Η Διαχρονική Εωσφορική Λατρεία του θεού ήλιου.

vas019 έγραψε:Η Διαχρονική Εωσφορική Λατρεία του θεού ήλιου.



Ανέκαθεν ο παγανισμός είχε πρωταγωνιστικό ρόλο στις λατρείες των λαών μέσα στην ιστορία. Οι δαίμονες εξαπατώντας όλον σχεδόν τον αρχαίο κόσμο με τις μεταμφιέσεις τους σε ψευτοθεότητες και οι πλάνες που εμφύσησαν στους θνητούς είχε σαν αποτέλεσμα την εξάπλωση λατρευτικών δοξασιών των στοιχείων της φύσης σε διαφορετικά μέρη του κόσμου, με τον ήλιο και την σελήνη να έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο. Ο εωσφόρος σαν νοσταλγός της παλιάς του αίγλης και του ονείρου της επαναφοράς του σε λαμπρή πανέμορφη θεότητα θέλει να πείθει τους ανθρώπους να λατρεύουν το φυσικό ηλιακό φως, για να παρεκτρέπει την δύναμη της λατρείας προς το άκτιστο φως της Αγίας Τριάδος. Και σαν αγιογραφική επιβεβαίωση της άθλιας λατρείας του κτιστού ηλίου από τα αρχαία χρόνια έχουμε το χωρίο

Ιεζ. 8:16 καὶ εἰσήγαγέν με εἰς τὴν αὐλὴν οἴκου κυρίου τὴν ἐσωτέραν καὶ ἰδοὺ ἐπὶ τῶν προθύρων τοῦ ναοῦ κυρίου ἀνὰ μέσον τῶν αιλαμ καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ θυσιαστηρίου ὡς εἴκοσι ἄνδρες τὰ ὀπίσθια αὐτῶν πρὸς τὸν ναὸν τοῦ κυρίου καὶ τὰ πρόσωπα αὐτῶν ἀπέναντι καὶ οὗτοι προσκυνοῦσιν τῷ ἡλίῳ.

Η απαγόρευση του Θεού για την λατρεία της φύσης είναι γνωστή από την αρχαιότητα.

Δευτ. 4:19 καὶ μὴ ἀναβλέψας εἰς τὸν οὐρανὸν καὶ ἰδὼν τὸν ἥλιον καὶ τὴν σελήνην καὶ τοὺς ἀστέρας καὶ πάντα τὸν κόσμον τοῦ οὐρανοῦ πλανηθεὶς προσκυνήσῃς αὐτοῖς καὶ λατρεύσῃς αὐτοῖς ἃ ἀπένειμεν κύριος ὁ θεός σου αὐτὰ πᾶσιν τοῖς ἔθνεσιν τοῖς ὑποκάτω τοῦ οὐρανοῦ

Η λατρεία φυσικών θεοτήτων είναι η διαχρονική λατρεία που σιχαίνεται ο ζωντανός Θεός , η λατρεία που θα υποστηρίξει τον αντίχριστο σαν την προσωποποίηση της διαχρονικής παγκόσμιας λατρείας και ο βασικός λόγος αιώνιας καταδίκης αμέτρητων ψυχών.

Ρωμ. 1:25 οἵτινες μετήλλαξαν τὴν ἀλήθειαν τοῦ Θεοῦ ἐν τῷ ψεύδει, καὶ ἐσεβάσθησαν καὶ ἐλάτρευσαν τῇ κτίσει παρὰ τὸν κτίσαντα, ὅς ἐστιν εὐλογητὸς εἰς τοὺς αἰῶνας· ἀμήν.



Τώρα ο απόγονος της αρχαιολατρίας αποκρυφισμός παγκοσμίως πιστεύει ότι θα δει την ενσάρκωση του λαμπρού θεού. Ο ζηλόφθονων σατανάς έχει εμφυσήσει την ιδεολογία της λατρείας του φυσικού ήλιου , ως συμβολισμού λατρείας προς αυτόν, σαν αντικατάσταση της λατρείας του νοητού Ήλιου της δικαιοσύνης όπως θεολογικά αποκαλούμε τον Αληθινό Θεό. Ο Τριαδικός Θεός δίνει στην Αποκάλυψη την σημασία που έχει ο δικός Του χαρακτηρισμός σαν ήλιος Αληθινός και υπέρλαμπρος που περιβάλει την νύμφη εκκλησία Του η οποία είναι η γυναίκα που θα κρυφτεί στην έρημο κατά την ευρύτερη ερμηνεία και η Θεοτόκος Παρθένος μητέρα κατά παράλληλη ερμηνεία.

Αποκ. 12:1 Καὶ σημεῖον μέγα ὤφθη ἐν τῷ οὐρανῷ, γυνὴ περιβεβλημένη τὸν ἥλιον, καὶ ἡ σελήνη ὑποκάτω τῶν ποδῶν αὐτῆς, καὶ ἐπὶ τῆς κεφαλῆς αὐτῆς στέφανος ἀστέρων δώδεκα,..

Αλλά η Θεότης του Κυρίου λάμπει μέσα από την ανθρώπινη μορφή του σαν τον Ήλιο, όπως μαρτυρούν οι έχοντες την εμπειρία αλλά και η αγία Γραφή.


Ματθ. 17:2 καὶ μετεμορφώθη ἔμπροσθεν αὐτῶν, καὶ ἔλαμψε τὸ πρόσωπον αὐτοῦ ὡς ὁ ἥλιος, τὰ δὲ ἱμάτια αὐτοῦ ἐγένετο λευκὰ ὡς τὸ φῶς.
Αποκ. 1:16 καὶ ἔχων ἐν τῇ δεξιᾷ χειρὶ αὐτοῦ ἀστέρας ἑπτά, καὶ ἐκ τοῦ στόματος αὐτοῦ ῥομφαία δίστομος ὀξεῖα ἐκπορευομένη, καὶ ἡ ὄψις αὐτοῦ ὡς ὁ ἥλιος φαίνει ἐν τῇ δυνάμει αὐτοῦ.

Αλλά και σε άλλα σημεία φαίνεται καθαρά ο Θεός που σαν νοητός Ήλιος άχτιστων ενεργειών λάμπει μέσα από αγίους ανθρώπους και τους αγίους Αγγέλους.

Ματθ. 13:43 τότε οἱ δίκαιοι ἐκλάμψουσιν ὡς ὁ ἥλιος ἐν τῇ βασιλείᾳ τοῦ πατρὸς αὐτῶν. ὁ ἔχων ὦτα ἀκούειν ἀκουέτω.

Αποκ. 10:1 Καὶ εἶδον ἄλλον ἄγγελον ἰσχυρὸν καταβαίνοντα ἐκ τοῦ οὐρανοῦ, περιβεβλημένον νεφέλην, καὶ ἡ ἶρις ἐπὶ τῆς κεφαλῆς αὐτοῦ, καὶ τὸ πρόσωπον αὐτοῦ ὡς ὁ ἥλιος, καὶ οἱ πόδες αὐτοῦ ὡς στῦλοι πυρός,

Πάντοτε λοιπόν ο εωσφόρος από την πρώτη στιγμή προσπαθεί να αντικαταστήσει τα του Θεού προστάγματα και να καρπωθεί λατρευτικές απολαβές. Και τι καλύτερο από τον ήλιο, τον λαμπερότερο πλανήτη που ζωογονεί το περιβάλλον μας, θυμίζοντας του και το παρελθόν του.
Η ιστορική αναδρομή στις διάφορες κουλτούρες και θρησκείες δείχνει πραγματικά ότι δεν υπήρξε πιο κοινή φυσική λατρεία από την ηλιακή σε όλη την ανθρωπινή ιστορία.




Η αρχαία αυτή ηλιολατρία του κτιστού φωτός είναι μια μεταμφιεσμένη για τις μάζες λατρεία του εωσφόρου, η της εωσφορικής τριάδας. Παραλλαγμένη μέσα από τις διάφορες μυθολογίες και δοξασίες των λαών, έχει ρίζες από την βαβυλωνία και τους αστρολάτρες Χαλδαίους, την Αίγυπτο με τον θεό Ρα και τους αρχαίους Έλληνες με τον θεό Απόλλωνα. Ο πίστη στον ήλιο ήταν η κοινή ζωτική δύναμη πίσω από τον παγκόσμιο παγανισμό κάθε εποχής, δίνοντας του ιδιότητες δημιουργού και συντηρητή του σύμπαντος. Αναφορές αρχαιοελληνικού εθίμου ως 'ηλιούγεννα' είναι χαρακτηριστικό της πνευματικής διαπότισης με την αστρική λατρεία.
Είναι χαρακτηριστικό ότι αυτή η διαχρονική ηλιακή θρησκεία έφτασε σε τέτοια δογματική πλάνη, ώστε αρκετοί αυτοκράτορες Ρωμαίοι να θεωρούν τους εαυτούς σαν ενσάρκωση του ηλίου, σαν θεούς, βρίσκοντας και υποστήριξη από παγανιστές ιερείς.
Η πανθεϊστική ηλιολατρία πέρασε από τον μέγα Αλέξανδρο και τον ήλιο της Βεργίνας, συνεχίστηκε στην ρωμαϊκή αυτοκρατορία έως και την εποχή του μεγάλου Κωνσταντίνου με την γνωστή ιστορία του σταυρού μέσα στον ήλιο. Ο Θεός έκανε θαυματουργική επέμβαση στο υλικό φως για να τραβήξει την προσοχή και να δώσει το κίνητρο της αληθινής πίστης στον αυτοκράτορα που θα εδραίωνε επιτέλους τον Χριστιανισμό μέσα στην ειδωλολατρική αυτοκρατορία. Είναι χαρακτηριστική η επιρροή των πρώτων χριστιανών από την ηλιακή πρότερη λατρεία τους. Έχει καταγραφεί η διαμαρτυρία του επισκόπου και πάπα Ρώμης τον 5ο αιώνα που διαμαρτυρήθηκε επειδή κάποιοι χριστιανοί γυρνούσαν προς την πόρτα για να αντικρίζουν τον ήλιο και όχι το ιερό. Ήταν ένα δείγμα ότι ο αποκρυφισμός κρυβόταν μέσα στον χριστιανισμό από τους επιφανειακούς χριστιανούς που δεν εντρυφούσαν στα βιώματα της χάριτος. Έτσι πάντοτε υπήρχαν τα πνευματικά νήπια όσο το επίσημο δόγμα της αιωνιότητας απλωνόταν στον περισσότερο τότε γνωστό κόσμο, απορροφώντας όλο και περισσότερους ανθρώπους.



Ακόμα και η μέρα της γέννησης του Χριστού έγινε σε μεγάλη Ρωμαϊκή γιορτή του Ηλίου, δίνοντας δικαίωμα στους παγανιστές να μιλούν για αντιγραφή τους. Φυσικά οι περισσότεροι αγνοούν την δικαιοδοσία και την πρόθεση του Σωτήρα να τραβήξει ανθρώπινες ψυχές από τον αρχαίο λατρευτικό όλεθρο του παγανισμού προς το αληθινό αιώνιο πνευματικό Φως του κόσμου. Η συνύπαρξη και ο ανταγωνισμός μεταξύ της ηλιακής και χριστιανικής λατρείας ήταν έντονος κατά το πρωτοχριστιανικό διαστημα. Στην βρετανική ρωμαϊκή αποικία, οι παγανιστές κατάφεραν και ονομάτισαν την δική μας Κυρ ι-ακη (μέρα του Κυρίου) σε Sun-day (μέρα του ηλίου).
Γίνεται πλέον αντιληπτό από τις παραπάνω επισημάνσεις, ότι η ανθρώπινη λατρευτική ροπή προς την ηλιολατρία του κτιστού φωτός είναι έντονη. Ίσως να μπορεί να δικαιολογηθεί σαν μια διεστραμμένη ιδιότητα της πτωτικής φύσης του ανθρώπου, καθόσον η ψυχή πλάστηκε για να απολαμβάνει την πληρότητα του άκτιστου νοητού φωτός του Θεού.



Η λατρεία του ηλίου διατηρήθηκε μέσα στους αιώνες και πολλά στοιχεία παγανισμού και εωσφορισμού προστέθηκαν σε αυτή. Και ενώ η αγία εκκλησία του Χριστού με τις οικουμενικές συνόδους διέλυσε την αρχαιολατρία και τις αιρετικές εκτροπές καθορίζοντας τα θεόπνευστα δόγματα της, η αρχαία γνώση αποκρύφτηκε στα σκοτάδια του μεσαίωνα και διατηρήθηκε εκεί μέχρι την
περαιτέρω οργάνωση της σε μυστικές τάξεις και εταιρείες τους τελευταίους αιώνες.
Ο σκοπός ήταν πάντα ένας καθοδηγούμενος από τον Εωσφόρο. Η πλανητική επικράτηση της κρυμμένης αρχικά και ανοιχτής λατρείας του στα κυριαρχικά χρόνια του αντίχριστου.
Στο μεσοδιάστημα άρχισε με την αίρεση να διαφθείρει την αποκομμένη καθολική εκκλησία, η οποία προέβη σε σωρεία εγκλημάτων δια μέσου των αιώνων, με γνώμονα την εκμετάλλευση του θρησκευτικού ενστίκτου με την δύναμη του Θείου κηρύγματος και της ελπίδας, για να εγκαταστήσει τεράστια εγκόσμια εξουσία στο όνομα του Θεού.
Η αναβίωση στα ανοικτά πλέον των νεοπαγανιστών και μάγων παγκοσμίως ενθαρρύνθηκε από την παπική εκκλησία. Πλήρως εκκοσμικευμένη και με σταδιακή πανουργία μεταλλάχτηκε σε παγανιστικό χριστιανισμό. Έτσι πλέον σήμερα, εκτός από τις αυξανόμενες δογματικές διαφορές, υπάρχει ένα σημαντικό στοιχείο που αγνοούν οι περισσότεροι. Η ηλιακή λατρεία και οι θεοί της με χριστιανικά τυπικά και μορφή για επικάλυψη, ζει και βασιλεύει στο Βατικανό.
Τα μασονικά σύμβολα όπως ο οβελίσκος στην πλατεία του αγίου Πέτρου και διάφορα άλλα στην λατρεία έχουν εμποτίσει σε βάθος τον παραποιημένο χριστιανισμό.

vas019 έγραψε:22α - 25η ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ: ΗΛΙΑΚΕΣ ΛΑΤΡΕΙΕΣ ΣΤΗ ΜΕΣΟΓΕΙΟ

Στους Ελληνιστικούς Χρόνους ήταν γνωστή μία γιορτή ίσως ασιατικής προέλευσης, το «Τριέσπερον» που είχε σχέση με το «χειμερινό ηλιοστάσιο» (22-24 Δεκεμβρίου). Σύμφωνα με τα ελληνικά έθιμα η γιορτή περιείχε «λιτανείες», χορούς και συμπόσια. Αργότερα οι Ρωμαίοι επέβαλαν δικό τους τρόπο εορτασμού προσθέτοντας και ρωμαϊκά έθιμα. Τέλος ο αυτοκράτωρ Αυρηλιανός το 274 (ένα χρόνο πριν τη δολοφονία του) θέλησε να ενώσει όλους τους λαούς με μία κεντρική διοίκηση και μία θρησκεία,

Έτσι, στις 25 Δεκεμβρίου του 274 εορτάστηκε η «ημέρα της Γέννησης του Ανίκητου Ήλιου» (του ήλιου που δεν θα νικηθεί ποτέ από τα σύννεφα ή από το βαρύ χειμώνα). Ήταν μια λατρεία που ένωνε το ελληνικό «τριέσπερο» με την περσική τριήμερη εορτή «Γέννηση του Μίθρα
.» και την αιγυπτιακή «Γέννηση του Όσιρη»). Οι επίσημες λατρευτικές εκδηλώσεις έγιναν σε έναν καινούργιο ναό που άνοιξε στη Ρώμη «προς τιμήν της Dies Natalis Solis Invicti - Ημέρα Γέννησης του Ανίκητου Ήλιου».

Από την ημέρα εκείνη ακόμη και στα ρωμαϊκά νομίσματα υπάρχει η επιγραφή «Ήλιος, ο Κύριος της Αυτοκρατορίας των Ρωμαίων» ενώ από την άλλη όψη ο αυτοκράτωρ ως υιός του θεού ήλιου έφερε κορώνα με ακτίνες – μέγιστος αρχιερέας, απεσταλμένος για να φέρει την ειρήνη. (Ο τύπος αυτός έμεινε για πολλούς αιώνες. Ο Κωνσταντίνος Α΄ και ο Ιουστινιανός Α΄ εμφανίζονται και αυτοί στα νομίσματα με τα σύμβολα του θεού ήλιου).

Το πρώτο επίσημο κείμενο που αναγγέλλει την κατάργηση της λατρείας του Ανίκητου Ήλιου είναι το Ρωμαϊκό «Καλεντάρι των Φιλοκαλίων» του 354 μ.Χ. γραμμένο στη Λατινική Γλώσσα που διορθώνει τη φράση «Ημέρα γέννησης του Ανίκητου Ήλιου» με τη φράση «Ο γεννηθείς Χριστός εν Βηθλεέμ της Ιουδαίας».


Δ. ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΤΑΡΓΟΥΝ ΤΗ ΛΑΤΡΕΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΗΛΙΟΥ

Η Εκκλησία από πολύ νωρίς είδε ότι οι λατρείες του ηλίου στη Μεσόγειο την απειλούσαν και έπρεπε να καταπολεμηθούν άμεσα. Γι αυτό το σύνολο των εκκλησιαστικών συγγραφέων μιλούν με σκληρά λόγια εναντίον της λατρείας του ηλίου. Τέλος, ο Άγιος Αυγουστίνος (354-403 μ.Χ.) κλείνει τον κύκλο των σκληρών λόγων με την πληροφορία: «Τα γενέθλια του Ηλίου της Δικαιοσύνης (του Ιησού Χριστού) πήραν τη θέση της παγανιστικής γιορτής των γενεθλίων του Ανίκητου Ηλίου».

Με τον ίδιο τρόπο σιγά – σιγά αντικαταστάθηκαν και άλλες ειδωλολατρικές γιορτές με αντίστοιχες χριστιανικές.

Με ένα νόμο του 529 μ.Χ. καθιερώθηκε γενική αργία ενώ στην «Βασίλειον Τάξιν» του Κωνσταντίνου Ζ΄ Πορφυρογέννητου περιγράφεται ένα περίπλοκο τελετουργικό για τις εορτές των Χριστουγέννων που θυμίζουν πολύ τις αρχαίες τελετές των Περσών και των Ρωμαίων προς τιμήν του Ήλιου. Στην Αγιά Σοφιά Κωνσταντινουπόλεως μάλιστα τον 10ο και 11ο αιώνα γινόταν αναπαράσταση της «Γέννησης του Χριστού» με τη συμμετοχή επαγγελματιών ηθοποιών.

Μεγάλοι υμνογράφοι και μεγάλοι ζωγράφοι κλήθηκαν να γράψουν ωραίους ύμνους και να ζωγραφίσουν πίνακες και ψηφιδωτά για τις εορτές του «δωδεκαημέρου». Οι περισσότεροι από αυτούς τους ύμνους και θυμίζουν στους πιστούς πια είναι η σημασία της εορτής και ποιες αρχαίες λατρείες κατήργησε:

1. ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΜΝΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ:
α. ΣΤΟ ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟ (Καλούνται όσοι λατρεύουν τα άστρα να λατεύσουν τον «Ήλιο της Δικαιοσύνης»
«Η Γέννησίς σου Χριστέ οΘεός ημών
ανέτειλε τω κόσμω το φως το της γνώσεως.
Εν αυτή γαρ οι τοις άστροις λατρεύοντες [οι Πέρσες]
υπό αστέρος εδιδάσκοντο σε προσκυνείν τον «Ήλιον της Δικαιοσύνης»
και σε γινώσκεις «εξ ύψους Ανατολήν»…….

β. ΣΤΟ ΤΡΟΠΑΤΙΟ ΤΟΥ ΕΣΠΕΡΙΝΟΥ οι «Μάγοι» (Πέρσες Ιερείς - Επιστήμονες) αναγνωρίζουν το Χριστό
«Ανέτειλας Χριστέ εκ Παρθένου
Νοητέ Ήλιε της Δικαιοσύνης.
Και Αστήρ Σε υπέδειξε εν σπηλαίω χωρούμενον τον αχώρητον
Μάγους οδηγήσας εις προσκύνυσίν σου…


2. Η ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΓΕΝΝΗΣΗΣ
Είναι γνωστό ότι οι Πέρσες τιμούσαν τον Μίθρα (τον Θεό Ήλιο) σε σκοτεινά σπήλαια
και τελούσαν «Μυστήρια» που εξηγούσαν στους «μυημένους» τις ιδιότητες του ήλιου.
Νωπογραφίες όπως αυτή που βλέπουμε παρακάτω περιγράφουν τη γέννηση του Μίθρα.
Στους Ελληνιστικούς χρόνους οι ζωγράφοι με την ίδια τεχνική εικόνισαν τη γέννηση του Μ. Αλεξάνδρου
Η Χριστιανική Λατρεία διατήρησε όλα τα σύμβολα της λατρείας του Μίθρα αλλάζοντας τη σημασία τους.
Έτσι ο Χριστός αντί σε «στάβλο» εικονίζεται να γεννάται σε «σπήλαιο».








Γέννηση του Μ. Αλεξάνδρου
Μοσείο Βηριττού


Γέννηση του Χριστού
Ντούτσιο ντι Μπονισένια (1311)
Μοσείο Τέχνης Βερολίνο


Ο Μίθρας στη σπηλιά
Νωπογραφία 3ου αι.

3. ΣΥΜΒΟΛΑ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ ΠΟΥ ΘΥΜΙΖΟΥΝ ΜΙΘΡΑΪΚΗ ΛΑΤΡΕΙΑ:
α. Ο Στάβλος (και η φάτνη) μετατρέπεται σε σπήλαιο (όπως στις λατρείες του Μίθρα).

β. Πρώτη ημέρα της Εβδομάδος (Ημέρα του Ηλίου - sunday) αφιερώνεται στον Κύριο. (ΚΥΡΙΑΚΗ)

γ O Αυτοκράτωρ Κωνσταντίνος Α΄ καθιέρωσε Αργία Κυριακής για να μετέχουν οι Χριστιανοί της Θ. Λειτουργίας.

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ

http://users.sch.gr/geioanni/sel-eortes=1/sel-eortes=2=EKKLHS_EORTOLOGIO/sel-xristougenna/8.htm

xristoforos έγραψε:Ἀποφάσεις τῆς Συνοδικῆς Ἐπιτροπῆς ἐπί τῶν Αἱρέσεων

Περί τῆς ὀργανώσεως «Ἥλιον Φῶς»
(20.4.2000)

Στήν Ἐπιτροπή ἀπευθύνθηκε καί ὁ ἀρχηγός τῆς ὁμάδος «Ἥλιον Φῶς» κ. Παναγιώτης Τουλᾶτος.

Ὁ κ. Τουλᾶτος, ἀρχηγός τῆς ὁμάδος «Ἥλιον Φῶς», ἀπέστειλε τήν ἀπό 1.3.99 ἐπιστολή πρός τόν Μακαριώτατον Ἀρχιεπίσκοπον Ἀθηνῶν καί Πάσης Ἑλλάδος κ. Χριστόδουλον μέ τήν ὁποία δηλώνει ὅτι «οὐδέποτε ἀπομακρύνθηκα ἀπό τά δόγματα τῆς Ἐκκλησίας μας» καί ζητεῖ τήν «ἀποκατάστασή του στούς κόλπους τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας».

Τό αὐτό ἐζήτησε ἐξωδίκως καί μέ Δήλωση-Πρόσκληση (1.11. 99) καί Δήλωση-Ἐπιστολή (21.2.2000) γιά «ἄδικες καί ἀνυπόστατες σέ βάρος μου κατηγορίες ὡς εἰδωλολάτρη καί αἱρετικό», καί ζητεῖ τήν διαγραφή τοῦ ὀνόματός του ἀπό τόν κατάλογο τῶν ὁμάδων τῶν ἀσυμβιβάστων πρός τήν Ὀρθόδοξη Πίστη.

Ἡ Ἐπιτροπή ἐπί τῇ βάσει τοῦ βιβλίου τοῦ κ. Τουλάτου μέ τίτλο «Τά ἀρχεῖα τῆς χαμένης γνώσης» καί ἄλλων στοιχείων στή διάθεσή της, ἐθεώρησε «ἀνεπαρκῆ τά προσκομισθέντα νέα στοιχεῖα τῶν ἐγγράφων τοῦ Παναγιώτη Τουλάτου» καί δέν προέβη στόν ἀποχαρακτηρισμό τῆς ὁμάδος του ὡς ἀσυμβιβάστου μέ τήν Ὀρθόδοξη Πίστη.

Ὁ κ. Τουλᾶτος ὑποστηρίζει ὅτι ὁ Γραμματεύς τῆς Σ.Ε. ἐπί τῶν αἱρέσεων π. Κυριακός Τσουρός, καταθέτοντας ὡς μάρτυρας κατά τίς ἀνακρίσεις πού ἔγιναν ἐναντίον τοῦ κ. Τουλάτου τό 1996, κατηγορουμένου γιά προσηλυτισμό κατά συρροήν, εἶπε ὅτι «δέν προέκυψαν σοβαρές ἐνδείξεις ὅτι ἐγώ ἐτέλεσα τίς ὡς ἄνω ἀξιόποινες πράξεις». Ἐπειδή τά λεγόμενα τοῦ κ. Τουλάτου εἶναι ἀναληθῆ, παρατίθεται τό κείμενον τῆς καταθέσεως τοῦ Γραμματέως τῆς 'Επιτροπῆς πρός ἄρσιν πάσης ἀμφιβολίας:

«Ἐκ τῶν στοιχείων πού ἔχω, οἱ ἀπόψεις τίς ὁποῖες ἐκφράζει στά ἄτομα πού τόν ἐπισκέπτονται στό σπίτι του, εἴτε στίς συνάξεις πού πραγματοποιεῖ στό σπίτι του, πάντα ἐκ μέρους τῆς Ἐκκλησίας, θεωροῦνται ἀσυμβίβαστες μέ τήν Ὀρθόδοξη πίστη καί ὅτι παραπλανοῦν τό ὅποιο ἀκροατήριό του. Παραδείγματος χάριν, κηρύσσει τήν μετενσάρκωση, ἡ ὁποία εἶναι ἐντελῶς ἀσυμβίβαστη πρός τίς δοξασίες τῆς Ἐκκλησίας μας, συνδυάζει ἀποκρυφιστικά στοιχεῖα καί Ἑρμητικά κείμενα μέ προφητεῖες τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης καί ἄλλα. Οἱ ἀκροατές του ἔχοντας προφανῶς ἄγνοια τῶν λεπτομερειῶν τῆς θρησκείας μας, ἀκούγοντας τόν ἄνθρωπο αὐτό νά λέει προφανῶς μέ εὐφράδεια τά ὅσα τούς λέει, τόν θαυμάζουν μέ ἀποτέλεσμα νά συχνάζουν στό σπίτι του καί νά ἀκοῦν τά κηρύγματά του καί ἀνύποπτα ἀποδέχονται τίς ἀπόψεις αὐτές πού ἐπαναλαμβάνω εἶναι ἀσυμβίβαστες μέ τήν ὀρθόδοξη πίστη. Τά ἀνωτέρω ἐκτεθέντα εἶναι φανερό ὅτι δέν μποροῦν νά στοιχειοθετήσουν τήν ἔννοια τοῦ προσηλυτισμοῦ ἀπό νομικῆς τουλάχιστον πλευρᾶς, καθόσον ἐλλείπουν τά στοιχεῖα πού μοῦ λέτε δηλαδή τό στοιχεῖο τοῦ ἐξαναγκασμοῦ, τῆς μετά φορτικότητος μεταδόσεως τῶν ἀπόψεων καί δοξασιῶν του καθόσον δέν ὑπάρχουν στοιχεῖα γιά αὐτά τά πράγματα καί δέν μποροῦν νά ἀποδειχθοῦν. Ἡ Ἐκκλησία ἁπλῶς ἔχει ὑπόψη τήν περίπτωσή του καί ἐκλαμβάνει τό ἄτομο αὐτό ὡς μή ἀπηχοῦν στίς ὀρθόδοξες διδασκαλίες».



THN EIXE ΦΤΙΑΞΕΙ Ο ΤΟΥΛΑΤΟΣ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΑΙΡΕΣΗ..ΜΕ ΤΗΝ ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΗΛΙΟΝ ΦΩΣ ...

vas019 έγραψε:ΛΙΟΝΤΑΡΙ ΚΑΙ ΗΛΙΟΣ

LION: An ancient symbol of the sun, dominion, power, ferocity and bravery, the "king of the beasts" was often used on heraldic shields, flags or banners by medieval European rulers. In Tarot cards, an occult system of divination based on the Kabala, it symbolized strength or power. In ancient mythology it was identified with sun worship and the imagined power of both gods and godesses. The lion head ringed by its golden mane would used in ancient mystery initiations and ritualistic sun worship.

While pagan nations used it to represent their mythical views of reality, the lion was created by God. In the Bible, we see how He used it for His purposes.

http://www.crossroad.to/Books/symbols1.html