πνευματική ζωή..

Πρεσβ. Διονύσιος Τάτσης
 
Ἡ πνευματική ζωή χρειάζεται μερικές προϋποθέσεις, γιά νά εἶναι σταθερή καί ἀδιάκοπη. Κανένας δέν ἰσχυρίζεται ὅτι μπορεῖ νά εἶναι ἀδιατάρακτη ἀπό διάφορους ἐξωτερικούς παράγοντες, ἐφ᾽ ὅσον ζεῖ κάποιος μέσα στήν κοινωνία. Ὡστόσο, χρειάζεται ἕνας πρόσθετος ἀγώνας σέ τρεῖς περιπτώσεις.
Τήν πονηρία τῶν ἀνθρώπων πρέπει νά τήν ἀγνοεῖ, γιά νά γεννιέται στήν καρδιά του ἡ ἀγάπη. Σέ ἐκείνους πού τοῦ κάνουν κακό, νά ἀντιδρᾶ μέ τήν ἀγαθοποιΐα, γιά νά εἰρηνεύει. Καί τά ἐπερχόμενα νά τά ὑποφέρει χωρίς ταραχή καί νά παραμένει πρᾶος 

Ὁ ἀββᾶς Ἠσαΐας παρομοίαζε τόν ἑαυτό του μέ περιπλανώμενο ἄλογο, πού δέν εἶχε συγκεκριμένο ἀναβάτη-ἰδιοκτήτη. Ὅποιος τό ἔπιανε, ἀνέβαινε πάνω του καί τό ὁδηγοῦσε ἐκεῖ πού ἤθελε. Προφανῶς μέ τήν παρομοίωση αὐτή ὁ ἀββᾶς ἤθελε νά τονίσει ὅτι πρέπει νά εἴμαστε σταθεροί στήν πνευματική μας πορεία καί νά ἔχουμε προσανατολισμό, μένοντας ἀνεπηρέαστοι ἀπό τούς ποικίλους πειρασμούς.