Προσευχές.

TheReaper έγραψε:Από το μικρό βιβλιαράκι: << Κύριε εισάκουσον της προσευχής μου...>> Εκδ.<< Ο Σωτηρ>>

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ

Πρωινές Προσευχές

Ψαλμός ρκ' (120)

Ήρα τους οφθλαμούς μου εις τα όρη, όθεν ήξει η βοήθεια μου.
Η βοήθειά μου παρά Κυρίου του ποιήσαντος τον ουρανόν και την γην. Μη δώης εις σάλον τον πόδα σου, μηδέ νυστάξη ο φυλάσσων σε. Ιδού ου νυστάξει ουδέ υπνώσει ο φυλάσσων τον Ισραήλ.
Κύριος φυλάξει σε, Κύριος σκέπη σοι επί χείρα δεξιάν σου. ημέρας ο ήλιος ου συγκάυσει σε, ουδέ η σελήνη την νύκτα. Κύριος φυλάξει σε από παντός κακού, φυλάξει την ψυχή σου ο Κύριος.
Κύριος φυλάξει την είσοδον σου και την έξοδον σου από του νυν και εως του αιώνος
(Από την ακολουθία του Μεσονυκτικού)

Ψαλμός ξβ' (62)

Ο Θεός ο Θεός μου, προς σε ορθρίζω εδίψησε σε η ψυχή μου, ποσαπλώς σοι η σαρξ μου εν γη ερήμω και αβάτω και ανύδρω. Ούτως εν τω άγιω ώφθην σοι του ίδειν την δυναμίν σου και την δόξα σου.
ότι κρείσσον το έλεος σου υπέρ ζωάς τα χείλη μου επαινεσουσί σε.
Ούτως ευλογήσω σε εν τη ζωή μου και εν τω ονόματί σου αρώ τα χείρας μου.
Ως εκ στέατος και πιότητος εμπλησθείη η ψυχή μου, και χείλη αγαλλιάσεως αινέσει το στόμα μου.
Ει εμνημόνευον σου επι της στρώμνης μου, εν τοις ορθροίς εμελέτων εις σε ότι εγενήθης βοηθός μου, και εν τη σκέπη των πτερύγων σου αγαλλιάσομαι.
Εκολλήθη ψυχή μου οπίσω σου, εμού δε αντελάβετο η δεξιά σου. Αυτοί δε εις μάτην εζήτησαν την ψυχήν μου, εισελεύσονται εις τα κατώτατα της γης παραδοθήσονται εις τα χείρας ρομφαίας, μερίδες αλωπέκων έσονται.
Ο δε βασιλεύς ευφρανθήσεται επί τω Θεώ, επαινεθήσεται πας ο ομνύων εν αυτώ, ότι ενεγράφη στόμα λαλούντων άδικα.

(Από την ακολουθία του Όρθρου)

<<Ώσπερ τω σώματι φως Ήλιος ούτω ψυχή προσευχή>>
Καθώς για το σώμα το φως είναι ο ήλιος
έτσι είναι για την ψυχή η προσευχή.
(Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος)

Πρωινές Προσευχές

Ευχές Α'
Δόξα σοι, Βασιλεύ, Θεέ Παντοκράτορ, ότι τη θεία σου και φιλάνθρωπω προνοία ηξίωσας με τον αμαρτωλόν και ανάξιον εξ ύπνου αναστήναι και τύχειν της εισόδου του αγίου σου οίκου. Δέξαι, Κύριε, και την φωνήν της δεήσεώς μου, ως των αγίων και νοερών σου Δυνάμεων. Και ευδόκησον εν καρδία καθαρά και πνεύματι ταπεινώσεως προσενεχθήσαι σοι την εκ των ρυπαρών χειλέων μου αίνεσιν, όπως καγώ κοινωνός γένωμαι των φρονίμων παρθένων, εν φαιδρά λαμπηδόνι της ψυχής μου, και δοξάζω σε, τον εν Πατρί και Πνεύματι δοξαζόμενον Θεόν Λόγον.

(Από το Μέγα Ωρολόγιον)

Β'
Χριστέ το φως το αληθινόν, το φωτιζον και αγιάζον πάντα άνθρωπον ερχίμενον εις το κόσμον, σημειωθήτω εφ ημάς το φως του προσώπου σου, ίνα εν αυτώ οψώμεθα φώςτο απρόσιτον και κατεύθυνον τα διαβήματα ημών προς εργασίαν των εντολών σου. πρεσβείαις της παναχράντου σου Μητρός και πάντων σου των Αγίων. Αμήν
(Ευχή Α Ώρας)

Βραδινές Προσευχές

(Από το Προσευχητάριο Α.Σιμωνώφ)

Κύριε ο Θεός ημών, ει τι ήμαρτον εν τη ημέρα ταύτη, λόγω ,έργω και διάνοια, πάντα μοι
ως αγαθός και φιλάνθρωπος συγχώρησον. Ύπνον ειρηνικόν και ατάραχον δωρήσαι μοι και ρύσαι με από πάσης επηρείας και επιβουλής του πονηρού. Διανάστησον δε με εν καιρώ ευθέτω προς σην δοξολογίαν. Ότι ευλογητός ει συν τω Μονογενεί σου Υιώ και τω Πανάγιω σου Πνεύματι, νυν και αει και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Το Σύμβολον της Πίστεως

Πιστεύω εἰς ἔνα Θεόν, Πατέρα παντοκράτορα, ποιητήν οὐρανοῦ καί γῆς, ὁρατῶν τε πάντων και ἀοράτων. Καί εἰς ἔνα Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν, τον Υἱόν τοῦ Θεοῦ τόν μονογενῆ, τον ἐκ τοῦ Πατρός γεννηθέντα προ πάντων τῶν αἰώνων.
Φῶς ἐκ φωτός, Θεόν άληθινόν ἐκ Θεοῦ άληθινοῦ γεννηθέντα,οὐ ποιηθέντα, ὁμοούσιον τῷ Πατρί, δι οὐ τά πάντα ἐγένετο.

Τόν δι ἡμᾶς τους ἀνθρώπους καί διά τήν ἡμετέραν σωτηρίαν κατελθόντα ἐκ τῶν οὐρανῶν και σαρκωθέντα ἐκ τῶν οὐρανῶν και σαρκωθέντα ἐκ Πνεύματος Ἀγίου καί Μαρίας τῆς Παρθένου και ἐνανθρωπήσαντα.

Σταυρωθέντα τε ὑπέρ ἡμῶν ἐπι Ποντίου Πιλάτου, καί παθόντα, και ταφέντα. Και ἀναστάντα τῇ Τρίτη ημέρα κατά τάς Γραφάς. Και ἀνελθόντα εἰς τους οὐρανους και καθεζόμενον ἐκ δεξιῶν τοῦ Πατρός.

Και πἀλιν ἐρχόμενον μετά δόξης κρῖναι ζῶντας και νεκρούς. Οὖ τῆς βασιλείας οὐκ ἔσται τέλος. Και εἰς το Πνεῦμα τό Ἄγιον, το Κύριον, το ζωοποιόν, το ἐκ τοῦ Πατρός ἐκπορευόμενον, το σύν Πατρί και Υἰῶ συμπροσκυνούμενον και συνδοξαζόμενον, το λάλῆσαν διά τῶν Προφητῶν. Εἰς μίαν, ἁγίαν, καθολικήν και ἀποστολικήν Ἐκκλησίαν.

Ὁμολογῶ ἕν Βάπτισμα εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιών. Προσδοκῶ ἀνάστασιν νεκρῶν. Και ζωήν τοῦ μέλλοντος αἰῶνος. Ἀμην.

Στο σημείο αυτό συνεχίζουμε με την ανάγνωση πρωινών ή βραδινών ή περιστασιακών προσευχών.

Δι΄εὐχῶν τῶν ἁγίων Πατέρων ἡμῶν, Κύριε Ιησοῦ Χριστέ, ο Θεός, ἐλέησον και σῶσον ἡμᾶς. Αμήν.

Πριν από το γεύμα

Πάτερ ημών ο εν τοίς ουρανοίς, αγιασθήτω το όνομα σου, ελθέτω η βασιλεία σου, γενηθήτω το θέλημα σου, ως εν ουρανώ και επί της γης. Τον άρτον ημών τον επιούσιον δος ημίν σήμερον. Και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών, ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών. Και μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν, αλλά ρύσαι ημάς από του πονηρού. Αμήν.

Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίο Πνεύματι. Και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων . Αμήν. Κύριε, ελέησον.

Χριστέ o Θεός ημών, ευλόγησον την βρώσιν και την πόσιν των δούλων σου,ότι άγιος ει πάντοτε,νύν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Για την απαλλαγή από τον Θυμό

Ιησού, Υιέ του Θεού, ο πράος και ταπεινός τη καρδία, στείλε το μέγα και πλούσιο έλεος σου και στη δική μας καδιά το πνεύμα της ειρήνης και της πραότητος, ώστε να ειρηνεύσουμε από το κάκιστο πάθος του θυμού και να θυμόμαστε πάντοτε το ένδοξο και φοβερό όνομα σου με γαλήνη στην καρδιά. Ιησού , το αρνίο το άκακο, που προσφέρεσαι ενώπιον του ουράνιου Πατρός θυσία υπέρ ημών των αμαρτωλών και αχρείων, δέξου με προσοχή όσα την ώρα αυτή Σε παρακαλούμε και ελευθέρωσε μας από το φοβερό πάθος του θυμού, διότι χανόμαστε εξαιτίας του και δεν μπορούμε να αφιερωθούμε στην αγάπη σου και στο θέλημα σου το άγιο όσο μας κυριέυει το πάθος αυτό. Ιησού ανεξίκακε, Εσύ που πάνω στο σταυρό προσευχήθηκες στον ουράνιο σου Πατέρα για τους Σταυρωτές σου, κάνε και εμάς ικανούς να προσευχόμαστε για όσους μας πειράζουν και μας κάνουν κακό, ώστε να γινόμαστε έτσι μιμητές σου και να δοξάζεται το πανάγιο όνομα σου νυν και αει και εις τους αιώνας των αιώνων . Αμήν.

TheReaper έγραψε:Το πνεύμα της προσευχής του αρχαρίου (40 κεφάλαια,ΑΓΙΟΥ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΜΠΡΙΑΝΤΣΑΝΙΝΩΦ)
Εισαγωγή: Η ακόλουθη διδαχή αφορά την ποιότητα της προσευχής εκείνων που αρχίζουν να πορεύονται προς τον Κύριο από το δρόμο της μετανοίας. Καθεμιά απο τις επιμέρους σκέψεις, που συγκροτούν την διδαχή, είναι αυτόνομη, έτσι ώστε να διαβάζεται πιο προσεκτικά και να απομνημονεύεται πιο εύκολα. Η μελέτη αυτών των σκέψεων, τρέφοντας τον νου με την αλήθεια και την καρδιά με την ταπείνωση, μπορεί να κατευθύνει σωστά την ψυχή στην προσευχητική της άσκηση και να την ωφελήσει κατά την προκαταρκτική πνευματική της εργασία.

1. Προσευχή είναι η αναφορά των αιτημάτων μας στον Θεό.

2. Θεμέλιο της προσευχής είναι η επίγνωση του ανθρώπου ότι αποτελεί ύπαρξη που έχει εκπέσει από την αρχική της κατάσταση. Γι΄αυτό προσεύχεται, για να αποκτήσει πάλι την μακαριότητα που είχε πριν από την πτώση του και έχασε με την πτώση του.

3. Καταφύγιο της προσευχής είναι η μεγάλη ευσπλαχνία του Αγίου Τριαδικού Θεού προς το ανθρώπινο γένος. Ο Υιός του Θεού για την σωτηρία μας, πρόσφερε στον Πατέρα Του τον εαυτό Του ως θυσία εξιλεώσεως και συμφιλιώσεως. Πάνω σ' αυτή τη βάση να στηρίξεις την άσκηση της προσευχής, απορρίπτοντας την αμφιβολία και την διγνωμία (Πρβλ. Ιακ. 1, 6-. Μην πεις, "Εγώ είμαι αμαρτωλός", γιατί ακριβώς σ' εσένα αναφέρονται τα παρήγορα λόγια του Σωτήρα:"Δεν ήρθα να καλέσω σε μετάνοια τους δικαίους αλλά τους αμαρτωλούς"(Ματθ. 9,13)

4. Στην προετοιμασία για την προσευχή περιλαμβάνονται η αποφυγή του κορεσμού της κοιλίας, η αποκοπή των μεριμνών με το ξίφος της πίστεως, η ειλικρινής και εγκάρδια συγχώρηση όλων των αδικιών, η ευγνωμοσύνη προς τον Θεό για όλες τις θλίψεις της ζωής, η απομάκρυνση από τον περισπασμό και τις φαντασιώσεις, ο ευλαβικός θείος φόβος. Ο φόβος αυτός κυριεύει το πλάσμα, όταν η ανέκφραστη χάρη του Πλάστη το αξιώνει να συνομιλήσει μαζί Του.

5. Τα πρώτα λόγια του Σωτήρα, προς την πεσμένη ανθρωπότητα ήταν: "Μετανοείτε, γιατί έφτασε η βασιλεία των ουρανών" (Ματθ.4,17).Γι΄αυτό ώσπου να μπεις σ΄αυτή τη βασιλεία, χτύπα τη πύλη της με τη μετάνοια και τη προσευχή.

6. Η αληθινή προσευχή είναι η φωνή της αληθινής μετάνοιας. Όταν η προσευχή δεν είναι ζωοποιημένη από τη μετάνοια, δεν εκπληρώνει τον προορισμό της. Γιατί τότε δεν τη δέχεται ο ευνοϊκά ο Θεός, ο οποίος απεναντίας, δεν θα περιφρονήσει ποτέ "πνεύμα που έχει συντριβεί (απο τη συναίσθηση της αμαρτίας), καρδιά που έχει συντριβεί και ταπεινωθεί. (Ψαλμ.50,19)

Πηγή: http://www.orthodoxhpisth.eu/viewtopic.php?f=14&t=432

vas019 έγραψε:Ομορφο..

Επισης εχει ομιλιες και βιντεο αξιολογα και καρποφορα εδω..

https://apocalypsis.forumgreek.com/t111-topic

jm_ac_2018 έγραψε:† Μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστίνος
αποσπασμα ομιλία του Μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστίνου Καντιώτου, 1-2-1987

...Ας γονατίζουμε και ας προσευχώμεθα λέγοντας ακαταπαύστως το «Kύριε, ελέησον»...


ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr/2012/04/k_29.html#ixzz1tQd2sXIG

stars έγραψε: Καλησπέρα,το "Κύριε,ελέησον με ",τουλάχιστον για μένα είναι μια σημαντική προσευχή αν όχι η καλύτερη!!! Με αυτή ζητώ την αγάπη του Θεού...,με αυτή ζητάμε εκτός από την αγάπη του και την καλοσύνη του,το έλεός του!!!

vas019 έγραψε:Η ευχή , η ευχή , στάζει μέλι στην ψυχή..

Καλωσήρθες αδερφέ stars και σου ευχόμαστε να γίνεις με την ευχή και την αδιάλειπτη προσευχή το πιο φωτεινό ανθρώπινο αστέρι του Θεού, που θα αντανακλάς την υπέρτατη λαμπροτητά Του για πάντα εις τους αιώνες. Αμήν.

Εχουμε βάλει και εδώ

http://apocalypsis.forumup.gr/viewtopic.php?t=79&mforum=apocalypsis

βιντεο σχετικά με την νοερά αθληση, ενα πολυ ωραιο τραγουδάκι μοναχών...

jm_ac_2018 έγραψε:Μοναχός έσωσε τη μητέρα του απο την κόλαση!

Είναι ή απόδειξης, για το πόση δύναμη έχει ή Θεία Λειτουργία, τα μνημόσυνα, τα τρισάγια, οι προσευχές με το κομποσκοίνι και οι ελεημοσύνες για έναν κεκοιμημένο...

ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr/2012/05/blog-post_2756.html#ixzz1v3fbuIM2

jm_ac_2018 έγραψε:Δεν υπάρχει άλλη αρετή υψηλότερη και αναγκαιότε­ρη από την ιερή Προσευχή.
με την προσευχή γί­νεται μια ένωση άμεση κ’ ένα σφιχτό δέσιμο του Κτί­στου με τα λογικά κτίσματα. Αυτό βροντοφωνάζει και ο μέγας εκείνος διδάσκαλος και πολύπειρος εργάτης της ιεράς προσευχής, ο μεγάλος ποιμήν και ιεράρχης της Θεσσαλονίκης και όλης της Εκκλησίας του Χριστού, ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς: «Η επικοινωνία που αποκτούμε διά των αρετών, κάνει τους ενάρετους ικανούς, λόγω της ομοιότητος, και τους προετοιμάζει να υποδε­χτούν το Θεό, άλλα δεν τους ενώνει μαζί Του· η δύναμη της προσευχής όμως είν’ εκείνη που ίερουργεί και τελεσιουργεί την ανάταση του άνθρωπου προς τον Θεό και την ένωση μ’ Εκείνον, γιατί είναι ο σύνδεσμος των λο­γικών κτισμάτων με τον Κτίστη τους» (Λόγος περί Προσευχής, κεφ. α’).

http://greeknation.blogspot.gr/2012/06/blog-post_5835.html#more

TheReaper έγραψε:Ὅσιος Μάρκος ὁ Ἀσκητής για την προσευχή

ΕΙΝΑΙ ΤΥΦΛΟΣ αὐτὸς ποὺ κραυγάζει καὶ λέει: “Υἱὲ Δαβὶδ ἐλέησόν με, ποὺ προσεύχεται σωματικὰ καὶ δὲν ἔχει ἀκόμα γνώση πνευματική.

ΕΚΕΙΝΟΣ ποὺ ἦταν κάποτε τυφλὸς ἀνέβλεψε καὶ βλέποντας τὸν Κύριο, ὄχι πιὰ Υἱὸ Δαβὶδ ἀλλὰ Υἱὸ Θεοῦ τὸν ὁμολόγησε καὶ τὸν προσκύνησε.

ΜΗΝ ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΥΕΣΑΙ ἂν χύνεις δάκρυα στὴν προσευχή σου. Εἶναι ὁ Χριστὸς ποὺ ἄγγιξε τὰ μάτια σου καὶ μπόρεσες νὰ δεῖς νοερὸ φῶς.

ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΛΟΙ οἱ τρόποι τῆς προσευχῆς καὶ ὁ ἕνας διαφέρει λιγώτερο ἢ περισσότερο ἀπὸ τὸν ἄλλο• ἀλλὰ δὲν ὑπάρχει οὔτε ἕνας τρόπος προσευχῆς ποὺ νὰ προξενεῖ βλάβη ἐκτὸς ἂν δὲν εἶναι προσευχὴ ἀλλὰ ἔργο σατανικό.

ΟΤΑΝ ΘΥΜΑΣΑΙ τὸν Θεὸ πολλαπλασίασε τὴ δέησή σου ὥστε ὅταν τὸν ξεχάσεις νὰ σοῦ θυμίσει ὁ Κύριος.

ΟΠΟΙΟΣ ΠΡΟΣΕΥΧΕΤΑΙ γιὰ τὸ καλὸ ἀνθρώπων ἄδικων, ἐξοντώνει τοὺς δαίμονες• αὐτὸν ποὺ ἀντιτάσσεται στοὺς πρώτους, τὸν ἀφανίζουν οἱ δεύτεροι.

ΝΑ ΠΡΟΣΕΥΧΕΣΑΙ νὰ μὴ σοῦ ἔρθει κανένας πειρασμός. Ἂν ὅμως ἔρθει νὰ τὸν ἀντιμετωπίσεις σὰν δικό σου κι ὄχι σὰν ξένο.

Ο ΔΟΥΛΟΣ δὲν ἀπαιτεῖ σὰν μισθὸ τὴν ἐλευθερία ἀλλὰ εὐχαριστεῖ σὰν ὠφειλέτης τὸν Θεὸ καὶ τὴν περιμένει κατὰ χάρη.

ΟΤΑΝ Ο ΝΟΥΣ προσεύχεται ἀπερίσπαστος, ὁδηγεῖ σὲ συντριβὴ καρδιᾶς. Καρδιὰ συντετριμμένη καὶ ταπεινωμένη ὁ Κύριος δὲν θὰ τὴν ἀφήσει νὰ χαθεῖ.

TheReaper έγραψε:Ο Μέγας Βασίλειος για την προσευχή

ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΕΥΧΗ καὶ τὴν ψαλμωδία, ὅπως καὶ γιὰ πολλὰ ἄλλα, κάθε στιγμὴ εἶναι ἡ κατάλληλη, ὥστε νὰ ὑμνοῦμε τὸν Θεὸ καὶ ὅταν ἐργαζόμαστε καθὼς κινοῦμε τὰ χέρια, ἀλλὰ καὶ μὲ τὴ γλώσσα ὅποτε μποροῦμε, κι αὐτὸ εἶναι ἀκόμη πιὸ ἱκανὸ νὰ δυναμώσει τὴν πίστη μας.
Ἂν ὅμως δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ προσευχόμαστε δυνατά, τότε ἂς δοξάζουμε τὸν Θεὸ μέσα στὴ καρδιά μας, μὲ ψαλμοὺς καὶ ὕμνους καὶ ὠδὲς πνευματικές, ὅπως λέει ἡ Γραφή, ἂς κάνουμε τὴν προσευχή μας τὴν ὥρα ποὺ ἐργαζόμαστε• μποροῦμε δηλαδὴ νὰ εὐχαριστοῦμε αὐτὸν ποὺ μᾶς ἔδωσε τὴ δύναμη τῶν χεριῶν μας στὴν ἐργασία, καὶ τὴν ἱκανότητα τοῦ νοῦ στὴν ἐπιστήμη, αὐτὸν ποὺ μᾶς χάρισε τὸ ὑλικὸ ἀπ᾽ τὸ ὁποῖο φτιάχνουμε τὰ ἐργαλεῖα μας καὶ τὸ ὑλικὸ ποὺ δουλεύουμε στὶς τέχνες μας, ὅποιες κι ἂν εἶναι αὐτές• καὶ νὰ προσευχόμαστε τὰ ἔργα τῶν χεριῶν μας νὰ μὴν ἔχουν ἄλλο σκοπὸ παρὰ μόνο νὰ εὐχαριστηθεῖ ὁ Θεός.

TheReaper έγραψε:ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΑΠΟΔΕΙΠΝΟ.Τελείται το βράδυ, μετά το δείπνο και πριν το νυκτερινό ύπνο.

Η προσευχή αποτελεί βασική ανάγκη της ψυχής του ανθρώπου. Μ' αυτήν ο άνθρωπος συνομιλεί με τον Πλάστη και Δημιουργό του, ευχαριστεί, δοξολογεί, παρακαλεί τον Δωρεοδότη Θεό για κάθε πνευματική αλλά και υλική του ανάγκη. Η ακολουθία του Αποδείπνου έχει καθιερωθεί από την Εκκλησία μας ως βραδινή προσευχή. Μ' αυτήν ο πιστός ευχαριστεί τον Θεό για την ημέρα που πέρασε και Τον παρακαλεί για "ανάπαυσιν σώματος και ψυχής" κατά την νύχτα που έρχεται.
Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν.
Δόξα σοι ο Θεός ημών, δόξα σοι.
Βασιλεύ ουράνιε, Παράκλητε, το πνεύμα της αληθείας, ο πανταχού παρών και τα πάντα πληρών, ο θησαυρός των αγαθών και ζωής χορηγός, ελθέ και σκήνωσον εν ημίν και καθάρισον ημάς απο πάσης κηλίδος και σώσον Αγαθέ τας ψυχάς ημών.
Άγιος ο Θεός, Άγιος Ισχυρός, Άγιος Αθάνατος ελέησον ημάς. (τρείς φορές).
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίο Πνεύματι και νύν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Παναγία τριάς, ελέησον ημάς.Κύριε ιλάσθητι ταις αμαρτίαις ημών. Δέσποτα, συγχώρισον τας ανομίας ημίν. Άγιε, επίσκεψε και ίασαι τας ασθενείας ημών, ένεκεν του ονόματος σου.
Κύριε ελέησον, Κύριε ελέησον, Κύριε ελέησον.
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίο Πνεύματι και νύν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Πάτερ ημών, ο εν τοίς ουρανοίς, αγιασθήτω το όνομα Σου, ελθέτω η βασιλεία Σου, γεννηθήτω το θέλημα Σου ως εν ουρανό και επι της γής.Τον άρτον ημών τον επιούσιον δός ημίν σήμερον, και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών, ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών, και μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν αλλα ρύσαι ημάς απο του πονηρού.
Ότι σού εστιν η βασιλεία και η δύναμης και η δόξα, του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, νύν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Κύριε ελέησον. (δώδεκα φορές).
Δεύτε προσκυνήσομεν και προσπέσωμεν τω Βασιλεί ημών Θεώ.
Δεύτε προσκυνήσομεν και προσπέσωμεν Χριστό τω Βασιλεί ημών Θεώ.
Δεύτε προσκυνήσομεν και προσπέσωμεν Αυτώ Χρισώ τω Βασιλεί και Θεώ ημών.

Ψαλμός Ν΄

Ελέησον με, ο Θεός, κατά το μέγα έλεος σου και κατά το πλήθος των οικτιρμών σου εξάλειψον το ανόμημά μου.Επι πλείον πλύνον με απο της ανομίας μου και απο της αμαρτίας μου καθάρισον με. Ότι την ανομίαν μου εγώ γινώσκω, και η αμαρτία μου ενώπιον μου εστί δια παντός. Σοί μόνω ήμαρτον, και το πονηρόν ενώπιον σου εποίησα, όπως άν δικαιωθής εν τοις λόγοις σου, και νικήσης εν τω κρίνεσθαι σε. Ιδού γαρ εν ανομίαις συνελήφθην, και εν αμαρτίαις εκίσσησε με η μήτηρ μου. Ιδού γαρ αλήθειαν ηγάπησας, τα άδηλα και τα κρύφια της σοφίας σου εδήλωσας μοι. Παντιείς με υσσώπω και καθαρισθήσομαι, πλυνείς με, και υπέρ χιόνα λευκανθήσομαι. Ακοθτιείς μοι αγαλλίασιν και ευφροσύνην, αγαλλιάσονται οστέα τεταπεινωμένα. Απόστρεψον το πρώσοπον σου απο των αμαρτιών μου, και πάσας τας ανομίας μου εξάλειψον. Καρδίαν καθαράν κτίσον εν εμοί, ο Θεός, και πνεύμα ευθές εγκαίνισον εν τοις εγκάτοις μου. Μή απορρίψης με απο του προσόπου Σου, και το πνεύμα Σου το Άγιον μή αντανέλης απ' εμού.Απόδος μοι την αγαλλίασιν του Σωτηρίου σου, και πνεύματι ηγεμονικώ στήριξον με. Διδάξω ανόμους τας οδούς σου και ασεβείς επι σέ επιστρέψουσι.Ρύσαι με εξ αιμάτων, ο Θεός, ο Θεός της σωτηρίας μου, αγαλλιάσεται η γλώσσα μου την δικαιωσύνην σου.Κύριε, τα χείλη μου ανοίξεις, και το στόμα μου αναγγελεί την αίνεσιν Σου.
Ότι, ει ηθέλησας θυσίαν, έδωκα άν, ολοκαυτόματα ούκ ευδοκήσεις. Θυσία τω Θεό πνεύμα συντετριμμένον, καρδίαν συντετριμμένην και τεταπεινώμένην, ο Θεός, ο'υκ εξουδενώσει. Αγάθηνον, Κύριε, εν τη ευδοκία σου την Σιών, και οικοσομηθήτω τα τείχη Ιερουσαλήμ. Τότε ευδοκήσεις θυσίαν δικαιωσύνης, αναφοράν και ολοκαυτόματα. Τότε ανοίσουσιν επι το θυσιαστήριον σου μόσχους.

Ψαλμός ΞΘ΄

Ο Θεός, εις την βοήθειαν μου πρόσχες. Κύριε, εις το βοηθείσαι μοι σπεύσον. Αισχυνθήτοσαν και εντραπήτωσαν οι ζητούντες την ψυχήν μου. Αποστραφήτοσαν εις τα οπίσο και καταισχυνθήτωσαν οι βουλώμενοι μοι κακά. Αποστραφήτωσαν παραυτίκα αισχυνόμενοι οι λέγοντες μοι. Εύγε εύγε. Αγαλλιάσθωσαν και ευφρανθήτωσαν σπι σοί πάντες οι ζητούντες, ο Θεό, και λεγέτωσαν δια παντός. Μεγαλυνθήτο ο Κύριος, οι αγαπόντες το σωτήριον Σου. Σγώ σε πτωχός ειμί και πένης, ο Θεός, βοήθησον μοι.Βοηθός μου και ρύστης μου ει Σύ, Κύριε, μή χρονίσης.

Ψαλμός ΡΜΒ΄

Κύριε, εισάκουσον της προσευχής μου, ενώτησαι την δέησιν μου εν τη αληθεία σου, εισάκουσον μου εν τη δικαιωσύνη σου. Και μή εισέλθης εις κρίσιν μετα του δούλου Σου, οτι ού δικαιωθήσεται ενώπιον Σου παν ζών. Ότι κατεδίωξεν ο εχθρός την ψυχήν μου, εταπείνωσεν εις γήν την ζωήν μου. Εκάθισέ με εν σκοτεινοίς, ως νεκρούς αιώνος , και ηκηηδίασεν επ' εμέ το πνεύμα μου, εν εμοί εταράχθη η καρδία μου. Εμνήσθην ημερών αρχαίων , εμελέτησα εν πάσι τοις έργοις Σου , εν ποιήμασι των χειρών Σου εμελέτων. Διεπέτασα προς Σέ τας χείρας μου, η ψυχή μου ως γή άνυδρος Σοι. Ταχύ εισάκουσον μου, Κύριε, εξέλιπε το πνεύμα μου. Μή αποστρέψης το πρόσωπόν Σου απ' εμού, και ομοιωθήσομαι τοις καταβαίνουσιν εις λάκκον. Ακουστόν ποίησον μοι το πρωί το έλεος Σου, ότι επι Σοί ήλπισα. Γνώρισον μοι, Κύριε, οδόν εν η πορεύσομαι, οτι προς Σέ ήρα την ψυχήν μου. Εξελού με εκ των εχθρών μου, Κύριε, προς Σέ κατέφυγον, δίδαξον με του ποιείν το Θέλημα σου, οτι σύ ει ο Θεός μου. Το πνεύμα Σου το αγαθόν οδηγήσει με εν γή ευθεία, ένεκεν του ονόματος Σου, Κύριε ζήσεις με.Εν τη δικαιωσήνη Σου, εξάξεις εκ θλίψεως την ψυχήν μου, και απολείς πάντας τους εχθρούς μου, οτι εγώ δούλος Σου ειμί.

Δοξολογία

Δόξα εν υψίστοις Θεό, και επι γής ειρήνη, εν ανθρώποις ευδοκία. Υμνούμεν Σε, ευλογούμεν Σε, προσκυυνούμεν Σε, δοξολογούμεν Σε, ευχαριστούμεν Σοι, για την μεγάλην Σου δόξαν. Κύριε Βασιλεύ, επουράνιε Θεέ, Πάτερ παντοκράτορ. Κύριε Υιέ μονογενές, Ιησού Χριστέ, και Άγιον Πνεύμα. Κύριε ο Θεός, ο αμνός του Θεού, ο Υιός του Πατρός , ο αίρων την αμαρτίαν του κόσμου, ελέησον ημάς, ο αίρων τας αμαρτίας του κόσμου.Πρόσδεξαι την δέησην ημών, ο καθήμενος εν δεξιά του Πατρός, και ελέησον ημάς. Ότι Σύ ει μόνος Άγιος , Συ ει μόνος Κύριος, Ιησούς, εις δόξαν Θεού Πατρός. Αμήν. Καθ' εκάστην εσπέραν ευλογήσω Σε και αινέσω το όνομα σου εις τον αιώνα, και εις τον αιώνα του αιώνος.
Κύριε, καταφυγή εγεννήθης ημίν εν γενεά και γενεά.Εγώ είπα, Κύριε ελέησον με, ίασαι την ψυχήν μου, ότι ήμαρτον Σοι. Κύριε, προς σέ κατέφυγον, δίδαξον με του ποιείν το θέλημά σου, οτι Συ ει ο Θεός μου. Ότι παρά σοί πηγή ζωής, εν τω φωτί Σου οψόμεθα φώς.Παράτεινον το έλεος Σου τοις γινώσκουσι Σε. Καταξίωσον, Κύριε, εν τη νυκτί ταύτη αναμαρτήτους φυλαχθήναι ημάς.Ευλογητός ει Κύριε, ο Θεός των Πατέρων ημών, και αινετόν και δεδοξασμένον το όνομα Σου εις τους αιώνας. Αμήν.Γένειτο, Κύριε,το έλεος Σου εφ' ημάς, καθάπερ ηλπίσαμεν επι Σέ. Ευλογητός εί, Κύριε ο Θεός των πατέρων ημών και αινετόν και δεδοξασμένον το όνομα Σου εις τους αιώνας. Αμήν. Γένοιτο, Κύριε, το έλεος Σου εφ' ημάς, καθάπερ ηλπίσαμεν επι Σέ. Ευλογητός ει, Δέσποτα, συνέτισον με τα δικαιώματα σου, Ευλογητός ει, Άγιε φώτισον με τοις δικαιώμασι Σου. Κύριε το έλεος σου εις τον αιώνα, τα έργα των χειρών Σου μή παρίδης. Σοι πρέπει αίνος, Σοι πρέπει ύμνος, Σοι δόξα πρέπει, τω Πατρί και το Υιώ και το Αγίο Πνεύματι, νύν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Το Σύμβολο της Πίστεως

Πιστεύω εις ένα Θεόν, Πατέρα παντοκράτορα, ποιητην ουρανού και γής, ορατών τε πάντων και αοράτων. Και εις ένα Κύριον Ιησο.υν Χριστόν, τον Υιόν του Θεού τον μονογενή, τον εκ του Πατρός γεννηθέντα προ πάντων των αιώνων. Φώς εκ φωτός, Θεόν αληθινόν εκ Θεού αληθηνού γεννηθέντα, ου ποιηθέντα, ομοούσιον τω Πατρί, δι' ου τα πάντα εγένετο. Τον δι' ημάς τους ανθρώπους και δια την ημετέραν σωτηρίαν κατελθόντα εκ των ουρανών και σαρκωθέντα εκ Πνεύματος Αγίου και Μαρίας της Παρθένου και ενανθρωπησαντα. Σταυρωθέντα τε υπερ ημών επι Ποντίου Πιλάτου και παθόντα και ταφέντα. Και αναστάντα τη τρίτη ημέρα κατα τας Γραφάς. Και ανελθόντα εις τους ουρανούς και καθεζόμενον εκ δεξιών του Πατρός, Και πάλιν ερχόμενον μετα δόξης κρίναι ζώντας και νεκρούς, ού της βασιλείας ούκ έσται τέλος. Και εις το Πνεύμα το Άγιον, το Κύριον, το ζωοποιόν, το εκ του Πατρός εκπορευόμενον, το συν Πατρί και Υιώ συμπροσκυνούμενον και συνδοξαζόμενον, το λαλήσαν δια των προφητών. Εις μίαν, αγίαν, καθολικήν και Αποστολικήν Εκκλησίαν. Ομολογώ εν βάπτισμα εις άφεσιν αμαρτιών. Προσδοκώ ανάστασιν νεκρών. Και ζωήν του μέλλοντος αιώνος. Αμήν.
Άξιον εστίν, ως αληθώς, μακαρίζειν σε την Θεοτόκον, την αειμακάριστον και παναμώμητον και Μητέρα του Θεού ημών.Την τιμιωτέραν των Χερουβείμ, και ενδοξοτέραν ασυγκρίτος των Σεραφείμ, την αδιαφθόρως Θε΄ν Λόγον τεκούσαν, την όντως Θεοτόκον,σέ μεγαλύνομεν.
Άγιος ο Θεός, Άγιος Ισχυρός, Άγιος Αθάνατος ελέησον ημάς. (τρείς φορές).
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίο Πνεύματι και νύν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Παναγία τριάς, ελέησον ημάς. Κύριε ιλάσθητι ταις αμαρτίας ημών, Δέσποτα συγχώρισον τας ανομίας ημίν, Άγιε, επίσκεψαι και ίασαι τας ασθενείας ημών, ένεκεν του ονόματος Σου.
Κύριε ελέησον, Κύριε ελέησον, Κύριε ελέησον.
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίο Πνεύματι και νύν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Πάτερ ημών, ο εν τοίς ουρανοίς, αγιασθήτω το όνομα Σου, ελθέτω η βασιλεία Σου, γεννηθήτω το θέλημα Σου ως εν ουρανό και επι της γής.Τον άρτον ημών τον επιούσιον δός ημίν σήμερον, και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών, ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών, και μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν αλλα ρύσαι ημάς απο του πονηρού.
(Λέγεται απο τον ιερέα αν υπάρχει)
Ότι σού εστιν η βασιλεία και η δύναμης και η δόξα, του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, νύν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Ειτα το τροπάριον του Αγίου της ημέρας ή τα παρόντα Τροπάρια.
Ο Θεός των πατέρων ημών, ο ποιών αεί μεθ' ημών κατα την σήν επιείκιαν, μή αποστήσης το έλεος σου αφ' ημών, αλλά ταις αυτών ικεσίαις, εν ειρήνη κυβέρνησον την ζωήν ημών.
Των εν όλο τω κόσμω Μαρτύρων Σου, ως πορφύραν και βύσσον τα αίματα η Εκκλησία σου στολισαμένη, δι' αυτών βοά σοι, Χριστέ ο Θεός, τω λαώ σου τους οικτιρμούς σου κατάπεμψον, ειρήνην τη πολιτεία σου δώρησαι και ταις ψυχές ημών το μέγα έλεος.
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίο Πνεύματι.
Μετα των Αγίων ανάπαυσον, Χριστέ τας ψυχάς των δούλων Σου, ένθα ούκ έστι πόνος, ού λύπη, ού στεναγμός, αλλά ζωή ατελεύτητος.
Και νύν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Τη πρεσβεία, Κύριε, πάντων των Αγίων και της Θεοτόκου, την Σήν ειρήνην δός ημίν και ελέησον ημάς, ως μόνος οικτίρμων.
Κύριε ελέησον.(σαράντα φορές)
Ο εν παντί καιρώ και πάσι ώρα, εν ουρανό και επι γής προσκυνούμενος και δοξαζόμενος, Χριστός ο Θεός, ο μακρόθυμος, ο πολυέλεος, ο πολυεύσπλαγχνος, ο τους δικαίους αγαπών και τους αμαρτωλούς ελεών, ο πάντας καλών προς σωτηρίαν δια της επαγγελίας των μελλόντων αγαθων. Αυτός Κύριε, πρόσδεξαι και ημών εν τη ώρα ταύυτη τας εντεύξεις, και ίθυνον την ζωήν ημών προς τας εντολάς Σου. Τας ψυχάς ημών αγίασον, τα σώματα άγνισον, τους λογισμούς διόρθωσον, τας εννοίας κάθαρον, και ρύσαι ημάς απο πάσης θλίψεως, κακών και οδύνης. Τείχισον ημάς Αγίοις Σου Αγγέλοις, ινα τη παρεμβολή Αυτών φρουρούμενοι και οδηγούμενοι, καταντήσωμεν εις την ενότητα της πίστεως καιεις την επίγνωσιν της απροσίτου Σου δόξης, ότι ευλογητός Εί, εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Κύριε ελέησον, Κύριε ελέησον, Κύριε ελέησον.
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίο Πνεύματι και νύν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Την τιμιωτέραν των Χερουβείμ και ενδοξοτέραν ασυγκρίτως των Σεραφείμ, την αδιαφθόρως Θεόν Λόγον τεκούσαν, την όντος Θεοτόκον, Σε μεγαλύνομεν.

Ευχή εις τήν Υπεραγία Θεοτόκον

Άσπιλε, αμόλυντε, άφθορε, άχραντε, αγνή Παρθένε, Θεόνυμφε Δέσποινα, η Θεόν Λόγον τοις ανθρώποις τη παραδόξω σου κυήσει ενώσασα και την απωσθείσαν φύσιν του γένους ημών τοις ουρανίοις συνάψασα, η των απηλπισμένων μόνη ελπίς και των πολεμουμένων βοήθεια, η έτοιμη αντίληψις των εις σέ προστρεχόντων και πάντων των Χριστιανών το καταφύγιον, μή βδελήξη με τον αμαρτωλόν, τον εναγή, τον αισχροίς λογισμοίς και λόγοις και πράξεσιν όλον εμαυτόν αχρειώσαντα και τη των ηδονών του βίου ραθυμία γνώμην δούλον γενόμενον. Αλλ' ώς του φιλανθρώπου Θεού μήτηρ, φιλανθρώπως σπλαγχνίσθιτι επ' εμοί τω αμαρτωλώ και ασώτω και δέξαι μου την εκ ρυπαρών χειλέων μου προσφερομένην σοι δέησιν, και τον σον Υιόν και ημών Δεσπότην και Κύριον, τη μητρική σου παρρησία χρωμένη, δυσώπησον, ινα ανοίξη καμοί τα φιλάνθρωπα σπλάγχνα της Αυτού αγαθότητος, και παριδών μου τα αναρίθμητα πταίσματα επιστρέψη με προς μετάνοιαν και των αυτού εντολών εργάτην δόκιμον αναδείξη με. Και παρέσο μοι αεί, ως ελεήμων και συμπαθής και φιλάγαθος, εν μέν τω παρόντι θίω θερμή προστάτης και βοηθός, τας των εναντίων εφόδους αποτειχίζουσα και πρός σωτηρίαν καθοδηγούσα με, και εν τω καιρώ της εξόδου μου, την αθλίαν μου ψυχήν περιέπουσα και τας σκοτεινάς όψεις των πονηρών δαιμόνων πόρρω αυτής απελαύνουσα, εν δέ τη φοβερά ημέρα της κρίσεως, της αιωνίου με ρυομένη κολάσεως και της απορρήτου δόξης του σού Υιού και Θεού ημών κληρονόμον με αποδεικνύουσα. Ης και τύχοιμι, Δέσποινα μου, Υπεραγία Θεοτόκε, δια της σής μεσιτείας και αντιλήψεως. Χάριτι και φιλανθρωπία του μονογενούς σου Υιού, του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού. Ω πρέπει πάσα δόξα, τιμή και προσκύνησις, συν τω ανάρχω αυτού Πατρί και τω παναγίω και αγαθώ και ζωοποιώ αυτού Πνεύματι, νύν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Ευχή εις τον Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν
Και δός ημίν Δέσποτα, πρός ύπνον απιούσιν, ανάπαυσιν σώματος και ψύχής, και διαφύλαξον ημάς απο του ζοφερού ύπνου της αμαρτίας και απο πάσης σκοτεινής και νυκτερινής ηδυπαθείας. Παύσον τας ορμάς των παθών, σβέσον τα πεπυρωμένα βέλη του πονηρού, τα καθ' ημών δολίως κινούμενα, τας της σαρκός ημών επαναστάσεις κατάστειλον, και πάν γεώδες και υλικόν ημών φρόνημα κοίμησον. Και δώρισαι ημίν ο Θεός, γρήγορον νούν, σώφρονα λογισμόν, καρδίαν νήφουσαν, ύπνον ελαφρόν και πάσης σατανικής φαντασίας απηλλαγμένον. Διανάστησον δε ημάς εν τω καιρώ της προσευχής, εστηριγμένους εν ταις εντολαίς σου και την μνήμην των σών κριμάτων εν εαυτοίς απαράθραυστον έχοντας. Παννύχιον ημίν την σήν δοξολογία χάρισαι εις το υμνείν και ευλογείν και δοξάζειν το πάντιμον και μεγαλοπρεπές όνομα σου, του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, νύν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Υπερένδοξε, αειπάρθενε, ευλογημένη Θεοτόκε, προσάγαγε την ημετέραν προσευχήν τω Υιώ σου και Θεό ημών και αίτησαι, ινα σώση δια σού τας ψυχάς ημών.
Η ελπίς μου ο Πατήρ, καταφυγή μου ο Υιός, σκέπη μου το Πνεύμα το Άγιον, Τριάς Αγία δόξα σοι.
Την πάσαν ελπίδα μου, εις σέ ανατίθημι, Μήτερ του Θεού, φύλαξον με υπο την σκέπην σου.
Επι σοί χαίρει, Κεχαριτωμένη, πάσα η κτίσης, Αγγέλων το σύστημα, και ανθρώπων το γένος, ηγιασμένε ναέ, και Παράδεισε λογικέ, παρθενικόν καύχημα, εξ' ής Θεός εσαρκώθη, και παιδίον γέγονεν , ο προ αιώνων υπάρχων Θεός ημών. Την γάρ σήν μήτραν, θρόνον εποίησε, και την σήν γαστέρα, πλατυτέραν ουρανών απειργάσατο. Επι σοί χαίρει Κεχαριτωμένη, πάσα η κτίσης, δόξα σοι.

Ευχή στον Άγγελο φύλακα της του ανθρώπου ζωής

Άγιε άγγελε, ο εφεστώς της αθλίας μου ψυχής, και ταλαιπόρου μου ζωής, μή εγκαταλίπης με τον αμαρτώλόν, μηδέ αποστής απ' εμού δια την ακρασίαν μου, μή δώης χώραν τω πονηρό δαιμόνι, κατακυριεύσαι μου τη καταδυναστεία του θνητού τούτου σώματος, κράτησον της αθλίας και παρειμένης χειρός μου, και οδήγησον με εις οδόν σωτηρίας. Ναί, άγιε Άγγελε του Θεού, ο φύλαξ και σκεπατής της αθλίας μου ψυχής και του σώματος, πάντα μοι συγχώρησον, όσα σοι έθλιψα πάσας τας ημέρας της ζωής μου, και ει τι ήμαρτον την σήμερον ημέραν, σκέπασον με εν τη παρούση νυκτί, και διαφύλαξον με απο πάσης επηρείας του αντικειμένου, ινα μή εν τίνι αμαρτήματι παροργίσω τον Θεόν, και πρέσβευε υπέρ εμού προς τον Κύριον, του επιστηρίξαι με εν τω φόβω αυτού, και άξιον αναδείξη με δούλον της Αυτού αγαθότητος. Αμήν.
Τη υπερμάχω στρατηγώ τα νικητήρια, ως λυτρωθείσα των δεινών ευχαριστήρια, αναγράφω σοι η πόλις σου Θεοτόκε.Αλλ' ως έχουσα το κράτος απροσμάχητον, εκ παντοίων με κινδύνων ελευθέρωσον, ινα κράζω σοι, Χαίρε Νύμφη ανύμφευτε.

Δέησις

Ευξόμεθα υπέρ ειρήνης του κόσμου. Κύριε, ελέησον.
Υπέρ των ευσεβών και ορθοδόξων Χριστιανών.
Υπέρ του αρχιεπισκόπου ημών (...) και πάσης της εν Χριστώ ημών αδελφότητος.
Υπέρ του ευσεβούς ημών έθνους και πάσης αρχής και εξουσίας εν αυτώ.
Υπέρ ευοδώσεως και ενισχύσεως του φιλοχρίστου ημών στρατού.
Υπέρ των απολειφθέντων πατέρων και αδελφών ημών.
Υπέρ των διακονούντων και διακονησάντων ημίν.
Υπέρ των μισούντων και αγαπώντων ημάς.
Υπέρ των ελεούντων και διακονισάντων ημιν.
Υπερ των εντειλαμένων ημίν τοις ανάξίοις, εύχεσθαι υπέρ αυτών.
Υπέρ αναρρύσεως των αιχμαλώτων.
Υπερ των εν αέρι ταξιδευόντων και των εν θαλάσση καλώς πλεόντων.
Υπέρ των εν ασθενείαις κατακειμένων.
Ευξόμεθα και υπέρ ευφορίας των καρπών της γής.
Και υπέρ πάσης ψυχής χριστιανών ορθοδόξων.
Μακαρίσωμεν τους ευσεβείς βασιλείς.
Τους ορθοδόξους αρχιερείς.
Τους κτίτορας των αγίων του Θεού Εκκλησιών, τους γονείς ημών και διδασκάλους και πάντας τους προαπελθόντας πατέρας και αδελφούς ημών, τους ενθάδε ευσεβώς κειμένους και τους απανταχού ορθοδόξους.
Είπομεν και υπέρ εαυτών, το Κύριε, ελέησον. Κύριε, ελέησον. Κύριε, ελέησον.

Την ωραιότητα της παρθενίας σου, και το υπέρλαμπρον το της αγνείας σου, ο Γαβριήλ καταπλαγείς, εβόα σοι Θεοτόκε. Ποίον σοι εγκώμιον προσαγάγω επάξιον; Τί δε ονομάσω σε; Απορώ και εξίσταμαι. Διό ως προσετάγην βοώ σοι. Χαίρε η κάχαριτωμένη.
Δι' ευχών των αγίων πατέρων ημών, Κύριε Ιησού Χριστέ ο Θεός, ελέησον και σώσον ημάς. Αμήν.

http://www.orthodoxhpisth.eu/viewtopic.php?f=17&t=478#p13108

TheReaper έγραψε:Η προσευχή με την Ευχή " Κύριε Ιησού Χριστέ Ελέησον με".


"Είναι σαν το μέλι που κανείς το γεύεται και θέλει ξανά να το γευτεί και ξανά και ξανά, παρά τις όποιες ασχολίες που μπορεί να έχει.

Είναι δυνατόν να μπορεί να λέγει από μέσα του την Ευχή, να τρώει, να συζητά, να μελετά, να προσέχει, να κάνει
οτιδήποτε, γιατί αυτή η εργασία που γίνεται συνειδητά, αρχίζει κατόπιν και αναλαμβάνει μια πρωτοβουλία:

Η ίδια η Χάρις του Αγίου Θεού, και κάνει αυτό που θέλουμε εμείς να κάνουμε αντί για μας.

Γι΄αυτό και μπορεί ανά πάσα στιγμή να λέει και να καλλιεργεί την ευχή"...
π. ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ.

jm_ac_2018 έγραψε:ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΛΙΜΑΚΑ ΟΣΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΣΙΝΑΙΤΟΥ

Πρὶν ἀπ᾿ ὅλα ἂς βάλωμε στὸν κατάλογο τῆς δεήσεώς μας τὴν εἰλικρινῆ εὐχαριστία. Στὴν δεύτερη σειρά, τὴν ἐξομολόγησι τῶν ἁμαρτιῶν μας καὶ τὴν συντριβὴ τῆς ψυχῆς μας μὲ συναίσθησι. Καὶ ἐν συνεχείᾳ ἂς ἀναφέρωμε τὰ αἰτήματά μας πρὸς τὸν Παμβασιλέα. Ὁ τρόπος αὐτὸς τῆς προσευχῆς εἶναι ἄριστος, ὅπως ἀπεκαλύφθη σὲ κάποιον ἀπὸ τοὺς ἀδελφοὺς ἀπὸ Ἄγγελον τοῦ Κυρίου.

jm_ac_2018 έγραψε:ΚΥΡΙΛΛΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ

Η προσευχή είναι εξ λογιών. και αι μεν τρεις πρώται ανάγονται εις το πρακτικόν μέρος, επειδή φαίνονται, ακούονται και διακρίνο­νται. αι δε λοιπαί τρεις, ανάγονται εις το πνευματικόν και θεωρητικόν μέρος, επειδή ούτε φαίνονται ούτε α­κούονται ούτε διακρίνονται αισθητώ τω τρόπω.

η πρώτη, είναι εκείνη όπου ψάλλει ο ψάλτης εις το αναλόγιον και το πλήθος του λαού προσηλώνει την ακοήν του εκεί εις την φωνήν του ψάλτου.

Η δευτέρα προσευχή είναι εκείνη, που προσφέρει έ­καστος εκφώνως. Παραδείγματος χάριν, λέγει ο άνθρω­πος ψαλμούς με το στόμα και προσηλώνει τον νουν του εις το στόμα που εβγαίνουν τα θεία λόγια.

Η τρίτη πάλιν είναι εκείνη, η οποία γίνεται μυστικά εις το στόμα και εις την γλώσσαν, η οποία προσευχή εί­ναι καλυτέρα και ωφελιμωτέρα και της πρώτης και της δευτέρας, διότι με τον τρόπον αυτόν ο νους επλησίασε πιο περισσότερον εις την καρδίαν


Αι δε άλλαι τρεις προσευχαί, αι οποίαι λέγονται πνευ­ματικαί και θεωρητικαί, διότι γίνονται με τον νουν και την ψυχήν, καθότι δεν ακούονται με τα αυτιά ούτε προφέ­ρονται με το στόμα και με την γλώσσαν, είναι αυταί:

Η (τεταρτη) πρώτη πνευματική και θεωρητική προσευχή είναι εκείνη η οποία ενεργείται βαθύτερα εις τον λάρυγγα και κάτω, η οποία είναι πιο μυστική από ταις προηγούμενες, διότι δεν σαλεύει η γλώσσα καθόλου, ούτε το στόμα, ε­πίσης ούτε το αυτί, διότι ο νους επισπά όλην την προσοχήν του εις τον λάρυγγα, όπου ενεργούν τα λόγια της ευ­χής

Η δε πέμπτη προσευχή, η οποία είναι η δευτέρα θε­ωρητική και πνευματική, είναι η προσευχή του στήθους. διότι η προσευχή αυτή ενεργείται βαθύτερα εις το στή­θος και ο νους πλησιάζει εις την καρδίαν περισσότερον από την προσευχήν του λάρυγγος, της γλώσσης, του στόματος και του ψάλτου.

Η έκτη προσευχή είναι η προσευχή της καρδίας, η ο­ποία είναι τελειοτέρα από τας άλλας πέντε προσευχάς. διότι ο νους προσηλώνεται εις την καρδίαν και εκεί α­κούει τα λόγια της ευχής, τα οποία προφέρει η καρδία και ο νους, ακούει νοερώς τα λόγια της ευχής και τα βλέ­πει νοερώς λαλούμενα εις το στόμα της καρδίας. η καρ­δία προφέρει τα λόγια της ευχής και ο νους προσηλώνει όλην την δύναμιν της οράσεως δια να βλέπη νοερώς τα λόγια της ευχής, επίσης και όλην την δύναμιν της ακοής δια να ακούη τα λόγια της ευχής, τα οποία προσεύχεται νοερώς η ψυχή και η καρδία..

http://www.impantokratoros.gr/2D9DAD1D.el.aspx

-->καλη νοερά προσευχή να έχουμε αδελφοι μου και να μας αξιώσει ο ΘΕΟΣ να έχουμε συνεχως την ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΒΑΘΜΙΔΑ της...

vas019 έγραψε:ΕΥΧΗ ΜΥΣΤΙΚΗ

Τοῦ ἐν ἁγίοις πατρός ἡμῶν Συμεών εὐχή μυστική, δι᾿ ἧς ἐπικαλεῖται τό Πνεῦμα τό Ἅγιον ὁ αὐτό προορῶν. (33)

Ἐλθέ τό φῶς τό ἀληθινόν, ἐλθέ ἡ αἰώνιος ζωή, ἐλθέ τό ἀποκεκρυμμένον μυστήριον, ἐλθέ ὁ ἀκατονόμαστος θησαυρός, ἐλθέ τό ἀνεκφώνητον πρᾶγμα, ἐλθέ τό ἀκατανόητον πρόσωπον, ἐλθέ ἡ ἀΐδιος ἀγαλλίασις, ἐλθέ τό ἀνέσπερον φῶς, ἐλθέ πάντων τῶν μελλόντων σωθῆναι ἡ ἀληθινή προσδοκία, ἐλθέ τῶν κειμένων ἡ ἔγερσις, ἐλθέ τῶν νεκρῶν ἡ ἀνάστασις, ἐλθέ ὁ δυνατός, ὁ πάντα ἀεί ποιῶν καί μεταποιῶν καί ἀλλοιῶν μόνῳ τῷ βούλεσθαι! Ἐλθέ ὁ ἀόρατος καί ἀναφής πάντῃ ἀψηλάφητος, ἐλθέ ὁ ἀεί μένων ἀμετακίνητος καί καθ᾿ ὥραν ὅλος μετακινούμενος καί ἐρχόμενος πρός ἡμᾶς τούς ἐν τῷ ᾅδη κειμένους, ὁ ὑπεράνω πάντων τῶν οὐρανῶν, ἐλθέ τό περιπόθητον ὄνομα καί θρυλούμενον, λαληθῆναι δέ παρ᾿ ἡμῶν, ὅπερ εἷς, ἤ γνωσθῆναι, ὁποῖος ἤ ποταπός, ὅλως ἡμῖν ἀνεπίδεκτον. Ἐλθέ ἡ αἰώνιος χαρά, ἐλθέ τό στέφος τό ἀμαράντινον, ἐλθέ ἡ πορφύρα τοῦ μεγάλου Θεοῦ καί βασιλέως ἡμῶν, ἐλθέ ἡ ζώνη ἡ κρυσταλλοειδής καί διάλιθος, ἐλθέ τό ὑπόδημα τό ἀπρόσιτον, ἐλθέ ἡ βασίλειος ἁλουργίς καί αὐτοκρατορική ὄντως δεξιά! Ἐλθέ, ὅν ἐπόθησε καί ποθεῖ ἡ ταλαίπωρός μου ψυχή, ἐλθέ ὁ μόνος πρός μόνον, ὅτι μόνος εἰμί, καθάπερ ὁρᾷς! Ἐλθέ ὁ χωρίσας ἐκ πάντων καί ποιήσας με μόνον ἐπί τῆς γῆς, ἐλθέ ὁ γενόμενος πόθος (34) αὐτός ἐν ἐμοί καί ποθεῖν σε ποιήσας με, τόν ἀπρόσιτον παντελῶς! Ἐλθέ ἡ πνοή μου καί ἡ ζωή, ἐλθέ ἡ παραμυθία τῆς ταπεινῆς μου ψυχῆς, ἐλθέ ἡ χαρά καί ἡ δόξα καί ἡ διηνεκής μου τρυφή!


Εὐχαριστῶ σοι, ὅτι ἕν πνεῦμα ἐγένου μετ᾿ ἐμοῦ˙ ἀσυγχύτως, ἀτρέπτως, ἀναλλοιώτως ὁ ἐπί πάντων Θεός, καί αὐτός μοι τά πάντα ἐν πᾶσι γεγένησαι, τροφή ἀνεκλάλητος καί εἰς ἅπαν ἀδάπανος, ἀενάως ὑπερεκχεομένη τοῖς τῆς ἐμῆς ψυχῆς χείλεσι καί ὑπερεκβλύζουσα ἐν τῇ πηγῇ τῆς καρδίας μου, ἔνδυμα ἀπαστράπτον καί καταφλέγον τούς δαίμονας, κάθαρσις διά ἀφθάρτων καί ἁγίων δακρύων ἐκπλύνουσά με, ὧν ἡ σή παρουσία, πρός οὕς παραγίνῃ, χαρίζεται. Εὐχαριστῶ σοι, τό φῶς ἀνέσπερόν μοι γεγένησαι καί ἥλιος ἄδυτος, ποῦ κρυβῆναι μή ἔχων ὁ πληρῶν τῆς σῆς δόξης τά σύμπαντα. Οὐδέποτε γάρ ἀπεκρύβης ἀπό τινος, ἀλλ᾿ ἡμεῖς ἀεί κρυπτόμεθα ἀπό σοῦ, ἐλθεῖν πρός σέ μή βουλόμενοι. Ποῦ γάρ καί κρυβήσῃ ὁ μηδαμοῦ ἔχων τόπον τῆς σῆς καταπαύσεως; Ἤ διά τί, ὁ μήποτε ἀποστρεφόμενος τῶν πάντων τινά, μήτε τινά αὐτῶν ἐντρεπόμενος; Νῦν οῦν ἐνσκήνωσον, Δέσποτα, ἐν ἐμοί καί κατοίκησον καί μεῖνον ἀδιαστάτως, ἀχωρίστως μέχρι τέλους ἐν ἐμοί τῷ δούλῳ σου, ἀγαθέ, ἵνα κἀγώ εὑρεθῶ ἐν τῇ ἐξόδῳ μου καί μετά τήν ἔξοδον ἐν σοί, ἀγαθέ, καί συμβασιλεύσω σοι, τῷ ἐπί πάντων Θεῷ! Μεῖνον, Δέσποτα, καί μή ἐάσῃς με μόνον, ἵνα ἐρχόμενοι οἱ ἐχθροί μου, οἱ ζητοῦντες ἀεί τοῦ καταπιεῖν τήν ψυχήν μου καί εὑρίσκοντές σε μένοντα ἐν ἐμοί, φεύξωνται παντελῶς καί μή ἰσχύσωσι κατ᾿ ἐμοῦ, βλέποντές σε, τόν ἰσχυρότερον πάντων, ἔνδοθεν καθήμενον ἐν τῇ οἰκίᾳ τῆς ταπεινῆς μου ψυχῆς. (35) Ναί, Δέσποτα, ὡς ἐμνήσθης μου, ὅτε ἐν τῷ κόσμῳ ἐτύγχανον καί ἀγνοοῦντός μου αὐτός ἐξελέξω με καί ἀπό τοῦ κόσμου ἐχώρισας καί πρό προσώπου τῆς δόξης σου ἔστησας, οὕτω καί νῦν ἔνδον ἱστάμενόν με εἰς ἀεί καί ἀμετακίνητον ἐν τῇ ἐμοί οἰκήσει σου διαφύλαξον, ἵνα μή βλέπων σε διηνεκῶς ὁ νεκρός ἐγώ ζῶ, καί ἔχων σε ὁ πένης ἀεί πλουτῶ, καί βασιλέων πάντων ἔσομαι πλουσιώτερος, καί ἐσθίων καί πίνων σε καθ᾿ ὥραν ἐπενδυόμενος ἐν ἀνεκλαλήτοις ὦ καί ἔσομαι ἐντρυφῶν ἀγαθοῖς, ὅτι σύ ὑπάρχεις πᾶν ἀγαθόν καί πᾶσα δόξα καί πᾶσα τρυφή καί σοί πρέπει ἡ δόξα, τῇ Ἁγίᾳ καί Ὁμοουσίῳ καί Ζωοποιῷ Τριάδι, τῇ ἐν Πατρί καί Υἱῷ καί Ἁγίῳ Πνεύματι σεβομένῃ τε καί γνωριζομένῃ καί προσκυνουμένῃ καί λατρευομένῃ ὑπό πάντων νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων, ἀμήν.