ΓΙΑ ΕΜΑΣ ΠΑΕΙ....
ΑΦΟΥ ΕΙΜΑΣΤΕ ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΟΙ ΨΕΥΔΟΠΡΟΦΗΤΕΣ....
ΤΟΤΕ ΑΣ ΜΑΣ ΑΠΑΝΤΗΣΟΥΝ...ΤΙ ΣΚΟΠΟ ΕΧΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ?
ΒΓΑΖΟΥΜΕ ΤΙΠΟΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΑΠΟ ΟΛΟ ΑΥΤΟ?

ΙΣΑ ΙΣΑ ΒΑΣΙΛΗ...ΕΣΥ ΠΛΗΡΩΝΕΙΣ ΤΟ ΣΑΙΤ ΝΟΜΙΖΩ ΓΙΑ ΝΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ.....ΚΑΙ ΖΗΜΙΩΜΕΝΟΣ ΒΓΑΙΝΕΙΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ....

ΚΑΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΣΟΥ ΧΡΟΝΟ ΧΑΝΕΙΣ....ΑΝ ΗΘΕΛΕΣ ΑΣΧΟΛΟΥΣΟΥΝΑ ΜΕ ΑΛΛΑ ΘΕΜΑΤΑ ΔΙΚΑ ΣΟΥ...ΠΧ ΜΕ ΤΟ ΠΩΣ ΘΑ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΕΙΣ,ΠΩΣ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙΣ ΚΑΛΑ Κ ΤΑ ΛΟΙΠΑ ΟΠΩΣ ΚΑΝΟΥΝ ΟΙ ΣΗΜΕΡΙΝΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ.....

ΡΕ ΤΙ ΑΛΛΟ ΘΑ ΑΚΟΥΣΟΥΜΕ ΡΕ ΓΑΜΩΤΟ.....


ΕΜΑΣ ΕΔΩ ΣΤΟ ΦΟΡΟΥΜ ΕΝΝΟΕΙ ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΟΥΣ ΨΕΥΔΟΠΡΟΦΗΤΕΣ....

ΕΚΤΟΣ ΑΝ ΕΝΝΟΕΙ ΜΟΝΟ ΤΟΝ ΕΠΤΑ...Ο ΟΠΟΙΟΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΨΕΥΔΟΠΡΟΦΗΤΗΣ ΔΙΟΤΙ ΔΕ ΣΤΗΡΙΖΕΤΑΙ ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΠΟΥΘΕΝΑ ΤΟ 2022

xristoforos έγραψε:ΑΝΤΙ ΝΑ ΒΓΟΥΝ ΠΡΩΤΟΙ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ Κ ΝΑ ΠΑΝΕ ΝΑ ΜΙΛΗΣΟΥΝ ΣΤΟ ΠΕΔΙΟΝ ΤΟΥ ΑΡΕΩΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΝΕΑ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ/ΠΟΛΥΚΑΡΤΑ ΜΕ ΤΣΙΠ.......
ΚΑΘΟΝΤΑΙ Κ ΚΑΘΗΣΥΧΑΖΟΥΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΠΩΣ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΜΑΞΙΜΟΣ ΚΙ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΜΟΥΛΑΤΣΙΩΤΗΣ ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΨΕΥΔΟΠΡΟΦΗΤΕΣ...

ΑΣΤΟΥΣ...Ο ΘΕΟΣ ΒΛΕΠΕΙ ΑΠΟ ΕΚΕΙ ΠΑΝΩ....!!!

xristoforos έγραψε:Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΜΑΞΙΜΟΣ ΠΗΓΑΙΝΕΙ ΠΑΝΤΟΥ ΠΑΝΤΩΣ
!!!!!!!!!!!!!!!!!!

ΚΑΙ ΣΤΟ ΧΥΤΗΡΙΟ ΠΗΓΕ ΤΟΣΕΣ ΦΟΡΕΣ (ΤΟΝ ΕΙΔΑ ΤΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΠΗΓΑ)
ΚΑΙ ΣΤΟ ΠΕΔΙΟΝ ΤΟΥ ΑΡΕΩΣ ΤΟΝ ΕΙΔΑ....!!!

ΚΑΙ ΚΑΝΕΙ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΟΥ !!!!

ΚΑΘΟΛΟΥ ΨΕΥΔΟΠΡΟΦΗΤΗΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΜΑΞΙΜΟΣ

ΑΥΤΟΙ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΨΕΥΔΟΚΥΡΗΚΕΣ-ΨΕΥΔΟΓΡΑΦΙΑΔΕΣ Κ ΚΡΥΜΜΕΝΟΙ ΠΙΣΩ ΑΠΤΟ ΠΙΣΙ ΤΟΥΣ!!!

Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΜΑΞΙΜΟΣ ΚΑΙ ΤΟ 2012 ΒΓΑΙΝΕΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ
ΚΑΙ ΤΟ 1997....ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΟΠΩΣ Κ ΟΠΟΤΕ ΜΠΟΡΕΙ ΜΕ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΠΑΝΤΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

ΕΛΕΟΣ ΠΙΑ....

vas019 έγραψε:Μαλιστα, συνεδριο "πανορθοδοξο" - βλεπε παρατρεχαμενους των θρονων- , με αρκετη αληθεια καια αφορμη τους χιλιαστες, αλλα με στοχο τον π.ΜΑΞΙΜΟ και μονο, καθως αυτα με τους χιλιαστες ειναι γνωστα δεκαετιες και δεν χρειαζονται συνεδρια οι ορθοδοξοι εκ νεου...
ΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΕΓΙΝΕ ΚΑΙ ΟΝΟΜΑΣΤΗΚΕ ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΟ, ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΚΤΗΣΕΙ ΒΑΡΥΓΔΟΥΠΟ ΤΙΤΛΟ Η ΑΥΘΑΙΡΕΤΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΟΥ ΟΥΔΕΙΣ ΓΝΩΡΙΖΕΙ...

Η χρηματοδοτηση μηπως εγινε απο τους φιλους του αγιου ορους μηπως ?
ΥΠΟΘΕΣΗΞ ΚΑΝΩ ΔΕΝ ΕΧΩ ΣΤΟΙΧΕΙΑ...Π[ΑΝΤΩΣ ΕΙΧΕ ΠΡΟΚΥΡΗΧΘΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΑΙΟ ΦΕΤΟΣ ...
βΡΕ ΠΩς ΧΟΡΕΥΕΙ ο αντι στο ταψι τους δυσμοιρους κληρικους μας ..

ΟΠΟΤΕ ΤΩΡΑ ΕΧΕΙ ΚΑΤΙ ΒΑΡΥΤΗΤΑ ΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΥΣ ΙΕΡΟΥΣ ΓΙΓΑΝΤΕΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΕΑΣ ΟΠΩς ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΑΓΙΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΚΑΙ ΑΓ.ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ ...

ΜΑΛΙΣΤΑ ....

ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΜΟΥ ΠΟΥ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΡΙΘΕΙ ΑΜΕΡΟΛΗΠΤΑ ΑΠΟ ΕΣΑΣ, ΤΟΝ Π.ΜΑΞΙΜΟ ΙΣΩΣ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΩΘΗΘΕΙ ΚΑΤΑΛΛΗΛΩΣ, ΣΤΟΝ Ο.Τ Η ΑΛΛΟΥ..

vas019 έγραψε:“Ιερή” Συνδιάσκεψη αμφισβητούμενης θεολογικής τοποθέτησης, προσφέρει αόριστη γενική καταδίκη της εσχατολογικής ενασχόλησης και διατύπωσης θέσεων στα ορθόδοξα πλαίσια, και πιθανόν να υποκρύπτει σκοπιμότητες περί ταυτοτήτων και επερχόμενου χαράγματος.

Η προφητευμένη αποστασία είναι εδώ. Διαφαίνεται η προετοιμασία στο να ακολουθήσουν οι πιστοί τους οικουμενιστές που θα τους ρίξουν στο στόμα του επερχόμενου ψευτομεσσία.
Η επισκοπικοκεντρικότητα της Θείας Λειτουργίας, ενισχύεται τώρα από την επικίνδυνη άποψη της πανορθόδοξης συνεδριακής έγκρισης σε οποιοδήποτε θέμα (άρα και στην αντίχριστη εσχατολογία), αλλιώς χαρακτηρίζουν κάτι πλανερό, κακόδοξο και αστήρικτο αγιογραφικά, χωρίς μάλιστα να χρειάζεται να εξηγούν επαρκώς, συγκεκριμένα και αδιαμφισβητήτως θεολογικά το γιατί.
Στην προσπάθεια να πολεμήσουν την εσχατολογία των αιρέσεων, καίνε στην πυρά μαζί και την ορθόδοξη εσχατολογική ερεύνα.

Γράφουν μεταξύ άλλων (με έντονα γράμματα, τα σχόλια με κανονικά) συμπερασματικά λοιπόν οι ιεράρχες την 17.10. 12, στην ΚΔ΄ Π ανορθόδοξη Συνδιάσκεψη για τις “πλάνες τῶν ἐσχατολογικῶν αἱρέσεων" :

“Kαί ἀναζητεῖ ἀπό τούς πιστούς τήν ἐνεργό προσμονή τῆς ἐρχόμενης Βασιλείας τοῦ Θεοῦ, τή δυναμική μεταμόρφωση καί ἀνακαίνιση τοῦ σύμπαντος κόσμου.”

Η ανακαίνιση του σύμπαντος κόσμου όμως εμπεριέχει και την απώλεια των περισσοτέρων ανθρώπων, καθώς και τμήμα του ορθόδοξου Ιερατείου και ποιμνίου. Η τυπική συμμετοχή άνευ καρπού και θυσιαστικού αντικρίσματος είναι άσκοπη και εμπεριέχει μεγαλύτερο κίνδυνο κατά το

Λουκ. 12:47 ἐκεῖνος δὲ ὁ δοῦλος, ὁ γνοὺς τὸ θέλημα τοῦ κυρίου ἑαυτοῦ καὶ μὴ ἑτοιμάσας μηδὲ ποιήσας πρὸς τὸ θέλημα αὐτοῦ, δαρήσεται πολλάς·

Ο κίνδυνος της απώλειας και η σημασία του, εξασθενεί ολοένα και περισσότερο στην ορθόδοξη αγιογραφία και ενεργή διδασκαλία όσο βαδίζουμε προς το τέλος. Οι διατυπώσεις περί ανακαίνισης του κόσμου άνευ επισήμανσης του κινδύνου, που κατά το τέλος του κόσμου θα είναι μέγιστος, λόγω του υπέρτατου διωγμού και της μεταφοράς του εκκλησιαστικού πληρώματος εκτός πόλεων, είναι επικίνδυνος. Δημιουργεί μη αγωνιστικές προσδοκίες στου χλιαρούς πιστούς ή και στους αδιάφορους εκτός Εκκλησιάς. Επίσης η αναφορά για το τέλος του κόσμου, παραλειπομένου του αντίχριστου, δημιουργεί μια σύγχυση. Διότι ελάχιστα πριν τον Ιησού Χριστό, έρχεται μια επίγεια βασιλεία μέσα από μια δυναμική πολεμική μεταμόρφωση του σύμπαντος κόσμου και μια διαβολοκεντρικά επιχειρούμενη μεταμόρφωση και πλάνη του γήινου έστω κόσμου.

“Ἡ Ὀρθόδοξη περί ἐσχάτων διδασκαλία συνδέεται ἀδιασπάστως καί ὀργανικῶς μέ ὁλόκληρο τό βιωματικό, ἀσκητικό, λειτουργικό καί μυστηριοκεντρικό πλαίσιο τῆς ζωῆς τῆς Ἐκκλησίας, μέ στέρεη καί ἐπαρκῆ θεολογική θεμελίωση τήν ἑνότητα, συνύφανση καί συσχέτιση τοῦ ἔργου τοῦ Χριστοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος στήν κτίση καί στήν ἱστορία.”

Η εμπεριεχόμενη εσχατολογική διασύνδεση στην ευρύτερη διδασκαλία της Εκκλησίας δεν σημαίνει επάρκεια περί της προαπαιτούμενης γνώσης, ειδικά για τα γεγονότα που θα λάβουν μέρος στην πλέον δύσκολη και αποκαλυπτική εποχή του αντιχρίστου. Ανέκαθεν η Αποκάλυψη ήταν ένα δυσερμήνευτο “μυστήριο”, όπου λίγοι μόνο Άγιοι Πατέρες και συγγραφείς την μελέτησαν και προσπάθησαν να ερμηνεύσουν. Δεν συμπεριλήφθηκε στην λατρευτική ή κατεξοχήν διδακτική ζωή της εκκλησίας. Το συμπέρασμα των ειδικών μελετητών είναι ότι με σεβασμό στους Πατέρες της Εκκλησίας, υπάρχει σαφώς ερμηνευτικό περιθώριο τόσο στην Αποκάλυψη όσο και στην συλλογή των τμηματικών Πατερικών έργων και άλλων συσχετιστικών στοιχείων περί αντιχρίστου. Ουδέποτε κάποιος Άγιος ή οικουμενική Σύνοδος ισχυρίστηκαν ερμηνευτική επάρκεια με την υπάρχουσα τότε διδασκαλία, καθώς εξ ορισμού το θέμα θα αποσαφηνιζόταν περισσότερο όταν και θα ερχόταν η ώρα, κατά επισήμανση του Κυρίου μας μέσω και του προφήτη Δανιήλ. Η ανακοίνωση αυτή υπονοεί ερμηνευτική επάρκεια ή απαγόρευση ενασχόλησης και πρόσθετης μελέτης του πληρώματος, υπό τον κίνδυνο να χαρακτηριστούν “αιρετικοί”, αντορθόδοξοι κτλ, σε ένα κατεξοχήν θεολογούμενο θέμα.

Η ανεπάρκεια όμως της “επίσημης “σύγχρονης ορθόδοξης διδασκαλίας περί της εντρύφησης στα επερχόμενα, κατά κοινή ομολογία ενός σεβαστού μέρους του χριστιανικού πληρώματος, είναι αξιοσημείωτη. Η ανακοίνωση λοιπόν, ενώ εμπεριέχει την αλήθεια ως προς την αποφυγή της στείρας αντιχριστολογίας, γίνεται συνάμα επικίνδυνη και δίνει την εντύπωση ότι η προστασία των πιστών του τέλους, όποτε αυτό έρθει, θα επαφίεται στην τότε προδότρια διοικούσα και τύποις εκκλησία, όπως προφητεύεται συγκεντρωτικά. Πουθενά δεν επισημαίνεται αυτός ο μελλοντικός κίνδυνος, που διασταυρώνεται από πλήθος ορθόδοξων παρακαταθηκών Αγίων. Επίσης ερμηνευτικές διατυπώσεις όπως “καὶ πύλαι ᾅδου οὐ κατισχύσουσιν αὐτῆς”, δημιουργούν επιπλέον κίνδυνο , καθώς δεν επισημαίνεται ο κίνδυνος του μη διαχωρισμού για το ποια θα είναι η αληθινή Εκκλησία, η οποία δεν θα στεγάζεται στα σημερινά κτίρια απαραίτητα.
Η περί του Αντιχρίστου αποκαλυπτικών γεγονότων εσχατολογία, είναι ένα θεολογούμενο εν πολλοίς θέμα σε διάφορα σημεία. Ιστορικά υπήρξαν διαφορετικές Αγιοπατερικές προσεγγίσεις. Η Εκκλησία σαν ζωντανός οργανισμός, δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι έχει διδακτική πληρότητα επί του θέματος ή και άμεση ενασχόληση με τα γεγονότα της Αποκάλυψης.
Και ναι μεν θωρακίζει με τα μυστήρια τον άνθρωπο ώστε να μην φοβάται με τον Παντοδύναμο συντροφιά του, δεν μπορεί να απαγορέψει όμως στους πιστούς να ερευνούν τις γραφές , ούτε να σχηματίζουν ιδιαίτερες γνώμες, απόψεις, αντιλήψεις και ερμηνείες επί θεολογούμενων θεμάτων που δεν άπτονται του δογματικού και αδιαπραγμάτευτου περιεχόμενου.
Οι βαρύγδουποι χαρακτηρισμοί κακοδοξία και αίρεση, δεν ισχύουν επί θεολογούμενων θεμάτων. Το προηγούμενο συμπέρασμα είναι ενισχυμένο όταν υπάρχει Αγιοπατερική και Αγιογραφική συνάμα τεκμηρίωση της άποψης.
Η πλευρά που αδυνατεί να τοποθετηθεί με ανάλογο κύρος απέναντι σε τέτοια επιχειρήματα, και προσπαθεί με στομφώδη διακηρύξεις να εκμεταλλευτεί πιθανές θέσεις “εξουσίας”που απορρέουν σεβασμό, είναι καθαρά ενέργειες εκ του εμπαιγμού του πονηρού, που έχει αδυναμία στους Ιερείς ως γνωστόν.

Άλλωστε οι απλοί πιστοί είναι και αυτοί το ίδιο ζωτικά όργανα του Χριστοκεντρικού σώματος της Εκκλησίας, άρα η όποια συμβολή τους επί τέτοιων θεμάτων που τυγχάνουν Αγιοπατερικής κυρίως υποστήριξης, είναι επιθυμητή για όσους ενδιαφέρονται να μάθουν απόψεις και προφητείες για τα μελλούμενα, πέρα από τις τυπικές και ουσιαστικές εκκλησιαστικές διδασκαλίες περί της καλλιέργειας των ψυχικών αρετών.

“Στίς διάφορες ἐσχατολογικοῦ χαρακτῆρα αἱρέσεις και παραχριστιανικές ὁμάδες διαπιστώνεται μιά ἐντόνως παχυλή καί ἐξόχως ἀνθρωπομορφική θεώρηση καί παρουσίαση τῶν ἐσχάτων, λόγῳ, εἴτε τῆς «κατά γράμμα» θεοπνευστίας καί ἀτομικῆς ἑρμηνείας τῆς Ἁγίας Γραφῆς, πού ἀποδέχονται, εἴτε τῆς ἀλλοίωσης τῆς Ἁγιογραφικῆς διδασκαλίας μέσῳ τῶν διαφόρων «ὁραμάτων» ἤ ποικίλων «ἀποκαλύψεων» τῶν ἱδρυτῶν τῶν αἱρέσεων αὐτῶν.”

Αυτό προφανώς και συμβαίνει κατά κανόνα στις αιρετικές χριστιανικές ομάδες, όχι μόνο στις εσχατολογικές ερμηνείες, αλλά και στην ευρύτερη θεολογία τους και δοξασία τους. Απορίας άξιον είναι βέβαια πως εκπρόσωποι της Ορθόδοξης Εκκλησίας, έχουν υπογράψει συγκριτιστικού περιεχόμενου διακηρύξεις, που εξισώνουν την ορθόδοξη αλήθεια με τους εμπνευστές αυτών των ομάδων. Όμως θα πρέπει να γίνεται σαφής διαχωρισμός των αιρετικών, αυτών δηλαδή που εξορισμού διαφωνούν στα Πατερικώς παραδομένα δόγματα της ανατολικής Ορθόδοξου Εκκλησίας. Επ' ουδενί δεν θα πρέπει να στρέφονται συγκριτιστικές τάσεις αιρετικών, έναντι μελών του ορθοδόξου πληρώματος, που σε οργανωμένους συλλόγους ή μη, αποσκοπούν σε πρόσθετη εμβάθυνση, ερμηνευτική προσέγγιση ή και εκ Θεού Αποκάλυψη, προς κοινόν εκκλησιαστικό, και όχι ίδιο, όφελος. Επίσης η χρυσή τομή της ανθρωπομορφικής αποκαλυπτικής θεώρησης, είναι δύσκολο να οριστεί από μια συνδιάσκεψη, η οποία δυστυχώς δεν καταδικάζει επί του θέματος βιβλιογραφίες που αποδεδειγμένα και αναλυμένα από το ορθόδοξο ποίμνιο, διατρέφουν την Αποκάλυψη ('Όπως η γνωστή του κ. Πατρώνου, εκδόσεων της Αποστ. Διακονίας!!!). Αυτές οι κατά βούληση αφηρημένες και γενικόλογες ερμηνείες, την ανάγουν σε μια αφηρημένη ιστορία που ποτέ δεν θα συμβεί ή συνέβηκε κατά το παρελθόν. Τέτοιες απόψεις ανήκουν σε ένα μέρος μόνο από τους διαφορετικούς τρόπους ερμηνείας της Αποκάλυψης. Κατ' απόλυτη δε εξήγηση της όπως υπονοείται από πολλούς σύγχρονους,δεν ισχύει, καθώς Εκκλησιαστικοί Πατέρες ερμήνευσαν και με σημεία κυριολεκτικά. Δεν υπάρχει ορθόδοξο δόγμα ή κανόνας λοιπόν, που να απαγορεύει μέσα στο ορθόδοξο πάντα πρίσμα, και με συγκερασμό των Αγιοπατερικών παραμέτρων, την διαφορετική ερμηνευτική απόδοση. Επιβάλλεται λένε οι ειδικοί μελετητές. Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι άλλο ο δηλωμένος μη ορθόδοξος και άλλο ο ορθόδοξος αλλά έχων διαφορετική άποψη για ένα θεολογούμενο θέμα. Άλλωστε αυτό που πολλές φορές κατηγορούμε τους αιρετικούς, η κατά γράμμα δηλαδή ερμηνεία, γίνεται και από ορθόδοξους Επισκόπους ή και Αγίους ακόμη, όπως η περίπτωση του συνεδρίου, και θα το αναλύσουμε συνοπτικά παρακάτω.

Ἐπίσης, λόγῳ τοῦ γεγονότος ὅτι οἱ αἱρετικές κινήσεις στεροῦνται αὐθεντικῶν ἐκκλησιαστικῶν κανόνων ἑρμηνείας καί κριτηρίων ἀξιολόγησης, ἡ ὅλη ἀπόπειρα ἁγιογραφικῆς τεκμηρίωσης τῶν κακόδοξων θεωριῶν τους θεμελιώνεται σέ ἕνα ἄκρατο ὑποκειμενισμό, πού παράγει πληθώρα αὐθαίρετων ἑρμηνειῶν καί κακόδοξων ἀντιλήψεων.

Βεβαίως ισχύει για τους κατ εξοχήν δηλωμένους αιρετικούς, αλλά αιρετικές κινήσεις ή ερμηνευτική ανεπάρκεια και προχειρότητα, υπάρχουν συνάμα και μέσα στους κόλπους της Εκκλησίας.
Για τους καλά γνωρίζοντες βεβαία τα πνευματικά παράγωγα στην Μητρόπολη του Βόλου, το πνευματικό αυτό θεμέλιο του επάρατου οικουμενισμού, δεν είναι τόσο παράξενο.
Έχει γίνει κάποιο πανορθόδοξο συνέδριο άραγε για την καταδίκη της αμφισβήτησης της Πατερικής Θεολογίας, ή με τις τυπολατρικές εκφράσεις παραπάνω, θεωρείτε ότι πληρούν τα κριτήρια αξιολόγησης?
Όταν βγαίνουν λοιπόν στην δημοσιότητα όχι από αιρέσεις, αλλά από το σώμα της εκκλησίας θεωρίες που αντιβαίνουν τα γραπτώς παραδομένα, ή προσπαθούν να διαστρέψουν διδασκαλίες οι οποίες είναι θεμελιωμένες με ορθόδοξα στοιχεία και κριτήρια, τότε η Εκκλησία οφείλει στο σύνολο της να δώσει στην διάθεση των πιστών και επαρκή βιβλιογραφική αναίρεση των εσφαλμένων θέσεων. Εάν δε οι αντίθετες θέσεις είναι συνδυασμένες με την απαραίτητη πατρολογία και όχι με την Αγία Γραφή και μόνο, που αποδείχτηκε στον ρου της ιστορίας ότι από μόνη της τροφοδότησε και ποικίλες αιρέσεις, τότε η ανάγκη γίνεται επιτακτικά μεγαλύτερη. Αυτό που παρατηρείται σε ορισμένες περιπτώσεις είναι η απλή στυγνή εκμετάλλευση της επίσημης θέσης κληρικών και Συνόδων, με ανακοινώσεις σοβαροφάνειας και μόνο, και χωρίς την αντίστοιχη παραπομπή σε βιβλιογραφία και άλλες γραπτές θέσεις, συγχρόνων και μη.
Παράλληλα οφείλει στο όνομα της αγάπης και της νουθεσίας, καταγεγραμμένη γνωστοποίηση της προσπάθειας της να νουθετήσει τον πιθανό πυρήνα των πιθανώς παρεκτρεπόμενων βαπτισμένων πιστών, ειδικά σε νέες θέσεις που παρουσιάζοται υποστηριζόμενα με βαρύτητα σοβαρών στοιχείων και πατερικών συσχετισμών. Η με πληρότητα αναιρετική αυτή ενέργεια, θα πρέπει να είναι σαφής, με τα μέσα και την από αιώνων γνώση που διαθέτουμε σήμερα. Θα πρέπει να είναι συγκεκριμένη και με την αδιαμφισβήτητη θεολογική βαρύτητα, η οποία χρειάζεται την θεολογική συνδρομή αναγνωρισμένων Αγίων. Ο περιορισμός με υπεροπτικό ύφος σε βαρύγδουπες ανακοινώσεις, χωρίς εμφανές και κατανοητό υπόβαθρο ή ανάλογη παραπομπή, και η αποφυγή αναιρέσεων των νέων θέσεων και συσχετισμών, δεν είναι πρακτική των Αγίων μας που πολέμησαν με αναιρέσεις και απολογίες παρόμοια κρούσματα.
Διότι έχουν υπάρξει και περιπτώσεις κατά τις οποίες οι Σύνοδοι και οι επικρατούσες απόψεις ήταν λάθος, και μια μικρή μειοψηφία ή ένα έστω μέλος, απέδειξε με την δύναμη του Θεού το σφάλμα τους.

Το σύγχρονο κίνημα άλλωστε της μεγίστης παναίρεσης του οικουμενισμού, που τόσα έχουν γραφτεί, αναδεικνύει το μέγεθος του προβλήματος. Αιρετικοί επί δογματικών, με τύπο (δήθεν) ορθόδοξου, ομοιάζουν με λύκο με προβιά, κατά την λαϊκή έκφραση. Είναι πασίγνωστο στον ορθόδοξο χώρο, ότι το πρόβλημα σε οποιαδήποτε Αγιογραφική ερμηνευτική προσέγγιση, είναι η έλλειψη συσχέτισης με τα Πατερικά συγγράμματα. Αυτός είναι ο βασικός λόγος δημιουργίας αιρέσεων και τάσεων. Αυτό όμως που είναι θλιβερότατο εν έτος 2012 από μορφωμένους Ιεράρχες, είναι η αναγωγή ερμηνευτικών τάσεων θεολογούμενων θεμάτων, σε δογματικά. Αυτό είναι ένας κατάφωρος φασιστικός εκβιασμός της θεολογικής έκφρασης και σκέψης ή και φίμωσης πιθανής αληθινής καρδιακής θεολογίας. Όταν η αγιογραφική τεκμηρίωση εμπεριέχει επιβεβαιωτικούς συσχετισμούς με Άγιους Πατέρες, τότε οι πιθανότητες λάθους και αιρετικού φρονήματος μειώνονται δραματικά.

Όταν δεν συμφωνούμε με μια αντίληψη μέσα στην ορθόδοξη Εκκλησία, αλλά αυτή προέρχεται από μέλη της, δεν μπορούμε άνευ εκτενέστατης μελέτης με πλήρη διαφάνεια, και κυρίως Πατερική τεκμηρίωση και άλλους Αγιογραφικούς συσχετισμούς, να ονομάζουμε αυθαιρετώντας και αερολογώντας, “κακοδοξία” η “αιρετική” μια άποψη που δεν συμφωνεί ή δεν συμφέρει κατά την άποψη μας το όποιο ποιμαντικό μας έργο ή βιωτή.
Το να επικαλείται κάποιος τους εκκλησιαστικούς ερμηνευτικούς κανόνες, και παράλληλα να θεωρεί ότι οι Άγιοι δεν τους εφάρμοσαν, αλλά η άποψη των σύγχρονων υπερισχύει των Αγίων, άνευ επεξήγησης του γιατί προκύπτει αυτή η διαφορά ή το υποτιθέμενο λάθος των Αγίων, δημιουργεί περαιτέρω προβλήματα.

Ανακεφαλαιώνοντας, ειδικά στην Αποκαλυπτική εσχατολογία δεν υπάρχει δογματική άποψη σε πλήρη σύμπνοια. Το να ονομάσουμε λοιπόν κακόδοξο κάτι το οποίο δεν συμφωνεί με την δική μας προτιμώμενη αντίληψη, είναι εμπάθεια δική μας και όχι κακοδοξία όπως εσφαλμένα και καταχρηστικά χρησιμοποιείται ο όρος.
Χρειάζεται κάτι πολύ παραπάνω από έναν χαρακτηρισμό μερικών συγκεντρωμένων ρασοφόρων, για να πείσει για την ορθότητα του το πλήρωμα της Εκκλησίας, όπως είναι και ο κανόνας αναγνώρισης μιας οικουμενικής συνόδου. Το κυριότερο είναι ότι χρειάζεται πλήρη εξήγηση του οποιουδήποτε σκεπτικού , μακρυά από φασιστικές υπονοήσεις, ότι οι εκάστοτε διοικητικοί ταγοί έχουν την υπέρτατη θεολογία, αψηφώντας τα παραδομένα των Αγίων Πατέρων τους. Η εκκλησιαστική ιστορία άλλωστε έχει ιστορικό με συνόδους και συνέδρια πλάνης, λαθών και παραλείψεων.

Παρά τή σαφῆ θέση τοῦ Κυρίου ὅτι εἶναι ἄγνωστος ὁ χρόνος τῆς Δευτέρας Παρουσίας Του (Ματθ. 24,36), πολλές ἀπό τίς ἐσχατολογικές χιλιαστικές αἱρέσεις, παραχριστιανικές κινήσεις καί ἄλλες μελλοντολογικές ὁμάδες (π.χ. τρομολαγνία περί τοῦ τέλους τοῦ κόσμου τό 2012, ἡμερολόγιο τῶν Μάγια, τηλεοπτικοί καί διαδικτυακοί ψευδοπροφῆτες κ.ἄ.) δέν διστάζουν, μέ διάφορους ἀστήρικτους Ἁγιογραφικούς καί χρονολογικούς συσχετισμούς, νά καθορίζουν μέσῳ ψευδοπροφητειῶν ἡμερομηνίες, κατά τίς ὁποῖες θά λάβει χώρα ἡ Δευτέρα Παρουσία καί, φυσικά, ἐπανειλημμένως διαψεύδονται.

Αν κρίνουμε από την βιβλιογραφική επιχειρηματολογία του μακαριστού αρχιεπίσκοπου Αθηνών Χριστοδούλου, για το θέμα της γνώσης ή μη της Β παρουσίας, αυτή πάσχει και δεν έχει καμιά Αγιοπατερική υποστήριξη. Θα έπρεπε να ήξεραν όλοι αυτοί οι σύγχρονοι εκπρόσωποι και παρατρεχάμενοι των εκκλησιαστικών θρόνων έστω τα βασικά. Ότι δηλαδή η “σαφή” θέση στα παραπάνω αγιογραφικά χωρία που επικαλούνται, δεν υπάρχει πρακτικά στην ορθοδοξία και αμφισβητείται εκτενώς και έμπρακτα από λόγους σπουδαίων και επιφανών Αγίων.
Διότι εάν βασίστηκαν στην φιλότιμη εσχατολογική μελέτη μερικών πανεπιστημιακών και μόνο, οι οποίοι ανακάλυψαν ένα τεράστιο εύρος ορθόδοξων πηγών, αλλά, όλως τυχαίως, ξέχασαν να σχολιάσουν τα ήδη επίκαιρα δημοσιευμένα επιπλέον στοιχεία από μεγάλους Αγίους, που θα οδηγούσαν σε ανατροπή ορισμένων θέσεων τους, τότε κάτι ύποπτο ή ημιτελές συμβαίνει το λιγότερο. Παρά τις θεολογικές επισημάνσεις με πατερική τεκμηρίωση από γνωστό μοναχό, έπεσαν στο ατόπημα να μην χρησιμοποιούν λόγους Αγ.Πατέρων για τα σημεία που αναφέρονται. Προτίμησαν να ακολουθούν τον ολισθηρό δρόμο της στείρας αντιπαράθεσης χωρίων και χωρίς να αναφέρουν καν την αντίθετη άποψη και να εξηγήσουν γιατί απορρίπτεται.
Δηλώνουν δε μετά βεβαιότητας τους την ερμηνεία, με κατά γράμμα απόδοση στα πρότυπα των αιρετικών.
Όμως υπάρχει μια ορθόδοξη διαχρονική αντίληψη αποτυπωμένη σε έγκυρα συγγράμματα του Αγίου Ι. Χρυσοστόμου, του Αγίου Νικοδήμου, του Αγίου Γερμανού και άλλων κτλ. Οι οποίοι μίλησαν σαφώς χρονολογικά περί της ώρας και ημέρας , ενώ δεν είναι άγνωστη μεταξύ των Αγίων και η τακτική χρησιμοποίησης της Γραφής προς εξαγωγή λανθάνουσας χρονικής γνώσης. Αυτά είναι τεκμηριωμένα με την πατρολογία και γραμματεία για παν δύσπιστο. Όποιος ερευνήσει προς άσκηση του και δεν εντοπίσει, μπορεί να μας ερωτήσει.

Παράλληλα δεν υπάρχει κάποια διόρθωση στην διαχρονική ορθόδοξη γραμματεία περί των ανωτέρω συγγραμμάτων, αλλά ούτε οι σύγχρονοι υποστηρικτές της κυριολεκτικής άποψης δείχνουν να γνωρίζουν την ύπαρξη διαφορετικής άποψης και ορθόδοξων στοιχείων, μιλώντας για σαφήνεια του Κυρίου. Φυσικά, αυτοί πλανώνται μακράν. Τα στοιχεία δεν δείχνουν καμιά τέτοια σαφήνεια, παρά μόνο σαφήνεια στην ερμηνευτική προχειρότητα σύγχρονων ταγών, με πιθανόν περήφανο φρόνημα και αποφυγή παραδοχής λάθους.

Όπως όλοι καταλαβαίνουμε, η πρακτικά αντίθετη άποψη Αγίων μεγάλου βεληνεκούς, δημιουργεί πληθώρα προβλημάτων. Θα πρέπει να δεχτούμε σωρεία λαθών τεράστιων αγιοπνευματικών προσωπικοτήτων, καθώς προσπάθησαν να ανακαλύψουν το υποτιθέμενο μεγάλο και απαγορευμένο μυστικό του Θεού. Από κει όμως θα μπούμε σε άλλους ατραπούς αμφισβήτησης θεοπνευστίας, μια που η χρονική ενασχόληση και ο προσδιορισμός της ΗΜΕΡΑΣ και της ΩΡΑΣ της Β' Παρουσίας από τον Άγιο Νικόδημο, που επικαλείται μάλιστα όλους τους Πατέρες της Εκκλησίας, δημιουργεί περαιτέρω προβληματισμό και ρίχνει μια πνευματική βόμβα στα θεμέλια της σύγχρονης στείρας “επίσημης ορθόδοξου” διδασκαλίας, περί του όντως θεολογούμενου θέματος. Δεν γνώριζαν οι Άγιοι Πατέρες την επικαλούμενη “απόκρυφη” πληροφορία στην Γραφή? Ήταν όλοι μαζί συλλογικά σε πλάνη;

Ερμήνευσαν τελικά λάθος ή αμελώς όλοι μαζί οι Άγιοι; Μήπως οι σύγχρονοι αυτοί κληρικοί του συνεδρίου, πολοί συνειδητοί ή μη θιασώτες της οικουμενιστικής παναίρεσης, κάνουν συνέδριο ερμηνείας και στηλίτευσης των αντίθετων απόψεων, θεωρώντας εαυτούς ανώτερους των αναγνωρισμένων Αγίων και Πατέρων?
Επίσης απάντηση γιατί στο σύμβολο της πίστης μας, οι Άγιοι προκάτοχοι μας δεν ενσωμάτωσαν το “..και πάλιν ερχόμενος μετά δόξης εν αγνώστω χρόνον, κρίναι ζώντας και νεκρούς...”, δεν νομίζω να έχουν όλοι οι σύγχρονοι αυτοί “εκπρόσωποι” της ορθοδοξίας, ή κάνουμε λάθος;.

Επίσης αναπάντητο μένει το γιατί, εάν ισχύει η διατεινόμενη “σαφήνεια”, εδόθησαν ημερολογιακά διαστήματα τόσο στον Π. Δανιήλ όσο και στην Αποκάλυψη, όπου οι πιστοί της αντίχριστης περιόδου θα γνωρίσουν την ημέρα εάν μετρήσουν μέρες από κάποιο γεγονός ανάληψης εξουσίας. Γιατί υπάρχουν καταγεγραμμένα οράματα αναγνωρισμένων Αγίων που προσδιορίζουν Αιώνα – χιλιετία και γιατί εδόθησαν τα σημεία του τέλους, ώστε να αναγνωριστεί η έλευση της περιόδου ή γενιάς που θα τα ζήσει? Πως αυτές οι πράξεις του Υψίστου είναι αντιφατικές στο αναλλοίωτο εξ' ορισμού Άγιο και διαχρονικό θέλημα Του?
Η ερμηνευτική ιδιοτέλεια λοιπόν κάποιων εκκλησιαστικών εκπροσώπων που διατείνονται ότι κατέχουν το σύνολο της ορθόδοξης γνώσης και αποφασίζουν για το τι είναι κακοδοξία ή δόγμα εμπεριέχει κινδύνους για το εκκλησιαστικό πλήρωμα. Το καταθλιπτικό της υπόθεσης είναι ότι δεν απαντούν με διαφάνεια ως όφειλαν για την τοποθέτηση τους , διότι εκμεταλλεύονται την ισχύ της θέσης τους για να δώσουν βαρύτητα στην γνώμη τους. Και εδώ υπάρχει ο κίνδυνος της πλάνης για το ορθόδοξο πλήρωμα, που εμπιστεύεται τυφλά και χωρίς διάκριση τους επικίνδυνους ρασοφόρους λύκους ή ανεπαρκείς για την σωτηρία τους ποιμένες.
Είναι έγκυρα προφητευόμενο από πολλούς Αγίους και επιβεβαιωμένο από σύγχρονους εξαίρετους κληρικούς, ότι θα υπάρξει αποστασία και αποδοχή του Αντίχριστου μέσα στις Εκκλησίες. Φυσικά οι συμμετέχοντες θα νομίζουν ότι υπηρετούν τον αληθινό θεό επί της γης που ήρθε να ανακαινίσει τον κόσμο. Η προφητικά έγκυρη αυτή διδασκαλία όμως, επ' ουδενί αποτελεί κήρυγμα επίσημο της διοικούσας εκκλησίας και των υποστηρικτικών εκδόσεων του έργου της.

Τέλος για να χαρακτηρίσουμε κάποιον ψευδοπροφήτη εντός ορθόδοξου χώρου ειδικά, θα πρέπει να έχουμε ανεξίτηλα τεκμήρια και δη του χρόνου, που είναι αμείλικτος στο να αποκαλύπτει την αλήθεια, όσο πικρή και εάν είναι για έναν ή για όλους. Σε διαφορετική περίπτωση εάν το πράττουμε εν Αγιοπνευματική απουσία και μη συγκεκριμένη εκ Θεού δικαιοδοσία κρίσης, κινδυνεύουμε να πέσουμε στο βαρύτατο παράπτωμα της προσβολής της προφητικής ιδιότητος του Αγίου Πνεύματος, που εν δυνάμει φέρει κάθε ορθόδοξο μέλος της Εκκλησίας μας, σύμφωνα με τον Σεβ. Μητρ. Ναυπάκτου κ. Ιερόθεο, αλλά και την Α. Γραφή. Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να δεχόμαστε τις ρήσεις οποιουδήποτε, αλλά να κρατούμε επιφυλακτική και ερευνητική στάση, στο μέσον δηλαδή.
Κάθε παρεκτροπή στα άκρα εμπεριέχει τεράστιο κίνδυνο , ειδικά από ανεπαρκείς ποιμένες.
Και ποίος από εσάς αγαπητοί αδερφοί κληρικοί, μπορεί να είναι σίγουρος για τα τάλαντα που θα του ζητήσει πίσω ο Χριστός; Ας είμαστε προσεκτικοί και ας σκεφτόμαστε πάντοτε τα ρητά των γραφών που μιλούν για πολλούς πρώτους που θα γίνουν τελευταίοι και πάλι καλά που θα σωθούν εάν το καταφέρουν.

Πιστεύουν άραγε αλήθεια όσοι ενάρετοι άνθρωποι βλέπουν την επερχόμενη απόλυτη δικτατορία με αντιχριστιανικά και αποχριστιανοποιητικά κίνητρα, ότι θα κρατήσει χρόνια και δεκαετίες και αιώνες χωρίς τον αντίχριστο που ως γνωστόν θα την εκμεταλλευτεί?
Γιατί υπάρχει άραγε αυτός ο φόβος περί αναγνώρισης της σύντομα διαφαινόμενης επερχόμενης έλευσης του; Δεν γνωρίζουν τα λόγια σύγχρονων επιφανών Ιερέων και Μοναχών περί Έλευσης του τέλους μετά το προστάδιο του οικουμενισμού; Διότι το πρόβλημα πολλών αντιρρησιών δεν είναι το αδύνατον της παραδοχής της ακριβούς ημέρας της Β' Παρουσίας, αλλά της αποφυγής της παραδοχής ότι θα βιωθεί στην γενιά μας, καθώς όντως η ημέρα ή και το έτος δεν έχουν σπουδαιότερη σημασία από το αναμφισβήτητο γεγονός για ένα μέρος του ποιμνίου ότι πλησιάζει. Εδώ φοβούνται να βγάλουν ανακοίνωση καταδίκης των βλάσφημων θεατρικών έργων, πολύ δε περισσότερο να τσαλακώσουν την κοινωνική τους εικόνα, κατεβαίνοντας σε πορείες. Μια δημόσια εικόνα που προσπαθεί να είναι αρεστή στους εκκοσμικευμένους ανθρώπους. Και εάν δεν ξέρουν κάποιοι, ή ακόμα χειρότερα προσποιούνται ότι δεν ξέρουν στην τελική το εάν κάποιος γνωρίζει, ας τους ρωτήσουν όλους με ειλικρίνεια στο πλήρωμα, και να μην εκφέρουν δογματικής χροιάς λόγο ότι κανείς δεν γνωρίζει. Δεν διαφαίνεται τίποτα στον συνολικό, και όχι αποκομμένο και διαστρεβλωμένο δια της αιρετικής ερμηνευτικής τεχνικής, λόγο του Θεού, ότι θα πρέπει πάση θυσία να μην αποκαλυφθεί η εποχή , η γενιά και η ημερομηνία σε αυτούς που τους αφορά άμεσα. Το αντίθετο ισχύει μάλιστα.
Γιατί τόση φασαρία και υποτίμηση στο γεγονός ότι μπορεί πλέον να είναι γνωστή και η ημέρα της Β' παρουσίας, όταν τα χρονολογικά αυτής στοιχεία που συνθέτουν εκείνη την ημέρα είναι γνωστά εδώ και πολλούς αιώνες και αναφερόμενα από τους γνήσιους εκφραστές της έμπρακτης θεολογίας μας; H κοινωνική μηχανική και η ποιμαντική μέριμνα θα απαντήσει σωστά εν μέρη κάποιος. Συνεπώς οι απόψεις διίστανται και το μέσον είναι ο ορθός δρόμος μεταξύ της ανεξέλεγκτης εσχατολογίας και φόβου στις ανέτοιμες ψυχές και παντελούς συγκάλυψης των επερχόμενων αποκαλυπτικών δεινών. Είναι γεγονός η αντίθεση της αυθεντικής χριστιανικής κοσμοθεωρίας και του κοσμικού φρονήματος, κατά την ρήση περί μάχαιρας του Κυρίου (Ματθ. ι' 34).

Ποιος πλειοδότησε πνευματικά άραγε τους σημερινούς και εν πολλοίς πλανεμένους θεολογικά και εκκλησιολογικά οικουμενιστές και συνοδοιπόρους τους κυρίως, να παίρνουν θέση σε ένα θεολογούμενο θέμα με μια κυριολεκτική ερμηνεία μερικών χωρίων της Α. Γραφής, που έρχονται σε αντίθεση με παραδεδωμένα προκατόχων τους; Γιατί το πλήρωμα της εκκλησίας θα πρέπει να πιστέψει τους σημερινούς ημιμαθείς ταγούς, με τις όντως αυξημένες συμβατικές υποχρεώσεις, σε αντίθετες απόψεις από αυτές των Αγίων;

“Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μέ τή Θεολογία, τήν δισχιλιετῆ Παράδοση καί ζωή της, ἀποδοκιμάζει τίς δοξασίες τῶν διαφόρων ἐσχατολογικῶν αἱρέσεων καί ἄλλες ποικίλες ἐσφαλμένες μελλοντολογικές ἀντιλήψεις, ὄχι μόνο διότι ἡ συλλογιστική τους εἶναι σαθρή καί ἡ ἐξήγησή τους ἀφελής, ἀλλά πρωτίστως διότι οἱ δοξασίες αὐτές εἶναι θεραπευτικά λανθασμένες.”

Καταρχάς να υπενθυμίσουμε ότι με τον όρο Εκκλησία εννοούμε το διαχρονικό πλήρωμα των πιστών και την γραπτή παρακαταθήκη των Αγίων, και όχι την πιθανώς υστερόβουλη και μετά σκοπιμοτήτων σύναξη μερικών εκπροσώπων εκκλησιών σε ένα συνέδριο.
Τα αποτελέσματα του συνεδρίου δεν γίνονται δεκτά λοιπόν στο σύνολο τους με την υπάρχουσα διατύπωση. Από μια μερίδα έστω πιστών αυτό είναι αληθές, διότι είναι σε αντίθεση με λόγια και πράξεις Αγίων μας. Επίσης δεν υπάρχει διαφάνεια εξήγησης και τεκμηρίωσης, ενώ αποφαίνεται ευκόλως η ερμηνευτική προχειρότητα της στείρας Αγιογραφικής παράθεσης δύο και μόνο χωρίων.
Το ορθόδοξο πλήρωμα θέλει συγκεκριμένη βιβλιογραφία και εξήγηση, που να καλύπτει όλες τις θεολογούμενες απόψεις όπου αυτές έχουν Αγιοπατερική και ορθόδοξη γραμματειακή υποστήριξη.
Κάτι τέτοιο δεν δόθηκε και η συνεδριακή ανακοίνωση είναι πλανερή και προκαλεί σύγχυση, μην κάνοντας τον διαχωρισμό μεταξύ ορθοδόξου πληρώματος, απόψεων και πλανερών ανορθόδοξων θεωριών. Μαζί με τις αιρετικές ομάδες συγκαταλέγονται και οι “εσφαλμένες μελλοντολογικές ἀντιλήψεις”, δημιουργώντας υπονοούμενα για το ποιες και σε ποιους κύκλους υπάρχουν αυτές οι αντιλήψεις. Ποιά συλλογή κριτηρίων ορίζει άραγε το τι είναι εσφαλμένο στην θεολογούμενη και κρυπτογραφημένη σε πολλά σημεία εσχατολογία; Και ενώ η έλευση του αντιχρίστου ως προσώπου δεν είναι δογματικό θέμα, αλλά είναι αληθινή διδασκαλία καταγεγραμμένη στην πατερική γραμματεία, μη αμφισβητήσιμη ανά τους αιώνες, υπάρχουν αδιευκρίνιστα κενά στην ορθόδοξη εσχατολογία, η οποία αποκτά εξ ορισμού ολοένα και μεγαλύτερη σημασία, μέσω της συνεχούς συντόμευσης του χρόνου.

Για ποιά θεολογία και παράδοση γίνεται λόγος , όταν ένα συνέδριο καταλήγει με μια τέτοια ερμηνευτική προχειρότητα περί του “ουδείς γνωρίζει”, και ανάγει σε αποδοκιμασία το σύνολο της εσχατολογικής έρευνας; Στην εσχατολογία διαχρονικά υπάρχουν λάθη και περιορισμοί, πράγματα που έχει προφητευτεί ότι θα ανακαλυφθούν και θα γίνουν κατανοητά σε επόμενες γενιές ή στην τελευταία γενιά. Με την ανακοίνωση της αυτή η σύνοδος περνάει λάθος μήνυμα, κάτι σαν απαγόρευση και αποδοκιμασία για όποιον ασχοληθεί με την περαιτέρω ανάπτυξη και εμβάθυνση της ορθόδοξης εσχατολογίας. Την ώρα που δεν συγκεκριμενοποιεί τα κριτήρια και τα όρια τέτοιων “παράλογων συλλογισμών και αντιλήψεων”, αλλά με γενικόλογους και ανεξήγητους όρους, στην προσπάθεια της να προφυλάξει το ποίμνιο από αιρετικές ακρότητες, συμπαρασύρει και το υγιές εσχατολογικό ερευνητικό κομμάτι εκ του πληρώματος της. Έκτος από την υπερβολική της αυτάρκεια, απορρίπτει κάθε παλαιό και νέο κομμάτι της ορθόδοξης σχετικής παρακαταθήκης, και πιστεύει ότι μόνη αυτή η πανορθόδοξη συνεδρία μπορεί να αψηφεί τα από αιώνων αναγνωρισμένα και παραδομένα.
Ίσως οι συγκεκριμένοι ταγοί, θεωρούν αμαρτία και ανεπίτρεπτη την ενασχόληση με την εσχατολογία, την θεωρούν άχρηστη. Ίσως να θεωρούν το υπάρχων σύνολο της, πλήρως ερμηνευμένο και επαρκώς διδασκόμενο, οπότε να το δηλώσουν ώστε να ξέρουμε το μέγεθος της προχειρότητας, ημιμάθειας , πλάνης και υποκρισίας των μελών του συγκεκριμένου συνεδρίου. Τέλος ας μας δείξουν σε ποίο σημείο μερικών ορθόδοξων θεωριών υπάρχει “αφέλεια”, και “αντιληπτικό σφάλμα” με διάφανους όρους.

Από την ανακοίνωση της πάντως, τα μόνα σφάλματα που διαφαίνονται αντικειμενικά, είναι οι δικές της απαράδεκτες γενικόλογες και με στόμφο διατυπώσεις χωρίς καμιά διάκριση. Τα πρακτικά της συνεδρίασης δε σε μερικά συμπεράσματα, και οι αποφάσεις της, θα πρέπει να δίνουν το θεολογικό σκεπτικό και την τεκμηρίωση στο πλήρωμα προς ενημέρωση και κριτική και αποδοχή, καθώς και να προάγουν τον εισηγητικό διάλογο απόψεων του πληρώματος , προς χάριν της αληθείας και χωρίς σκοπιμότητες.

"Ἀδυνατοῦν νά θεραπεύσουν τόν ἐσκοτισμένο καί ἀλαζονικό νοῦ τοῦ ἀνθρώπου καί τήν γεμάτη ἰδιοτέλεια καρδιά του, μέ τελικό ἀποτέλεσμα νά ὁδηγοῦν τούς ὀπαδούς τους, οἱ ὁποῖοι εἶναι κι αὐτοί πλάσματα τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ, στόν πνευματικό θάνατο καί νά τούς στεροῦν τήν ἀληθινή καί ζωντανή ἐλπίδα γιά τήν αἰωνιότητα"

Το να ισχυριζόμαστε επίσης γενικόλογα ότι οι εσχατολογικές αντιλήψεις είναι μη θεραπευτικές είναι λάθος. Ένας ορθόδοξος ερμηνευτής ή μελετητής της ορθόδοξης εσχατολογίας μπορεί κάλλιστα να είναι θεραπευμένος, ή και η εσχατολογία να τον βοηθήσει να πλησιάσει περισσότερο το μυστήριο της πίστης μας, είναι γεγονός. Ο κ.Βασ.Ταμιωλάκης το ομολογεί στο νέο του βιβλίο-διατριβή για τον αντίχριστο και την διδασκαλία των πατέρων. Πολλοί άλλοι άνθρωποι το ομολογούν.

Η στείρα εσχατολογία σαφώς δεν μπορεί από μόνη της να θεραπεύσει, ακόμα και αν ωθούσε στην σωτηρία μερικές ψυχές δια του φόβου ή στην αγιότητα δια της αυταπάρνησης και του μαρτυρίου. Δεν θα μπορούσε όμως από μόνη της να δημιουργήσει έμπειρους και πνευματικά καθαρισμένους ανθρώπους. Δεν είναι το ζητούμενο η εσχατολογία να αντικαταστήσει την ασκητική ζωή της μετανοίας, αλλά εντάσσεται μέσα στο ευρύτερο ψυχοθεραπευτικό πλαίσιο. Το εάν υπάρχει πνευματική ωφέλεια από την ιδιαίτερη ενασχόληση για τους αρχάριους πνευματικά, είναι κάτι που πράγματι χρήζει ποιμαντικής ευθύνης, πάντοτε με μια ισορροπία μεταξύ αγώνα και υπενθύμισης της εσχατολογικής προσμονής για την δοκιμασία κάθε πνευματικού αθλητή.
Είναι λάθος η σύγκριση και η αντιπαράθεση με το ψευτοδίλημμα, υποκειμενική εσχατολογία ή εκκλησιαστική θεραπευτική με περιορισμένη εσχατολογική έκφραση, δίνοντας την εντύπωση ότι είναι δύο διαφορετικοί δρόμοι. Είναι αυτονόητο ότι οι όποιες ερμηνευτικές προσπάθειες πρέπει να γίνονται από ανθρώπους που είναι σε κάποιο βαθμό ενταγμένοι στην διαδικασία Κάθαρσης και Φωτισμού, και με σεβασμό με Θεωμένους προκατόχους τους.
Είναι αντιφατικό λοιπόν το πόρισμα σε αυτό το σημείο. Διότι ενώ με την εισαγωγή της η ανακοίνωση συνδέει στενά την βασική έστω εσχατολογία με την εκκλησιαστική διδαχή, εντούτοις στο τέλος αφήνει υπονοούμενα απαγόρευσης της περαιτέρω ενασχόλησης. Κάθε υγιής και ορθόδοξη προσπάθεια για την εμβάθυνση και εξερεύνηση των ερμηνευτικών υποπεριπτώσεων και αξιολόγησης προφητειών, μελλοντολογικών σεναρίων και ταυτίσεων που απορρέουν από αυτές, καταδικάζεται μαζί με τις πλάνες και τις αντορθόδοξες θέσεις.
Κατηγορείται γενικώς η εσχατολογία ότι δεν θεραπεύει την ψυχή και όχι η αίρεση γενικότερα. Η πλανερή εσχατολογία υπάρχει μέσα στην αίρεση, όπως και η υγιής εσχατολογία δύναται να υπάρξει μέσα στους κόλπους της ορθόδοξης εκκλησιάς. Η Ελπίδα της σωτηρίας στερείται στην αίρεση γενικότερα κατά κανόνα και όχι στην αιρετική εσχατολογία και μόνο. Αντίθετα κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί τεκμηριωμένα, ότι κάθε ορθόδοξος πιστός που αναμένει σε κοντινή ημερομηνία ή εύλογο σύντομο διάστημα την Β' Παρουσια θα απολέσει την ψυχή του. Αντίθετα έχουμε Αγίους που το υπολόγισαν εσφαλμένα και όμως αγιοποιήθηκαν, όπως εξηγείται παρακάτω.

Η συμπερασματική ανακοίνωση του συνεδρίου είναι λάθος διατυπωμένη λοιπόν, διότι αφήνει υπονοούμενα και προσβλέπει στον έλεγχο, απαξίωση και την φίμωση όσων εσχατολογικών σεναρίων δεν ανταποκρίνονται στις κατευθυντήριες γραμμές των διάφορων κύκλων. Αυτοί οι εκκλησιαστικοί και παραεκκλησιαστικοί παρατρεχάμενοι με σχέσεις κοσμικής εξάρτησης, επηρεάζουν και παρεκτρέπουν το γνήσιο εκκλησιολογικό φρόνημα, γεννώντας δηλητηριασμένους πνευματικούς καρπούς όπως ο οικουμενισμός και η μεταπατερική θεολογία, που πραγματικά δεν θεραπεύουν.
Είναι οι βαθύτεροι σκοποί της ανακοίνωσης πιθανώς δόλιοι, διότι δεν στρέφονται εναντίων των αιρέσεων που αντιτείνονται στην δογματική διδασκαλία και γεννούν κατά συνέπεια λανθασμένη εσχατολογία. Διαφαίνεται ότι οι ανακοινώσεις έχουν σκοπό να ελέγξουν και να διαμορφώσουν το φρόνημα των ορθόδοξων πιστών, ώστε να χαλαρώσουν την εσχατολογική αναμονή και εγρήγορση τους. Προσδοκούν να αποδημήσουν την εγκυρότητα κάθε φωνής στην εκκλησία που δίνει εσχατολογικές λεπτομέρειες για τον επερχόμενο αντίχριστο και το χάραγμα του, κάθε φωνής που εκφέρει ανησυχία για την κάρτα του πολίτη και την αντίχριστη παγκοσμιοποίηση. Γιατί απόψεις επιφανών σύγχρονων ορθοδόξων, περί των σύντομων αποκαλυπτικών καιρών μας, δεν προβάλλονται καθόλου.
Γιατί στην ανακοίνωση δεν επισημαίνεται η εσχατολογική κατεύθυνση της εποχής μας και το ξέσπασμα του 666, που θα φέρει το επερχόμενο προφητευόμενο χάραγμα μετά του Αντιχρίστου αργά ή γρήγορα σε εύλογο διαστημα; Μήπως έτσι τελικά εξυπηρετειται το κέντρο της ανομίας των δυνάμεων του σκότους;

Το ότι οι άλλες αιρέσεις οδηγούν κατά κανόνα τους οπαδούς τους, εσχατολόγους και μη, στην απώλεια είναι γεγονός. Εσείς όμως γιατί στέκεστε μόνο στους αιρετικούς εσχατολόγους και όχι στους αιρετικούς γενικότερα; Μήπως και οι οπαδοί του οικουμενισμού με ένδυμα χριστιανικού προβάτου κινδυνεύουν από το ίδιο, αφού όντως δεν μπορούν να καθαρίζουν μέσω της ορθόδοξης ψυχοθεραπείας;
Γιατί αφού υπάρχει συνεδρίαση με παγκόσμια ορθόδοξη προοπτική, δεν επισημαίνεται η ανησυχία μερικών πιστών παγκοσμίως για την κάρτα πολιτών, φακέλωμα, καταπίεση από τις κυβερνήσεις, τις επίσημες εκκλήσεις για παγκόσμια διακυβέρνηση που ολοκληρώνουν την αντίχριστη υποδομή, τις ρήσεις διάσημων σύγχρονων αγίων και επιφανών ορθοδόξων για σύντομο τέλος και αλλά σύγχρονα και σχετικά φαινόμενα;

Να υπενθυμίσουμε λοιπόν ότι όποιος ορθόδοξος πει περί πιθανής ημερομηνίας της Β' Παρουσίας ή κατ' αποκάλυψη Θεού ομολογήσει μπροστά σε κάμερα ότι δεν έχουμε μέρες και έρχεται η συντέλεια, όπως ο αείμνηστος μοναχός γέροντας Ιωσήφ ο Βατοπαιδινός, δεν έπεται ότι είναι αιρετικός ή πλανεμένος από καμιά ορθόδοξη τεκμηρίωση. Να υπενθυμίσουμε σε όσους με προχειρότητα ομιλούν και κρίνουν με ημιμάθεια, ανεξαρτήτου θέσεως ή άλλης περίφημου γνώσεως και εμπειρίας, ότι οι Άγιοι Ειρηναίος και Ιππόλυτος έδωσαν ημερομηνίες του τέλους , αλλά δεν κατηγορήθηκαν ως αιρετικοί, ούτε απέκτησαν κώλυμα στην Αγιοποίηση τους.
Αντίθετα άλλοι ενάρετοι αλλά με δογματικά όντως εμπόδια, έχασαν την εκκλησιαστική αναγνώριση. Ο καθένας έχει δικαίωμα διαφορετικής άποψης σε ένα θεολογούμενο θέμα, και απόψεις επιβολής της μιας άποψης με άδικο τρόπο, έχει πνευματικές κυρώσεις. Ο χρόνος και ο Θεός και μόνο μπορούν να κρίνουν όσους ορθοδόξους ισχυρίζονται ότι ίσως και να γνωρίζουν τον χρόνο ή την εποχή της Β' Παρουσίας. Οι υπόλοιποι έχουμε δικαίωμα να αμφιβάλλουμε με επιφύλαξη, αλλά όχι να κατηγορούμε και να καταδιώκουμε με μειωτικό τρόπο τα μέλη της εκκλησίας του Χριστού. Η κρίση Του θα είναι αμείλικτη σε περίπτωση λάθους και μη συμμόρφωσης, με τις υποδείξεις εν πνεύματι Αληθείας που είναι πάνω από όλους τους τοπικούς “αγίους” στους μητροπολιτικούς θρόνους.

Η αιωνιότητα σε κάθε περίπτωση θέλει ανυπόκριτη αλήθεια και εσωτερική μετάνοια στον λογισμό μας και όχι προσκόλληση αναξίως σε εκκλησιαστικούς τύπους και μυστήρια που εμπεριέχουν τον κίνδυνο να γίνουν κατάκριμα.

Καλή μετάνοια σε όλους μας.
Με αγάπη Χριστού

xristoforos έγραψε:ΕΠΙΣΗΜΑ ΒΑΣΙΛΗ ΜΕ ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΣΟΥ ΣΤΕΙΛΕ ΤΗΝ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΟΥ ΚΑΤΕΥΘΕΙΑΝ ΣΤΗΝ ''ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΟ'' ΣΥΝΟΔΟ !!

ΑΝ ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΘΑ ΣΤΟΧΟΠΟΙΗΘΕΙΣ....ΟΠΟΤΕ ΚΑΝΕ ΟΤΙ ΘΕΣ...
ΑΣΕ ΝΑ ΒΓΕΙ ΠΡΩΤΑ Η ΜΕΛΕΤΗ ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΗ...Κ ΤΟΥΣ ΤΟ ΣΤΕΛΝΕΙΣ

ΑΝ ΔΕ ΘΕΣ ΜΕ ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΣΟΥ ΤΟΤΕ ΧΩΡΙΣ ΑΥΤΑ..ΣΤΕΙΛΤΟΥΣ EMAIL....

Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕ ΠΑΝΤΩΣ...
ΤΗΝ ΜΟΙΡΑΖΑΝ ΑΥΤΗ ΣΤΗΝ ΗΜΕΡΙΔΑ ΣΤΟ ΣΕΦ? Ή ΚΑΠΟΙΑ ΑΛΛΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ?

ΑΝ ΜΟΙΡΑΖΑΝ ΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ ΣΤΟ ΣΕΦ ΣΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΟΤΕ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΜΕΓΑΛΗ.....

ΑΝ ΟΧΙ ΤΟΤΕ ΟΚ...

vas019 έγραψε:τὸ Ἅγιο Πνεῦμα δὲν παύει ποτὲ νὰ φωτίζει καὶ νὰ ἐνεργεῖ ἐντός τῆς Ἐκκλησίας. Πράγματι. Μόνο ποὺ ὁ φωτισμὸς αὐτὸς δὲν δίδεται στοὺς καθισμένους στὰ γραφεῖα καθηγητὲς καὶ διανοούμενους οὔτε στοὺς κληρικοὺς καὶ ἐπισκόπους, ποὺ νομίζουν ὅτι μόνη ἡ κατάληψη μίας θέσης στὴν ἐκκλησιαστικὴ διοίκηση τοὺς μετέτρεψε ξαφνικὰ σὲ φορεῖς τοῦ θείου φωτισμοῦ.Ὁ φωτισμὸς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος χαρίζεται μετὰ τὴν κάθαρση στοὺς ἀσκητὲς τῆς Ὀρθοδοξίας, ποὺ ἀγωνίζονται ἐντὸς καὶ ἐκτός τοῦ κόσμου.

κ. Ἰωάννου Τάτση, Θεολόγου, Ο.Τ, 9 Νοε 2012, σελ. 1

vas019 έγραψε:Συντομοτερη παρουσίαση των παραπάνω απαντήσεων

Με αφορμή την ανακοίνωση του συνεδρίου θα μπορούσε να παρατηρήσει κανείς συνοπτικά τα εξής:

1. Η Αγιοπατερικώς, άρα και ορθοδοξότατα αμφισβητούμενη θεολογική τοποθέτηση του εν λογω συνεδρίου που προσφέρει αόριστη γενική καταδίκη της εσχατολογικής ενασχόλησης και διατύπωσης θέσεων στα ορθόδοξα πλαίσια, και πιθανόν να υποκρύπτει σκοπιμότητες περί ταυτοτήτων και επερχόμενου χαράγματος ακολουθεί στο κείμενο. Με την ανακοίνωση της αυτή η συνεδρία, περνάει λάθος μήνυμα, κάτι σαν απαγόρευση και αποδοκιμασία για όποιον ασχοληθεί με την περαιτέρω ανάπτυξη και εμβάθυνση της ορθόδοξης εσχατολογίας. Την ώρα που δεν συγκεκριμενοποιεί τα κριτήρια και τα όρια τέτοιων “παράλογων συλλογισμών και αντιλήψεων”, αλλά με γενικόλογους και ανεξήγητους όρους, στην προσπάθεια της να προφυλάξει το ποίμνιο από αιρετικές ακρότητες, συμπαρασύρει και το υγιές εσχατολογικό ερευνητικό κομμάτι εκ του πληρώματος της. Έκτος από την υπερβολική της αυτάρκεια, απορρίπτει κάθε παλαιό και νέο κομμάτι της ορθόδοξης σχετικής παρακαταθήκης, και πιστεύει ότι μόνη αυτή η πανορθόδοξη συνεδρία μπορεί να αψηφεί τα από αιώνων αναγνωρισμένα και παραδομένα.

2. Οι διατυπώσεις περί ανακαίνισης του κόσμου άνευ επισήμανσης του κινδύνου, που κατά το τέλος του κόσμου θα είναι μέγιστος, λόγω του υπέρτατου διωγμού και της μεταφοράς του εκκλησιαστικού πληρώματος εκτός πόλεων, είναι επικίνδυνος. Διότι ελάχιστα πριν τον Ιησού Χριστό, έρχεται μια επίγεια βασιλεία μέσα από μια δυναμική πολεμική μεταμόρφωση του σύμπαντος κόσμου και μια διαβολοκεντρικά επιχειρούμενη μεταμόρφωση και πλάνη του γήινου έστω κόσμου. Επίσης η ατόνηση της υπενθύμισης της στενής οδού, αποτέλεσμα της οποίας θα είναι και η απώλεια των περισσοτέρων ανθρώπων επι της γής κατα την ανακαινιση του συμπαντος κόσμου, διοτι δεν δεκτηκαν την Αλήθεια Του, δημιουργεί επιπλέον χαλάρωση και εκκοσμικευση στο ποιμνιο. Είναι δε έγκυρα προφητευόμενο από πολλούς Αγίους και επιβεβαιωμένο από σύγχρονους εξαίρετους κληρικούς, ότι θα υπάρξει αποστασία και αποδοχή του Αντίχριστου μέσα στις Εκκλησίες. Και εδώ υπάρχει ο κίνδυνος της πλάνης για το ορθόδοξο πλήρωμα, που εμπιστεύεται τυφλά και χωρίς διάκριση τους επικίνδυνους ρασοφόρους λύκους ή ανεπαρκείς για την σωτηρία τους ποιμένες.

3. Η εμπεριεχόμενη εσχατολογική διασύνδεση στην ευρύτερη διδασκαλία της Εκκλησίας δεν σημαίνει επάρκεια περί της προαπαιτούμενης γνώσης, ειδικά για τα γεγονότα που θα λάβουν μέρος στην πλέον δύσκολη και αποκαλυπτική εποχή του αντιχρίστου. Ανέκαθεν η Αποκάλυψη ήταν ένα δυσερμήνευτο “μυστήριο”, όπου λίγοι μόνο Άγιοι Πατέρες και συγγραφείς την μελέτησαν και προσπάθησαν να ερμηνεύσουν. Δεν συμπεριλήφθηκε στην λατρευτική ή κατεξοχήν διδακτική ζωή της εκκλησίας.Ουδέποτε κάποιος Άγιος ή οικουμενική Σύνοδος ισχυρίστηκαν ερμηνευτική επάρκεια με την υπάρχουσα τότε διδασκαλία, καθώς εξ ορισμού το θέμα θα αποσαφηνιζόταν περισσότερο όταν και θα ερχόταν η ώρα, κατά επισήμανση του Κυρίου μας μέσω και του προφήτη Δανιήλ. Η ανακοίνωση αυτή υπονοεί ερμηνευτική επάρκεια ή απαγόρευση ενασχόλησης και πρόσθετης μελέτης του πληρώματος, υπό τον κίνδυνο να χαρακτηριστούν “αιρετικοί”, αντορθόδοξοι κτλ, σε ένα κατεξοχήν θεολογούμενο θέμα. Ενώ εμπεριέχει την αλήθεια ως προς την αποφυγή της στείρας αντιχριστολογίας, γίνεται συνάμα επικίνδυνη και δίνει την εντύπωση ότι η προστασία των πιστών του τέλους, όποτε αυτό έρθει, θα επαφίεται στην τότε προδότρια διοικούσα και τύποις εκκλησία, όπως προφητεύεται συγκεντρωτικά. Η εκκλησία δεν μπορεί να απαγορέψει στους πιστούς να ερευνούν τις γραφές , ούτε να σχηματίζουν ιδιαίτερες γνώμες, απόψεις, αντιλήψεις και ερμηνείες επί θεολογούμενων θεμάτων που δεν άπτονται του δογματικού και αδιαπραγμάτευτου περιεχόμενου.
Οι βαρύγδουποι χαρακτηρισμοί κακοδοξία και αίρεση, δεν ισχύουν επί θεολογούμενων θεμάτων. Το προηγούμενο συμπέρασμα είναι ενισχυμένο όταν υπάρχει Αγιοπατερική και Αγιογραφική συνάμα τεκμηρίωση της άποψης. Η πλευρά που αδυνατεί να τοποθετηθεί με ανάλογο κύρος απέναντι σε αγιοπατερικά επιχειρήματα, και προσπαθεί με στομφώδη διακηρύξεις να εκμεταλλευτεί πιθανές θέσεις “εξουσίας”που απορρέουν σεβασμό, είναι καθαρά ενέργειες εκ του εμπαιγμού του πονηρού.

4. Οι παρερμηνείες της Γραφής χωρίς Αγιοπατερικούς συσχετισμούς γίνονται κατά κανόνα στις ευρύτερες αιρετικές χριστιανικές ομάδες και δόγματα, όχι μόνο στις εσχατολογικές ερμηνείες, αλλά και στην ευρύτερη θεολογία τους και δοξασία τους. Απορίας άξιον είναι βέβαια πως εκπρόσωποι της Ορθόδοξης Εκκλησίας, έχουν υπογράψει συγκριτιστικού περιεχόμενου διακηρύξεις, που εξισώνουν την ορθόδοξη αλήθεια με τους εμπνευστές αυτών των ομάδων.
Όμως θα πρέπει να γίνεται σαφής διαχωρισμός των αιρετικών, αυτών δηλαδή που εξορισμού διαφωνούν στα Πατερικώς παραδομένα δόγματα της ανατολικής Ορθόδοξου Εκκλησίας.
Επ' ουδενί δεν θα πρέπει να στρέφονται συγκριτιστικές τάσεις αιρετικών, έναντι μελών του ορθοδόξου πληρώματος, που σε οργανωμένους συλλόγους ή μη, αποσκοπούν σε πρόσθετη εμβάθυνση, ερμηνευτική προσέγγιση ή και εκ Θεού Αποκάλυψη, προς κοινόν εκκλησιαστικό, και όχι ίδιο, όφελος.Δεν υπάρχει ορθόδοξο δόγμα ή κανόνας λοιπόν, που να απαγορεύει μέσα στο ορθόδοξο πάντα πρίσμα, και με συγκερασμό των Αγιοπατερικών παραμέτρων, την διαφορετική ερμηνευτική απόδοση. Επιβάλλεται λένε οι ειδικοί μελετητές. Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι άλλο ο δηλωμένος μη ορθόδοξος και άλλο ο ορθόδοξος αλλά έχων διαφορετική άποψη για ένα θεολογούμενο θέμα. Άλλωστε αυτό που πολλές φορές κατηγορούμε τους αιρετικούς, η κατά γράμμα δηλαδή ερμηνεία, γίνεται και από ορθόδοξους Επισκόπους ή και Αγίους ακόμη, όπως η περίπτωση του συνεδρίου, και θα το αναλύσουμε συνοπτικά παρακάτω.

5. Όταν βγαίνουν στην δημοσιότητα όχι από αιρέσεις, αλλά από το σώμα της εκκλησίας θεωρίες που αντιβαίνουν τα γραπτώς παραδομένα, ή προσπαθούν να διαστρέψουν διδασκαλίες οι οποίες είναι θεμελιωμένες με ορθόδοξα στοιχεία και κριτήρια, τότε η Εκκλησία οφείλει στο σύνολο της να δώσει στην διάθεση των πιστών και επαρκή βιβλιογραφική αναίρεση των εσφαλμένων θέσεων. Εάν δε οι αντίθετες θέσεις είναι συνδυασμένες με την απαραίτητη πατρολογία και όχι με την Αγία Γραφή και μόνο, που αποδείχτηκε στον ρου της ιστορίας ότι από μόνη της τροφοδότησε και ποικίλες αιρέσεις, τότε η ανάγκη γίνεται επιτακτικά μεγαλύτερη. Η με πληρότητα αναιρετική αυτή ενέργεια, θα πρέπει να είναι σαφής, με τα μέσα και την από αιώνων γνώση που διαθέτουμε σήμερα. Θα πρέπει να είναι συγκεκριμένη και με την αδιαμφισβήτητη θεολογική βαρύτητα, η οποία χρειάζεται την θεολογική συνδρομή αναγνωρισμένων Αγίων. Ο περιορισμός με υπεροπτικό ύφος σε βαρύγδουπες ανακοινώσεις, χωρίς εμφανές και κατανοητό υπόβαθρο ή ανάλογη παραπομπή, και η αποφυγή αναιρέσεων των νέων θέσεων και συσχετισμών, δεν είναι πρακτική των Αγίων μας που πολέμησαν με αναιρέσεις και απολογίες παρόμοια κρούσματα.Αυτό που παρατηρείται σε ορισμένες περιπτώσεις είναι η απλή στυγνή εκμετάλλευση της επίσημης θέσης κληρικών και Συνόδων, με ανακοινώσεις σοβαροφάνειας και μόνο, και χωρίς την αντίστοιχη παραπομπή σε βιβλιογραφία και άλλες γραπτές θέσεις, συγχρόνων και μη.
Όταν δεν συμφωνούμε με μια αντίληψη μέσα στην ορθόδοξη Εκκλησία, αλλά αυτή προέρχεται από μέλη της, δεν μπορούμε άνευ εκτενέστατης μελέτης με πλήρη διαφάνεια, και κυρίως Πατερική τεκμηρίωση και άλλους Αγιογραφικούς συσχετισμούς, να ονομάζουμε αυθαιρετώντας και αερολογώντας, “κακοδοξία” η “αιρετική” μια άποψη που δεν συμφωνεί ή δεν συμφέρει κατά την άποψη μας το όποιο ποιμαντικό μας έργο ή βιωτή.
Το να επικαλείται κάποιος τους εκκλησιαστικούς ερμηνευτικούς κανόνες, και παράλληλα να θεωρεί ότι οι Άγιοι δεν τους εφάρμοσαν, αλλά η άποψη των σύγχρονων υπερισχύει των Αγίων, άνευ επεξήγησης του γιατί προκύπτει αυτή η διαφορά ή το υποτιθέμενο λάθος των Αγίων, δημιουργεί περαιτέρω προβλήματα.

6. Αν κρίνουμε από την βιβλιογραφική επιχειρηματολογία του μακαριστού αρχιεπίσκοπου Αθηνών Χριστοδούλου, για το θέμα της γνώσης ή μη της Β παρουσίας, αυτή πάσχει και δεν έχει καμιά Αγιοπατερική υποστήριξη. Ότι δηλαδή η “σαφή” θέση στα παραπάνω αγιογραφικά χωρία που επικαλούνται, δεν υπάρχει πρακτικά στην ορθοδοξία και αμφισβητείται εκτενώς και έμπρακτα από λόγους σπουδαίων και επιφανών Αγίων.

7. Διότι εάν βασίστηκαν στην φιλότιμη εσχατολογική μελέτη μερικών πανεπιστημιακών και μόνο, οι οποίοι ανακάλυψαν ένα τεράστιο εύρος ορθόδοξων πηγών, αλλά, όλως τυχαίως, ξέχασαν να σχολιάσουν τα ήδη επίκαιρα δημοσιευμένα επιπλέον στοιχεία από μεγάλους Αγίους, που θα οδηγούσαν σε ανατροπή ορισμένων θέσεων τους, τότε κάτι ύποπτο ή ημιτελές συμβαίνει το λιγότερο. Παρά τις θεολογικές επισημάνσεις με πατερική τεκμηρίωση από γνωστό μοναχό, έπεσαν στο ατόπημα να μην χρησιμοποιούν λόγους Αγ.Πατέρων για τα σημεία που αναφέρονται. υπάρχει μια ορθόδοξη διαχρονική αντίληψη αποτυπωμένη σε έγκυρα συγγράμματα του Αγίου Ι. Χρυσοστόμου, του Αγίου Νικοδήμου, του Αγίου Γερμανού και άλλων κτλ. οι οποίοι μίλησαν σαφώς χρονολογικά περί της ώρας και ημέρας , ενώ δεν είναι άγνωστη μεταξύ των Αγίων και η τακτική χρησιμοποίησης της Γραφής προς εξαγωγή λανθάνουσας χρονικής γνώσης. Παράλληλα δεν υπάρχει κάποια διόρθωση στην διαχρονική ορθόδοξη γραμματεία περί των ανωτέρω συγγραμμάτων, αλλά ούτε οι σύγχρονοι υποστηρικτές της κυριολεκτικής άποψης δείχνουν να γνωρίζουν την ύπαρξη διαφορετικής άποψης και ορθόδοξων στοιχείων, μιλώντας για σαφήνεια του Κυρίου. Φυσικά, αυτοί πλανώνται μακράν. Τα στοιχεία δεν δείχνουν καμιά τέτοια σαφήνεια, παρά μόνο σαφήνεια στην ερμηνευτική προχειρότητα σύγχρονων ταγών, με πιθανόν περήφανο φρόνημα και αποφυγή παραδοχής λάθους. Δεν γνώριζαν οι Άγιοι Πατέρες την επικαλούμενη “απόκρυφη” πληροφορία στην Γραφή? Ήταν όλοι μαζί συλλογικά σε πλάνη;
Ερμήνευσαν τελικά λάθος ή αμελώς όλοι μαζί οι Άγιοι; Μήπως οι σύγχρονοι αυτοί κληρικοί του συνεδρίου, πολοί συνειδητοί ή μη θιασώτες της οικουμενιστικής παναίρεσης, κάνουν συνέδριο ερμηνείας και στηλίτευσης των αντίθετων απόψεων, θεωρώντας εαυτούς ανώτερους των αναγνωρισμένων Αγίων και Πατέρων?

8. Επίσης αναπάντητο μένει το γιατί, εάν ισχύει η διατεινόμενη “σαφήνεια”, εδόθησαν ημερολογιακά διαστήματα τόσο στον Π. Δανιήλ όσο και στην Αποκάλυψη, όπου οι πιστοί της αντίχριστης περιόδου θα γνωρίσουν την ημέρα εάν μετρήσουν μέρες από κάποιο γεγονός ανάληψης εξουσίας. Γιατί υπάρχουν καταγεγραμμένα οράματα αναγνωρισμένων Αγίων που προσδιορίζουν Αιώνα – χιλιετία και γιατί εδόθησαν τα σημεία του τέλους, ώστε να αναγνωριστεί η έλευση της περιόδου ή γενιάς που θα τα ζήσει? Πως αυτές οι πράξεις του Υψίστου είναι αντιφατικές στο αναλλοίωτο εξ' ορισμού Άγιο και διαχρονικό θέλημα Του?

9. Για να χαρακτηρίσουμε κάποιον ψευδοπροφήτη εντός ορθόδοξου χώρου ειδικά, θα πρέπει να έχουμε ανεξίτηλα τεκμήρια και δη του χρόνου, που είναι αμείλικτος στο να αποκαλύπτει την αλήθεια, όσο πικρή και εάν είναι για έναν ή για όλους. Σε διαφορετική περίπτωση εάν το πράττουμε εν Αγιοπνευματική απουσία και μη συγκεκριμένη εκ Θεού δικαιοδοσία κρίσης, κινδυνεύουμε να πέσουμε στο βαρύτατο παράπτωμα της προσβολής της προφητικής ιδιότητος του Αγίου Πνεύματος, που εν δυνάμει φέρει κάθε ορθόδοξο μέλος της Εκκλησίας μας, σύμφωνα με τον Σεβ. Μητρ. Ναυπάκτου κ. Ιερόθεο, αλλά και την Α. Γραφή. Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να δεχόμαστε τις ρήσεις οποιουδήποτε, αλλά να κρατούμε επιφυλακτική και ερευνητική στάση, στο μέσον δηλαδή.

10. Πιστεύουν άραγε αλήθεια όσοι ενάρετοι άνθρωποι βλέπουν την επερχόμενη απόλυτη δικτατορία με αντιχριστιανικά και αποχριστιανοποιητικά κίνητρα, ότι θα κρατήσει χρόνια και δεκαετίες και αιώνες χωρίς τον αντίχριστο που ως γνωστόν θα την εκμεταλλευτεί?

11. Γιατί υπάρχει άραγε αυτός ο φόβος περί αναγνώρισης της σύντομα διαφαινόμενης επερχόμενης έλευσης του; Δεν γνωρίζουν τα λόγια σύγχρονων επιφανών Ιερέων και Μοναχών περί Έλευσης του τέλους μετά το προστάδιο του οικουμενισμού; Διότι το πρόβλημα πολλών αντιρρησιών δεν είναι το αδύνατον της παραδοχής της ακριβούς ημέρας της Β' Παρουσίας, αλλά της αποφυγής της παραδοχής ότι θα βιωθεί στην γενιά μας, καθώς όντως η ημέρα ή και το έτος δεν έχουν σπουδαιότερη σημασία από το αναμφισβήτητο γεγονός για ένα μέρος του ποιμνίου ότι πλησιάζει. Εδώ φοβούνται να βγάλουν ανακοίνωση καταδίκης των βλάσφημων θεατρικών έργων, πολύ δε περισσότερο να τσαλακώσουν την κοινωνική τους εικόνα, κατεβαίνοντας σε πορείες.

12. Η στείρα εσχατολογία σαφώς δεν μπορεί από μόνη της να θεραπεύσει, ακόμα και αν ωθούσε στην σωτηρία μερικές ψυχές δια του φόβου ή στην αγιότητα δια της αυταπάρνησης και του μαρτυρίου. Δεν θα μπορούσε όμως από μόνη της να δημιουργήσει έμπειρους και πνευματικά καθαρισμένους ανθρώπους. Δεν είναι το ζητούμενο η εσχατολογία να αντικαταστήσει την ασκητική ζωή της μετανοίας, αλλά εντάσσεται μέσα στο ευρύτερο ψυχοθεραπευτικό πλαίσιο. Το εάν υπάρχει πνευματική ωφέλεια από την ιδιαίτερη ενασχόληση για τους αρχάριους πνευματικά, είναι κάτι που πράγματι χρήζει ποιμαντικής ευθύνης, πάντοτε με μια ισορροπία μεταξύ αγώνα και υπενθύμισης της εσχατολογικής προσμονής για την δοκιμασία κάθε πνευματικού αθλητή.
Είναι λάθος η σύγκριση και η αντιπαράθεση με το ψευτοδίλημμα, υποκειμενική εσχατολογία ή εκκλησιαστική θεραπευτική με περιορισμένη εσχατολογική έκφραση, δίνοντας την εντύπωση ότι είναι δύο διαφορετικοί δρόμοι. Είναι αυτονόητο ότι οι όποιες ερμηνευτικές προσπάθειες πρέπει να γίνονται από ανθρώπους που είναι σε κάποιο βαθμό ενταγμένοι στην διαδικασία Κάθαρσης και Φωτισμού, και με σεβασμό με Θεωμένους προκατόχους τους.
Κατηγορείται γενικώς η εσχατολογία ότι δεν θεραπεύει την ψυχή και όχι η αίρεση γενικότερα. Η πλανερή εσχατολογία υπάρχει μέσα στην αίρεση, όπως και η υγιής εσχατολογία δύναται να υπάρξει μέσα στους κόλπους της ορθόδοξης εκκλησιάς. Η Ελπίδα της σωτηρίας στερείται στην αίρεση γενικότερα κατά κανόνα και όχι στην αιρετική εσχατολογία και μόνο. Αντίθετα κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί τεκμηριωμένα, ότι κάθε ορθόδοξος πιστός που αναμένει σε κοντινή ημερομηνία ή εύλογο σύντομο διάστημα την Β' Παρουσια θα απολέσει την ψυχή του. Αντίθετα έχουμε Αγίους που το υπολόγισαν εσφαλμένα και όμως αγιοποιήθηκαν.
Να υπενθυμίσουμε σε όσους με προχειρότητα ομιλούν και κρίνουν με ημιμάθεια, ανεξαρτήτου θέσεως ή άλλης περίφημου γνώσεως και εμπειρίας, ότι οι Άγιοι Ειρηναίος και Ιππόλυτος έδωσαν ημερομηνίες του τέλους , αλλά δεν κατηγορήθηκαν ως αιρετικοί, ούτε απέκτησαν κώλυμα στην Αγιοποίηση τους. Να υπενθυμίσουμε λοιπόν ότι όποιος ορθόδοξος πει περί πιθανής ημερομηνίας της Β' Παρουσίας ή κατ' αποκάλυψη Θεού ομολογήσει μπροστά σε κάμερα ότι δεν έχουμε μέρες και έρχεται η συντέλεια, όπως ο αείμνηστος μοναχός γέροντας Ιωσήφ ο Βατοπαιδινός, δεν έπεται ότι είναι αιρετικός ή πλανεμένος από καμιά ορθόδοξη τεκμηρίωση.


Τα αποτελέσματα του συνεδρίου δεν γίνονται δεκτά λοιπόν στο σύνολο τους με την υπάρχουσα διατύπωση. Από μια μερίδα έστω πιστών αυτό είναι αληθές, διότι είναι σε αντίθεση με λόγια και πράξεις Αγίων μας. Επίσης δεν υπάρχει διαφάνεια εξήγησης και τεκμηρίωσης, ενώ αποφαίνεται ευκόλως η ερμηνευτική προχειρότητα της στείρας Αγιογραφικής παράθεσης δύο και μόνο χωρίων.
Προσδοκούν να αποδημήσουν την εγκυρότητα κάθε φωνής στην εκκλησία που δίνει εσχατολογικές λεπτομέρειες για τον επερχόμενο αντίχριστο και το χάραγμα του, κάθε φωνής που εκφέρει ανησυχία για την κάρτα του πολίτη και την αντίχριστη παγκοσμιοποίηση.
Το ορθόδοξο πλήρωμα θέλει συγκεκριμένη βιβλιογραφία και εξήγηση, που να καλύπτει όλες τις θεολογούμενες απόψεις όπου αυτές έχουν Αγιοπατερική και Ορθόδοξη γραμματειακή υποστήριξη.
Κάτι τέτοιο δεν δόθηκε και η συνεδριακή ανακοίνωση είναι πλανερή και προκαλεί σύγχυση, μην κάνοντας τον διαχωρισμό μεταξύ ορθοδόξου πληρώματος, απόψεων και πλανερών ανορθόδοξων θεωριών. Μαζί με τις αιρετικές ομάδες συγκαταλέγονται και οι “εσφαλμένες μελλοντολογικές ἀντιλήψεις”, δημιουργώντας υπονοούμενα για το ποιες και σε ποιους κύκλους υπάρχουν αυτές οι αντιλήψεις. Ποιά συλλογή κριτηρίων ορίζει άραγε το τι είναι εσφαλμένο στην θεολογούμενη και κρυπτογραφημένη σε πολλά σημεία εσχατολογία; Και ενώ η έλευση του αντιχρίστου ως προσώπου δεν είναι δογματικό θέμα, αλλά είναι αληθινή διδασκαλία καταγεγραμμένη στην πατερική γραμματεία, μη αμφισβητήσιμη ανά τους αιώνες, υπάρχουν αδιευκρίνιστα κενά στην ορθόδοξη εσχατολογία, η οποία αποκτά εξ ορισμού ολοένα και μεγαλύτερη σημασία, μέσω της συνεχούς συντόμευσης του χρόνου.

Ο καθένας έχει δικαίωμα διαφορετικής άποψης σε ένα θεολογούμενο θέμα, και απόψεις επιβολής της μιας άποψης με άδικο τρόπο, έχει πνευματικές κυρώσεις. Ο χρόνος και ο Θεός και μόνο μπορούν να κρίνουν όσους ορθοδόξους ισχυρίζονται ότι ίσως και να γνωρίζουν τον χρόνο ή την εποχή της Β' Παρουσίας. Οι υπόλοιποι έχουμε δικαίωμα να αμφιβάλλουμε με επιφύλαξη, αλλά όχι να κατηγορούμε και να καταδιώκουμε με μειωτικό τρόπο τα μέλη της εκκλησίας του Χριστού.

jm_ac_2018 έγραψε:ΜΠΡΑΒΟ ΑΔΕΛΦΕ για τον σχολιασμό της απόφασης-συμπερασμάτων της ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΣΥΝΔΙΑΣΚΕΨΗΣ..

Υπάρχει και εδω το κείμενο σου...

http://www.patrokosmas.gr/themata.asp?isue=76&artid=4403

Εγω θα πρότεινα να σταλλεί και στην ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟ της ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ αλλα και σε ολους τους Μητροπολίτες ξεχωριστά και ιδίως στον ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟ ΙΕΡΩΝΥΜΟ και τον Θεσσαλονίκης Ανθιμο που ηταν οι υπεύθυνοι της Συνδιάσκεψης αυτης...

jm_ac_2018 έγραψε:

vas019 έγραψε:Ρώτησε πρωτα τον π.Μαξιμο μια που το δημοσιευσε εαν θέλει να το κανει, αλλιώς προχωρησέ το αλλα γνωστοποιησε το και στην εφημεριδα Ο.Τ και μερικους ακομα αντιοικουμενιστικους συλλογους, τον κ.Σωτηροπουλο κτλ. διοτι στις μητροπολεις συνηθως δεν εχουν πολλη τυχη ..

αν έχει κάποιος τα e-mail απο Ο.Τ - συλλόγους - Σωτηρόπουλο να τα ανεβάσει εδω ωστε να στείλουμε ΑΜΕΣΑ τον σχολιασμό του αδελφου μας προς ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ολων..

xristoforos έγραψε:ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΑΝΘΙΜΟΣ:
"Ο ΑΓΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΑΝΟΙΞΟΥΜΕ ΤΗΝ ΛΑΡΝΑΚΑ ΤΟΥ"

http://www.patrokosmas.gr/eshatologika.asp?isue=99&artid=4404

ΤΟ ΠΙΑΣΑΤΕ ? :wink:


AΠΟΨΗ ΜΟΥ : ΕΠΕΙΔΗ ΣΥΜΜΕΤΕΙΧΕ ΣΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ Ο ΑΝΘΙΜΟΣ...ΓΙΑΥΤΟ Ο ΑΓΙΟΣ ΔΕΝ ΕΠΕΤΡΕΨΕ ΝΑ ΑΝΟΙΧΤΕΙ Η ΛΑΡΝΑΚΑ ΤΟΥ!!!

xristoforos έγραψε:

raimon έγραψε:Ε κάποια στιγμή παίρνει τον λόγο και ο ουρανός, μόνο μην τον πάρει με τον άγριο τρόπο

ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝ ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ Ο ΑΝΘΙΜΟΣ ΤΟ ΛΟΓΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΝΟΙΞΕ Η ΛΑΡΝΑΚΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ....
ΤΟΝ ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΤΟ ΛΟΓΟ 'Η ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΤΥΦΛΩΜΕΝΟΣ ΠΟΥ ΔΕ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΘΥΜΗΘΕΙ ΤΙ ΥΠΕΓΡΑΨΕ....


17-10 Η ΣΥΝΟΔΟΣ
ΑΡΑ ΠΡΟΗΓΗΘΗΚΕ Η ΣΥΝΟΔΟΣ !!!!!!

ΕΧΕΙ ΟΡΓΙΣΤΕΙ Ο ΟΥΡΑΝΟΣ ΟΝΤΩΣ.....ΜΥΝΗΜΑ ΗΤΑΝ ΤΟ ΜΗ ΑΝΟΙΓΜΑ ΤΗΣ ΛΑΡΝΑΚΑΣ.....ΜΥΝΗΜΑ Κ ΟΠΟΙΟΣ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΕ...ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΕ....

ΚΡΙΜΑ ΑΝ ΔΕΝ ΤΟ ΛΑΒΕ ΤΟ ΟΥΡΑΝΙΟ ΜΥΝΗΜΑ Ο ΑΝΘΙΜΟΣ!!!

ΤΑ ΠΑΧΙΑ ΛΟΓΙΑ ΥΠΕΡ ΠΑΤΡΙΔΟΣ ΔΕ ΜΑΣ ΣΥΓΚΙΝΟΥΝΕ ΑΝ ΔΕ ΣΥΝΟΔΕΥΟΝΤΑΙ Κ ΜΕ ΕΣΧΑΤΟΛΟΓΙΚΟ ΛΟΓΟ !!!

ΑΡΑΓΕ ΘΑ ΥΠΟΤΑΧΘΕΙ ΣΤΗ ΠΑΝΘΡΗΣΚΕΙΑ ΚΑΙ Ο ΑΝΘΙΜΟΣ?

ΤΣΑΜΠΑ ΘΑ ΠΑΕΙ Η ΜΑΧΗΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΤΟΣΑ ΕΤΗ?

xristoforos έγραψε:ΑΡΑΓΕ ΚΑΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ ΑΔΙΚΩΣ ΕΣΧΑΤΟΛΟΓΟΥΣΕ?
ΚΑΚΟΔΟΞΑ ΕΣΧΑΤΟΛΟΓΟΥΣΕ?



Η ΕΛΕΥΣΙΣ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ ΛΕΕΙ ΘΑ ΣΥΝΟΔΕΥΕΤΑΙ ΑΠΟ ΔΙΩΓΜΟΥΣ Κ ΚΑΤΑΠΙΕΣΕΙΣ Κ ΒΑΣΑΝΙΣΤΗΡΙΑ ΚΑΙ ΔΟΚΙΜΑΣΙΕΣ ΕΙΣ ΒΑΡΟΣ ΕΚΕΙΝΩΝ ΠΟΥ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ !!!!

jm_ac_2018 έγραψε:ΘΑ ΜΑΣ ΠΑΡΑΔΩΣΟΥΝ ΣΤΟΝ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟ ΟΙ ΙΕΡΑΡΧΕΣ!!!!

https://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=19Ff6r_UWSw

-->μπραβο στον αδελφο megasfilippos για το video αυτο!!!

jm_ac_2018 έγραψε:

xristoforos έγραψε:AYTOYNOY EINAI TA BINTEO
https://www.youtube.com/user/hellasorthodoxylight

O MEGASFILIPPOS ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΚΑΝΕΙ !

συγχαρητήρια τότε στον χρήστη hellasorthodoxylight ...

xristoforos έγραψε:

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΞΙΜΟΒΙΤΣ
«Δεν διδάχθηκες, ότι σε δύσκολους καιρούς ο κάθε Χριστιανός είναι ο ίδιος υπεύθυνος για τη Χριστιανοσύνη στο σύνολό της; Ότι κάθε μέλος της Ορθόδοξης Εκκλησίας έχει ευθύνη για ολόκληρη την Εκκλησία; Και ότι σήμερα η Εκκλησία έχει εχθρούς και διώκεται από έξω αλλά και από μέσα»;

"Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος: ΤΟ «ΜΗ ΚΡΙΝΕΤΕ, ΙΝΑ ΜΗ ΚΡΙΘΕΙΤΕ, ΠΕΡΙ ΒΙΟΥ ΕΣΤΙΝ, ΟΥ ΠΕΡΙ ΠΙΣΤΕΩΣ»

Ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος
Το 379 ο άγιος Γρηγόριος με απόφαση της συνόδου της Αντιόχειας πήγε στη Κωνσταντινούπολη να στηρίξει τους Ορθοδόξους που κινδύνευσαν από την αίρεση του αρειανισμού. Πατριάρχης τότε ήταν ο Δημόφιλος, ο οποίος ήταν οπαδός του αρειανισμού. Δεν είχε όμως ο ίδιος καταδικασθεί μέχρι τότε από καμιά σύνοδο, όπως τώρα ο Αθηναγόρας, ο Δημήτριος κ' ο Βαρθολομαίος.
Ο άγιος Γρηγόριος στη Κωνσταντινούπολη δεν είχε καμιά σχέση και «κοινωνία» με τον Πατριάρχη Δημόφιλο. Δεν «μνημόνευε» το όνομά του όταν λειτουργούσε στο ταπεινό και περιφρονημένο εκκλησάκι της αγίας Αναστασίας, γιατί όλους τους άλλους ναούς της Πόλης τους κατείχαν οι αρειανοί. Τότε μάλιστα είπε ο άγιος Γρηγόριος την ιστορική φράση: « Αυτοί έχουν τους οίκους, εμείς τον ΄Ενοικον»!
Μετά από δύο χρόνια, το (381) συνήλθε η Β΄ Οικουμενική Σύνοδος, η οποία όχι μόνο δεν τιμώρησε ως σχισματικό τον άγιο Γρηγόριο, αλλά τον εξέλεξε και Πρόεδρο της.

Ο άγιος Μάξιμος
Τον έβδομο αιώνα ταλάνιζε την Εκκλησία η αίρεση του Μονοθελητισμού. ΄Όλοι, οι τότε Πατριάρχες είχαν υποκύψει στην αίρεση αυτή. Ο μόνος, που έμεινε ακλόνητος στην Ορθοδοξία ήταν ο μοναχός άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής, με τους δύο μοναχούς μαθητές του. Οι τρεις αυτοί μοναχοί έπαψαν την «κοινωνία» με όλους τους Πατριάρχες. Διώχτηκαν φοβερά. ΄Έκοψαν το χέρι του αγίου Μαξίμου, για να μη γράφει, και τη γλώσσα, για να μη ομιλεί. Τον αναθεμάτισαν και τον εξόρισαν στον Καύκασο, σε ηλικία 80 ετών.
΄Όλα αυτά συνέβησαν είκοσι χρόνια προτού συνέλθει το 680 μ.Χ. η Στ΄ Οικουμενική Σύνοδος, η οποία καταδίκασε την αίρεση, αναθεμάτισε όλους τους τότε Πατριάρχες Ανατολής και Δύσεως, και δικαίωσε τον άγιο Μάξιμο με τους δύο μαθητές του μοναχούς!

vas019 έγραψε:Δυσκολία περί συντελείας να ακούει κάποιος.Μέγας Αγών

--Αγ.Ιωάννης ο Χρυσόστομος - (P.G. 59, 562)

Ευγε σε οσους ασχολουνται ΔΗΛΑΔΗ λεει εμεσα ο Μεγας Ιερος Χρυσοστομος και Πυλωνας του Χριστιανισμου. Οι υπολοιποι, μπορει να χαιδευουν τα γενια τους..
Εκ θεου οι πληρωμες ολων μας , οχι εκ συνοδων και εκκλησιαστικων μεταλιων που χαριζονται σε εμπορους πορνειας .., ουτε απο δωρητες κορανιων και τους παρατρεχαμενους τους , ουτε απο παρομοιαστες ορθοδοξων επισκοπων και δεδηλωμενων μαγων...