Πρεσβ. Ἀθανασίου Μηνᾶ

(μιὰ διαφορετικὴ ἑρμηνεία στὸ σήμερα)
«ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΠΟΥ ΒΙΩΝΟΥΜΕ ΣΗΜΕΡΑ, ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΕΛΠΙΖΟΥΜΕ ΚΑΙ ΠΩΣ; »
(Πρεσβ. Ἀθανασίου Μηνᾶ)


Ὁ Τριαδικὸς Θεὸς καὶ ὁ Σωτήρας Ἰησοῦς Χριστὸς εἶναι καὶ τὸ ἀντικείμενο τῆς ἐλπίδος μας καὶ ὁ Δημιουργός της.
Ἐλπίς, μὴ στηριζομένη ἐπὶ τοῦ Σωτῆρος Μεσσίου Ἰησοῦ Χριστοῦ, εἶναι πλάνη καὶ ἀπάτη.
Ὁ ἅγιος γέροντας Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης, μὲ τὴ χάρη τοῦ Θεοῦ, εἶχε προειδοποιήσει: «Ὅλα ὅσα λέγονται καὶ γίνονται στὶς ἡμέρες μας διέπονται καὶ διαποτίζονται ἀπὸ τὸ πνεῦμα τῆς πλάνης καὶ τῆς ἀπάτης». Ἀλλὰ καὶ στὴν Καινὴ Διαθήκη παροτρύνει ὁ Ἀπ. Παῦλος στὴν πρὸς Ἑβραίους ἐπιστολή, κεφ. γ΄, 13: «ἀλλὰ παρακαλεῖτε ἑαυτοὺς καθ᾿ ἑκάστην ἡμέραν ἄχρις οὗ τὸ σήμερον καλεῖται, ἵνα μὴ σκληρυνθῇ ἐξ ὑμῶν τις ἀπάτῃ τῆς ἁμαρτίας». Ἐκτὸς τούτου καὶ στὸ μυστήριο τοῦ Βαπτίσματος, τοῦ εἰσαγωγικοῦ ἀπαραιτήτου μυστηρίου γιὰ τὴ σωτηρία μας, κατὰ τὴν εὐχὴ ποὺ σφραγίζει ὁ ἱερεὺς τὸ νερό, λέει: «Ἐπιφάνηθι Κύριε τούτῳ· καὶ δὸς μεταποιηθῆναι τὸν ἐν αὐτῷ βαπτιζόμενον, εἰς τὸ ἀποθέσθαι μὲν τὸν παλαιὸν ἄνθρωπον, τὸν φθειρόμενον κατὰ τὰς ἐπιθυμίας τῆς ἀπάτης, ἐνδύσασθαι δὲ τὸν νέον, τον ἀνακαινούμενον κατ᾿ εἰκόνα τοῦ κτίσαντος αὐτόν, ἵνα γενόμενος σύμφυτος τῷ ὁμοιώματι τοῦ θανάτου σου διὰ τοῦ Βαπτίσματος, κοινωνὸς και τῆς ἀναστάσεώς σου γένηται...».
Σύμφωνα, λοιπόν, μὲ ὅλους τοὺς παραπάνω λόγους, χαρὰ καὶ ἀγάπη, εἰρήνη καὶ ἀνάπαυση, δὲν μπορεῖ νὰ ὑπάρχει εἰ μὴ μόνον διὰ τῆς πρὸς ἀλλήλους ἐν Χριστῷ ὁμοφροσύνης καὶ ὀρθοδόξου βιοτῆς. Τελεία καὶ παῦλα!
Ἐν τούτοις, σήμερα βλέπουμε τὴν πανταχοῦ ἀποστασία ἀπὸ τὸν Χριστό, ποὺ ὁδηγεῖ τοὺς ἀνθρώπους τῆς Νέας Ἐποχῆς εἰς παράλυσιν καὶ ψυχοσωματικὴν διαστροφήν, ὥστε ἀπὸ πρόσωπα νὰ παραμορφώνονται σὲ ἄτομα, κινούμενα χωρὶς Χριστό, χωρὶς ἐλπίδα. Εὔχομαι νὰ ὑπάρξει, παντοῦ καὶ ἐν πᾶσι, εἰλικρινὴς μετάνοια. Σὲ ἀντίθετη περίπτωση, τὰ πράγματα, ὁ κόσμος, θὰ ὁδηγοῦνται ἀπὸ τὸ κακὸ στὸ χειρότερο, στὸ χείριστο καὶ τελικά, στὴν ἀπώλεια.
Παρακαλῶ, ἂς γνωρίζουμε καὶ τοῦτο. Πλησιάζει ἡ ὥρα ποὺ τὸ ποίμνιο τοῦ Χριστοῦ θὰ μισεῖται καὶ θὰ διώκεται ἀπὸ ὅλους ὅσους εὑρίσκονται ἐκτὸς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Ὁ Κύριος Ἰησοῦς εἶναι σαφής:
« Εἰ ὁ κόσμος ὑμᾶς μισεῖ, γινώσκετε ὅτι ἐμὲ πρῶτον ὑμῶν μεμίσηκεν. εἰ ἐκ τοῦ κόσμου ἦτε, ὁ κόσμος ἂν τὸ ἴδιον ἐφίλει∙ ὅτι δὲ ἐκ τοῦ κόσμου οὐκ ἐστέ, ἀλλ’ ἐγὼ ἐξελεξάμην ὑμᾶς ἐκ τοῦ κόσμου, διὰ τοῦτο μισεῖ ὑμᾶς ὁ κόσμος. μνημονεύετε τοῦ λόγου οὗ ἐγὼ εἶπον ὑμῖν∙ οὐκ ἔστι δοῦλος μείζων τοῦ κυρίου αὐτοῦ. εἰ ἐμὲ ἐδίωξαν, καὶ ὑμᾶς διώξουσιν, εἰ τὸν λόγον μου ἐτήρησαν, καὶ τὸν ὑμέτερον τηρήσουσιν. ἀλλὰ ταῦτα πάντα ποιήσουσιν ὑμῖν διὰ τὸ ὄνομά μου, ὅτι οὐκ οἴδασι τὸν πέμψαντά με.» (Ἰω., κεφ.ιε΄, στ.18-21).
Ἐξ αὐτοῦ τούτου τοῦ λόγου, ὁ Κύριος, λίγο πρὶν τὴν φρικτὴν Σταύρωσιν καὶ τὴν εἰς Ἅδου κάθοδον, τὴν λαμπροφόρον Ἀνάστασιν, τὴν ἔνδοξον Ἀνάληψιν καὶ τὴν φοβερὰ καὶ Ἁγία Πεντηκοστή, προσευχήθηκε ἐκτενῶς πρὸς τὸν Οὐράνιο Πατέρα, ὄχι μόνον διὰ τοὺς Ἁγίους Ἀποστόλους, ἀλλὰ καὶ διὰ ὅλους ὅσους θὰ ἐπίστευαν δι’αὐτῶν εἰς τὸν Ἰησοῦν Χριστὸν ἕως τῆς συντελείας τῶν αἰώνων. Δηλαδὴ γιὰ ἐκείνους ποὺ μὲ ὑπομονὴ ἐργάζονται καὶ τηροῦν τὶς ἐντολές Του κατὰ πάντα.
Ἄς προσέξουμε ὅμως!!! Αὐτὸς ὁ τελευταῖος λόγος, δηλαδὴ τὸ νὰ ἐργαζόμαστε μὲ ὑπομονὴ εἰς τέλος καὶ νὰ τηροῦμε τὶς ἐντολὲς τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ τὸ νὰ πιστεύουμε, νὰ ὁμολογοῦμε καὶ νὰ διαλαλοῦμε ὅτι ὁ Χριστὸς Ἰησοῦς εἶναι ὁ μόνος ἀληθινὸς καὶ μοναδικὸς Σωτήρας τοῦ κόσμου, μετ’οὐ πολλὰς ἡμέρας, θὰ διώκεται στὴν πατρίδα μας ὡς ρατσιστικὸ ἔγκλημα. Λὲς καὶ δὲν εἶναι αὐτὴ ἡ ἴδια ἡ δίωξη ἡ κατ᾿ ἐξοχὴν πράξη τοῦ ρατσισμοῦ! Ὦ τοῦ παραλόγου!
Ἀγαπητά μου παιδιά, τὰ σημεῖα τῶν καιρῶν εἶναι ἐμφανῆ.
Ὅλοι σχεδὸν οἱ νόμοι ποὺ ψηφίζονται στὴν πατρίδα μας ὅπως καὶ σὲ ὅλα τὰ μήκη καὶ τὰ πλάτη τοῦ κόσμου, σὲ ἕναν καὶ μόνο σκοπὸ ἀποβλέπουν. Νὰ ἀπομακρύνουν τοὺς ἀνθρώπους ἀπὸ τὸν Ζωηφόρο Λόγο τοῦ Χριστοῦ καὶ νὰ τοὺς ὁδηγήσουν στὸν δυσώδη καὶ βορβορώδη ἐπερχόμενο Ἀντίχριστο. Γιὰ τὸ σκοπὸ αὐτὸ χρησιμοποιοῦνται ὅλα τὰ μέσα (τηλεόραση, ραδιόφωνο, ἴντερνετ, ἔντυπος τύπος, ἀφίσσες, παιχνίδια), μὲ πρῶτο καὶ καλύτερο τὴν χωρὶς Θεὸ «ἐπιστήμη» - χωρὶς αὐτὸ νὰ σημαίνει ὅτι δὲν ὑπάρχουν κατὰ καιροὺς φωτεινὲς ἐξαιρέσεις. Ἡ ὁποιαδήποτε νεοεποχήτικη διδασκαλία, συζήτηση ἤ ἐνημέρωση προβάλλεται πανταχοῦ, δεικνύει καὶ κατευθύνει εὐθέως πρὸς τὸν Ἑωσφόρο καὶ ἔτσι ἑτοιμάζεται δικτατορικὰ ὁ δρόμος τοῦ «ἑνός», δηλαδὴ τοῦ ἀντὶ τοῦ Χριστοῦ καὶ Θεοῦ, ἀντιχρίστου!
Βλέπουμε ἤδη μὲ πόση λυσσώδη μανία πολεμοῦν τὴν ἀργία τῆς Κυριακῆς, τὴν ἡμέρα τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου.
Ἡ εἰδωλολατρεία καὶ ὁ σατανισμὸς διδάσκονται καθαρὰ καὶ ξεδιάντροπα, ἀκόμα καὶ σὲ τρυφερὲς ἡλικίες, σὰν μοναδικὴ καὶ ἀναγκαία τροφὴ τῶν ἀνθρώπων γιὰ ἀπόκτηση δύναμης καὶ κυριαρχίας. Ἀλλ᾿ εἰς μάτην! Ἔφθασαν, μάλιστα, οἱ ἄρχοντες τοῦ σκότους σὲ τέτοιο ζοφερὸ χάος καὶ ἀ-νοησία, ὥστε νὰ μὴν μποροῦν νὰ διακρίνουν τὸν Δημιουργό τους καὶ νὰ ὑποστηρίζουν ὅτι κατάγονται ἀπὸ τοὺς πιθήκους. Ὦ τῆς βλασφημίας τὸ ὕψωμα!!! Καὶ δὲν τὰ κρατοῦν τουλάχιστον γιὰ τὸν ἑαυτό τους τὰ ὅσα πιστεύουν, ἀλλὰ παρασύρουν μαζί τους στὸ θάνατο, ἐκβιαστικὰ ἤ δελεαστικὰ μύριους χίλιους κακομοίρηδες. Ξεχνοῦν σαφῶς ἤ ἀδιαφοροῦν γιὰ τὸ Ἀποκ. ιγ΄, 10: «εἴ τις εἰς αἰχμαλωσίαν ἀπάγει, εἰς αἰχμαλωσίαν ὑπάγει· εἴ τις ἐν μαχαίρᾳ ἀποκτέννει, δεῖ αὐτὸν ἐν μαχαίρᾳ ἀποκτανθῆναι. ὧδέ ἐστιν ἡ ὑπομονὴ καὶ ἡ πίστις τῶν ἁγίων».(Ἄν κανεὶς παρασύρει ἄλλους σὲ αἰχμαλωσία, θὰ αἰχμαλωτισθεῖ καὶ αὐτός. Ἄν κανεὶς φονεύσει μὲ μαχαίρι πρέπει καὶ αὐτὸς σύμφωνα μὲ τὴ θεία δικαιοσύνη νὰ φονευθεῖ μὲ μαχαίρι. Ἐδῶ θὰ φανεῖ ἡ ὑπομονὴ καὶ ἡ πίστη τῶν Χριστιανῶν).
Βιασμοὶ, βίαιοι θάνατοι, ληστεῖες, ἀσέλγειες, ἐκμετάλλευση ψυχῶν καὶ σωμάτων ἀνήκουν στὴν ἡμερησία διάταξη ὅλων τῶν κοινωνικῶν τάξεων. Ἀποτέλεσμα τούτων, εἶναι νὰ ὑπάρχει παντοῦ ἀνασφάλεια, δάκρυα, ἀπελπισία καὶ πολὺς πόνος.
Ἄς προσέξουμε ἀκόμη καὶ τοῦτο. Ὅτι καὶ ἡ δημιουργία τοῦ Θεοῦ, τοῦ Σωτῆρος Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἐξανίσταται καὶ διαμαρτύρεται. Πρωτοφανῆ σημεῖα καὶ τέρατα συμβαίνουν συχνὰ-πυκνὰ σὲ ὅλα τὰ μήκη καὶ πλάτη τοῦ πλανήτη μας, ἀποδεικνύοντας καὶ διατρανώνοντας ἔτσι, μὲ αὐτοὺς τοὺς φοβεροὺς «γογγυσμούς», τὰ ἐπερχόμενα δεινὰ στὸν ταλαίπωρο κόσμο μας.
Ὅλα αὐτὰ εἶναι ἀρχὲς ὠδίνων. Οἱ ὠδίνες ἕπονται.


ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ:
Μακάριοι εἶναι ὅλοι ὅσοι πορεύονται αὐτὴν τὴν κρίσιμη ὥρα μὲ πραγματικὴ μετάνοια, συνεχῆ δάκρυα καὶ ἀδιάλειπτη προσευχή, γαντζωμένοι κυριολεκτικὰ στὸ Σῶμα τοῦ Χριστοῦ, δηλαδὴ στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία.
Μακάριοι, ὅσοι βαπτισμένοι καὶ μυρωμένοι Ὀρθοδόξως ἐμπιστεύονται ἀπόλυτα τοὺς λόγους τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ κοινωνοῦν ἀκατακρίτως τὸ Πανάχραντο Σῶμα Του καὶ τὸ Τίμιο Αἷμα Του, ποὺ εἶναι τὸ φάρμακο τῆς ἀθανασίας καὶ τῆς αἰωνίου ζωῆς, ὁ Παράδεισος.
Ἄς μάθουμε τέλος, ὅτι ἀλάνθαστο κριτήριο Ὀρθοδόξου ἐλπίδος, αὐτὲς τὶς δύσκολες ὧρες, εἶναι ἡ καρδιακὴ εἰρήνη, χαρὰ καὶ ἀνάπαυση, ὅπως καὶ ἡ ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι βεβαιότητα πὼς αὐτὰ ποὺ συμβαίνουν, φανερώνουν τοῦ λόγου τὸ ἀληθές, ὅτι δηλαδὴ πλησιάζει ἡ ἀπολύτρωσις ἡμῶν ( Λουκ., κεφ.κα΄, στ.28.: «ἀρχομένων δὲ τούτων γίνεσθαι ἀνακύψατε καὶ ἐπάρατε τὰς κεφαλὰς ὑμῶν, διότι ἐγγίζει ἡ ἀπολύτρωσις ὑμῶν.» Ἀλλὰ καὶ Ἀποκ. ιγ΄, 6-8: «καὶ ἤνοιξε τὸ στόμα αὐτοῦ (τὸ θηρίον) εἰς βλασφημίαν πρὸς τὸν θεόν, βλασφημῆσαι τὸ ὄνομα αὐτοῦ καὶ τὴν σκηνὴν αὐτοῦ, ...καὶ προσκυνήσουσιν αὐτὸν πάντες οἱ κατοικοῦντες ἐπὶ τῆς γῆς...»).

Γένοιτο Κύριε Ἰησοῦ. Σὲ Σένα ἀνήκει ἡ Δόξα, ἡ Δύναμις καὶ τὸ Κράτος εἰς τοὺς αἰώνας. Ἀμήν.


ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr/2013/05/blog-post_7915.html#ixzz2UdAa0ium

Ἁγία Γραφή, ἡ πρώτη Ἐκκλησία, 2013 καί τά ἔσχατα τῆς Ἀποκάλυψης.

ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr/2013/09/2013-esxata-tis-apokalupsis.html#ixzz2f8BbC6F9

(Πρεσβυτέρου Ἀθανασίου Μηνᾶ)

Εἶπεν ὁ Κύριος:
«Καὶ ἐὰν θέλητε καὶ εἰσακούσητέ μου, τὰ ἀγαθά τῆς γῆς φάγεσθε· ἐὰν δὲ μὴ θέλητε, μηδὲ εἰσακούσητέ μου, μάχαιρα ὑμᾶς κατέδεται· τὸ γὰρ στόμα Κυρίου ἐλάλησε ταῦτα».
(Ἡσαΐας α΄, 19-20)

Στὴν ἀρχὴ τῆς δημιουργίας ὁ πλάστης Τριαδικὸς Θεὸς εὐλόγησε τὸ πλάσμα Του. Ἄνδρα καὶ γυναίκα εὐλόγησεν αὐτούς. Συνέστησε τὸν εὐλογημένο γάμο ἀνδρὸς καὶ γυναικὸς καὶ ἐν χρόνῳ μὲ ἁγιασμὸ καὶ σωφροσύνη τὴν ἐξ αὐτοῦ τοῦ γάμου παιδοποιΐα. Μὲ τὴν ὑπακοὴ στὶς ἐντολὲς θὰ εἰργάζετο ὁ ἄνθρωπος τὸν παράδεισο καὶ θὰ ἐφύλαττε τὴν ὑλικὴ κτίση χωρὶς νὰ τὴν καταστρέφει.
Οἱ πρωτόπλαστοι ὅμως δὲν ἀκολούθησαν τὸν ἴσιο δρόμο ποὺ τοὺς χάραξε ὁ Δημιουργός μέ ἀποτέλεσμα νά ἐκδιωχθοῦν ἀπό τόν Παράδεισο. Παρά ταῦτα καὶ μετὰ τὴν πτώση τοῦ προπατορικοῦ ἁμαρτήματος ὁ Μεσσίας Ἰησοῦς σήκωσε μὲ τρυφερότητα στοὺς ὤμους Του τὸ ἀνθρώπινο γένος καὶ ἔδωσε δεύτερη εὐκαιρία στὸν ἄνθρωπο.

Ἡ μία, ἁγία, καθολικὴ καὶ ἀποστολικὴ ὀρθόδοξος Ἐκκλησία μὲ τὰ ἄχραντα μυστήριά της νικᾶ κατὰ κράτος τὸ θάνατο καὶ ἐπαναφέρει αὐτοὺς πού θέλουν νά παραμείνουν πιστοί ὄχι ἁπλά στὴν προπτωτικὴ κατάσταση, ἀπὸ τὴν ὁποία ἐξέπεσε τὸ πρῶτο ζεῦγος καὶ δι’ αὐτοῦ ὅλη ἡ ἀνθρωπότης, ἀλλά πολύ ὑψηλότερα, στήν Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν.
Ὁ Σωτήρας Ἰησοῦς Χριστὸς ἐρχόμενος εἰς τὸν κόσμον ἐφανέρωσε τὸ ὄνομα τοῦ Θεοῦ Πατρὸς καὶ ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι ἔδωσε τὴν δυνατότητα νὰ καταστεῖ ἡ γῆ ἐπίγειος παράδεισος, ἄν καί μόνο ἄν, τηροῦσε τίς ἐντολές Του. Ἔτσι λοιπόν καί στήν περίοδο τῆς Καινῆς Διαθήκης ἔχουμε ἔντονη τήν παρουσία τοῦ λεγομένου ¨ὑπολείμματος¨, δηλ. τό σύνολο τῶν πιστῶν πού παρέμενε ἀφοσιωμένο στόν Χριστό καί τήν Ἐκκλησία Του πού ἔχει κεφαλή τόν Χριστό, θεμέλια τούς δώδεκα Ἀποστόλους καί μέλη ὅλους τούς βαπτισμένους καί μυρωμένους ἐξ ὕδατος καί Πνεύματος, παρά τίς ὅποιες ἀπειλές δέχονταν ἤ τά ὅποια μαρτύρια περνοῦσαν!

Τά βασικά χαρακτηριστικά τῆς πρώτης Ἐκκλησίας, ὅπου ἐμφανίζεται ἡ ζωὴ τῶν πρώτων Χριστιανῶν, καταγράφονται σύντομα καί εὔστοχα στά παρακάτω λόγια τοῦ Εὐαγγελίου:
«ἦσαν δὲ προσκαρτεροῦντες τῇ διδαχῇ τῶν ἀποστόλων καὶ τῇ κοινωνίᾳ καὶ τῇ κλάσει τοῦ ἄρτου καὶ ταῖς προσευχαῖς. Ἐγένετο δὲ πάσῃ ψυχῇ φόβος, πολλὰ τε τέρατα καὶ σημεῖα διὰ τῶν ἀποστόλων ἐγίνετο. πάντες δὲ οἱ πιστεύοντες ἦσαν ἐπὶ τὸ αὐτὸ καὶ εἶχον ἅπαντα κοινά, καὶ τὰ κτήματα καὶ τάς ὑπάρξεις ἐπίπρασκον καὶ διεμέριζον αὐτὰ πᾶσι καθότι ἂν τις χρείαν εἶχε.καθ’ ἡμέραν τε προσκαρτεροῦντες ὁμοθυμαδὸν ἐν τῷ ἱερῷ, κλῶντές τε κατ’ οἶκον ἄρτον, μετελάμβανον τροφῆς ἐν ἀγαλλιάσει καὶ ἀφελότητι καρδίας, αἰνοῦντες τὸν Θεὸν καὶ ἔχοντες χάριν πρὸς ὅλον τὸν λαόν. ὁ δὲ Κύριος προσετίθει τοὺς σωζομένους καθ’ ἡμέραν τῇ ἐκκλησίᾳ».
(Πράξεις β΄, 42-47)
Καὶ σήμερα ἀκόμη ἡ κοινοβιακὴ ζωή στὰ ὀρθόδοξα μοναστήρια ἀλλὰ καὶ οἱ ὀρθόδοξες κοινότητες ἐπὶ τουρκοκρατίας διακηρύττουν τό πραγματοποιήσιμο τῶν παραπάνω λόγων.
Ὅλα ὅμως τὰ προαναφερθέντα δέν ἀρέσουν, φαίνεται, στοὺς ἐχθρούς τοῦ Χριστοῦ.
Κατ᾿ ἀρχήν δέν μποροῦν νά συσχετίσουν τίς προφητεῖες τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης μέ τό πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ, στό ὁποῖο καί πραγματώνονται. Μόνο αὐτό νά ἔκαναν, θά καταλάβαιναν τήν Ἀλήθεια ὅλης τῆς Ἁγίας Γραφῆς πού δέν ἀποτελεῖ ἁπλῶς καί μόνο τό ἱερό βιβλίο τῶν Χριστιανῶν, τοῦ ἴδιου ἐπιπέδου μέ τά βιβλία τῶν ἄλλων θρησκειῶν, ἀλλά τό μοναδικό ἀληθινό σωτήριο θεόπνευστο λόγο ὅλης τῆς Οἰκουμένης.
Αὐτή ἡ ἀδυναμία κατανοήσεως καὶ ἑρμηνείας τῶν προφητειῶν ὀφείλεται προφανῶς στό σατανικὸ ἐγωισμό.
Γεγονός πάντως εἶναι ὅτι ὅπως οἱ κατὰ σάρκα πρόγονοι τῶν ἐχθρῶν τοῦ Ἰησοῦ ἐδίωξαν τοὺς προφῆτες καὶ ἐφόνευσαν πολλούς ἐξ αὐτῶν, τὸ ἴδιον ἁμάρτημα διαπράττουν καὶ σήμερα οἱ κατὰ σάρκα ἀπόγονοι τῶν φονευσάντων τοὺς προφήτας βλασφημοῦντες τὸν Μεσσίαν, Αὐτὸν δηλαδὴ ποὺ κατήγγειλαν οἱ προφῆτες στὴν Π. Διαθήκη ὅτι εἶναι ὁ Σωτήρας. Ἀρνοῦνται πεισματικὰ καί ἀναιτιολόγητα ἕως τὴν σήμερον νὰ δεχθοῦν τὸν Ἰησοῦ καὶ τὴν Θεία Ἀποκάλυψη.
Προπαγανδίζουν παντοῦ καὶ πάντοτε μὲ ὅλα τὰ μέσα τὴν ἔλευση τῆς νέας ἐποχῆς «παλιὸ ἐξέραμμα» καὶ τὸν ἐπερχόμενο κατ’ αὐτοὺς παγκόσμιο δικτάτορα δηλαδὴ τὸν ¨Ἀντὶ τοῦ Χριστοῦ¨.
Ἡ ὀρθόδοξη Ἑλλάδα μας εἶναι ὁ στόχος καὶ ἡ πρώτη τους προτεραιότητα. Καθημερινὰ μὲ τὰ ὄργανά τους, τὰ ἀνδρίκελα, ὑβρίζουν τὴν ὀρθόδοξη πίστη μας. Ἀποκορύφωμα δὲ ἡ μανιώδης ἐπίθεση ἐναντίον τῆς ἡμέρας τοῦ Κυρίου, τῆς Κυριακῆς, τὴν ὁποία βέβαια ἔχουν βαλθεῖ νά τήν ἐξομοιώσουν μέ τίς ὑπόλοιπες. Εἶναι τόσο πωρωμένα τὰ ἐγχώρια ὄργανά τους ὥστε οἱ δικαιολογίες ποὺ προβάλλουν γιὰ τὴν κατάργηση τῆς Κυριακῆς νά εἶναι ἠλίθιες, γελοῖες καὶ ἐξωφρενικές. Φοβερὸ τὸ κατάντημα! Τὸ ἀπορίας ἄξιον, ὅμως, εἶναι, πῶς τό κατάφεραν;
Ἐπὶ χρήμασι;
Διά διαιρέσεως, διαίρει καί βασίλευε; Νὰ κομματιάσουν δηλ. σὲ μικρὰ κομμάτια – κόμματα τὴν Ἑλλάδα μας, τά ὁποῖα ὅλως περιέργως ὅλα συμφωνοῦν – τυχαῖο; - στὸν ξερριζωμὸ τῆς ἀμωμήτου πίστεως ἀπὸ τὶς ψυχὲς τῶν ὀρθοδόξων Ἑλλήνων;
Σαφῶς καί τά δύο!
Ἰσχυρίζονται βέβαια οἱ ταλαίπωροι ἐκπρόσωποι τῶν κομμάτων ὅτι δῆθεν ἔχουν ἰδεολογικὲς διαφορὲς ὁ ἕνας ἀπὸ τὸν ἄλλον καὶ ὅτι τάχα ὑπηρετοῦν τὴν δημοκρατία. Δημοκρατία ὅμως, γιά νά συνεννοούμαστε, ὀνομάζουν αὐτοὶ καὶ οἱ πάτρωνές τους ¨νὰ καλοπερνοῦν οἱ ἴδιοι καὶ οἱ πολίτες νὰ πενθοῦν καὶ νὰ πεθαίνουν¨.
Δὲν γνωρίζω ἀνὰ τοὺς αἰῶνες φοβερότερη πλάνη ἀπ’ αὐτήν. Χρειάζονται ἀποδείξεις τῶν ὅσων λέμε; Ἄς δοῦμε ἐνδεικτικά τίς παρακάτω:
Ὁ ἕνας καταργεῖ τὸ θρήσκευμα ἀπὸ τὶς ταυτότητες τῶν ὀρθοδόξων σὰ νὰ εἶναι ἀβάπτιστοι καί ἄπιστοι οἱ Ἕλληνες, ὁ ἄλλος, ἀφοῦ ὑπόσχεται καὶ διατείνεται ὅτι δῆθεν θὰ τὸ ἐπαναφέρει ὅταν ἀνεβεῖ στὸ θρόνο, τελικά ὅταν ἀνεβαίνει...ποιός ὑποσχέθηκε, τί ἤ κατά τό λαϊκότερο ¨ποιός Θανάσης;¨
Ἡ μία μάγισσα βλασφημεῖ καὶ κατηγορεῖ τὸν Χριστὸ λέγοντας ὅτι ἐμεῖς δὲν πιστεύουμε στὴν Δευτέρα Παρουσία, ἐνῶ ἡ ἀνάλογη φιλενάδα της ἐπιτίθεται ἐναντίον τῆς ὀρθοδόξου κατηχήσεως στὰ σχολεῖα σιγονταριζόμενη ἀπὸ κάποιον ἕτερον ¨κομματιοῦ – κόμματος¨ σάν σέ μία περίεργη συμφωνία.
Στὴ συνέχεια ἄλλος μεγάλος καί τρανός, βουτηγμένος στήν πλάνη του, συζεῖ ἐκτός τοῦ εὐλογημένου γάμου ποὺ συνέστησε ὁ Τριαδικὸς Θεὸς ἀπαρχῆς, ὀνοματοδοτεῖ τὸ παιδὶ του στὸ Δημαρχεῖο ἀρνούμενος τὸ ἱερὸ μυστήριο τοῦ θείου βαπτίσματος ποὺ παρέδωσε στὴν Ἐκκλησία ὁ Μεσσίας Ἰησοῦς καὶ τὴν ἴδια ὥρα ἀποκαλεῖ σοφὸ αὐτὸν ποὺ στέκεται εἰς τύπον καὶ τόπον Χριστοῦ. Ὄντως παράδοξο.
Ἄλλος πάλι σέ κατάσταση σχιζοφρενείας διατάζει τὰ μὰτ τῆς ὀρθόδοξης Ἑλλάδος νὰ φυλάττουν θέατρο ἀπό ἐνδεχόμενη δικαία εἰσβολή Χριστιανῶν, ἐπειδή ἐντός αὐτοῦ ὑβρίζετο χυδαῖα ὁ Ἰησοῦς καὶ οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοί Του. Χριστιανοί κατά Χριστιανῶν. Ὦ τοῦ παραλόγου, οὔτε τό Σύνταγμα δέν σέβονται οὔτε τό ὁμόθρησκον!
Ἄλλος πιό ¨εὐγενικά¨, συστήνει συμβολαιογραφικὴ συμβίωση στοὺς νέους καὶ στὶς νέες, προτρέποντας, περίπου ἀνὰ πενταετία, ἀλλαγές συντρόφων καὶ ἀτιμώρητες δολοφονίες μέσῳ τῶν ἐκτρώσεων. Ἄλλη ¨εὐγενική¨ συμπεριφορά εἶναι καί ὁ σαδιστικός διωγμὸς ἐναντίον τῶν πολυτέκνων καὶ ἂς κόπτονται δῆθεν ὅτι ἡ χώρα μας γηράσκει καὶ συρρικνώνεται.
Τό ἀποκορύφωμα; Ἔφτασαν στό βδέλυγμα τῆς ἐρημώσεως νὰ συμφωνήσουν ὥστε μὲ νόμο – ἄνομο καί παράνομο νὰ προστατεύεται ὁ σοδομισμὸς, δηλαδὴ ἡ βαρβαρώδης ἀσχημοσύνη τῆς ὁμοφυλοφιλίας, ἡ ὁποία κατεργάζεται τὴν ἐξολόθρευση τοῦ ἀνθρωπίνου γένους καὶ διά τῆς ὁποίας ὑβρίζεται εὐθέως ὁ Τριαδικὸς Θεὸς καὶ ὁ Σωτήρας Χριστός, ὁ Μεσσίας.
Ἐσκοτισμένοι ὄντως στὴν ψυχή, στὸ νοῦ καὶ στὴν διάνοια. Καμία δυνατότητα κατανόησης τῆς ἀσχημοσύνης! Ἐδῶ ταιριάζει τό ἁγιογραφικό ¨ἃ καὶ λαλοῦμεν οὐκ ἐν διδακτοῖς ἀνθρωπίνης σοφίας λόγοις, ἀλλ’ ἐν διδακτοῖς Πνεύματος Ἁγίου, πνευματικοῖς πνευματικὰ συγκρίνοντες. ψυχικὸς δὲ ἄνθρωπος οὐ δέχεται τὰ τοῦ Πνεύματος τοῦ Θεοῦ· μωρία γὰρ αὐτῷ ἐστι, καὶ οὐ δύναται γνῶναι, ὅτι πνευματικῶς ἀνακρίνεται. ὁ δὲ πνευματικὸς ἀνακρίνει μὲν πάντα, αὐτὸς δὲ ὑπ’ οὐδενὸς ἀνακρίνεται. τὶς γὰρ ἔγνω νοῦν Κυρίου, ὃς συμβιβάσει αὐτόν; ἡμεῖς δὲ νοῦν Χριστοῦ ἔχομεν¨.(Α’ Κορινθίους, β΄, 13-16)
Καὶ ἐπιπλέον σὰ νὰ μὴν ἔφταναν ὅλα αὐτὰ τὰ ἀνήκουστα καὶ ἀχαρακτήριστα, στεροῦν ἀπὸ τοὺς νέους καὶ τὶς νέες τὸ συνταγματικὸ δικαίωμα τῆς ἐργασίας. Μὲ περισσὴ δὲ εἰρωνεία καὶ βλακώδη δικαιολογία γιὰ δῆθεν καλύτερο αὔριο.
Δέν εἶναι μεγίστη ὑποκρισία, ἂν στεροῦν ἀπό τὴ σημερινὴ γενιὰ τὴν δυνατότητα τῆς ἐργασίας, τοῦ εὐλογημένου γάμου, καὶ τῆς παιδοποιΐας; ἀναρωτιόμαστε τί θὰ μείνει γιὰ τὸ αὔριο; Ποιοὶ θὰ ὑπερασπισθοῦν τὴν πατρίδα μας; Ποιοὶ θὰ συνεχίσουν τὴ ζωὴ στὸ μέλλον; Ψεῦτες, κλέφτες καὶ λαθραῖοι ποὺ θὰ βασανίζουν τοὺς ὀλίγους ἐναπομείναντες ὑπερήλικες, θά σκοτώνουν τά ἄρρωστα βρέφη καί παιδιά καὶ θὰ καταπατοῦν τὰ ἁγιασμένα χώματα τῶν ἁγίων καὶ τῶν ἡρώων μας.
Σ’ αὐτὸ ἀποβλέπουν καὶ γι᾿ αὐτό ἐργάζονται πυρετωδῶς τὶς τελευταῖες δεκαετίες, ἀλλὰ δὲν θὰ τὸ καταφέρουν. Θὰ ἀποτύχουν.

Ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστὸς θὰ διαλύσει τὰ σκοτεινὰ σχέδιά τους καὶ θὰ τούς ἐκγελάσει ὅλους ἀντιστρέφοντας τοὺς ὅρους τοῦ παιχνιδιοῦ.

Ἰδοὺ ἔρχεται ὥρα καὶ νῦν ἐστίν, ὅπου ὅλοι οἱ ὀρθόδοξοι Ἕλληνες νέοι καὶ νέες, μικροὶ καὶ μεγάλοι, θὰ ἀγκαλιάσουν τὸ Εὐαγγέλιο τοῦ Ἰησοῦ καὶ θὰ ἀκολουθήσουν τὴν ὀρθόδοξη ἀσκητικὴ πρακτικὴ καὶ παράδοση κηρύττοντας πανταχοῦ καὶ πάντοτε ὁμοθυμαδὸν, Χριστὸν Ἐσταυρωμένο καὶ Ἀναστάντα, ὡς τόν μοναδικὸ Σωτήρα καὶ Λυτρωτὴ τοῦ κόσμου, ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι εἰς δόξαν Θεοῦ Πατρός. Δηλαδὴ ἡ Ἑλλάδα μας θὰ καταστεῖ τὸ φῶς, τό μάτι, ὁ νοῦς καὶ τὸ ἁλάτι ὅλης τῆς γῆς.
Ἰδοὺ ἔρχεται ὥρα καὶ νῦν ἐστὶν, ὅπου ὅλοι οἱ ὀρθόδοξοι θὰ ¨γυρίσουμε τὴν πλάτη¨ στὴν παράνομη – ξέφρενη καὶ ἀσύδοτη σαρκική ἡδονὴ ὅπως καὶ στὴν ἀνόητη καὶ ἄρρωστη ὑπερκατανάλωση καθώς καὶ στὴ σχιζοφρενικὴ μανία γιὰ εὔκολο πλουτισμὸ· δηλαδὴ ὅλα αὐτὰ τὰ ἄτιμα ἐργαλεῖα μὲ τὰ ὁποῖα προσπαθοῦν νὰ ἐπιβληθοῦν καὶ νὰ ἐπιβάλουν καὶ εἰ δυνατὸν νὰ μᾶς φτάσουνε στὴν κατάντια ὁ ἕνας νὰ ἐπιβουλεύεται καὶ νὰ ἐπιβάλλεται στὸν ἄλλον, κινούμενοι ὡς ἀνθρωποειδῆ κτήνη, ἀλληλοσυγκρουόμενα ρομποτάκια καὶ ὄχι ὡς ἐλεύθεροι ἄνθρωποι, εἰκόνες τοῦ Θεοῦ.
Ὅμως σᾶς λέγω καὶ πάλι θὰ διαψευσθοῦν.

Οἱ προφητεῖες τῶν ἁγίων διαχρονικὰ καί σὺν τῷ χρόνῳ ἐκπληρώνονται εἰς τὸ ἀκέραιον. Ἡ χαρά μας εἶναι ὄντως μεγάλη γι’ αὐτό. Οἱ ψευτοπροφῆτες τους ὅμως σταδιακὰ γελοιοποιοῦνται καὶ προοδευτικὰ οἱ δῆθεν μεγάλοι καὶ ἰσχυροί τοῦ πλανήτη προδίδονται· ξεσκεπάζονται τὰ σκοτεινὰ ἔργα τους καὶ οἱ λόγοι τους ὅταν συστήνουν στοὺς λαούς τους, τὸν βαρβαρώδη κιναιδισμὸ κινοῦνται στά πλαίσια τοῦ ψεύδους, στὸ ¨εἶπα – ξεῖπα¨.

Ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ μᾶς ἔχει προειδοποιήσει λέγοντάς μας: «Μὴ πείθεσθε ἐπ’ ἄρχοντας, ἐπὶ υἱοὺς ἀνθρώπων ἐν οἷς οὐκ ἔστι σωτηρία». Ἀλλά πῶς θά σωθοῦμε τότε; Εἰπώθηκε πρὶν λίγες μέρες ἀπὸ κάποιον «Φοβερὸς ὁ πόλεμος» καὶ ἕνας ἄλλος, ποὺ τόν ἄκουσε, τοῦ ἀπάντησε «Φοβερότερον ἂν δὲν γίνει». Τί ἄραγε νὰ ἐννοοῦσε;

Πώς ὁ πόλεμος θά μᾶς ἐξιλεώσει γιά τά ἁμαρτήματά μας, ἐνῶ ἡ ἀπουσία του συνεπάγεται αὐστηρότερη ἐπί τοῦ φοβεροῦ βήματος τοῦ Χριστοῦ κρίση;

Πώς, ἄν γίνει, θά μετανοήσουν οἱ ἄνθρωποι ἔστω ἐξ ἀνάγκης ἤ ἐπειδή θά δοῦν νά ἐπαληθεύεται ἡ Ἀποκάλυψη τοῦ εὐαγγελιστῆ Ἰωάννη;

Πώς, ἄν δέν γίνει, θά συνεχίσουμε ἀκόμη περισσότερο τήν ¨κατηφόρα¨ καί τό ¨κόλλημα στήν κορμάρα μας¨, ¨στα πάθη μας¨, παραμένοντας ἄπιστοι ἤ θά εὐγνωμονοῦμε τόν Θεό γιά τή μακροθυμία Του, πού παρά τήν βαρεμάρα μας δέν ἐκδικεῖται ἀλλά μᾶς ἀνέχεται περιμένοντας τήν ἐπιστροφή μας; Καί ἔτσι κάποιοι ἀπό φιλότιμο νά μετανοήσουν καί νά σωθοῦν;

Εὔχομαι καὶ προσεύχομαι, μακάρι ἡ ἀληθινὴ μετάνοια ὅλων μας νὰ ἐνεργήσει ἀποτρεπτικὰ στὰ ἐπερχόμενα δεινά, ὅπως κάποτε στὴ Νινευΐ τὴν πόλη τὴ μεγάλη.
Γένοιτο Κύριε, Ἀμήν.

ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr/2013/09/2013-esxata-tis-apokalupsis.html#ixzz2f8Bl3RVF

Μωραίνει Κύριος ὅν βούλεται ἀπολέσαι

(Μία περιεκτικὴ ἀπάντηση σὲ ὅσους γιὰ χάρη τοῦ "νανουρίσματος" τῶν πιστῶν διαστρέφουν τὸ πνεῦμα τῶν Λόγων τῶν Ὅσιων Γερόντων Παϊσίου καὶ Πορφυρίου)

Πρεσβυτέρου Ἀθανασίου Μηνᾶ


Ὅπως τότε, μὲ τοὺς Γραμματεῖς καὶ Φαρισαίους, τοὺς Ἡρῳδιανοὺς καὶ Σαδδουκαίους, στὴν πρώτη παρουσία τοῦ Μεσσίου Ἰησοῦ, ἔτσι καὶ τώρα στοὺς ἐσχάτους καιρούς, ἰσχύει ἀπολύτως ὁ Λόγος αὐτός: « ὑμεῖς ἐκ τῶν κάτω ἐστέ, ἐγὼ ἐκ τῶν ἄνω εἰμί• ὑμεῖς ἐκ τοῦ κόσμου τούτου ἐστέ, ἐγὼ οὐκ εἰμὶ ἐκ τοῦ κόσμου τούτου, εἶπον οὖν ὑμῖν ὅτι ἀποθανεῖσθε ἐν ταῖς ἁμαρτίαις ὑμῶν• ἐὰν γὰρ μὴ πιστεύσητε ὅτι ἐγὼ εἰμί, ἀποθανεῖσθε ἐν ταῖς ἁμαρτίαις ὑμῶν»1. Παραχωρεῖ δηλαδὴ ὁ Κύριος νὰ σκληραίνουν οἱ καρδιὲς τῶν ἀμετανοήτων ἐχθρῶν Του, ἕως ὅτου ἡ πονηρὴ προαίρεση τους, ὁδηγήσει τὶς ψυχές τους, στὴν κόλαση. Ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ Λόγου εἶναι σαφής. Ἐντούτοις, οἱ δυστυχεῖς νεοεποχίτες κλείνουν τὰ ὦτα, παραμένουν ἀμετανόητοι ἐχθροὶ τοῦ Μεσσίου Ἰησοῦ καὶ προσπαθοῦν μὲ δόλο νὰ φέρουν τὰ ἄνω κάτω. Ἀντὶ τῆς βασιλείας καὶ τῆς δικαιοσύνης τοῦ Θεοῦ, ἐπιδιώκουν τὴ δική τους δικαιοσύνη, τὴ μεταπτωτική, τὴν ὕλη, καὶ μὲ τὴν κακή τους γνώμη ζητοῦν νὰ καταστεῖ ὁ σατανᾶς κοσμοκράτορας καὶ ἄρχων τοῦ κόσμου τούτου. Μὲ ἀπάτη, σπρώχνουν τοὺς ἀνθρώπους σὲ βορβορώδη σαρκικὰ πάθη καὶ μετὰ ταῦτα, τοὺς ὁδηγοῦν στὰ ψυχοφάρμακα καὶ στὰ ἠλεκτροσόκ, ἀρνούμενοι τὴν ὕπαρξη τοῦ σατανᾶ. Ὁ Χριστὸς ὅμως, Αὐτὸς Μόνος, ἐκβάλλει τὰ δαιμόνια μὲ τὸν λόγο Του καὶ εὐεργετώντας τὸ πλάσμα Του, τὸ ὁδηγεῖ μέσῳ τῆς μετανοίας στὴν ψυχικὴ καὶ σωματικὴ ὑγεία, στὴν εἰρήνη καὶ στὴ σωτηρία. Τὸ δυσάρεστο γὶ αὐτούς, εἶναι ὅτι βιάζονται καὶ κατὰ συνέπεια διαπράττουν πολλὰ καὶ χοντρὰ λάθη, μέσα ἀπὸ τὰ ὁποῖα ξεσκεπάζονται τὰ σκοτεινὰ σχέδιά τους.

Ἐνδεικτικὰ ἂς ἀναφερθοῦμε στὴν «κάρτα τοῦ πολίτη». Εἶναι κάρτα τοῦ πολίτη; Ἡ κάρτα τῆς ἀντιχρίστου ἐποχῆς, ποὺ σατανικὰ θέλουν νὰ μᾶς ἐπιβάλουν; Ἀπαντοῦμε μὲ μία παρομοίωση καὶ ὁ ἀναγνώστης ἂς ἐξάγει τὰ συμπεράσματά του: Μπαίνει ξαφνικὰ χωρὶς προειδοποίηση κάποιος στὸ σπίτι σου καὶ ἄνευ τῆς συγκαταθέσεώς σου ἀρχίζει νὰ μετακινεῖ τὰ ἔπιπλα, τὸ ψυγεῖο, τὴν κουζίνα κ.λ.π. λέγοντας «τ' ἀλλάζουμε ὅλα». Στὴν εὔλογη ἄρνηση καὶ ἀντίρρησή σου, τοῦ οἰκοδεσπότου, σοῦ ἀπαντάει ὅτι εἶναι γιὰ τὸ καλό σου καὶ ὅτι πρέπει ὁπωσδήποτε νὰ δεχθεῖς, ὅτι ἐσὺ τὸν κάλεσες μὲ τὴ θέλησή σου καὶ ὅτι, ἀπὸ τοῦδε καὶ στὸ ἑξῆς, ἡ θύρα τοῦ σπιτιοῦ θὰ μένει πάντοτε ἀνοιχτὴ κι' ἀφύλαχτη, χωρὶς ἐσύ, ὁ οἰκοδεσπότης, νὰ ἔχεις πλέον κανένα λόγο γιὰ τὸ τί θὰ συμβαίνει μέσα στὸ σπίτι σου στὸ ὁποῖο ἀνενόχλητα, αὐτὸς ὁ κάποιος, μὲ ἀναίδεια θὰ μπαινοβγαίνει. Ἂν μάλιστα ἀρνηθεῖς, δήλ. ὁ οἰκοδεσπότης, τότε θεωρεῖσαι τρομοκράτης καὶ ὡς ἐκ τούτου καταδικάζεσαι ἐν ψυχρῷ σὲ δολοφονία.

Ἔτσι ἀκριβῶς καὶ δυστυχῶς, ἐπιβάλλεται σήμερα ἡ κάρτα τοῦ πολίτη, λέγε καλύτερα ἡ κάρτα ταυτότητα τοῦ θηρίου, χωρὶς κανένα διάλογο, χωρὶς καμμία δυνατότητα ἀρνήσεως καὶ χωρὶς νὰ γνωρίζει ὁ κάτοχος τὰ τεκταινόμενα μεταξὺ τοῦ chip τῆς ταυτότητας καὶ τῶν ἐξελιγμένων τεχνικῶν μέσων ὅπως δορυφόροι, ἀνιχνευτὲς (scanners κλπ) ποὺ θὰ ἐλέγχει καὶ θὰ ρυθμίζει ἀνεξέλεγκτα, αὐτὸς ὁ κάποιος, ὅλα τὰ προσωπικὰ δεδομένα καὶ μάλιστα ἀπὸ ἀπόσταση. Τὰ συμπεράσματα ἐπαφίενται στοὺς ἀναγνῶστες.

Ἐπιπλέον, σ' αὐτὸν τὸν χωρὶς τέλος κατήφορο, ὑπάρχουν καὶ κάποιοι ἀνόητοι φαφλατάδες ποὺ τονίζουν, ὅτι μὲ αὐτὴν τὴ συμπεριφορὰ συμφωνοῦσαν, δῆθεν, καὶ σύγχρονοι ἅγιοι, ὅπως π.χ. ὁ πατὴρ Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης καὶ ὁ πατὴρ Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης. Ἀλλὰ καὶ πάλι, ἂς δοῦμε στὴ συνέχεια, τί ἀκριβῶς ἔλεγαν καὶ ἔγραψαν οἱ ἅγιοι αὐτοί, ὥστε στὸ τέλος, νὰ αἰσχυνθοῦν οἱ λαοπλάνοι. Οἱ προαναφερθέντες γέροντες εἶχαν πεῖ: «Νὰ ἀσχολεῖσθε μὲ τὸν Χριστὸ καὶ ὄχι μὲ τὸν ἀντίχριστο»2, «Ἀγαπήσατε τὸν Χριστὸν καὶ μηδὲν προτιμήσατε τῆς ἀγάπης Αὐτοῦ. Ὁ Χριστὸς εἶναι τὸ πᾶν, ἀγαπήσατε τὸν Χριστὸν καὶ κάνετε ὅ,τι θέλετε»3.

Ἄραγε τὰ λόγια αὐτὰ τῶν ἅγιων γερόντων συστήνουν τὴν παραλαβὴ τῆς ταυτότητας κάρτας τοῦ ἀντιχρίστου μὲ τὸ 666; Προτρέπουν ἄραγε τοὺς πιστοὺς νὰ ἀγαποῦν τὸν Χριστὸ καὶ ταυτοχρόνως νὰ ἁμαρτάνουν; Νὰ ἀσχολοῦνται μὲ τὸ Χριστὸ καὶ τὴν ἴδια ὥρα νὰ συναλλάσσονται μὲ τὸν Ἀντίχριστο; Κύριε ἐλέησον!

Ἡ ζωή τους καὶ ἡ βιοτή τους, μᾶς δίνουν τὴ σωστὴ ἀπάντηση. Δηλαδὴ καμία προσκύνηση στὸν ψευδοπροφήτη. Οἱ ἴδιοι, ἀπὸ τρυφερᾶς ἡλικίας, ἀγάπησαν τὸν Κύριο, τὴν Παναγία Μητέρα Του καὶ τοὺς Ἁγίους, τὴ γλυκυτάτη Ὀρθοδοξία. Δὲν ἐπέτρεπαν στοὺς ἑαυτούς τους καμμία παρέκκλιση ἀπὸ τὴν ὀρθόδοξο παράδοση, κανένα συμβιβασμὸ καὶ ἦταν ξένοι καὶ στὴν παραμικρὰ ἁμαρτία. Ἔκλεισαν ἐσαεὶ μέσα στὴν καρδιά τους, στὴν ψυχή τους, στὴν διάνοιά τους, τὸν Χριστὸ καὶ τὶς ἐντολές Του καὶ ἀναδείχθηκαν κατοικητήριο τῆς Ἁγίας Τριάδος. Ἀνὰ πᾶσα στιγμή, ἂν οἱ περιστάσεις τὸ ἀπαιτοῦσαν, ἦταν ἕτοιμοι νὰ μαρτυρήσουν γιὰ τὸν Γλυκύτατο Ἰησοῦ, γι' αὐτὸ καὶ τόνιζαν σὲ ὅλους, ὅσους τοὺς ἐπισκέπτονταν, νὰ ἀσχολοῦνται μὲ τὸν Χριστὸ καὶ ὄχι μὲ τὸν ἀντίχριστο, ὥστε, ἂν τὸ ἐπέτρεπαν οἱ περιστάσεις ἢ οἱ καταστάσεις, νὰ εἶναι ἕτοιμοι νὰ θυσιάσουν καὶ τὴ ζωή τους γιὰ τὸ θέλημα τοῦ Μεσσίου χωρὶς νὰ φοβοῦνται τὸ μαρτύριο καὶ τὸν θάνατο, ἀλλὰ ἀπεναντίας νὰ χαίρονται. Ἐτόνιζαν σὲ κάθε εὐκαιρία τὸ εὐαγγελικὸ χωρίο: «μὴ φοβηθῆτε ἀπὸ τῶν ἀποκτεννόντων τὸ σῶμα»4.

Μάλιστα ὁ πατὴρ Παΐσιος, ἐκτὸς ἀπὸ τὸ ἰδιόχειρο σημείωμά του «Τὰ σημεῖα τῶν καιρῶν», μᾶς διασώζει τὴν εὐλογημένη συνάντησή του, ἕνα πρωϊνό, μὲ τὴν Ἁγία Ἔνδοξον καὶ Πανεύφημον Εὐφημίαν τὴν Μεγαλομάρτυρα, γεγονὸς ποὺ ἀπὸ μόνο του καταρρίπτει τοὺς ἰσχυρισμοὺς τῶν φαφλατάδων, σὲ ὅ,τι ἀφορᾶ στὴν κάρτα ταυτότητα, γιὰ τὴν ὅποια ἔγραφε ὁ ἴδιος ὅτι εἶναι πτώση καὶ ἄρνηση. Καὶ οἱ δυὸ ἅγιοι γέροντες ἐπεσήμαιναν μὲ ἔμφαση ἐπιπλέον καὶ τὸ ἑξῆς: «Μόνον ὅσοι ἔχουν τὸν Χριστὸ μέσα τους, δύνανται νὰ καταλάβουν τὴν ἀπάτη καὶ τὴν πλάνη τῆς Νέας Ἐποχῆς, διότι ὅλα θὰ γίνονται καὶ θὰ προβάλλονται μέσα σὲ πνεῦμα σατανικοῦ δόλου καὶ ἀπάτης».

Ἐπιθυμώντας οἱ ἴδιον μόνον τὴν δόξα τοῦ Χριστοῦ καὶ τὴν ἀγάπη τῶν ἀδελφῶν τους, ποὺ ἦταν οἱ ἄνθρωποι ὅλου τοῦ κόσμου, μάζευαν ἐπάνω τους, νύχτα καὶ μέρα, τὸν πόνο καὶ τὶς ἀσθένειες τῶν πονεμένων, ἐνίοτε ἀνίατες, ψυχικὲς καὶ σωματικές, χωρὶς ποτὲ οἱ ἴδιοι νὰ ζητοῦν ἀπὸ τὸν Χριστὸν νὰ τοὺς ἀπαλλάξει ἀπὸ τὶς δικές τους σωματικὲς ἀσθένειες. Θυμόμαστε τὸν γέροντα τὸν Ἅγιο Πορφύριο τὸν Καυσοκαλυβίτη νὰ λέει: «Πονάω τόσο πολύ, ὡς νὰ ἔχουν ρίξει στὸ πρόσωπό μου καυτὸ λάδι». Καὶ ὁ ἄλλος γέρων, ὁ ἅγιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης, μάθαμε ὅτι ἡ ἁγία του ψυχὴ ἔφυγε γιὰ τοὺς οὐρανοὺς μὲ τελευταῖες λέξεις ἀπὸ τὰ χείλη του: «μαρτύριο, μαρτύριο, μαρτύριο». Νὰ θυμίσουμε, ἐπίσης, τὸν ὀρθόδοξο λόγο τοῦ γέροντος Πορφυρίου ποὺ ἔλεγε ὅτι γιὰ τὸν ὀρθόδοξο πιστὸ δὲν ὑπάρχει οὔτε διάβολος, οὔτε ἁμαρτία, οὔτε θάνατος. Βέβαια ὑπάρχουν, ἔλεγε, ἀλλὰ γιὰ τοὺς μακρὰν τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ ἀνθρώπους, ὄχι γιὰ τὰ μέλη τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ, δηλαδὴ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας.

Μετὰ ἀπὸ αὐτά, ποιὸς δυστυχὴς μπορεῖ ἀκόμα νὰ ἰσχυρίζεται, ὅτι οἱ γέροντες θὰ ἐννοοῦσαν ὅτι Ὀρθόδοξος Χριστιανὸς δύναται νὰ ἔχει καὶ κοινωνία μὲ τὴν ἀπέναντι ὄχθη, δηλαδὴ τὸν σατανᾶ, τὴν ἁμαρτία καὶ τὸν θάνατο; Δηλαδὴ καὶ τὸ Χριστὸ καὶ τὸ σατανᾶ;5 Μὴ γένοιτο Κύριε! Διότι ἀκριβῶς αὐτὸ λέγουν, ὅσοι ὑποστηρίζουν πὼς οἱ γέροντες δὲν ἦταν ἀντίθετοι μὲ τὴν κάρτα ταυτότητα τοῦ ἀντιχρίστου καὶ τὴν παραλαβή της. Θεέ μου, εἶναι δυνατόν, τόση διαστρέβλωση τῶν λόγων τους; Ἴσα ἴσα, διὰ τῆς χάριτος τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ, οἱ ἅγιοι αὐτοί, ὅπως ἀναφέρεται πιὸ πάνω, μὲ τὴν ὀρθόδοξη διδασκαλία τους καὶ τὴ ζωή τους, τόνιζαν ἀκριβῶς τὸ ἀντίθετο• καμμία δηλαδὴ κοινωνία ἢ συναλλαγὴ μὲ τὸν ἀριθμὸ τοῦ θηρίου ἢ τὸ χάραγμα, ἀλλὰ τοὐναντίον, ἄρνηση μὲ πίστη καὶ ὑπομονὴ ἕως θανάτου.

Δοξασμένος ἂς εἶναι ὁ Τριαδικὸς Θεὸς καὶ ὁ Σωτήρας μας Χριστὸς διὰ τοῦ ὁποίου εὐδοκοῦμε καὶ σήμερα οἱ ἅγιοι αὐτοί, Πορφύριος καὶ Παΐσιος, νὰ εἶναι ἀνάμεσά μας μὲ τὰ γραπτά τους κείμενα καὶ τὰ θεϊκά τους σημεῖα, θυμίζοντάς μας τόσο τὶς ἀρετές, μὲ τὶς ὁποῖες ὀφείλουμε νὰ πλουτίσουμε, ὅσο καὶ ἀντίθετα τὰ αἰσχρὰ πάθη, ἀπὸ τὰ ὁποῖα θὰ πρέπει ὁριστικὰ νὰ ἀπαγκιστρωθοῦμε καὶ νὰ ἀποφύγουμε. Εἶναι αὐτὰ τὰ πάθη, τὰ ὁποῖα ἡ παγκόσμια τάξη πραγμάτων προβάλλει ἀφειδῶς καὶ ἀναίσχυντα ὡς τρόπο δῆθεν ζωῆς καὶ ἐλευθερίας στοὺς ταλαίπωρους ἀνθρώπους, ποὺ τυραννικὰ τοὺς βιάζει γιὰ νὰ δεχθοῦν περαιτέρω καὶ τὴν κάρτα ταυτότητα τοῦ ἀντιχρίστου. Εἶναι ἐκεῖνοι, ποὺ συστήνουν χωρὶς ντροπὴ τὴν ὁμοφυλοφιλία, μένουν ἀσυγκίνητοι μπροστὰ στοὺς βιασμοὺς βρεφῶν καὶ παίδων καὶ κλείνουν τὰ μάτια στὴν διακίνηση τῶν ναρκωτικῶν στὰ σχολεῖα καὶ στὶς γειτονιές, ἐνῶ τὴν ἴδια ὥρα αὐτοὶ ζοῦν στὴ χλιδή, μὲ ἔντονη στὴ συμπεριφορά τους τὴ σκληροκαρδία. Οἱ ἅγιοι γέροντες γιὰ ὅλα αὐτά, ἀλλὰ καὶ ἄλλα πολλὰ σηπώδη καὶ βορβορώδη στὰ ὁποῖα σπρώχνεται καὶ πρὶν καὶ τώρα ὁ ὀρθόδοξος λαός μας, ἔκλαιγαν καθημερινὰ καὶ προσεύχονταν νυχθημερὸν μὲ πόνο καὶ ἀγάπη στὸν Θεὸ νὰ κάνει ἔλεος. Προέτρεπαν στὴν καθημερινὴ ἀνάγνωση τῆς Καινῆς Διαθήκης καὶ κυρίως στὰ χωρία ἐκεῖνα, ὅπως π.χ. τοῦ κατὰ Μάρκον Εὐαγγελίου, κέφ.Ζ ,στ.2023: «ἔλεγε δὲ ὅτι τὸ ἐκ τοῦ ἀνθρώπου ἐκπορευόμενον, ἐκεῖνο κοινοῖ τὸν ἄνθρωπον, ἔσωθεν γὰρ ἐκ τῆς καρδίας τῶν ἀνθρώπων οἱ διαλογισμοὶ οἱ κακοὶ ἐκπορεύονται, μοιχεῖαι, πορνεῖαι, φόνοι, κλοπαί, πλεονεξίαι, πονηρίαι, δόλος, ἀσέλγεια, ὀφθαλμὸς πονηρός, βλασφημία, ὑπερηφανία, ἀφροσύνη• πάντα ταῦτα τὰ πονηρὰ ἔσωθεν ἐκπορεύεται καὶ κοινοῖ τὸν ἄνθρωπον», ὥστε νὰ μένουν οἱ πιστοὶ ἄτρωτοι στὶς σειρῆνες καὶ στὰ καλέσματα σὲ σαρκικὲς καὶ ψυχικὲς ἁμαρτίες. Ὁ Χριστός, ἔλεγαν, καὶ ἡ Παναγία προστατεύουν καὶ φυλᾶνε τὰ σύνορα τῆς πατρίδος μας καὶ τὸν ὀρθόδοξο λαό μας καὶ ὄχι ἡ Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση, ἡ ὁποία θὰ διαλυθεῖ σὰ μισομπαλωμένες κουρελοῦδες. Ἤδη τὰ σημεῖα τῆς σήψεως σήμερα εἶναι ὁρατὰ καὶ ἡ διάλυση τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως ἐπίκειται.

Μᾶς προέτρεπαν, ἀκόμη οἱ παραπάνω γέροντες , νὰ εἴμαστε φιλοπάτριδες, νὰ πληρώνουμε τοὺς φόρους, θυμίζοντας σὲ ὅλους τὸν λόγο τοῦ Κυρίου: «Δικαιοσύνη μάθετε οἱ ἐνοικοῦντες ἐπὶ τῆς γῆς»6 ἢ «Εἰρήνη πολλὴ τοῖς ἀγαπώσιν τὸν νόμον Σου καὶ οὐκ ἔστιν αὐτοῖς σκάνδαλον»7. Πονοῦσαν ὑπερβολικὰ ὅταν τοὺς πληροφορούσαμε ὅτι ἡ ἀθεΐα διδάσκεται στὰ σχολεῖα μας καὶ ἀναμασῶνται θεωρίες, ὅπως τὰ ξεράσματα τοῦ Δαρβίνου ἢ οἱ βορβορώδεις θέσεις τοῦ Φρόϋντ. Ἀποροῦσαν μὲ τοὺς κρατοῦντες, ποὺ ἐνῶ ζητοῦν χρηστοὺς καὶ ἔντιμους πολίτες, ἀγνοοῦν τοὺς βίους τῶν ἁγίων, ὅπως ἐπίσης ἀγνοοῦν, ὅτι ὅλοι οἱ μεγάλοι εὐεργέτες τοῦ ἔθνους ἦταν καὶ εἶναι Ὀρθόδοξοι Χριστιανοὶ καὶ ἁγνοὶ πατριῶτες. Ὅταν τοὺς ἐνημερώναμε ὅτι ὑπερχρεώνουν τὴ χώρα μας καὶ ὅτι τὰ τρόφιμα καὶ τὰ φάρμακα τὰ πληρώνουμε ἀπὸ 10 ἕως 100 φορὲς ἀκριβότερα ἀπὸ τὶς ἄλλες Εὐρωπαϊκὲς χῶρες, σήκωναν τὰ μάτια ψηλὰ καὶ μετὰ ἀπὸ λίγη σιωπὴ σιγοψιθύριζαν «Ἀλλοίμονον, προπληρώνονται γιὰ τὶς δῆθεν ζημιὲς ποὺ θὰ ὑποστοῦν κατὰ τὴν ἐπερχόμενη δαιμονικὴ μπόρα στὴν ὁποία σιγὰ σιγά, ἀλλὰ σταθερά, σπρώχνουν τὴ χώρα μας». Ὅμως, προσέθεταν μὲ ἀπόλυτη σιγουριά, «Ζεῖ Κύριος ὁ Θεός. Θὰ τοὺς χαλάσει τὰ σχέδια καὶ θὰ κόψει τὰ νήματα μὲ τὰ ὁποία ἔχουν δέσει τὴν πατρίδα μας. Μετὰ τὴν μπόρα τὴν δαιμονικὴ θὰ λάμψει ἡ λιακάδα ἡ θεϊκὴ καὶ ἡ Ἑλλάδα καὶ πάλι θὰ μεγαλουργήσει. Ἅγιοι γέροντες Πορφύριε καὶ Παΐσιε, ἐμεῖς πιστεύουμε ἀπόλυτα στὰ λεγόμενά σας καὶ σᾶς παρακαλοῦμε ἐκεῖ ποὺ βρίσκεσθε στὸν Πανάγιο Θρόνο τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ καὶ τοῦ Σωτῆρος μας καὶ Βασιλέα Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἀγαλλόμενοι αἰώνια, μὴν ξεχνᾶτε τὴν ἀγαπημένη καὶ γλυκύτατη πατρίδα μας, τὴν Ἑλλάδα καὶ κατ'ἐπέκτασιν ὅλο τὸν κόσμο, ὥστε διὰ τῆς μετανοίας καὶ οἱ ἐκτὸς τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ἄνθρωποι, νὰ ἐπιστρέψουν στὸν Χριστό! Ἀμήν.

1 Ιω. η', 23-24.
2 ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΓΓΟΥ, Πνευματικὴ ἀφύπνιση, «Τὰ σημεῖα τῶν καιρῶν», Λόγοι Β', ἐκδ. Ἱερὸν Ἡσυχαστήριο "Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης ὁ Θεολόγος", Σουρωτὴ Θεσ/νίκης 1999, σ. 175-177.
3 ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ ΚΑΥΣΟΚΑΛΥΒΙΤΟΥ, Βίος καὶ Λόγοι, ἐκδ. Ἱερὰ Μονὴ Χρυσοπηγῆς, Χανιὰ 2003, σ. 277-284.
4 Λουκ. ιβ', 4.
5 Ματθ. στ', 24
6 Ἡσ. κστ ', 9.
7 Ψαλμ. ριη ', 165.

http://www.orthodoxfathers.com/logos/Morainei-Kurios-vouletai-apolesai

« Ὁ αἰώνιος λόγος τοῦ Λόγου· οἱ ἀγαπῶντες αὐτὸν καὶ οἱ ἀντιλέγοντες πολέμιοι· ἡ ἔκβασις καὶ τὸ τέλος »

ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΗΝΑ
Ὁ αἰώνιος λόγος τοῦ Λόγου παραμένει πάντα ἐπίκαιρος! Κι᾿ αὐτὸ συμβαίνει διότι ὁ Λόγος εἶναι αἰώνιος· ἄρα καὶ ὁ λόγος Του. Ὁ σαρκωθεῖς λοιπὸν Λόγος τοῦ Θεοῦ, ὁ Θεάνθρωπος Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός, ὁ Μεσσίας, διδάσκοντας τοὺς μαθητάς, συνέστησε νὰ προσέχουν καλῶς καὶ νὰ βλέπουν ὀρθοδόξως ἵνα μὴ πλανηθοῦν. Προσπαθοῦσε μὲ θεϊκῷ τῷ τρόπῳ νὰ ἀπαλείψει ἀπὸ τὶς καρδιές τους τὴν ἐσφαλμένη ἰουδαϊκὴ ἀντίληψη περὶ τοῦ σκοποῦ τῆς παρουσίας τοῦ Μεσσίου ἐπὶ τῆς γῆς. Ἔτσι, τοὺς κατηχοῦσε ὥστε νὰ ἀπομακρύνονται, ὡς ἀπὸ κατάρα, ἀπὸ τὴν δίνη-διδασκαλία τῶν Φαρισαίων καὶ τῶν Σαδδουκαίων, δηλαδὴ ἀπὸ τὴν ἐπίδειξη, τὸν πλουτισμό, τὴν ἀρχομανία, καθὼς καὶ τὴν περιφρόνηση καὶ ἀπονιὰ πρὸς τοὺς πάσχοντας συνανθρώπους των. Παρήγγειλε νὰ συμπεριφέρονται οἱ δικοί Του, ὄχι ὅπως οἱ ἐξουσιάζοντες τῶν ἐθνῶν καὶ οἱ κατακυριεύοντες αὐτῶν, δηλαδὴ νὰ καταδυναστεύουν τοὺς ἄλλους, ἀλλὰ τοὐναντίον οἱ ἴδιοι νὰ καθίστανται πρότυπα διακονίας καὶ θυσία ζῶσα ὑπὲρ τῶν ἀδελφῶν τους «…οἴδατε ὅτι οἱ ἄρχοντες τῶν ἐθνῶν κατακυριεύουσιν αὐτῶν καὶ οἱ μεγάλοι κατεξουσιάζουσιν αὐτῶν. οὐχ οὕτως ἔσται ἐν ὑμῖν, ἀλλ’ὃς ἐὰν θέλῃ ἐν ὑμῖν μέγας γενέσθαι, ἔσται ὑμῶν διάκονος, καὶ ὃς ἐὰν θέλῃ ἐν ὑμῖν εἶναι πρῶτος, ἔσται ὑμῖν δοῦλος·»(Ματθ.,κεφ.κ΄,στ.25-27).

Οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι καὶ οἱ μετ’αὐτῶν ὀρθόδοξοι χριστιανοὶ ἕως τὴν σήμερον ἡμέραν τήρησαν καὶ τηροῦν ἀπαρασάλευτα τὴν Ἐντολήν. Γέμιζαν καὶ γεμίζουν οἱ καρδιὲς χαρὰ καὶ ἀνάπαυση καὶ οἱ ψυχὲς Ἄκτιστον Παραδείσια Χάριν ἔχοντες καὶ τηρώντας τὶς ἐντολές, σὲ σημεῖο ποὺ ἀναφωνοῦν μὲ πρῶτον τὸν Πρωτοκορυφαῖον: «…Κύριε, πρὸς τίνα ἀπελευσώμεθα; Ρήματα ζωῆς αἰωνίου ἔχεις·» (Ἰωάν., κεφ.στ΄,68). Ἀκόμη καὶ τὰ μαρτύρια ἐνώπιον τυράννων καὶ ἡγεμόνων θεωροῦνται κέρδος καὶ Ἀνάσταση.

Οὕτως κάθε ἐποχὴ εἶχε καὶ ἔχει ὁ Κύριος τοὺς ἀγαπῶντας Αὐτὸν καὶ ἐπιζητοῦντας τὴν ἐν Χριστῷ σωτηρία, εἰς πεῖσμα ὅλων τῶν ἀντιχρίστων δυνάμεων. Θαυμασμὸ προκαλεῖ ἡ πίστις ἡ μεγάλη τῆς Ἁγίας Ἑλένης, τῆς μητρὸς τοῦ πρώτου Χριστιανοῦ Αὐτοκράτορος. Ἀκούραστη νυχθημερὸν εἰργάζετο ὑπὲρ τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως καὶ διδασκαλίας. Εὗρε τὸν Τίμιον Σταυρόν, ἔκτισε μεγαλοπρεπεῖς ναοὺς καὶ μοναστήρια στοὺς Ἁγίους Τόπους καὶ ἀλλοῦ. Μνημεῖον αἰώνιον τῆς προσφορᾶς της, ὁ περικαλλὴς Ναὸς τῆς τοῦ Χριστοῦ Γεννήσεως στὴ Βηθλεέμ, ὁ ὁποῖος παραμένει ἕως σήμερον αἰώνια μαρτυρία τῆς ἀληθοῦς παρουσίας ἐπὶ τῆς γῆς τοῦ Θεανθρώπου Ἰησοῦ διὰ τῆς τῶν πάντων σωτηρίας. Τὶς νύχτες προσηύχετο σὲ ἁγία κρύπτη-σπήλαιο στὴν Ἁγία πόλη τῆς Ἱερουσαλὴμ καὶ ἡ ψυχή της καὶ ἡ καρδιά της μεταβάλλονταν σὲ ἐπίγειο παράδεισο. Βίωνε, ἀκριβῶς, αὐτὸ ποὺ εἶπε ὁ Κύριος στοὺς Ἁγίους Ἀποστόλους:«… ὃς ἑὰν θέλῃ ἐν ὑμῖν εἶναι πρῶτος, ἔσται ὑμῖν δοῦλος».

Ἐπίσης, αὐτὸ τὸ Ἅγιον παράδειγμα, τῆς προσφορᾶς καὶ τῆς θυσίας ὑπὲρ τῆς Ἀληθείας καὶ τοῦ πλησίον, κατὰ πρῶτον τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων, στὴ συνέχεια τῶν ἐνδόξων μαρτύρων καθὼς καὶ τῶν Ἁγίων Θεοστέπτων Βασιλέων καὶ Ἰσαποστόλων Κωνσταντίνου καὶ Ἑλένης, ἀκολούθησαν ὅλοι οἱ Ὀρθόδοξοι Ἅγιοι Πατέρες μας, μὲ τρόπον ἀπαράμιλλον, πόνους καὶ θυσίες.

Ἂς ἐνθυμηθοῦμε, αὐτὴν τὴν ὥρα, τὸν Μέγα φωστῆρα καὶ διδάσκαλο τῆς οἰκουμένης, Βασίλειον τὸν Καππαδόκην. Ἀσκητικότατος, μὲ θεῖες οὐράνιες θεωρίες, ὅπως ἀναφέρεται στὶς εὐχὲς τῆς Θείας του Λειτουργίας, θυσία ζῶσα, πραγματική, ὑπὲρ τῶν πασχόντων καὶ ἀδυνάμων ἀδελφῶν του, (αἰώνιον πρότυπον ἡ περίφημος «Βασιλειάδα» του), πλήρης χάριτος καὶ ἀληθείας ἀναφωνοῦσε: «…ἵνα μὴ ἀναπεπτωκότες καὶ ὑπνοῦντες, ἀλλ’ἐγρηγοροῦντες καὶ διεγηγερμένοι ἐν τῇ ἐργασίᾳ τῶν ἐντολῶν αὐτοῦ εὑρεθῶμεν, καὶ ἕτοιμοι εἰς τὴν χαρὰν καὶ εἰς τὸν θεῖον νυμφῶνα τῆς δόξης αὐτοῦ συνεισέλθωμεν, ἔνθα ὁ τῶν ἑορταζόντων ἦχος ὁ ἀκατάπαυστος καὶ ἡ ἀνέκφραστος ἡδονὴ τῶν καθορώντων τοῦ σοῦ προσώπου τὸ κάλλος τὸ ἄρρητον…»(Ἀκολουθία τοῦ μεσονυκτικοῦ, εὐχή Μεγάλου Βασιλείου).

Δίπλα του, ὁ Χρυσορρήμων Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, διδάσκει τὸ αἰώνιον καὶ ἀσυναγώνιστο: «Δόξα τῷ Θεῷ, πάντων ἕνεκεν», καὶ πλησίον τους, ὁ Μέγας Θεολόγος Γρηγόριος ὁ Ναζιανζηνός, μύστης καὶ ὑμνητὴς τοῦ τρίτου Προσώπου τῆς Ἁγίας Τριάδος, τοῦ Παρακλήτου. Συνέχεια αὐτῶν, πάλιν ἐνδεικτικά, ὁ Ἅγιος Συμεὼν ὁ Νέος Θεολόγος, ποὺ ζοῦσε μὲ τὴν θέα τοῦ Ἀκτίστου Φωτός, μέσα στὸ Φῶς τοῦ Χριστοῦ καὶ ἑπόμενος αὐτῶν, ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς ὁ ὁποῖος, στὶς σπηλιὲς τοῦ Ἁγίου Ὄρους μὲ ἀκραιφνὴ Ὀρθόδοξη ἄσκηση καὶ ταπείνωση, κατενόησε καὶ φανέρωσε, ὅπως ἀκριβῶς καὶ οἱ προηγούμενοι Ὀρθόδοξοι Πατέρες, τὴν δυνατότητα μέθεξης τῶν Ἀκτίστων Ἐνεργειῶν ποὺ χαρίζει ὁ Χριστὸς στὸν κάθε ἕνα πιστό, ἀφοῦ πρῶτα ὁ ἴδιος βίωνε αὐτὴ τὴν οὐράνια εὐλογία.

Ἐπίσης, τί νὰ εἰποῦμε γιὰ τὸν Ἅγιο Ἱερομάρτυρα καὶ Ἐθνομάρτυρα Κοσμᾶ τὸν Αἰτωλό, ποὺ μὲ τὶς διδαχές του ἀνέστησε τὶς συνειδήσεις τῶν ραγιάδων, ἐνέπνευσε τοὺς ἥρωες τοῦ ’21, ἄντρες καὶ γυναῖκες, ὥστε νὰ ἀποτινάξουν τὸν τουρκικὸ ζυγὸ καὶ ποὺ ὁ λόγος του ἐνέπνεε πάντοτε τὸν πρῶτο Κυβερνήτη τῆς Ἑλλάδος, Ἰωάννη Καποδίστρια καὶ ὅλους τοὺς ἀληθινοὺς Ὀρθόδοξους πατριῶτες.

Καὶ περνᾶμε στὴν προσωποποίηση τῆς ταπείνωσης, τῆς πραότητος καὶ τῆς ἀνεξικακίας, τῆς Ὀρθόδοξης ἀρχοντιᾶς, τὸν Μέγα φωστῆρα Ἅγιον Νεκτάριον Ἐπίσκοπον Πενταπόλεως τὸν θαυματουργόν, τοῦ ὁποίου τὰ ἔργα θὰ ἔπρεπε νὰ διδάσκονται σὲ ὅλες τὶς βαθμίδες τῆς ἐκπαίδευσης τῆς Ἑλληνικῆς Ὀρθόδοξης Πατρίδος μας. Πράγματι, ὁ Ἅγιος Νεκτάριος εἶναι πνευματικὸς θησαυρὸς ἀδαπάνητος. Μακάρι ἡ Ὀρθόδοξη Ἑλλάδα νὰ τὸν ἀνακαλύψει.

Ἀλλὰ καὶ ὁ Ἅγιος τῶν ἡμερῶν μας, τρανὴ ἀπόδειξις τῆς συνέχειας τῆς Ὀρθοδόξου πίστεώς μας καὶ παραδόσεως, Ἅγιος Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης, ποὺ ἡ ὑψοποιὸς ταπείνωσίς του καὶ ἡ ἄφατος ἀγάπη του στὸν Τριαδικὸ Θεὸ καὶ τὸν Σωτῆρα Χριστὸ τὸν ἀνέβασαν στὴν ὕψιστη γνώση τῆς ἀληθοῦς Θεολογίας ὥστε, μὲ στεναγμοὺς ἀλαλήτους, νὰ ἀναφωνεῖ ἐκ βαθέων νύχτα καὶ ἡμέρα ὅτι τὸ Πνεῦμα τὸ Ὀρθόδοξον εἶναι τὸ Ἀληθές, ἀγαπήσατε τὸν Χριστὸν καὶ μηδὲν προτιμήσατε τῆς ἀγάπης Αὐτοῦ, ὁ Χριστὸς εἶναι τὸ πᾶν. Εἶναι αὐτὸς ὁ Μέγας Μύστης, ὅπου ποθοῦσε, ἐπιθυμοῦσε καὶ ηὔχετο νὰ λειτουργεῖ νυχθημερόν, δηλαδὴ ὅλο τὸ 24ωρο, μία τουλάχιστον Ὀρθόδοξη Μονὴ σὲ κάθε μητρόπολη τῆς πατρίδος μας καὶ ἅγιοι πνευματικοὶ πατέρες νὰ δέχονται κάθε πονεμένο, ὥστε νὰ προσφέρεται, σὲ ὅλους τοὺς ψυχικὰ καὶ σωματικὰ πάσχοντας, πνευματικὴ καὶ καρδιακὴ ὑποστήριξη μέσα ἀπὸ τὰ Ἅγια Μυστήρια τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας, μὲ πρῶτο τὸ φοβερὸ μυστήριο τῆς μετανοίας καὶ ἐξομολογήσεως, οὕτως ὥστε οἱ κοπιῶντες καὶ πεφορτισμένοι νὰ βρίσκουν οὐράνια ἐν Χριστῷ ἀνάπαυση καὶ παρηγορία. Εὔχομαι καὶ προσεύχομαι, ὁ Μεσσίας Ἰησοῦς Χριστὸς, σ’αὐτοὺς τοὺς ἔσχατους χρόνους, νὰ ἀναδείξει ἁγίους ἀρχιερεῖς καὶ ἱερεῖς ποὺ αὐτὴ τὴν ἐπιθυμία τοῦ Ὁσίου Γέροντος Πορφυρίου νὰ τὴν κάνουν πραγματικότητα.

Καὶ σήμερα; Ὦ, Θεέ μου!!! Τί προσπαθοῦν νὰ ἐπιβάλουν στὴν Ὀρθόδοξη πατρίδα μας; Πνευματικὴ καὶ σωματικὴ ἀκαθαρσία; «Εἶδον ἀσυνετοῦντας καὶ ἐξετηκόμην, ὅτι τὰ λόγιά σου οὐκ ἐφυλάξαντο»(Ψαλμ.,ριη΄,158). Ἄρχοντες δὲν γνωρίζουν τὴν πίστη τῶν πατέρων τους καὶ ἀγνοοῦν τὸ φρόνημα τῶν ἡρώων τῆς πίστεως καὶ τῆς πατρίδος καὶ τίνι τρόπῳ ἀπελευθερώθῃ αὐτὴ ἡ πατρὶς τὸ 1821 καὶ ἐπίσης, τίνι τρόπῳ τὴν ὑπερασπίσθηκαν τὸ 1940 ἀπὸ τὸν κάθε εἴδους φασισμό. Κατήντησαν τόσο πτωχοὶ πνευματικὰ οὕτως ὥστε, σὰν φοβισμένα ἀνθρωπάκια, περιχαράκωσαν καὶ ἔκρυψαν τὸν ἑαυτούλη τους ἀνάμεσα σὲ ὑλικὰ πράγματα, σπίτια, χρήματα κάθε λογῆς, δολλάρια, εὐρώ, λίρες, ὁμόλογα, offshore ἑταιρεῖες, ἀλλὰ καὶ σὲ λέσχες σκοταδισμοῦ καὶ ἀνωμαλίας· κατόπιν διδάχθηκαν ἀπὸ τὴ μιὰ νὰ σηκώνουν ἄτολμα-ἔντρομα τὴ γροθιά τους καὶ ἀπὸ τὴν ἄλλη μὲ δουλοπρέπεια νὰ ἁπλώνουν τὸ χέρι ζητιανεύοντας ἀπὸ κύναιδους, παιδεραστές, μοιχοὺς καὶ μοιχαλίδες, ὅπως καὶ κάθε εἴδους τοκογλύφους καὶ παραχαράκτες τῆς ἱστορίας τῶν λαῶν, ¨ὁποῖον κατάντημα!!!¨, ἄθεοι ἐν τῶ κόσμῳ, ψευδόμενοι κάθε ἡμέρα, πλανῶντες καὶ πλανώμενοι, μὴ φειδόμενοι οὔτε κἂν ἐκείνων ποὺ καθημερινὰ ὑποφέρουν ἀπὸ κρύο, πεῖνα ἢ καὶ ἀπελπισμένοι αὐτοκτονοῦν.

Ξεπούλησαν ἐδῶ καὶ δεκαετίες ἀλλὰ καὶ συνεχίζουν νὰ δίνουν τὴ γῆ μας, τὸν ἀέρα μας, τὶς θάλασσές μας, τὸν ὑπόγειο πλοῦτο μας σὲ ἀνθέλληνες πλουτομανεῖς καὶ σπρώχνουν μὲ στανικὴ βία τὸν ὑπέροχο Ὀρθόδοξο Ἑλληνικὸ λαό, τὴν ὀρθόδοξη οἰκογένεια, τὴ νεολαία, στὴν πνευματικὴ καὶ ὑλικὴ ὑποδούλωση, στὸν ἀφανισμό, στὴν καταστροφή. Τελευταῖα, ὑβρίζουν χυδαῖα καὶ βλακωδῶς τὴν φοβερὰ ἡμέρα τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου (κατάργηση Κυριακῆς ἀργίας) καὶ τῆς Δευτέρας ἐλεύσεως Αὐτοῦ, καὶ ἀγωνίζονται λυσσωδῶς νὰ ξερριζώσουν ἀπὸ τὶς ψυχὲς τῶν Ἑλλήνων κάθε πνευματικὴ καὶ ἠθικὴ ἀντίσταση. Θεσπίζουν ἀντίθεους νόμους προσφέροντας σηπώδη καὶ βορβορώδη τροφὴ στοὺς Ἕλληνες πολίτες. Ὄντως τεκταίνονται διαβολεμένα σχέδια, ἀπὸ σκοτεινοὺς ἀνθρώπους, μέσα καὶ ἔξω ἀπὸ τὴ χώρα μας. Ἐξαιτίας τους, ὁ λόγος τοῦ Μεσσίου Ἰησοῦ Χριστοῦ περιπαίζεται καὶ καταπατεῖται εἰς πάντα τὰ ἔθνη.

Πρὸς στιγμὴν φαίνονται ἱσχυροί, ἀκαταμάχητοι, βλασφημοῦντες κάθε ἡμέρα τὸ Πανάγιον Ὄνομα τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ καὶ τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ καὶ τῶν Ἁγίων. Ἐπιπλέον, ἀγωνίζονται μὲ ἀνόητες καὶ βορβορώδεις ψευτογιορτὲς καὶ φιέστες, προβάλλοντας στὸν Ὀρθόδοξο Ἑλληνικὸ λαό, μὲ αἰτία δῆθεν τὶς διάφορες ἐκδηλώσεις στὰ μέγαρα καὶ μουσεῖα τῆς χώρας μας ἀλλὰ καὶ ἀλλαχοῦ, τὴν ἀναβίωση καὶ ψευτολατρεία τοῦ δωδεκαθέου, τοῦ παγανισμοῦ καὶ κάθε εἴδους ἀρχαῖο προχριστιανικὸ ξέραμα, ἀκαθαρσία καὶ πλάνη, μὲ σκοπὸ νὰ καταργήσουν εἰ δυνατὸν τὶς ἑορτὲς τῶν Ἁγίων, ἐρχόμενοι πεισματικὰ σὲ ἀντίθεση μὲ ὅσα διδάσκει τὸ Πανάγιον Πνεῦμα διὰ στόματος τοῦ Ἁγίου ἐνδόξου Ἀποστόλου Παύλου, στὴν Α΄ πρὸς Θεσσαλονικεῖς ἐπιστολή του: «ἡ γὰρ παράκλησις ἡμῶν οὐκ ἐκ πλάνης οὐδὲ ἐξ ἀκαθαρσίας, οὔτε ἐν δόλῳ». (κεφ.β΄, 3)

Ἐν τούτοις, ἔρχεται ἡ ὥρα, πολὺ γρήγορα μάλιστα, ποὺ ἐν μιᾷ νυκτὶ ὁ Μεσσίας Ἰησοῦς θὰ καταλύσει κι᾿ αὐτοὺς καὶ τὸ παγκόσμιο σύστημά τους καὶ τὰ δόλια σχέδιά τους, καὶ θὰ ἀποδείξει σὲ ὅλους ἁπανταχοῦ τῆς γῆς πιστοὺς καὶ ἀπίστους, ὅτι Ἐκεῖνος εἶναι ὁ Κυρίαρχος τῆς Ἱστορίας, ὁ Βασιλεὺς τῶν αἰώνων, ὁ Παντοκράτωρ καὶ σὲ Αὐτὸν ἀνήκει τὸ κράτος καὶ ἡ δύναμις εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν.

http://www.pentapostagma.gr/2013/12/%E1%BD%81-%CE%B1%E1%BC%B0%CF%8E%CE%BD%CE%B9%CE%BF%CF%82-%CE%BB%CF%8C%CE%B3%CE%BF%CF%82-%CF%84%CE%BF%E1%BF%A6-%CE%BB%CF%8C%CE%B3%CE%BF%CF%85%CE%87-%CE%BF%E1%BC%B1-%E1%BC%80%CE%B3%CE%B1%CF%80.html#.Urdj8ftqPAE