Επιτρέπεται να δίνουμε ημερομηνίες τέλους?

vas019 έγραψε:τῇ ὀγδόῃ ἀνέστη καὶ τὸν κόσμον ἤγειρεν. καὶ ἔστιν ἡ κυριακὴ καὶ τρίτη καὶ ὀγδόη, τρίτη μὲν διὰ τὴν τοῦ κυρίου ἀνάστασιν, ὀγδόη δὲ οὐ μόνον διὰ τὴν τοῦ κυρίου, ἀλλὰ καὶ διὰ τὴν τοῦ κόσμου ἔγερσιν. οὐκοῦν, ἀγαπητέ, ἄκουσον θαυμαστὸν καὶ μέγα μυστήριον. διὰ τί ἡ τοῦ κυρίου ἀνάστασις ὀγδόη ὠνόμασται; ἐπειδὴ ἑπτάκις νεκρῶν ἀνάστασιν εὕρομεν ἐν τῇ θείᾳ γραφῇ, καὶ μετὰ τοὺς ἑπτὰ ὄγδοος ἐκ νεκρῶν ἀνέστη κύριος ὁ ἐγείρας τοὺς ἑπτά. πρὸ γὰρ τῆς Χριστοῦ ἀναστάσεως ἑπτὰ μόναι ἀναστάσεις νεκρῶν ἐγένοντο.

ΧΡΟΝΙΚΟΝ ΣΥΝΤΟΜΟΝ ΕΚ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΧΡΟΝΟΓΡΑΦΩΝ ΤΕ ΚΑΙ
ΕΞ ΗΓΗΤΩΝ ΣΥΛΛΕΓΕΝ ΚΑΙ ΣΥΝΤΕΘΕΝ ΥΠΟ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΑΜΑΡΤΩΛΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ.
[Βιβλίον Αʹ.]

vas019 έγραψε:ἐβασίλευσε Τιβέριος υἱὸς αὐτοῦ ἔτη κγʹ, ὃς κτίσας πόλιν ἐν τῇ Ἰουδαίᾳ ἐκάλεσεν αὐτὴν εἰς τὸ ἴδιον ὄνομα Τιβεριάδα. οὗ τῷ ιεʹ ἔτει τῆς βασιλείας ὁ κύριος ἡμῶν βαπτισθεὶς τοῦ εὐαγγελικοῦ κηρύγματος ἀπήρξατο. ἐν δὲ τῷ ιηʹ 26 σταυρωθεὶς ἀνέστη τῇ κεʹ τοῦ Φαμενὼθ μηνὸς ἤτοι Μαρτίου, τοῦ πρωτοκτίστου μηνὸς Νισὰν παρ' Ἑβραίοις λεγομένου, ἐπιφωσκούσης κυριακῆς. διὰ τί δὲ ὀγδόη ἡ τοῦ κυρίου ἀνάστασις ἐπωνόμασται; ἐπειδὴ ἑπτάκις νεκρῶν ἀνάστασιν εὕρομεν ἐν τῇ θείᾳ γραφῇ καὶ μετὰ τοὺς ζʹ ὄγδοος ἐκ νεκρῶν ἀνέστη ὁ κύριος

Ιωήλ χρονογράφος. (PG 139) ΧΡΟΝΟΓΡΑΦΙΑ ΕΝ ΣΥΝΟΨΕΙ, 26

ΑΡΑ 25 ΑΝΑΣΤΗΘΗΚΕ, ΣΤΗΝ 8 ΝΕΚΡΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ..

vas019 έγραψε:Ὁ μὲν γὰρ παρὼν βίος οὐδὲν ἕτερόν ἐστιν, ἀλλ' ἢ ἑβδομὰς μία, ἀρχόμενος μὲν ἀπὸ τῆς πρώτης ἡμέρας, τελευτῶν δὲ εἰς τὴν ἑβδόμην, καὶ πάλιν τοῖς αὐτοῖς ἀνακυκλούμενος διαστήμασι, καὶ εἰς τὴν αὐτὴν ἀνιὼν ἀρχὴν, καὶ καταβαίνων εἰς τὴν τελευτήν. Διόπερ ὀγδόην ἡμέραν οὐκ ἄν τις εἴποι ποτὲ τὴν Κυριακὴν, ἀλλὰ πρώτην· οὐ γὰρ ἐκτείνεται εἰς ὄγδοον ἀριθμὸν ὁ τῆς ἑβδομάδος κύκλος. Ὅταν δὲ ταῦτα πάντα παύσηται καὶ καταλυθῇ, τότε ὁ τῆς ὀγδοάδος δρόμος εἰς μέσον ἄγεται· οὐ γὰρ ἀνατρέχει πάλιν ἐπὶ τὴν ἀρχὴν, ἀλλὰ τῶν ἑξῆς ἔχεται διαστημάτων. Ὁ τοίνυν προφήτης ὑπὸ πολλῆς κατανύξεως ἐγγεγραμμένην τῆς κρίσεως τὴν μνήμην εἶχε διαπαντὸς, καὶ τὴν ἡμέραν ἐκείνην ἐν τοσαύτῃ θεραπείᾳ καὶ τρυφῇ διηνεκῶς ἔστρεφε παρ' ἑαυτῷ, ἣν ἐν ταῖς θλίψεσι μόλις ἡμεῖς εἰς μνήμην λαμβάνομεν· καὶ τὰ κρίματα αὐτοῦ συνεχῶς ἀναλογιζόμενος τοῦτον ἔγραψε τὸν ψαλμόν. Καὶ τί φησι; Κύριε, μὴ τῷ θυμῷ σου ἐλέγξῃς με, μηδὲ τῇ ὀργῇ σου παιδεύσῃς με·
--Άγ.Ιωάννης ο Χρυσόστομος - (P.G. 47.416)

vas019 έγραψε:Μετὰ δὲ τὸ διελθεῖν τὸ μαʹ ἔτος καὶ μῆνα τὸν ἕκτον τῆς βασιλείας αὐτοῦ ἐν τῷ δύστρῳ μηνὶ κεʹ, ὥραν ἡμερινὴν δευτέραν, ἡμέρᾳ κυριακῇ εὐηγγελίσατο ἐν Ναζαρὲτ τῇ πόλει ὁ ἀρχάγγελος Γαβριὴλ τὴν ἁγίαν παρθένον καὶ θεοτόκον Μαρίαν ἐν ὑπατείᾳ Κουϊνίου καὶ Λογγίνου, ἡγεμονεύοντος δὲ τῆς Συρίας Οὐτιλλίου τοῦ καὶ προαχθέντος νεωστὶ ὑπὸ τοῦ Αὐγούστου Καίσαρος.

Chronographia
ΙΩΑΝΝΟΥ ΜΑΛΑΛΑ ΧΡΟΝΟΓΡΑΦΙΑ (P.G 97)
ΛΟΓΟΣ ΕΝΑΤΟΣ ΧΡΟΝΩΝ ΥΠΑΤΩΝ ΡΩΜΗΣ.

vas019 έγραψε:Καὶ ἐτάφη ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς ὥραν δεκάτην τῆς αὐτῆς παρασκευῆς ἡμέρας, ἐν ὑπατείᾳ Σουλπικίου καὶ Σῶλα, τοῦ ἑβδομηκοστοῦ ἐνάτου ἔτους χρηματίζοντος κατὰ Ἀντιόχειαν τὴν μεγάλην, ἡγεμονεύοντος δὲ τότε τῆς Συρίας Κασσίου, τοῦ καὶ προαχθέντος ὑπὸ τοῦ αὐτοῦ Τιβερίου Καίσαρος. Ἀνέστη δὲ ὁ κύριος ἡμῶν καὶ θεὸς Ἰησοῦς μηνὶ δύστρῳ τῷ καὶ μαρτίῳ κεʹ, ὥρᾳ νυκτερινῇ δεκάτῃ, ἐπιφωσκούσης ἡμέρας κυριακῆς, τοῦ αὐτοῦ μαρτίου μηνὸς ἕκτης εἰκάδος, ἐχούσης τῆς σελήνης ἡμέραν ἑξκαιδεκάτην,

Chronographia
ΙΩΑΝΝΟΥ ΜΑΛΑΛΑ ΧΡΟΝΟΓΡΑΦΙΑ (P.G 97)
ΛΟΓΟΣ Ιʹ. ΧΡΟΝΩΝ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ ΚΑΙ ΕΝΑΝΘΡΩΠΗΣΕΩΣ ΘΕΟΥ, 241

vas019 έγραψε:Πράξ. 1:6 οἱ μὲν οὖν συνελθόντες ἐπηρώτων αὐτὸν λέγοντες· Κύριε, εἰ ἐν τῷ χρόνῳ τούτῳ ἀποκαθιστάνεις τὴν βασιλείαν τῷ Ἰσραήλ;
Πράξ. 1:7 εἶπε δὲ πρὸς αὐτούς· οὐχ ὑμῶν ἐστι γνῶναι χρόνους ἢ καιροὺς οὓς ὁ πατὴρ ἔθετο ἐν τῇ ἰδίᾳ ἐξουσίᾳ,
Πράξ. 1:8 ἀλλὰ λήψεσθε δύναμιν ἐπελθόντος τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἐφ' ὑμᾶς, καὶ ἔσεσθέ μοι μάρτυρες ἔν τε Ἱερουσαλὴμ καὶ ἐν πάσῃ τῇ Ἰουδαίᾳ καὶ Σαμαρείᾳ καὶ ἕως ἐσχάτου τῆς γῆς.

ΠΡΟΣΕΞΤΕ ΤΡΙΑ ΣΗΜΕΙΑ ΣΤΟ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ ΣΗΜΑΙΑ ΤΗς ΑΝΤΙΘΕΤΗΣ ΓΝΩΜΗΣ ΛΕΣ ΚΑΙ ΕΧΕΙ ΜΟΝΙΜΗ ΑΠΑΡΑΒΑΤΗ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗ ΑΞΙΑ ...

ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΡΩΤΟΥΝ ΠΟΤΕ ΘΑ ΓΙΝΕΙ Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ...
Η ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΙΣΡΑΗΛ ΔΕΝ ΙΣΧΥΕΙ ΕΔΩ, ΔΙΟΤΙ ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΖΗΤΟΥΝ ΝΑ ΜΑΘΟΥΝ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΗΣ ΑΛΛΗΣ ΦΟΡΑΣ ΠΟΥ ΡΩΤΗΣΑΝ..
ΕΜΕΙΣ ΞΕΡΟΥΜΕ ΟΤΙ ΕΓΙΝΕ 1948. Ο ΚΥΡΙΟΣ ΔΕΝ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΞΕΡΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΜΑ ΚΑΝΕΙΣ ΤΟΤΕ ΚΑΤΙ ...

ΔΕΥΤΕΡΗ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΤΟΤΕ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΚΑΝ ΦΩΤΙΣΜΕΝΟΙ ΔΙΑ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ..ΑΡΑ ΣΕ ΠΡΩΤΌΓΟΝΗ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ

ΤΡΙΤΗ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΤΟΥΣ ΞΕΚΑΘΑΡΙΖΕΙ ΟΤΙ Η ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΔΙΑΔΩΣΟΥΝ ΤΟΠΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟ ΚΑΙ ΟΧΙ ΝΑ ΤΕΜΠΕΛΙΑΣΟΥΝ ΠΕΡΙΜΕΝΟΝΤΑΣ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ...ΣΑΦΩΣ ΚΑΙ ΕΑΝ ΝΟΜΙΖΑΝ ΟΤΙ ΘΑ ΤΟΥΣ ΒΡΕΙ Η Β΄ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΥΣ , ΟΙ ΑΠΟΣΤΟΛΟΙ ...ΕΤΡΕΧΑΝ ΝΑ ΠΡΟΛΑΒΟΥΝ ....ΕΝΩ ΕΑΝ ΤΟΥΣ ΕΛΕΓΕ .....ΤΟ 1948, ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΝΑ ΠΟΥν ΣΕ ΜΑΣ ...ΤΟ 3966 μχ..

ΣΕ ΠΛΗΡΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΔΑΝΙΗΛ...

ΚΟΙΝΩΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΜΑΣΤΕ ΜΕΤΑ ΤΟ 48 ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΟΤΑΝ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΤΟΤΕ, ΔΕΝ ΙΣΧΥΕΙ ΠΛΕΟΝ, ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΕΛΘΟΝ , ΑΦΟΥ ΠΛΕΟΝ ΞΕΡΟΥΜΕ...ΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ ΚΑΙ ΠΙΘΑΝΟΤΑΤΑ ΤΟΥΣ ΧΡΟΝΟΥΣ ..

vas019 έγραψε:Καί αὖθις τήν μέν πρώτην Κυριακήν τῆς μελλούσης φυσικῆς ἀναστάσεως καί
ἀφθαρσίας εἶναι σύμβολον, τήν δέ δευτέραν τῆς κατά χάριν μελλούσης θεώσεως
φέρειν εἰκόνα. Εἰ τοίνυν τῆς μέν καθαρευούσης κακῶν ἕξεως ἡ τῶν
ἀγαθῶν ἀπόλαυσίς ἐστι τιμιωτέρα, τῆς δέ κατ᾿ ἀρετήν ὑγιοῦς προαιρέσεως ἡ ἕξις τῆς κατά τήν ἀληθῆ γνῶσιν τελειότητος, καί τῆς φυσικῆς ἀφθαρσίας ἡ ἐν χάριτι πρός τόν Θεόν κατά τήν θέωσιν μεταποίησις, ὧν ἡ μέν πρώτη Κυριακή φέρει τύπον, ἡ δέ δευτέρα τυγχάνει σύμβολον, εἰκότως ὑψηλῆς ὑψηλοτέραν ἀγόμενος Πνεύματι τήν καινήν ὁ διδάσκαλος ἔφη Κυριακήν.
14Δ_226> (=1176=)

ΝΓ (53). ΑΛΛΗ ΘΕΩΡΙΑ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΑΠΟΡΟΥΝΤΑΣ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ... «ΥΨΗΛΗΣ
ΥΨΗΛΟΤΕΡΑ, ΚΑΙ ..».

ΑΠΑΝΤΑ, ΑΓΙΟΥ ΜΑΞΙΜΟΥ τοῦ ΟΜΟΛΟΓΗΤΟΥ, 5ος Τόμος 14 Δ

vas019 έγραψε:νυχθήμερον· ἔχεις ἰδοὺ νυχθήμερον τρίτον, ἐν ᾧ καὶ ἀνέστη ὁ κύριος, εἴγε καὶ ἄδηλος ἦν ἡ ὥρα τῆς ἀναστάσεως, καθὰ δὴ καὶ ἡ τῆς δευτέρας παρουσίας αὐτοῦ.

Annales, Μιχαήλ Γλυκάς(P.G 158)
ΤΟΥ ΚΥΡΟΥ ΜΙΧΑΗΛ ΤΟΥ ΓΛΥΚΑ ΒΙΒΛΟΣ ΧΡΟΝΙΚΗ, 416


ΟΜΩΣ ΜΑΖΙ ΤΟΥ ΔΕΝ ΣΥΜΦΩΝΟΥΝ ΑΛΛΟΙ.

vas019 έγραψε:Ὁ τὴν Παλαιὰν προσιέμενος Διαθήκην, διὰ τὸν ἐν
αὐτῇ σαββατισμὸν τὸν ἐν πνεύματι τελούμενον, τουτέστι τὴν τῶν κακῶν ἀργίαν,
δέδωκε μερίδα τοῖς ἑπτά. Ὁ δὲ τὴν Νέαν καθ' ἣν ἡ Κυριακὴ τοῦ Σωτῆρος ἀνάστασις, ἡ ὀγδόη καὶ πρώτη ἀρχὴν ἔχουσα τοῦ μέλλοντος αἰῶνος, δέδωκε μερίδα τοῖς ὀκτώ.
Ἑκατέρας οὖν, φησὶ, τὰς Διαθήκας δέχου. Ἄλλως· Εἰς ἑβδομάδα ὁ παρὼν
κατατέμνεται βίος. Κατέπαυσε γὰρ, φησὶν, ὁ Θεὸς ἀπὸ πάντων τῶν ἔργων αὐτοῦ ὧν ἐποίησε, ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ. Ἀρχὴ δὲ τοῦ μέλλοντος αἰῶνος ἡ ὀγδόη· ἧς
σύμβολον ἡ Κυριακὴ ἀνάστασις.

Ολυμπιόδωρος διάκονος Αλεξανδρείας (P.G 93, 605), ΚΕΦΑΛ. ΙΑʹ

vas019 έγραψε:τρίτη γὰρ ἐν τῷ καινῷ οὐρανῷ καὶ καινῇ γῇ ἐνστήσεται, ὅτε τὰ ὀστᾶ ταῦτα, πᾶς οἶκος Ἰσραήλ, ἐν τῇ μεγάλῃ κυριακῇ ἐγερθήσεται τοῦ θανάτου νενικημένου· ὥστε καὶ τὴν γενομένην ἀνάστασιν τοῦ Χριστοῦ ἀπὸ τοῦ κατὰ τὸν σταυρὸν πάθους περιέχειν μυστήριον τῆς ἀναστάσεως τοῦ παντὸς Χριστοῦ σώματος.

ΩΡΙΓΕΝHS , (P.G 10 35.229)
ΤΩΝ ΕΙΣ ΤΟ ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ΕΞΗΓΗΤΙΚΩΝ

vas019 έγραψε:..ἐπειδὴ οἷόν τις ὄρθρος ἐστὶν ὁ μετὰ τὴν Κυριακὴν παρουσίαν
χρόνος, τὴν μέλλουσαν σημαίνων κατάστασιν οἷόν τινος ἡμέρας παρουσίαν· "Ὡς ὄρθρον γὰρ, φησὶν, ἕτοιμον εὑρήσομεν αὐτόν Ὅταν δὲ ἡ ἡμέρα Κυρίου ἡ μεγάλη καὶ ἐπιφανὴς ἀφίκηται, κατὰ τὴν τοῦ προφήτου φωνὴν, περὶ ἧς ὁ μακάριος λέγει Παῦλος..

--Θεοδώρητος Κύρου. Υπόμν. εις ..Δανιήλ (P.G 81.177 )

vas019 έγραψε:Τοῦ ἁγίου Γρηγορίου ἐπισκόπου Ναζιανζοῦ. Ἐκ τοῦ λόγου τοῦ εἰς τὴν νέαν κυριακήν. Ἥξειν πάλιν μετὰ τῆς ἐνδόξου αὐτοῦ παρουσίας, κρίνοντα ζῶντας καὶ νεκρούς.


Τοῦ αὐτοῦ (ἁγίου Ἀθανασίου) ἐκ τοῦ λόγου τοῦ περὶ τῆς ἐνανθρωπήσεως τοῦ κυρίου κατὰ Ἀπολιναριστῶν. 165

ΘΕΟΔΩΡΗΤΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΚΥΡΟΥ ΕΡΑΝΙΣΤΗΣ Η
ΠΟΛΥΜΟΡΦΟΣ ΠΡΟΛΟΓΟΣ

vas019 έγραψε:Καὶ μέντοι τὸ ἔαρ ἀπὸ τοῦ αὐτοῦ πρωτοκτίστου μηνὸς ἄρχεται Μαρτίου καὶ ἡ γῆ βλαστάνει, κατὰ τὴν θείαν πρόστασιν, βοτάνην χόρτον· καὶ οἱ τοῦ ἐνιαυτοῦ καιροὶ τέσσαρες, ἀνὰ τρεῖς μῆνας ἔχοντες ἀριθμοῦνται. Καὶ λέγεται ὁ ψῆφος αὐτῶν· ἔαρ, θέρος, φθινόπωρον καὶ χειμών. ̣7̣ Οὐ μὴν δὲ ἀλλὰ καὶ ὁ πολυμαθὴς καὶ πολυΐστωρ Εὐσέβιος ἐν τοῖς χρονικοῖς κανόσι φησί· “Οἱ οὖν Ἰουδαῖοι τὴν τοῦ ἔτους νεομηνίαν τοῦ παρ' αὐτοῖς λεγομένου Νισὰν, ἤτοι τῇ κεʹ τοῦ Μαρτίου μηνὸς ἔχουσι πάντοτε, ἥτις ἐστὶ πρωτόκτιστος ἡμέρα, ἐν ᾗ τόδε τὸ πᾶν ἐκ μὴ ὄντων εἰς τὸ εἶναι παρήγαγεν ὁ Θεos.

Γεώργιος μοναχός ο αμαρτωλός (P.G 110.177)

vas019 έγραψε:

vas019 έγραψε:Η ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΙΚΗ αυθαιρεσια συγχρονων Θεολόγων

"7. Και πάλιν ερχόμενον μετά δόξης κρίναι ζώντας και νεκρούς· ου της βασιλείας ουκ έσται τέλος. -

Θα έρθει και πάλι στον κόσμο με δόξα, σε χρόνο που τον γνωρίζει μόνο ο Θεός, για να κρίνει τους ζωντανούς και τους νεκρούς. Και η Βασιλεία Του δεν θα έχει τέλος."

Τι σημαίνει Ιερά Παράδοσις; Ορθόδοξη Κατήχηση, Γεώργιος Κομιώτης, Ι. Μητρ. Ηλείας.

ΑΝ ΜΑΣ ΕΛΕΓΕ ΣΕ ΠΟΙΑ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΣΥΝΟΔΟ ΤΟ ΕΙΔΕ, ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΑΝ ΕΥΓΝΩΜΩΝ..ΓΙΑΤΙ ΣΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΔΕΝ ΕΙΔΑΜΕ ΤΙΠΟΤΑ ΤΕΤΟΙΟ, ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΕΛΕΥΘΕΡΗ Η ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ..

ΑΠΟ ΤΟ site της Ι.Μ

ΟΠΟΤΕ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ Η ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ

Θα έρθει και πάλι στον κόσμο με δόξα, ΜΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗ ΕΝΟΣ ΜΑΡΤΙΟΥ, για να κρίνει τους ζωντανούς και τους νεκρούς. Και η Βασιλεία Του δεν θα έχει τέλος."

vas019 έγραψε:Καὶ ἐτάφη ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς ὥραν δεκάτην τῆς αὐτῆς παρασκευῆς ἡμέρας, ἐν ὑπατείᾳ Σουλπικίου καὶ Σῶλα, τοῦ ἑβδομηκοστοῦ ἐνάτου ἔτους χρηματίζοντος κατὰ Ἀντιόχειαν τὴν μεγάλην, ἡγεμονεύοντος δὲ τότε τῆς Συρίας Κασσίου, τοῦ καὶ προαχθέντος ὑπὸ τοῦ αὐτοῦ Τιβερίου Καίσαρος. Ἀνέστη δὲ ὁ κύριος ἡμῶν καὶ θεὸς Ἰησοῦς μηνὶ δύστρῳ τῷ καὶ μαρτίῳ κεʹ, ὥρᾳ νυκτερινῇ δεκάτῃ, ἐπιφωσκούσης ἡμέρας κυριακῆς, τοῦ αὐτοῦ μαρτίου μηνὸς ἕκτης εἰκάδος, ἐχούσης τῆς σελήνης ἡμέραν ἑξκαιδεκάτην, καὶ ἐφάνη τοῖς ἀποστόλοις καὶ ἄλλοις ἁγίοις πολλοῖς καὶ συνανεστράφη αὐτοῖς ἐπὶ τῆς γῆς μετὰ τὴν ἀνάστασιν ἡμέρας μʹ. καὶ ἀνελήφθη εἰς τοὺς οὐρανοὺς ὁ κύριος ἡμῶν καὶ θεὸς Ἰησοῦς Χριστὸς μηνὶ ἀρτεμισίῳ τῷ καὶ μαΐῳ δʹ, ὥρᾳ ἡμερινῇ βʹ, ἡμέρᾳ εʹ, τῶν ἁγίων ἀποστόλων ὁρώντων καὶ πολλοῦ πλήθους ἄλλου πῶς ὑπὸ νεφελῶν ἀνελήφθη, καὶ τῶν ἁγίων ἀγγέλων λεγόντων, Τί ἀτενίζετε εἰς τοὺς οὐρανούς, Γαλιλαῖοι ἄνδρες; οὗτός ἐστιν ὁ Ἰησοῦς.
Καὶ κατῆλθε τὸ ἅγιον καὶ ζωοποιὸν πνεῦμα εἰς τοὺς ἁγίους αὐτοῦ ἀποστόλους μηνὶ ἀρτεμισίῳ τῷ καὶ μαΐῳ ιδʹ, ἡμέρᾳ κυριακῇ, ὥραν γʹ ἡμερινήν, ἡγεμονεύοντος τῆς Ἰουδαίας τοῦ αὐτοῦ Ποντίου Πιλάτου·

Ιωάννης Μαλάλας (P.G 97)
ΧΡΟΝΟΓΡΑΦΙΑ.
ΛΟΓΟΣ Ιʹ. ΧΡΟΝΩΝ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ ΚΑΙ ΕΝΑΝΘΡΩΠΗΣΕΩΣ ΘΕΟΥ.

=-=================================================
Eidame kai prin thn 25 Martioy Σαν ημερομηνια αναστασης
Αυτο που βλεπουμε ειναι ΟΤΙ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΕΜΦΑΝΙΣΤΗΚΕ ΣΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΟΥ ΠΑΛΙ ΚΥΡΙΑΚΗ, ΜΕΤΑ ΔΥΟ ΕΒΔΟΜΑΔΕΣ

ΕΠΙΣΗΣ ΚΑΙ Η ΠΕΝΤΗΚΟ0ΣΤΗ ΕΓΙΝΕ ΚΥΡΙΑΚΗ...
ΟΛΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΚΥΡΙΑΚΗ...
ΕΙΝΑΙ Η ΜΕΡΑ ΚΥΡΙΟΥ ...ΤΙ ΠΙΟ ΛΟΓΙΚΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ...

vas019 έγραψε:γνώριμον δὲ δήπου τοῖς ἅπασιν, ὡς τρίτη μὲν ἦν μετὰ τὴν νομικὴν ἐκείνην ἑορτὴν, ἐν ᾗ τὸ τῆς θεϊκῆς ἡμῖν ἀναστάσεως μυστήριον ἐγεγένητο· καὶ ὡς πέμπτην καὶ εἰκοστὴν τηνικαῦτα ὁ μάρτιος ἤνυε μήν. ἃ δὴ δύο ὄντα ἐν ταὐτῷ, τήν τε τοῦ μηνὸς ἡμέραν δηλαδὴ καὶ τὸ τῆς ἀναστάσεως μυστήριον, διχῆ καὶ τριχῆ καὶ πολλαχῆ διελόμενοι τὸ τῶν εὐσεβῶν σύστημα οἱ μὲν τὴν τοῦ μηνὸς ἡμέραν νόμιμον αἰώνιον ἦγον ἑξῆς ὑπηρέτιν τῆς ἡμῶν πανηγύρεως

Νικηφόρος Γρηγοράς, (P.G 148)
Historia Romana
ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ ΤΟΥ ΓΡΗΓΟΡΑ ΡΩΜΑΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ (14ος αιώνας)
ΛΟΓΟΣ Α., 1.371

---------------------------------------------------------------
TO ΣΥΣΤΗΜΑ ΤΩΝ ΘΕΟΦΩΤΙΣΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΔΗΛΑΔΗ , ΩΡΙΣΕ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ 25 ΜΑΡΤΙΟΥ, ΩΣ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΗΣ ΑΙΩΝΙΑΣ ΠΑΝΗΓΥΡΗΣ.

ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑΤΗΝ ΓΙΟΡΤΗ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ, ΔΙΟΤΙ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΚΥΜΑΙΝΌΜΕΝΟ ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΟ...
ΑΡΑ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΤΗΣ Β' ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΟΡΙΣΘΗΚΕ ΔΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΜΕΣΩ ΤΩΝ ΕΥΣΕΒΩΝ ΠΙΣΤΩΝ, ΣΕ ΚΥΡΙΑΚΗ 25 ΜΑΡΤΙΟΥ...ΚΑΙ ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΠΑΣΧΑ..

vas019 έγραψε:Περιττον να πουμε οτι οι πλησιεστερες ημερομηνιες με το ορθοδοξο ημερολογιο, Ιουλιανο, του Αγ. Ορους και Λοιπων,
η 25 Μαρτιου Πεφτει Κυριακη το 2018 και το 2029...

Το 2026, οι δυο καλογριες ΤΗς πΡΟΦΗΤΕΙΑς Άγιος Λαυρέντιος τού Chernigof θα ειναι θεωρητικά 103 ΕΤΩΝ...δΕΝ ΞΕΡΩ ΚΑΤΑ ΠΟΣΟ ΣΕ ΤΕΤΟΙΑ ΗΛΙΚΙΑ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΒΛΕΠΟΥΝ..

ΕΠΙΣΗΣ ΤΟ 2026, Ο ΑΝΤΙ ΕΑΝ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ ΤΟ 82, ΘΑ ΕΙΝΑΙ 44 ΕΤΩΝ ...

Ο ΝΟΩΝ ΝΟΕΙΤΩ..

vas019 έγραψε:ὅταν γὰρ ἔλθῃ κρῖναι τὸν κόσμον, τότε ἀποδώσει ἑκάστῳ κατὰ τὰ ἔργα αὐτοῦ. μακαρία ἡ καρδία ἡ δεχομένη ταῦτα.
Μεσονύκτιον ἐγερθήσῃ, καὶ ὑμνήσεις κύριον τὸν Θεόν σου· ἐν αὐτῇ γὰρ τῇ ὥρᾳ ἀνέστη ὁ κύριος ἡμῶν ἐκ νεκρῶν καὶ ὕμνησε τὸν πατέρα· διὰ τοῦτο ἐν αὐτῇ τῇ ὥρᾳ προσετάγη ἡμῖν ὑμνεῖν τὸν Θεόν.

ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΠΕΡΙ ΠΑΡΘΕΝΙΑΣ ΗΤΟΙ ΠΕΡΙ ΑΣΚΗΣΕΩΣ.
Ἀρχὴ λόγου σωτηρίας πρὸς τὴν παρθένον.

===========================================
Προσευχῆς καιρὸς ἔστω ἅπας ὁ βίος· μάλιστα δὲ ἐπειδὴ χρή τισι διαλείμμασι τὸ σύντονον τῆς ψαλμῳδίας καὶ τῆς γονυκλισίας διαναπαύειν, ἀκολουθητέον ταῖς παρὰ τῶν ἁγίων τετυπωμέναις εἰς προσευχὴν ὥραις. Φησὶ τοίνυν ὁ μέγας Δαβὶδ, ὅτι Μεσονύκτιον ἐξηγειρόμην τοῦ ἐξομολογεῖσθαί σοι ἐπὶ τὰ κρίματα τῆς δικαιοσύνης σου· ᾧ καὶ Παῦλος καὶ Σίλας ἀκολουθοῦντες εὑρίσκονται, κατὰ τὸ μεσονύκτιον ἐν τῷ δεσμωτηρίῳ τὸν Θεὸν αἰνοῦντες. Εἶτά φησιν ὁ αὐτὸς προφήτης· Ἑσπέρας καὶ πρωὶ καὶ μεσημβρίας. Ἀλλὰ καὶ ἡ τοῦ ἁγίου Πνεύματος παρουσίᾳ κατὰ τὴν τρίτην γίνεται ὥραν, καθὼς ἐν ταῖς Πράξεσι μεμαθήκαμεν, ὅτε, διαχλευαζόντων ἐν τῇ ποικίλῃ τῶν γλωσσῶν ἐνεργείᾳ τῶν Φαρισαίων τοὺς μαθητὰς, φησὶν ὁ Πέτρος μὴ μεθύειν τοὺς ταῦτα λαλοῦντας· ὥρα γάρ ἐστι τρίτη

--Αγ.Βασίλειος ο Μέγας - (P.G. 31, 877)
=================================

Ψαλ. 119:59 (118:59) διελογισάμην τὰς ὁδούς σου καὶ ἐπέστρεψα τοὺς πόδας μου εἰς τὰ μαρτύριά σου
Ψαλ. 119:60 (118:60) ἡτοιμάσθην καὶ οὐκ ἐταράχθην τοῦ φυλάξασθαι τὰς ἐντολάς σου
Ψαλ. 119:61 (118:61) σχοινία ἁμαρτωλῶν περιεπλάκησάν μοι καὶ τοῦ νόμου σου οὐκ ἐπελαθόμην
Ψαλ. 119:62 (118:62) μεσονύκτιον ἐξηγειρόμην τοῦ ἐξομολογεῖσθαί σοι ἐπὶ τὰ κρίματα τῆς δικαιοσύνης σου
Ψαλ. 119:63 (118:63) μέτοχος ἐγώ εἰμι πάντων τῶν φοβουμένων σε καὶ τῶν φυλασσόντων τὰς ἐντολάς σου
Ψαλ. 119:64 (118:64) τοῦ ἐλέους σου κύριε πλήρης ἡ γῆ τὰ δικαιώματά σου δίδαξόν με


Μεσονύκτιον ἐξηγει ρόμην, τοῦ ἐξομολογεῖσθαί σοι ἐπὶ τὰ κρίματα τῆς
δικαιοσύνης σου. Οὐ γὰρ μεθ' ἡμέραν μόνον, ἀλλὰ καὶ νύκτωρ, κατ' αὐτὸ τὸ μεσαίτατον τῆς νυκτὸς, ἐν ᾧ μετὰ πλείονος ἡδονῆς ὁ ὕπνος τοῖς ἀνθρώποις ἐπέρχεται, ὑμνῶν σε διετέλουν, καὶ τὰς δικαίας σου ψήφους ἀνευφήμουν. Προείρηται οὖν, ὅταν πάντες τὴν ἀνάπαυσιν ἔχωσιν, ὅταν τῷ ὕπνῳ τῷ σώματι ἀναπαύωνται, Ἐξηγειρόμην τοῦ ἐξομολογεῖσθαί σοι ἐπὶ τὰ κρίματα τῆς δικαιοσύνης σου. Ποῖα δέ εἰσι ταῦτα; Ὅτι μέλλει κρίνειν ἑκάστῳ κατὰ τὰ ἔργα αὐτοῦ ἐν τῇ δευτέρᾳ αὐτοῦ παρουσίᾳ Χριστὸς ὁ Θεὸς ἡμῶν. Τοῦτο γὰρ ἡ δικαιοσύνη

--Άγ.Ιωάννης ο Χρυσόστομος - (P.G.55, 688)

---------------------------------------------------------

vas019 έγραψε:Περὶ δὲ τὸ μεσονύκτιον εὐχομένῳ τῷ μάρτυρι ἐπὶ τῆς φυλακῆς, φαίνεται
αὐτῷ ὁ Χριστὸς, καὶ φησὶ πρὸς αὐτόν· Ἀρτέμιε, ἀνδρίζου, καὶ ἴσχυε, καὶ μὴ φοβοῦ, μηδὲ δειλία τὸν τύραννον· ἐγὼ γὰρ εἰμὶ μετὰ σοῦ, ἐξαιρούμενός σε ἀπὸ παντὸς πειρασμοῦ καὶ πάσης τῶν κολαστηρίων ὀδύνης, καὶ ἐν τῇ βασιλεία τῶν οὐρανῶν στεφανώσω σε, ..
--Άγ.Ιωάννης ο Δαμασκηνός - (P.G. 96, 1297)

μεσονύκτιον δὲ τὴν βασιλείαν τοῦ Ἀντιχρίστου, καθ' ἣν ὁ ὀλοθρευτὴς Ἄγγελος ἐπιπορεύεται τὰς οἰκίας, κραυγὴν δὲ λέγουσαν· Ἰδοὺ ὁ νυμφίος· ἔρχεσθε εἰς ἀπάντησιν τὴν ἀπὸ τῶν οὐρανῶν φωνὴν καὶ σάλπιγγα, ὁπότε πάντες ἐξαναστάντων αὐτοῖς τῶν σωμάτων ἐπὶ νεφελῶν ὀχήσονται, εἰς τὴν ἀπάντησιν ἁρπασθέντες τοῦ Κυρίου

Αγ.Φωτιος ο Μέγας, Κωσταντινουπόλεως (P.G 101-104)

237.310

Bibliotheca
̓ΑΠΟΓΡΑΦΗ ΚΑΙ ΣΥΝΑΡΙΘΜΗΣΙΣΤΩΝ ἈΝΕΓΝΩΣΜΕΝΩΝ ἩΜΙΝ ΒΙΒΛΙΩ
ὩΝ ἘΙΣ ΚΕΦΑΛΑΙΩΔΗ ΔΙΑΓΝΩΣΙΝ Ὁ ἨΓΑΠΗΜΕΝΟΣ ἩΜΩΝ ἈΔΕΛΦΟΣ ΤΑΡΑΣΙΟΣ ΕΞΗΙΤΗΣΑΤΟ ἘΣΤΙ ΔΕ ΤΑΥΤΑ ἘΙΚΟΣΙ ΔΕΟΝΤΩΝ ἘΦ' ἙΝΙ ΤΡΙΑΚΟΣΙΑ

vas019 έγραψε:Καὶ ἐπειδὴ ψηλαφῶντες τὰς θείας γραφὰς οὐ συνίεσαν τὸν ἐν βάθει τῶν λέξεων ἐναποκεκρυμμένον νοῦν, περὶ δὲ μόνην τὴν λέξιν ἀσχολούμενοι ὥσπερ τινὰ τοῖχον ἐοίκασι ψηλαφᾶν. τούτου χάριν ἑξῆς ἐπιλέγει· ψηλαφήσουσιν ὡς τυφλοὶ τοῖχον καὶ ὡς οὐχ ὑπαρχόντων ὀφθαλμῶν ψηλαφήσουσι, καὶ τούτοις συνάπτει λέγων· πεσοῦνται ἐν μεσημβρίᾳ ὡς ἐν μεσονυκτίῳ καὶ ὡς ἀποθνῄσκοντες· κατὰ γὰρ τὸν καιρὸν τοῦ τῶν ἐθνῶν μεσημβρινοῦ φωτὸς ταῖς σωτηρίοις καὶ εὐαγγελικαῖς αὐγαῖς τῆς ἐκκλησίας τοῦ θεοῦ καταλαμπομένης μόνοι αὐτοὶ ὡς ἂν τὰ «πρὸς θάνατον ἡμαρτηκότες» πεπτώκασι καὶ ὥσπερ ἐν μεσονυκτίῳ διάγουσι. Καὶ στενάξουσι δέ φησιν ὡς ἄρκος καὶ ὡς περιστερὰ ἅμα πορεύσονται· οἱ γὰρ στεναγμοὶ αὐτῶν, εἰ μὲν κατὰ λόγον ἐγίνοντο ὑπὲρ ὧν τετολμήκασι κατὰ τοῦ σωτῆρος, ἐπωφελεῖς ἐγένοντο ἄν. χρὴ γὰρ αὐτοὺς καὶ πενθεῖν καὶ στενάζειν καὶ ἀποδύρεσθαι καὶ δακρύειν, ὧν ἐξέχεον αἱμάτων ἕνεκα. ἐπεὶ δὲ τοῦτο μὲν οὐ προσποιοῦνται, τὴν δὲ πόλιν τὴν αἰσθητήν, λέγω δὲ τὴν Ἰερουσαλήμ, ἀποκλαίονται καὶ τὴν πτῶσιν αὐτῆς στενάζουσιν ἀλόγως, εἰκότως θηρίῳ ἀγρίῳ παρεβλήθησαν.

ΣΧΟΛΙΑ ΣΤΟΝ ΗΣΑΙΑ, 2.48

- -.Ευσέβιος Καισαρείας

------------------------------------------

ΑΥΤΟ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΓΝΩΜΗ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟΣ ΠΡΟΦΗΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΕΥΣΕΒΕΙΟΥ ...ΠΟΥ ΔΕΙΧΝΕΙ ΤΗΝ ΕΞΟΛΟΘΡΕΥΣΗ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ ΣΤΗΝ ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΑΡΜΑΓΕΔΩΝΑ , ΠΟΥ ΘΑ ΠΕΘΑΙΝΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΜΕΧΡΙ ΤΑ ΜΕΣΑΝΥΧΤΑ ΠΟΥ ΘΑ ΓΙΝΕΙ Η Β'ΠΑΡΟΥΣΙΑ..

xristoforos έγραψε:ΒΑΣΙΛΗ..ΕΤΣΙ ΣΥΝΔΕΕΤΑΙ ΚΑΙ ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΜΕ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΠΑΣΧΑ ΠΟΥ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΤΑ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΑ
ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΓΙΝΕΤΑΙ ΤΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΣΤΙΣ 12 ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΣΤΙΣ 12 ΤΑ ΜΕΣΑΝΥΧΤΑ...ΣΩΣΤΑ?

vas019 έγραψε:ΝΑΙ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΠΡΟΕΚΤΑΣΗ ΚΑΙ ΑΥΤΗ..
ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ, ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΝΟΜΙΖΩ ΝΑ ΒΓΕΙ ΠΑΝΑΓΙΟ ΦΩΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΑΦΟ..
ΘΑ ΕΡΘΕΙ ΣΕ ΠΛΗΡΟΤΗΤΑ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΓΗ..
ΛΟΓΙΚΑ ΘΑ ΕΧΕΙ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΥΣΗ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΛΑΤΡΕΙΑΣ ΛΙΓΑ ΕΤΗ ΠΡΙΝ..

vas019 έγραψε:Τί οὖν συντόμως οὐ λέγω; Ἐπέστη ἡ ὥρα, ἔφθασεν ὁ καιρὸς, οἱ κτύποι κατήρξαντο, ἤχουν αἱ σάλπιγγες, ἐδονοῦντο τὰ στοιχεῖα, ὁ ἀνὴρ ἐκλονεῖτο, ἐκλίνετο ὁ οὐρανὸς, ἔτρεμε τὸ στερέωμα, ἀστέρες ἐλύοντο, ἐταράττοντο αἱ δυνάμεις, προέτρεχον ἄγγελοι, ἀστραπαὶ προεβάδιζον, μέγαν εἶχεν ἡ κτίσις τὸν θόρυβον. Οὐ γὰρ ἐν ἡμέρᾳ, ἀλλ' ἐν μεσονυκτίῳ ὁ δικαστὴς παραγίνεται. Εἶτα τί; Γίνεται κραυγὴ καλοῦσα πρὸς τὴν ἀπάντησιν· Ἰδοὺ ὁ νυμφίος ἔρχεται, ἐξέλθετε εἰς ἀπάντησιν αὐτοῦ

--Άγ.Ιωάννης ο Χρυσόστομος - (P.G. 59, 529)


ἦλθεν ὁ νυμφίος. Ἦλθεν ἡ προσδοκωμένη χαρὰ, ἦλθε τῶν δικαίων τὸ
καύχημα, ἦλθε μεσονυκτίῳ τὸ φῶς.

--Άγ.Ιωάννης ο Χρυσόστομος - (P.G. 59, 529)

jm_ac_2018 έγραψε:

vas019 έγραψε:Περιττον να πουμε οτι οι πλησιεστερες ημερομηνιες με το ορθοδοξο ημερολογιο, Ιουλιανο, του Αγ. Ορους και Λοιπων,
η 25 Μαρτιου Πεφτει Κυριακη το 2018 και το 2029...

Το 2026, οι δυο καλογριες ΤΗς πΡΟΦΗΤΕΙΑς Άγιος Λαυρέντιος τού Chernigof θα ειναι θεωρητικά 103 ΕΤΩΝ...δΕΝ ΞΕΡΩ ΚΑΤΑ ΠΟΣΟ ΣΕ ΤΕΤΟΙΑ ΗΛΙΚΙΑ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΒΛΕΠΟΥΝ..ΕΠΙΣΗΣ ΤΟ 2026, Ο ΑΝΤΙ ΕΑΝ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ ΤΟ 82, ΘΑ ΕΙΝΑΙ 44 ΕΤΩΝ ...

Ο ΝΟΩΝ ΝΟΕΙΤΩ..

vas019 έγραψε:Περὶ δὲ τῆς ἡμέρας ἢ τῆς ὥρας οὐδεὶς οἶδεν, οὔτε οἱ ἄγγελοι τῶν οὐ ρανῶν, εἰ μὴ ὁ Πατὴρ μόνος.» Λοιπὸν πάντως τῶν εὐφρονούντων ἐστὶν ἐπιγνῶναι ἐκ τῶν προσημαν θέντων ἐκ τοῦ Σωτῆρος περὶ τῆς ἡμέρας καὶ ὥρας, ὅτι γινώσκει ἀσφαλέστατα πότε μέλλει ἔρχεσθαι καὶ ἀποκαθιστάνειν ἅπαντα, καθὼς προώρισται, πρὸς τὴν ἀδιάζευκτον αὐτοῦ βουλὴν καὶ τοῦ Πατρὸς αὐτοῦ. Λαβὼν γὰρ τὸ Εὐαγγέλιον ἐν χερσὶν, ἀνάγνωθι τὴν περικοπὴν τοῦ Ματθαίου περὶ τοῦ ζητουμένου, καὶ ἔσται σοι πάντα κατάδηλα, ὡς οὐκ ἀγνοεῖ ὁ Κύριος περὶ τῆς ἡμέρας.
Εἰ δὲ ἠγνόει, πῶς ἠδύνατο τὰ μη δέπω ὄντα, μήτε μὴν γενόμενα σημεῖά τε καὶ πειρατήρια, ἅπερ προτρέχουσι πρὸ τῆς ἡμέρας, προλέγειν; ἕως γὰρ τῆς συντελείας καὶ παρουσίας ἑαυτοῦ προεδήλωσε τὰ σημεῖα, καὶ τὰς ποιότητας αὐτῶν, ὡς δύνασθαι καὶ τοὺς σπουδαιοτέρους καὶ φιλοπόνους ἐπιγνῶναι τὸν καιρὸν ἐκ τῶν προ μεμνημένων πρὸς τοῦ Κυρίου

Αγ.Ιωάννης ο Χρυσόστομος - (P.G.28, 473)

vas019 έγραψε:Σε συνεχεια της Οφειλομενης απαντησης σε Επιφανειακου θεολογικους κυκλους, που επιχειρουν να κατηγορησουν οσους εχουν διαφορετικη αποψη απο αυτους και το ερευνουν ΣΥΝΟΛΙΚΑ, αναφεροντας επιχειρηματα "ειστε πλανοι και περηφανοι" και αλλα τετοια δυσνοητα..παιδιασματα.

Παραδειγματα εδω, οπου δεσμευτηκα οτι θα απαντηθουν

http://exprotestant.blogspot.gr/2011/10/32.html

Επι της ΟΥΣΙΑΣ ΤΩΡΑ ...

Επειδη η προτεσταντικη σκεψη της προχειροτητας και του ΑΣΥΝΔΕΤΟΥ με τα υπολοιπα, ΚΟΨΕ ΡΑΨΕ που κανουν για να δικαιολογισουν "πατερικα" τα λεγομενα τους, καταθετω εδω 3 βασικες αναλυσεις μεγαλων αγιων για αρχη, σε οτι σχετικ ο εχουν υποστηριξει για το θεμα. Ειναι σε προχειρη μορφη βεβαια και χρηζει διορθωσεων, αλλα απο το τιποτα ..

Στο τελος ακολουθει μια συνοψη περι των συμπερασματων.

vas019 έγραψε:Οι Πατερικές Χρονικές πληροφορίες δειχνουν την Θεικη προθεση.

Αν συνδιασουμε τις διαφορες χρονικές πληροφοριες απο τους Αγιους, οπου πολλοι αφελεστα υποτιμησαν και δεν εδωσαν την πρεπουσα πνευματική αλλα και επιστημονικη σημασια, θα καταληξουμε σε δυο ανάλογα βασικα συμπερασματα που πρωτα θα αναλυσουμε.
Το σημαντικο ομως ειναι να καταλάβουμε οτι τιποτα στα Ιερα κειμενα δεν ειναι τυχαιο ή ασκοπο, ειδικα εαν επιβεβαωνεται απο διαφορετικά πρόσωπα και εποχές. Ετσι λοιπόν αυτο που απο τα πρωτοχριστιανικα έτη έλειπε απο την ημερομηνιακή εξίσωση της Β' Παρουσιας, ωστε να εχουμε μια πληρη ημερομηνια χωρις αλλη υποψηφιοτητα, ηταν το ακριβές έτος και μόνο. Μεχρι λοιπον να αποσαφηνιζοταν το έτος αναμεσα στα ελαχιστα πλεον πιθανα εναπομειναντα, (διοτι χρειαζομαστε και ολες τις αλλες σχετικές προφητειες των Αγίων να ισχυουν), ακομα και στην εποχη του Αγιου Νικοδημου, δεν γνωριζαμε ακριβως σε ποιο έτος, ενα Σαββατο προς Κυριακη 25 Μαρτιου θα βλέπαμε την επιστροφή του Κυρίου μας. Γνωριζαμε ομως απο αλλη προφητεια οτι μετα την συμπληρωση 7500 ετών απο Αδάμ, δηλαδή το 1992, θα αρχιζε η τελική φάση των εσχάτων.
Σε καθε περίπτωση δεν θα μπορουσε να κρατήσει πάνω από 100 έτη, διότι σε διαφορετική περίπτωση θα έπρεπε η εκαντονταετία να δηλωθεί αλλά και ο χρόνος θα ήταν περισσοτερος απο τον συνήθη χρόνο της τελευταιας γενιάς. Αυτη η πληροφορία υπήρχε για οποιον ερευνουσε την συνολικη ορθοδοξη παρακαταθηκη, αλλα η ερευνα της ήταν δύσκολη τους παλαιοτερους αιωνες λογω της μη αναπτυξης της επικοινωνιας, των μεταφορών και της ψηφιοποιησης της πληροφοριας.
Δεν υπήρχε η πληροφορια για την επιστροφη των Εβραιων στα εδάφη τους τοτε βεβαια, και καποιος θα μπορουσε να υποθέσει ότι ολα μπορουν να ξεκινήσουν απο το 1992 και έπειτα.
Η σημερινη κατασταση ομως δειχνει οτι πλεον τα υποψηφια ετη της Β'παρουσιας, που θα τηρουν ολα τα ημερομηνιακα στοιχεια οπως αποδωθηκαν απο τους Αγιους στο περασμα των αιώνων, έχουν περιοριστει σημαντικά. Οι Εβραιοι εφτιαξαν κρατος 44 έτη πριν από την συμπληρωση των 7500 ετών από Αδάμ. Ας αφήσουμε ομως τα παρωντα δεδομένα, διοτι η μαθηματική επιστημονικη προσεγγιση μας γινεται για να βγαλουμε πρωτιστως ενα πνευματικο συμπερασμα που θα μας βοηθησει στην αναλυση και κατανοηση των αγιοπατερικων λόγων που θα εξετασουμε στην συνέχεια.
Αυτο που εχει τεραστια πραγματικα σημασια και αποτελει κλειδι, ειναι η συνειδητοποιηση μιας συμπερασματικής πληροφοριας, που επιβεβαιωθηκε νωρις στην Χριστιανική Ιστορία απο Μεγαλους Αγιους. Αυτο βαζει κυριολεκτικα έμπρακτη ταφοπλακα σε αφελεστατες ερμηνειες περι του αδυνατον να γνωριζουμε την ημερα και την ώρα. Κατι περιεργο συμβαινει και αντιφατικο, αφου αυτο που ηταν απο νωρίς γνωστο, ήταν η πληροφορια της ημερας της εβδομαδος και της ώρας. Αυτο απο μονο του επρεπε να δειξει οτι δεν ειναι αδυνατον ή απαγορευμενο να γνωρισει η ανθρωποτητα περισσοτερα στο περασμα των αιωνων και ειδικα η τελευταια γενια. Παραλληλα οι λογοι του Χριστου και των Αγιων περι του κανεις δεν γνωριζει ηταν αληθινοι, αφου το ακριβές έτος ηταν αγνωστο, και πιθανον θα ξεκλειδωνε σε συνδιασμο με την επιστροφη των Εβραιων και αλλων σχετικων σημειων και προσθετων προφητειων που αποκαλυφθηκαν. Σιγουρα δε, θα γινοταν κατα την αναληψη εξουσιας απο τον αντιχριστο λογω των δηλωμενων ημερών της Αποκαλυψης. Δηλαδη, με αυτον τον τροπο ο Θεος επιβεβαιωσε την σκοπιμοτητα να κρατηθει κρυφη η ακριβη ημερομηνια για το μεγαλυτερο διαστημα στην ανθρωποτητα, αλλα και να δειξει ή υποψιασει για αυτη την εξαιρεση. Στους παρακατω λογους των Αγιων θα διαφανει παραπανω αυτη η σκοπιμοτητα του Υψίστου. Η κυριολεκτικη ερμηνια περι ημερας και ωρας εχει σιγουρα προβλημα, αφου το Μεσονυχτιο της Κυριακης χτυπαει ακριβως την ημερα και την ωρα και θρυματιζιε καθε τετοια ερμηνευτικη περιπτωση.
Εαν ο Θεος ηθελε οντως να το κανει πληρως αιφνιδιο για ολους αναιξερετως, θα φροντιζε να μην αποκαλυφθει η ημερα μεσω των αγιων λογισμων και νοητικων εκλαμψεων των Αγίων Του
Εαν ο Θεος ήθελε να δειξει οτι ανηκει αμετακλητως στα μυστικά τα απορρητα, δεν θα διερρεαν τοσα πολλα στοιχεια που περιορισαν σημαντικα τις εναπομεινατες ημερομηνιες.
Το οτι εδωσε σημεια αλλα και ακριβεις ημέρες που θα ειχαν σημασια μονο αφου ερχοταν το πληρωμα του καταλληλου χρονου, δειχνει την προθεση του.
Απο μαθηματικης αποψης, διαφαινεται μια προσπαθεια αποκαλυψης της ημερομηνιας και οχι αποκρυψη και απορρητο του Θεου. Με απλουστατα συλογιστικα μαθηματικα λοιπον, για να γινουν κατανοητα και απο οσους δεν εχουν το προνομιο να γνωριζουν φορμουλες και νομους πιθανοτητων και στατιστικής αναλυσης, θα κανουμε μια προσεγγιση.
Οταν με την αποκαλυψη της Κυριακής, τα 6/7 ή το 85% περιπου των υποψηφιων ημερών της ανθρωπινης ιστοριας φευγουν απο την εξίσωση και μικραινει το δειγμα, τοτε πως μπορουμε να ισχυριστουμε οτι ειναι αιωνιο και απαραβατο αποκρυφο του Θεου; Δινει κανεις πληροφοριες του συνδιασμου του χρηματοκιβωτιου του, λεγοντας τα 8 απο τα 10 νουμερα εαν δεν θελει να ανοιχτει ποτε αυτο; Εαν το κανει, δεν σημαινει οτι ειναι σιγουρος οτι μονο οσοι εχουν το κλειδι της κεντρικής εισοδου στο κτιριο, θα μπορεσουν να προσπαθησουν να το ανοιξουν; Αραγε δεν αφηνει ελπιδες περι ανοιγματος αυτού και σε καμια περιπτωση δεν υπονοει η ξεκαθαριζει το απαραβατο αυτου;
Δεν ειναι ομως μονο αυτό, εχουμε πλεον και περιορισμο στον μηνα, αλλά και στον αιώνα και χιλιετια κατα την διαρκεια της ιστοριας, αλλα και αυτης ακόμα της ημερομηνίας του Μαρτίου. Αυτο σημαινει οτι απομένει απο τον υπολογισμο στον συγκεκριμενο μήνα λιγότερο από το 2% των διαθέσιμων ημερομηνιών και εαν υπολογίσουμε την τελευταια εβδομαδα του Μαρτιου και μονο τοτε το δείγμα πεφτει στο 0.5%. Σε αυτο το ποσοστο δεν εχει υπολογιστεί ούτε ο συνδιασμός της ταυτισης της Κυριακης με την 25 Μαρτίου αλλά και ούτε η λιγοτερο απο εκατονταετία που προκυπτει απο τα χρόνια γύρω από 7500 μετα αδαμ , οπου εχει δωθει σαν σημειο έναρξης των γεγονοτων του τελους και συνδιαζονται με τον οικουμενισμο και την ληθη της Εκκλησιας στην συνειδηση των ανθρωπων σαν προσθετες επιβεβαιωσεις. Εαν συμπεριλαβουμε αυτες τις πληροφοριες και τον παρων χρονο, τοτε αυτο το ποσοστο γινεται πραγματικά υπερβολικα μικρο.
Στην σημερινη δε εποχη μας με την επιβεβαιωτικη συγκλιση τοσων σημειων και προφητειων για οσους γνωριζουν, πραγματικα μιλουμε πλεον για 2 η 3 το πολυ ημερομηνίες. H πλησιεστερη σε εμας έχει τις δραματικα μεγαλυτερες μαθηματικες πιθανοτητες απο τις συνολικες προφητικες συγκλισεις. Δεν μπορει καθε χρονια να ειναι υποψηφια διοτι πρεπει να συνδιαστει ημερα της εβδομαδος και πολυ συγκεκριμενες ημερομηνιες.

Σε αυτο ομως που θα σταθούμε ειναι οτι ακομα και το 2 ή το 0,5% είναι πληρως ανεπαρκεις ποσοστωσεις για να υποστηριξουν την αποψη οτι ο Θεος θελησε να κρατησει δια παντως κρυφη αυτη την ημερομηνια, καθως υπηρχαν αλλοι τροποι να το κανει εαν ισχυε. Οταν δινεις ενα αινιγμα και μαζι τρομερες βοηθειες για την λυση του, ειναι προφανες οτι επιθυμεις να βρεθει η λυση και να οχι να επιδειξεις το αδυνατον της λυσης. Με αυτο το συμπερασμα λοιπον στην ακρη του νου μας, ας μελετησουμε ειλικρινως και σε βαθος τα λογια Αγιων που διαστρεβλωνονται και παραμελουνται απο ανεπαρκεια και προχειροτητα.
Υπάρχει αντιφατική αυτοαναιρεση των Αγίων και Πατέρων;

Ελάχιστες ισως φορές υπήρξαν προσπαθειες επακριβους αντιπαραθεσης επιχειρηματων η διασαφηνισης ολων των ορθοξων πηγων, ωστε να βρεθει ο μεσος ορος των Αγιων Πατέρων για το θεολογουμενο αυτο θέμα, και πάντα με την αποψη η οποια θα συνδεεται απροβληματιστα με ολη την υπολοιπη ορθοδοξη θεολογια και δεν θα την ανατρεπει. Θα ξεκινήσουμε μια αναδρομή στην Πατερική θεολογία και ορθοδοξη γραμματεια περι των σχετικων με την αποψη αποψεων και πραξεων, οπου θα προσπαθησουμε αμεροληπτα να αντιπαραθέσουμε αυθεντικές πηγές και επιχειρηματα απο τις δυο πλευρές. Επειτα θα προστεθουν και συμπερασματα που παρα την οποια πιθανη υποκειμενικοτητα τους, θα στηριζονται σε μεγαλο ευρος πηγων και ορθοδοξης πνευματικοτητας, και αρα εξ ορισμου θα ειναι δυσκολοτερο να σφάλουν.
Ο σπουδαιοτερος ίσως Αγιος Πατέρας, οσον αφορα την υποστηριξη της πλευρας που υποστηριζει το διαχρονικά αγνωστο της ημερας και της ώρας και σχετικων απαγορευσεων, ειναι ο Κυριλλος Αλεξανδρειας, με την εξαιρεση του Μεγάλου Αθανασίου. Αντίθετα απο την αλλη πλευρά έχουμε Μεγάλους Αγιους και Πατέρες, Προφητη και Ευαγγελιστη Θεολόγο, με χρονολογικές πληροφορίες μεγάλης μαθηματικής σημασίας στους υπολογισμους, που θέτουν σε αμφιβολια την ερμηνεια περι της θέλησης του Θεου να αποκρυψει μονιμα και διαπαντως την αποκαλυψη της Ημερας. Ο Κοντινος μας χρονολογικα Αγιος Νικοδημος ο Αγιορειτης που συνοψιζει την πατερικη Σοφία, ειναι δεινος εκφραστης της χρονικης αποκάλυψης του συγκεκριμενου αιωνα-χιλιετια, μηνα, ημερομηνια, ημέρας και ωρας.

Αγ. Κύριλλος Αλεξανδρείας

Θα εξετάσουμε εκτενεστερα τα σχετικα σημεια της γραπτης παρακαταθηκης του συνολικα και οχι επιλεγμενα για να δωσουν βάρος στην μια μονο άποψη.

“Αλλα τον καιρο κανεις να μην τον πολυπραγμονει. Δεν ειναι δικη μας βεβαια γνωση να ξερουμε τους χρονους και τους καιρους τους οποιους ο Πατερας εθεσε στην εξουσια του. Και μην τολμησεις να αποσαφηνήσεις το ποτε αυτα θα γινουν. Απο την αλλη παλι, μην αδιαφορησεις. Αγρυπνειτε σας λεω, διοτι δεν ξερετε τι ωρα ο Υιος του ανθρωπου ερχεται. Αλλα επειδη μας εδωσε τα σημεια της συντελειας και επειδη αναμενουμε τον Χριστο , και για να μην πλανηθουμε απο το ψεμα του αντιχριστου, απο θεια προαιρεση κατ' οικονομια οι αποστολοι ερωτησαν τον αληθινο διδασκαλο ποτε θα γινουν αυτα και ποιο ειναι το σημειο της συντελειας των αιώνων.” 1 - Άγιος Κύριλλος Αλεξανδρείας.

Εαν απομονωσουμε τελειως μερικά απο τα παραπανω αποδωμένα λόγια, θα ανακαλυψουμε την μοναδική ίσως κατηγορηματική απαγορευση στο να αποφανθεί άνθρωπος στο ποτε αυτά της Δευτέρας Παρουσίας θα γίνουν. Οταν ομως θα γίνουν τα βασικά εσχατολογικά σημεία που έχει προειδοποιήσει ο Θεός, τοτε ας μην κοιμόμαστε όπως συνεχίζει ο Αγιος. Αξίζει να σημειώσουμε οτι δεν μιλάει εδώ για την ημέρα και την ώρα, αλλά για τους καιρούς ευρύτερα οπου θα συμβουν τα αποκαλυπτικά γεγονότα. Πράγματι, οι καιροι τους πρωτοχριστιανικους αιώνες για λογους Θεικής σκοπιμοτητος προς το συμφερον των ψυχών, ήταν αγνωστοι. Ηταν αγνωστο το ποτε οι εβραιοι θα εκαναν πάλι κράτος στα προγονικα εδάφη τους και θα συμπληρωνοταν ο καιρός των εθνών, σε συνδιασμό με την έκρηξη της επικοινωνιακης τεχνολογιας και των μεταφορών που διέδωσε το ευαγγελικο μηνυμα σε καθε μηκος και πλατος της γης οπου υπάρχουν στοιχειωδως μορφωμένες κοινότητες. Επίσης είναι χαρακτηριστικό, οτι το ψευδος του αντιχριστου στον μεγαλο αντιχριστιανικο πόλεμο που έχει ξεκινήσει έντονα τις τελευταιες δεκαετίες στον χριστιανοποιημενο κοσμο και την χριστιανικη Ευρώπη, με ταυτοχρονη συναμα και συνεχη εμφανιση της “σημαιας” του 666, εχει αφήσει τον χρονο της ιστορίας να αυτο-αποσαφηνιστεί. Δεν ισχυει λοιπον εμπρακτα στην εποχη μας η απαγορευση του Αγίου, εφοσον ειμαστε αρκετες δεκαετιες μετα απο το χρονικο σημειο που αναφέρεται. Ισχυε σαφέστατα η απαγορευση του Αγιου για την μεγαλυτερη διάρκεια της Ιστοριάς, εφόσον δεν μπορουσε κανεις να προβλεψει το ποια χρονιά η χρονιες θα εκπληρωθουν τα σημεια σε συνδιασμό. Ακομα και με ολα τα σχετικα και διαθεσιμα χρονολογικα στοιχεια που υπηρχαν τοτε, υπηρχε δυσκολια προσδιορισμου των καιρων και της ημερομηνίας. Θα μπορουσε αυτη η εποχή να κρατησει και επιπλέον εκατονταετίες η χιλιετίες τοτε, ειδικα επειδη δεν υπηρχε στην εξισωση υπολογισμου η γνωση μεταγενεστερων προφητικων οραμάτων περι αιωνα – χιλιετιας μετρημένης απο Αδαμ. Για το οτι δεν ισχυει γενικώς η απαγορευση της χρονικης ενασχολησης, αλλα αντιθετα η προτροπη για λεπτομερης εξέταση προς εξαγωγη συμπερασματων, φαινεται απο το “Τὸν δέ γε τεσσαρακονθήμερον ἀριθμὸν εἰς τὸν πεντάκις ὀκτὼ κατατεμὼν, χρήσιμον εὑρήσεις τῇ τοῦ καιροῦ σημασίᾳ,” και “Τῆς γὰρ ἀληθείας οἱ τύποι τὸ κάλλος ὠδίνουσιν.”2.

Συνεπως δεν χρειαζεται καν να υποθέσουμε οτι ο Αγιος ερχόταν σε έμπρακτη αντίθεση με άλλους Αγίους ή με δικά του λανθάνοντα λόγια, ωστε να αναζητησουμε τον αγιοπατερικο μεσο όρο και τις συμφωνίες3. Ειναι βέβαια γενικώς αξιοσημειωτο και παραξενευει οτι οι φαινομενικές απαγορευσεις αποσαφηνισης χρονων και καιρών δειχνουν φαινομενικη έμπρακτη ανακολουθια απο τα ιδια προσωπα. Χαρακτηριστικά το λέει άλλωστε σε εσχατολογικο πατερικο εργο ο ακαδημαικός κ.Ταμιωλάκης: "Ωστόσο, έχουμε περιπτώσεις Εκκλησιαστικών συγγραφέων που , ενώ καταδικάζουν απερίφραστα, την αναζήτηση του ακριβούς χρόνου της συντελείας, ..., εν συνεχεία, αυτοί οι ίδιοι επιχειρούν είτε να τον προβλέψουν με ακρίβεια είτε να τον υπολογίσουν έστω και κατά προσέγγισιν"4.

Ο ανωτερω συγραφέας στο συγκεκριμενο σημειο του αξιολογου εργου του, έχασε σε βαθος αναλυσης, οπως ομολογει γενικως για σημεια του εργου του. Στο συγκεκριμενο λημα αυτο που διαπιστωνει κανεις ειναι η τραβηγμενη έκφραση περι “απεριφραστης καταδίκης”, για την οποια διαφωνουμε απεριφραστα και την καταγγελουμε ως ερμηνευτικη παρερμηνεια. Θα επρεπε απο μονος του ο συγγραφεας να παραξενευτει παραπανω και να εισχωρησει στην Σοφια του Αγιου Πνευματος που λειτουργει μεσα απο τους Αγιους κυρίως. Μαλιστα δεν εχουμε ενα μονο γεγονος για να αποδοθει σε σφαλμα, αλλα επαναληψη του φαινομενου απο διαφορετικους ανθρωπους.
Πουθενα δεν διαφανηκε ρητη και σαφη απαγορευση, αλλα ακομα και να υπηρχε για μερικους, η εμπρακτη αναιρεση της θα επρεπε να μετριασει την βαρυγδουπη εκφραση περι καταδικης.
Δεν προσπαθουμε να ειμαστε αρεστοι στους συγχρονους εκκλησιαστικους ταγους και θεολογους περισσοτερο απο το να υπηρετησουμε την αμεροληπτη Αληθεια του Θεου. Δεν θα βγαλουμε δηλαδη
προβληματικους τους Αγιους για να εξυπηρετησουμε την παρουσα διαστρεβλωμενη αντιληψη που επικρατει στην εποχη μας επι του θεολογουμενου θεματος. Ειναι και αυτο μια απορροια της ευρυτερης πνευματικης εκπτωσης σχεδων ολων μας σε σχεση με το ιδεατο και την ανωθεν κληση μας.
Επρεπε ομως να αναλυθει περισσοτερο σε βαθος αυτη του η μερικώς σωστη παρατηρηση και οχι να βγουν συμπερασματα επιφανειακα, για να συμφωνησουμε απλως με την επικρατουσα αντιληψη. Αυτο που ειναι ανεπιτρεπτο ειναι η αποφυγή παραθέσεων ολων των σημειων οπου πιθανως εντοπισε η επρεπε να εντοπισει. Συγκεκριμενα τα περι της αποσαφηνησης της Κυριακής ημέρας ως η ημερα της Β΄παρουσιας και του μεσονυκτιου ως η ωρα της Β' παρουσιας. Αβίαστα αυτο και μονο εμπρακτα προβληματιζει και ανατρεπει τις κυριολεκτικες ερμηνειες περι της ημερας και ωρας.

Βάζοντας ομως τα πραγματα στο σωστο πλαισιο και γνωρίζοντας περι της λανθάνουσας γνωσης δια του Αγιου Πνευματος, που ενυπαρχει στα θεοφώτιστα κειμενα, θα δουμε οτι δεν ειναι καν ακριβώς έτσι. Δεν μπορουμε αποκομένα να μην λάβουμε υποψην τις ευρυτερες συνθηκες των αγιοπατερικών λογων. Ετσι ο παραπανω συγραφεας και αγιοπατερικος ερευνητης της εσχατολογιας, σωστά συμφωνει σε αλλο σημειο του έργου του, οτι θα πρεπει να γινεται διάκριση και συσχετισμος στις ερμηνειες, και να λαμβανονται υποψην οι διαφοροι παραμετροι του συγραφεα, οπως η γλωσσα της εποχης, οι σκοπιμοτητες και το ευρυτερο θεμα, η εποχη, η κυριολεκτικη η μη ερμηνεια η ο συνδιασμος τους σε συναρτηση με το πνευματικο νοημα και αλλα5. Ειναι διαστροφη να δινουμε συμβουλες μονιμης διαχρονικής εφαρμογής σε θέματα που απτονται του ασταματητα κυλιομενου και μελλοντικως καταργουμενου χρονου.

Ας δουμε λοιπον μερικα αλλα σημεια των λογων του Αγιου Κυριλλου που δημιουργουν αυτη την διφορουμενη εντυπωση. Ο Αγιος Κυριλλος μπορει να μην ειπε κυριολεκτικά οτι η Β' παρουσια θα γινει Κυριακή οπως επραξαν αλλοι αγιοι, αλλα παρατηρησε και είπε κατι μοναδικο περι αυτής, δινοντας στην ουσια την πνευματική εξηγηση6 του γιατι θα γινει την 8η, την Κυριακη ο ερχομος του Κυριου. Ετσι λοιπον η συχνοτητα της εμφανισης στους μαθητες την Κυριακη μετα την ανασταση, την ογδοη ημερα, ειναι και ο πνευματικος λογος που ακολουθειται στην Εκκλησια οι συναξεις και οι συνοδοι. Η εμφανιση του Κυριου προσδιοριζεται χρονικά και με σαφη ακολουθία και τυπο, με την 8η ημερα7, την Κυριακή. Επισημαινεται η σημασια των διαστηματων και χρονικών επαναληψεων στην Αγια γραφή, αλλα και η αρχη της νεας κτισης με την νικη του θανατου8 συνδεεται με αυτη: “καὶ προσοίσει κατὰ τὴν ὀγδόην ἡμέραν, του τέστι μετὰ τὸν ἔννομον σαββατισμόν. Οὗτος γάρ ἐστι τῆς τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν παρουσίας ὁ καιρός” και “ ἀρχὴν δὲ ἡμῖν Κυριακῶν εἰσφέρουσα χρόνων, ἐν οἷς γέγονε τὰ πάντα καινά”9. Αν και πνευματικα 'τα παντα καινουργια' ενοειται ως η της Χαριτος περιοδος με την ευκαιρια της εσωτερικης ανακαινισης του ανθρωπου εν Χριστώ, παρολαυτα η νεα γη και ουρανος που θα γινουν κυριολεκτικα καινουργια ειναι στην Β'παρουσια, το ιδιο και η επιβλητικη εμφανιση του Κυριου. Συνεπως οι συνειρμοι ειναι ευκολοι, αλλα και επιβεβαιωνονται και απο αλλους Αγιους Πατέρες. Σε αλλο σημειο στην γραπτη παρακαταθηκη του μπορουμε να παρατηρησουμε την ομολογια του: “καὶ τὴν ὀγδόην τυχὸν μυστικώτερον ὑποφαίνων ὁ Κυρίος, προσηγόρευσεν ἡμέραν συντελείας”10, της Κυριακής δηλαδη. Το ποια ακριβως Κυριακη θα γινει βεβαια, τοτε ηταν γνωστο μονο στην Θεοτητα και οι ακριβεις χρονοι ηταν κατα τροπον τινα κρυμενοι, μεχρι πραγματοποιησεως των σχετικών προφητειων, των προσδιορισμενων σημειων11 του τελους δηλαδη: “οὐδαμῶς ..γνῶναι πρὸ πείρας τοῦ παθεῖν δυνήσεται”10. Εδώ ξεκαθαριζεται οτι δεν υπάρχει διαχρονική απαγορευση, αλλα χρονικος περιορισμος ολων των γενεων εκτος της τελευταιας. Βιώνοντας τα σημεια και λαμβανοντας συνολικη θεικη βοηθεια, οπως προφητευτηκε και στον Δανιηλ, θα κατανοήσει η εσχατη γενεα των πιστών τις χρονικες λεπτομέρειες. Επιπλεον επιβεβαιωση12 για αυτον τον διαχωρισμο θα αναλυθει παρακατω.
Ο Θεος δινει σημασια στους αριθμους και τις ακολουθίες τους και αυτο επισημαινεται απο τον Αγιο, ο οποιος συνδεει την ιδιοτητα του Χριστου με αυτη την ακολουθία: “ ἀλλ' ὅτι μεθ' ἡμέρας ὀκτὼ, καὶ τοῦτο συνηγμένοις. τὸ γὰρ εἰς οἶκον ἕνα συγκεκομίσθαι τοὺς πάντας, τί ἂν εἴη ἕτερον παρὰ τοῦτο; οὐκοῦν ἐκεῖνό φαμεν διὰ τὴν ἀκριβῆ ταύτην καὶ ἀξιάγαστον ἐπιτήρησιν, ὅτι τῶν συνελεύσεων, ἤτοι συνάξεων, τῶν ἐφ' ἑαυτῷ τὸν καιρὸν φανερὸν ἡμῖν ἐτίθει καὶ διὰ τοῦτο Χριστός” 9. Με αλλα λογια εαν δεν έρθει με ακριβεια την ογδοη ημερα στην πνευματικη συναξη της αορατου Εκκλησιας του, οπως μας κανει φανερο τον καιρο, τοτε δεν ειναι Χριστος. Το νοημα που απορρεει απο τα λογια του Αγιου και του Πνευματος που τον φωτιζε, ειναι σε πληρη αρμονια επι του ιδιου θέματος, με αλλους πνευματοφορους Πατέρες.

Μερικοι επιπολαιοι μελετητες βρισκοντας αλλα λογια του Αγίου μιλουν για την απορρητη σοφια και τα “βάθη τοῦ Κυρίου.”13. Μαλιστα στην ιδια παραγραφο αναφαιρεται και το “ακομα και με την κληση για υιοθεσια εκ Θεου ο ανθρωπος και με την αναδειξη του σε νεο υιο του Θεου, να μην ζηταει τὰ ὑπὲρ φύσιν”. Σχηματιζεται έτσι όντως η σκεψη περι του αδύνατου της αποκτησης αυτης της γνωσης14, οπότε και προκυπτει στο νου τους και η θεωρεια της απαγορευμενης γνωσης, στα προτυπα του ξυλου του παραδείσου. Φυσικά δεν ειναι έτσι, διοτι η λυση ξεκιναει απο αυτη την ιδια παραγραφο, οταν δεν απομονωθεί, αλλα εξεταστεί συνολικά: “μὴ ἀπαγορεύσας τὴν ἐξήγησιν ὡς ἠβούλοντο μαθεῖν, δόξῃ πως λυπεῖν τοὺς γνησιεύοντας, ἐπεσκιασμένως..”, δηλαδή ο Κύριος δεν απαγορευσε την γνωση για να μην τους λυπησει15,αλλα με πλαγιο τρόπο τους εδωσε καλυμενα να καταλαβουν οτι δεν ηταν γνωση για αυτους και αυτο ισχυε τοτε για το συμφερον16 της ανθρωποτητος. Η ευρυτερη και μετεπειτα γνωση για την ανθρωποτητα δεν ηταν σε σε καμια περιπτωση απαγορευμενη, γιατι ακριβως δεν τους το δηλωσε πληρως ο Θεος ως τετοιο. Ηταν απλα ασυμφορο να ειπωθει με ακριβεια κατι τετοιο τοτε, οπως και ηταν σε ολη σχεδον την διαρκεια της Ιστοριας. Αντιθετα καλυμενα τους εδειξε οτι γνωριζε με ακριβεια τα γεγονοτα11πριν την συντελεια, τα οποια θα σηματοδοτουσαν την εναρξη της περιοδου του τελους και της τελευταιας γενεας17. Οι μαθητες τοτε μπορει να εντυπωσιαστηκαν, αλλα δεν καταλαβαν πληρως το νοημα των λογων και το κρυφο νοημα του18. Η διαθεση του Θεου να αποκαλυψει, σε συγκεκριμενο χρονο μεσα στην ιστορια, περισσοτερη πληροφορια περι του τελους και της κρυμμενης τοτε ημέρας, διαφενεται οχι μονο απο τον Προφήτη Δανιηλ και την Αποκαλυψη αλλα και απο την ιδια την αποκρυψη με μελλοντικο γεγονος και αδιαμφισβητητα σημεια11 για τους ειλικρινεις, που θα σηματοδοτουσαν την αντιστροφη μετρηση. Επίσης ο διαχωρισμος αυτος φαινεται στο αγιογραφικο χωρίο19: “..Αλλά σεις, αδελφοί, δεν είσθε εν σκότει, ώστε η ημέρα να σας καταφθάση ως κλέπτης “. Οι αληθινοι πιστοι διωκομενοι του αντιχριστου και οι συγχρονοι τους θα γνωριζουν αργα η γρηγορα την ημερα, ασχετα εαν δεν καταφερουν να την φτασουν εν ζωη.
Στην ιδια γενια, για την μεγαλη πλειοψηφια του κοσμου, η ημερα οντως θα ερθει ως κλεπτης.
Εαν η αληθινη βουληση του Θεου ηταν να κρατησει απολυτως κρυφη και ξαφνικη την ημερα της Β' Παρουσιας, τότε δεν θα έδινε τους προσδιορισμους που θα ειχαν ισχυ και αξια για την τελικη γενεα: “λόγους· τοὺς δὲ περὶ συντελείας τοῦ παρόντος αἰῶνος ὑφαίνει“18.
Ο ιδιος Αγιος μας τονιζει αυτη ακριβώς την μη σταθερη βουλη του Θεου ως προς τον χρονο της ανθρωπινης ιστοριας και την σχεση της αρχικά ασαφούς εκαστοτε προφητικης αποκαλυψης σε μεταγενεστερες γεννεες. “ θησαυρὸς βασιλέως ἐν καιρῷ προβληθείη τὰ προειρημένα ἐξ ἀποκρύφου τῆς πρότερον ἀσαφείας, εἰς τοὐμφανὲς διὰ τῆς σαφηνείας, ἀποκαλυπτόμενα. Οὕτω δὴ προϋποκινήσας αὐτοὺς διὰ τῶν νομικῶν καὶ προφητικῶν Γραμμάτων, μετὰ ταῦτα ἐμφανέστερον ἤδη καθίστησιν ἑαυτὸν” 12

Σε άλλο σημειο ο Αγιος αναφέρει οτι απο τις κολασεις μενουν μακρυα αυτοί που δοκιμαζουν συνεχεια τον καιρο της Δευτερας παρουσιας , που την αναμένουν, την ψαχνουν και την ερευνουν.
Διοτι αυτοί συμετεχουν στο μυστηριο της ενωσης με το Θειο και για αυτους δεν ειναι τοσο εξαφνο, δεν αγνουν.
“ούτων ἔσονται μακρὰν οἱ τὸν τῆς Χριστοῦ παρουσίας καιρὸν δοκιμάζοντες καὶ τὸ ἐπ' αὐτῷ μυστήριον οὐκ ἠγνοηκότες”[1323]
Δεν ισχυει το αγνωστο για ολους και δεν αποκλειεται καθολου να ειναι η να γινει γνωστή η ημερα.

Φυσικα ο ιδιος ο Αγιος συνεισφερε και στον περιορισμο του προσδιορισμού της ώρας, και το έκανε ισως και μη συνειδητοποιώντας το, βασιζομενος και επιβεβαιωνοντας τα λογια του Προφ. Ζαχαρία: “ἐν καιρῷ νυκτὸς φῶς ἔσται πάλιν τὸ διὰ Χριστοῦ καὶ καταστράψει τὴν ὑπ' οὐρανὸν, ἀνῃρημένου παντελῶς τοῦ σκότους”20. Το οτι η Καινη διαθήκη συμφωνεί με αυτην την ρηση και επιπλεον επιβεβαιωθηκε πληρως ερμηνευτικα και κυριολεκτικα απο αλλους Αγιους, ειναι γεγονος αδιαμφησβήτητο οπως θα δουμε και στην συνεχεια.

Ματθ. 25:6 μέσης δὲ νυκτὸς κραυγὴ γέγονεν· ἰδοὺ ὁ νυμφίος ἔρχεται, ἐξέρχεσθε εἰς ἀπάντησιν αὐτοῦ.

Η σκοπιμοτητα της παρακινησης για ενασχολυνση και εμβαθυνση του ποιμνιου ειναι επίσης εμφανής. Τιποτα δεν ειναι “παρὰ Θεοῦ μάταιον”, αλλα ολα εχουν την σκοπιμοτητα τους στα Ιερα κειμενα12. Και εδω η σκοπιμοτητα της αποκρυψης για ολες τις γενιες εκτος της τελευταιας ειναι αφενος για τηρηθει η ταξις και να αποφευχθουν οι πλανες η και η αδιαφορια που θα προεκυπταν: “ἡ ἐσχάτη ἡμέρα, ἣν ἀγνοεῖν ἔφησεν οἰκονομικῶς, ἀποσώζων πάλιν τῇ ἀνθρωπότητι τὴν αὐτῇ πρέπουσαν τάξιν”21.. Αντιθετα, υπαρχει η παρακινηση απο τον Αγιο να εξεταζουμε τον χρόνο κατα παραγγελια του Κυριου, κρατωντας σε υψηλη κατασταση την ετοιμοτητα μας: “ Ἐν ταῖς τοῦ Σωτῆρος φωναῖς ἀνάγκη τὸν χρόνον ἐξετάζεσθαι, καθ' ὃν εἴρηται παρ' αὐτοῦ· οὕτω γὰρ τὸ πλανᾶσθαι διαφευξόμεθα”21. Αυτο θα πρεπει να ειναι επαρκές για να σταματήσει η αφελή επιχειρηματολογια περι της μη ενασχολησης με τον χρονο και τους καιρους.

Θα ηταν ωφελιμο επισης να ενταχθουν τα σχετικα λογια του22, 23, 24στο ευρυτερο απολογητικο πλαισιο του Αγίου έναντι των αιρετικών, οπου και με τις σχετικες εξηγησεις25,26αντέκρουε συχνα τα ανοητα επιχειρηματα τους. Το βασικο κινητρο του δηλαδη δεν ηταν να απαγορευσει την ενασχοληση με την ημερομηνια δια παντως, οπως γινεται με τις διδασκαλίες εναντι της αμαρτιας, αλλα να προφυλάξει κατ' οικονομίαν τοσο τις οποιες πλανες θα δημιουργουντουσαν τοτε απο ψευδοπροφητες, οσο και να απολογηθει για τις επιθεσεις στις δυο φυσεις του Χριστου. Το αδυνατον της μελλοντικης προγνωσεως της ανθρωπινης φύσεως τονίζεται, αλλα δεν καθισταται απαγορευτικο στην ορθοδοξη θεολογια, αφου υπάρχει η συνεργια του Αγιου πνευματος που ενδυναμωνει και φωτιζει μετα απροσιτου γνωσεως τον ανθρωπο. Το προφητικο και προορατικό χάρισμα27 ειναι το κατ' εξοχήν χαρισμα του Αγιου Πνευματος και δινεται καθολη την ανθρωπινη Ιστορια28. Δεν εχουμε δει καμια ρητη δηλωση ή καλυτερα διδασκαλια Αγιου οτι αποκλειεται να βρεθει ποτε η Β' Παρουσία, όπου άλλωστε δεν θα συμφωνούσε με σωρεία άλλων στοιχείων περι του αντιθέτου. Ειναι σφάλμα να απομονωνται φρασεις και νοηματα, να μην λαμβανεται υποψην το χρονικο πλαισιο και η σκοπιμοτητα του, διοτι διαστρεφεται η συνολικη εικονα και αληθεια. Στα λογια του Αγιου διαχωριζεται σαφως και δηλωνεται η αδυναμια της ανθρωπινου φυσεως. Χωρις την Θεια αποκαλυψη δεν μπορει η ανθρωπινη φυση ουτε να γνωριζει αλλα ουτε και να ερμηνευει. Δεν απαγορευει ο Αγιος την περαιτερω μελλοντικη Αποκαλυψη εκ της Αγιας Τριαδος στο πληρωμα της Εκκλησιας, δεν καθιστα σαφες οτι προκειται για απαγορευμενη γνωση και πληρως επιβλαβης σε ανθρωπο. Η προχειροτητα που πολλοι ερμηνευτες υποθετουν το αδυνατο αυτης της γνωσης ειναι καταστροφικη, και αντιτιθεται στον αιωνια διαφαινομενο θεικο προσχεδιασμο. Επισης ειναι αληθες το κυριολεκτικο μερος των λογων του και αφορουσε πολλες γενεες, αφου δεν υπηρχε καμια σαφηνεια περι της μεσης του 7-8 ου αιωνα τοτε, αλλα και κανεις δεν μπορουσε να προβλεψει ακριβως ποτε θα εκανε κρατος το Ισραηλ για να αρχισει η αντιστροφη μετρηση των ημερων εκεινων.

Εξηγηθηκε κατα δυναμη χρησιμοποιώντας λογια του ιδιου Αγιου και μονο, το συνθετικο νοημα των σχετικων λογων του κατα συναφεια. Πιστευουμε οτι δυσκολα θα διαφωνησει καποιος τεκμηριωμενα για την σωστη τοποθέτηση και ερμηνευτικη σημασια τους. Λογω της θεικης σκοπιμοτητος που εξηγήθηκε, οι ανθρωποι της εποχης του δεν γνωριζαν και δεν επρεπε να γνωρισουν το ποτε θα γινει η Β ' παρουσια. Ειδικα για την εποχη μας διαφανηκε η ξεχωριστη αντιμετωπιση του Θεου για την αμαρτωλη γενια μας οπου και θα δημιουργηθουν και μερικοι απο τους μεγιστους των Αγιων. Γινεται σαφης εμμεσος δηλωσις περι της κατωτεροτητος και αγνοιας των ανθρωπων σε συνδιασμο με την ανθρωπινη φυση του Θεανθρωπου. Αυτο δεν σημαινει ομως απαγορευση ρητη αυτης γνωσης στο μελλον για ολους τους ανθρωπους. Φυσικα υπάρχει θεολογια στην εκκλησια μας που ριχνει λιγο περισσοτερο φως σε μεχρι προτεινος μυστηρια ή ασαφήνιστα. Οπως ηταν η διδασκαλια περι του τροπου της αιωνιας κρισης του Αγιου Συμεών, μεσω αντιπαραθεσης ανθρωπινων πλασματων29. Αυτη δεν ηταν γνωστη τα πρωτοχριστιανικα χρονια, ουτε συμπεριληφθηκε σε οικουμενικες συνοδικες αποφασεις. Αυτο ειναι αποδεχτο και δεν αμφισβητηθηκε σαν αιρετικη αποψη, παρολο που η κυριολεκτικη ερμηνεια αναφερει οτι ο Ιησους Χριστος θα ειναι ο κριτης και οχι αλλος ανθρωπος. Αυτο που δυσκολευονται εμπρακτα να εμπεδωσουν οι σημερινοι πιστοι ειναι η δραση του Θεου μεσα απο Αγιους και υποψηφιους παραδεισενιους ανθρωπους, οπου θεωρειται οτι ειναι ο Ιδιος ο Θεος που δρα προς το συμφερον της εκκλησιαστικης του Κιβωτου. Κατα την ιδια λογικη μπορουμε να πουμε οτι μονος ο Θεος προεβλεψε και ηξερε εξ αρχης την ημερα και την ώρα, και οταν εκεινος ηθελε η θα θέλει μπορει να την αποκαλυψει στους ανθρωπους οπου θα τους αφορα. Ακόμα και ετσι, η προσωπικη Β' Παρουσια του καθενος μας παραμενει κατα κανονα αγνωστη. Η εκγρηγορση ομως των αγωνιστων της εποχης του αντιχριστου και η πολεμικη τους ετοιμοτητα θα αυξηθει προς το συμφερον τους. Συνεπως υπάρχει οντως σπουδαιος και πληρως εναρμονισμενος λογος, για τον οποιο ο Θεος οφειλε να αποκαλυψει μονο στην τελευταια γενια τις λεπτομερειες, και αντιθετα να τις κρατησει κρυφες απο ολους τους υπολοιπους. Τα ψυχικα συμφεροντα στις δυο περιπτωσεις στο θεμα ηταν αντιθετα.

Βιβλιογραφία
1: "ἀλλὰ τὸν καιρὸν μηδεὶς πολυπραγμονείτω. οὐ γὰρ ὑμῶν, φησίν, ἐστὶ γνῶναι χρόνους ἢ καιρούς, οὓς ἔθετο ὁ πατὴρ ἐν τῇ ἰδίᾳ ἐξουσίᾳ. καὶ μὴ τολμήσῃς ἀποφήνασθαι τὸ πότε ταῦτα γίνεται, μήτε πάλιν ὕπτιος κοιμηθῇς. ἀγρυπνεῖτε γάρ φησιν, ὅτι ᾗ ὥρᾳ οὐ δοκεῖτε ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἔρχεται. Ἀλλ' ἐπειδὴ ἔδει ἡμᾶς γνῶναι τῆς συντελείας τὰ σημεῖα καὶ ἐπειδὴ Χριστὸν προσδοκῶμεν, ἵνα μὴ ἀποθάνωμεν ἀπατηθέντες καὶ ὑπὸ τοῦ ψευδοῦς Ἀντιχρίστου πλανηθῶμεν, θείᾳ προαιρέσει κινηθέντες κατ' οἰκονομίαν οἱ ἀπόστολοι προσέρχονται τῷ ἀληθινῷ διδασκάλῳ καί φασιν· εἰπὲ ἡμῖν, πότε ταῦτα ἔσται, καὶ τί τὸ σημεῖον τῆς σῆς παρουσίας καὶ τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος. προσδοκῶμέν σε πάλιν ἐρχόμενον, ἀλλ' ὁ σατανᾶς μετασχηματίζεται εἰς ἄγγελον φωτός.", --Άγ.Κύριλλος Α΄ Ιεροσολύμων. Κατήχησις Φωτιζομένων ΙΕ',Δ',( P.G. 33, 876) & (Ε.Π.Ε 2 ,126),
2: "Τὸν δέ γε τεσσαρακονθήμερον ἀριθμὸν εἰς τὸν πεντάκις ὀκτὼ κατατεμὼν, χρήσιμον εὑρήσεις τῇ τοῦ καιροῦ σημασίᾳ, τὸν πέντε καὶ τὸν ὀκτὼ, ἐπιδεδήμηκε γὰρ ὁ Μονογενὴς ἐν πέμπτῳ καιρῷ, κατά γε τὴν Εὐαγγελικὴν παραβολήν· Ἐμισθοῦτο γάρ τις εἰς τὸν ἀμπελῶνα τοὺς ἐργάτας· ἐξελθὼν δὲ περὶ τὴν ὥραν πρώτην, τρίτην τε καὶ ἕκτην, καὶ ἐννάτην καὶ ἑνδεκάτην· ἐγήγερται δὲ κατὰ τὴν ὀγδόην, τοῦ θανάτου καταλύσας τὸ κράτος, καὶ τῆς ἐπεισάκτου φθορᾶς τὴν μητέρα συνδιολλὺς αὐτῷ, τοῦτ' ἔστιν, ἁμαρτίαν, ἧς ἀνῃρημένης, ἀργεῖν ἀνάγκη καὶ μάστιγας, καὶ τὰς δι' αὐτὴν ποινὰς καὶ κολάσεις. Οὐκ ἐᾷ τοιγαροῦν ὁ νόμος ὑπερτρέχειν ἔτι τὴν μάστιγα τὸν τεσσαρακοστὸν ἀριθμὸν, μέχρι τῆς Χριστοῦ παρουσίας καὶ οἱονεί πως ἱστὰς τὰ κολαστήρια, καὶ τὸν τῆς ἀφέσεως κατασημαίνων καιρόν. Τῆς γὰρ ἀληθείας οἱ τύποι τὸ κάλλος ὠδίνουσιν.", --Αγ. Κύριλλος Αλεξανδρείας (P.G 68,573),
3: “Ενώ δεν δεχόμαστε το αλάθητο κάποιου Πατέρα της Εκκλησίας, όσο σημαντικός και αν είναι αυτός, κηρύττουμε το αλάθητο της συμφωνίας των Πατέρων (consensus Patrum)....", Η διδασκαλία των Πατέρων της Εκκλησίας για τον αντίχριστο, σελ.56), Διδακτ.Διατριβή - Βασ. Ταμιωλάκη, 2012, Εκδ. Λυδία ,
4: "Ωστόσο, έχουμε περιπτώσεις Εκκλησιαστικών συγγραφέων που , ενώ καταδικάζουν απερίφραστα, την αναζήτηση του ακριβούς χρόνου της συντελείας, ..., εν συνεχεία, αυτοί οι ίδιοι επιχειρούν είτε να τον προβλέψουν με ακρίβεια είτε να τον υπολογίσουν έστω και κατά προσέγγισιν", Η διδασκαλία των Πατέρων της Εκκλησίας για τον αντίχριστο, σελ. 238 ), Διδακτ.Διατριβή - Βασ. Ταμιωλάκη, 2012, Εκδ. Λυδία ,
5: “..ερμηνείες ...που συνέγραψαν οι Πατέρες..στην εποχή του συγγραφέως, σε άλλη εποχή και τους έσχατους χρόνους”, “Κάποιο χωρίο μπορεί να ερμηνεύεται μόνο αλληγορικά,...μόνο κυριολεκτικά και κάποιο τρίτο μπορεί να ερμηνεύεται και κυριολεκτικά και αλληγορικά.”, Η διδασκαλία των Πατέρων της Εκκλησίας για τον αντίχριστο, σελ.89-90 ), Διδακτ.Διατριβή - Βασ. Ταμιωλάκη, 2012, Εκδ. Λυδία ,
6: "κέχρηται δὲ λόγῳ τῷ διὰ γλώττης αὐτῷ καὶ συνήθει πάλιν, καὶ τὸ τῆς εἰρήνης ἀγαθὸν σεμνὴν ἐποιήσατο πρόσρησιν εἰς τύπον ἡμέτερον, καθάπερ ἤδη προείπομεν. καταπλαγείη δ' ἄν τις εἰκότως καὶ τὴν ἐν τούτοις ἀκρίβειαν, φημὶ δὴ τοῖς προκειμένοις. ἀκριβὴς γὰρ οὕτω γέγονεν ἡ ἐπιτήρησις τῷ τὸ βιβλίον συντεθεικότι, καὶ σπουδαιοτάτην οὕτως ἐποιήσατο τὴν ἐπιτήρησιν, ὡς μὴ ἁπλῶς εἰπεῖν ὅτι πεφανέρωκεν ἑαυτὸν ὁ Χριστὸς, τοῖς ἁγίοις δὲ δηλονότι μαθηταῖς, ἀλλ' ὅτι μεθ' ἡμέρας ὀκτὼ, καὶ τοῦτο συνηγμένοις. τὸ γὰρ εἰς οἶκον ἕνα συγκεκομίσθαι τοὺς πάντας, τί ἂν εἴη ἕτερον παρὰ τοῦτο; οὐκοῦν ἐκεῖνό φαμεν διὰ τὴν ἀκριβῆ ταύτην καὶ ἀξιάγαστον ἐπιτήρησιν, ὅτι τῶν συνελεύσεων, ἤτοι συνάξεων, τῶν ἐφ' ἑαυτῷ τὸν καιρὸν φανερὸν ἡμῖν ἐτίθει καὶ διὰ τοῦτο Χριστός. ἐπιφοιτᾷ γὰρ πάντως καὶ τρόπον τινὰ συναυλίζεται τοῖς δι' αὐτὸν συνηγμένοις, κατὰ τὴν ὀγδόην μάλιστα, τουτέστι τὴν κυριακήν· ἀναλογισώμεθα γὰρ, εἰ δοκεῖ· ποτὲ μὲν ὤφθη τοῖς ἑτέροις μαθηταῖς, ποτὲ δὲ αὖ πάλιν αὐτοῖς ἐπιφαίνεται παρόντος Θωμᾶ. γέγραπται τοίνυν ἐν τοῖς ὀπίσω βραχύ "Οὔσης οὖν ὀψίας τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ τῇ μιᾷ τῶν σαββάτων, "καὶ τῶν θυρῶν κεκλεισμένων, ἔστη εἰς τὸ μέσον." σύνες δὴ οὖν ὅπως τῇ μιᾷ τῶν σαββάτων, τουτέστι, τῇ τῶν σαββάτων κυριακῇ συνηγμένοις ἐφάνη τοῖς μαθηταῖς, καὶ πάλιν οὐδὲν ἧττον κατὰ τὴν ἑξῆς ὀγδόην ἐπιλάμψας ὁρᾶται. οὐ γὰρ ἐπειδήπερ εἴρηκε μεθ' ἡμέρας ὀκτὼ, τὴν ἐννάτην αὐτὸν σημαίνειν ὑποληψόμεθα, συμπεριλαβὼν δὲ τῷ ἀριθμῷ καὶ αὐτὴν τὴν ὀγδόην, καθ' ἣν ἐπεφάνη, τὰ τοιαῦτά φησιν. Εὐλογώτατα τοιγαροῦν τὰς ἁγίας συνόδους ἐν ταῖς ἐκκλησίαις ποιούμεθα κατὰ τὴν ὀγδόην. καὶ εἰ χρή τι καὶ μυστικώτερον εἰπεῖν, διὰ τὴν τῶν νοημάτων ἀπαραίτητον χρείαν, ἀποκλείομεν μὲν τὰς θύρας, ἐπιφοιτᾷ δὲ καὶ ἐπιφαίνεται πᾶσιν ἡμῖν ὁ Χριστὸς, ἀοράτως τε καὶ ὁρατῶς· ἀοράτως μὲν ὡς Θεὸς, ὁρατῶς δὲ πάλιν ἐν σώματι.", --Αγ. Κύριλλος Αλεξανδρείας (P.G 3,144-145), --ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΕΙΣ ΤΟ ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ,
7: "ἡ δὲ ὀγδόη τῆς ὑπὲρ φύσιν καὶ χρόνον ὑποδηλοῖ καταστάσεως τὸν τρόπον", --Αγ. Κύριλλος Αλεξανδρείας (P.G. 77, 1201),
8: "ὅτι σύνηθες τῇ θείᾳ Γραφῇ, τοῦ παρόντος καὶ ἐνεστηκότος αἰῶνος τὸ σύμπαν διάστημα παρομοιοῦν ἑβδομάδι, διὰ τὴν εἰς τὸ ἀπαρχῆς τῶν ἡμερῶν ἀνακύκλωσιν; πέρας γὰρ ἑβδομάδος, τὸ Σάββατον, καὶ γείτων εὐθὺς ἡ ὀγδόη, νέαν ἡμῖν ὥσπερ αἰῶνος ἀρχὴν εἰσκομίσουσα, διὰ τῆς ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ. {ΠΑΛΛ.} Μεμνήσομαι. {ΚΥΡ.} Ἐπιδεδήμηκε τοίνυν κατὰ τὰς Γραφὰς, ἐπὶ συντελείᾳ τοῦ παρόντος αἰῶνος, καὶ οἱονεί πως ἐν Σαββάτῳ Χριστὸς, ὅτε καὶ ἀνῆκεν ἅπαντας,", --Αγ. Κύριλλος Αλεξανδρείας (P.G 68,569),
9: Προσοίσει δὲ ἡμᾶς ὁ διὰ τῆς πίστεως ἀναγεννήσας Χριστὸς, ἑαυτὸν ὑπὲρ ἡμῶν θυσίαν ἀναφέρων τῷ Πατρί· καὶ προσοίσει κατὰ τὴν ὀγδόην ἡμέραν, του τέστι μετὰ τὸν ἔννομον σαββατισμόν. Οὗτος γάρ ἐστι τῆς τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν παρουσίας ὁ καιρός· ἐπεὶ καὶ τέλος νόμου καὶ προφητῶν ὁ Χριστός. Διὰ ταύτην, οἶμαι, τὴν αἰτίαν, μᾶλλον δὲ ἀκριβέστερον εἰπεῖν, ἡ ὀγδόη, παρ' ἡμῖν Κυριακὴ κατωνόμασται, ὡς εἰς τέλος μὲν ἤδη τὸν τοῦ νόμου καιρὸν κατα κλείουσα· ἀρχὴν δὲ ἡμῖν Κυριακῶν εἰσφέρουσα χρόνων, ἐν οἷς γέγονε τὰ πάντα καινά, --Αγ. Κύριλλος Αλεξανδρείας (P.G. 77, 520),
10: "καὶ τὴν ὀγδόην τυχὸν μυστικώτερον ὑποφαίνων ὁ Κυρίος, προσηγόρευσεν ἡμέραν συντελείας, ὡς πάντων περιγράφουσαν τὰ μυστήρια καὶ τοὺς λόγους, ἃ οὐδὲν οὐδαμῶς τὸ παράπαν τῶν ἐπουρανίων καὶ ἐπιγείων δυνάμεων γνῶναι πρὸ πείρας τοῦ παθεῖν δυνήσεται, πλὴν αὐτῆς τῆς ταῦτα ποιησάσης μακαρίας θεότητος.", --Αγ. Κύριλλος Αλεξανδρείας (P.G. 77, 1201),
11: "καὶ τὴν παγκόσμιον συντέλειαν. Δίδωσι σημεῖα σαφῆ τε καὶ ἐναργῆ τῆς συντελείας τοῦ κόσμου. Πόλεμοι γὰρ ἔσονται, φησὶν, καὶ κατα στασίαι, καὶ λιμοὶ καὶ φόβητρα ἀπ' οὐρανοῦ.", --Αγ. Κύριλλος Αλεξανδρείας (P.G 72, 897),
12: "Οὐδὲν γὰρ τῶν παρὰ Θεοῦ μάταιον, ἀλλὰ τάξις ἁπάντων καὶ χρεία τῶν καθέκαστον· ἐν τάξει προαπεστέλλοντο δοῦλοι, καὶ προῳκονόμουν τῇ τοῦ Δεσπότου παρουσίᾳ, ἀναγ καίαν τὴν προφητείαν εἰς τὴν πίστιν ἀνθρώποις προεισάγοντες· ἵν' ὥσπερ θησαυρὸς βασιλέως ἐν καιρῷ προβληθείη τὰ προειρημένα ἐξ ἀποκρύφου τῆς πρότερον ἀσαφείας, εἰς τοὐμφανὲς διὰ τῆς σαφη νείας, ἀποκαλυπτόμενα. Οὕτω δὴ προϋποκινήσας αὐτοὺς διὰ τῶν νομικῶν καὶ προφητικῶν Γραμμά των, μετὰ ταῦτα ἐμφανέστερον ἤδη καθίστησιν ἑαυτὸν", --Αγ. Κύριλλος Αλεξανδρείας (P.G 72,944),
13: "ἐσπούδαζον κατὰ ἀκρίβειαν πάντα μανθάνειν οἱ μαθηταὶ, καὶ ἐπεχείρουν ινα ουτως ειπω καὶ αὐτὰ περιεργάζεσθαι τὰ βάθη τοῦ Κυρίου. ἀλλ' ην τὸ πρᾶγμα λίαν ὑπὲρ αὐτούς. ινα τοίνυν μὴ ἀπαγορεύσας τὴν ἐξήγησιν ὡς ἠβούλοντο μαθεῖν, δόξῃ πως λυπεῖν τοὺς γνησιεύοντας, ἐπεσκιασμένως φησί 'Περὶ δὲ τῆς ἡμέρας ἐκείνης ἢ τῆς ὥρας, οὐδεὶς οἶδεν, οὐδὲ' οἱ ἄγγελοι, οὐδὲ ὁ υἱὸς, εἰ μὴ ὁ πατήρ·" ἵνα νοῇς οὕτως· εἰ καὶ κέκληται πρὸς υἱοθεσίαν ὁ ἄνθρωπος καὶ υἱὸς ἀνεδείχθη νέος, ἀλλὰ μὴ ζητείτω τὰ ὑπὲρ φύσιν, μηδὲ ἀξιούτω μαθεῖν ἅπερ μηδὲ τοῖς ἀγγέλοις ἀπεκάλυψεν ὁ Πατήρ· εἰ δὲ ἄγγελος οὐκ οἶδεν, οὐδὲ ἄνθρωπος εἴσεται κἂν εἰ κέκληται πρὸς υἱοθεσίαν.", --Αγ. Κυρίλλου Αλεξανδρείας, ἐν ὁμιλίᾳ -, Ομιλία εις το ‘Ευθέως δε μετά την θλίψιν των ημερών εκείνων',Homiliarum incertarum fragmenta 469 XII,
14: "η γνώση της Δευτέρας Παρουσίας είναι ‘’υπέρ φύση’’, παραπάνω δηλαδή από την